นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
วันนี้..ฉันกลับไปช่วยครูที่โรงเรียนในช่วงบ่ายอีกครั้ง ขณะรอครู ฉันช่วยพนักงานแจกอาหารกลางวันให้เด็ก คาเมน..ซึ่งเป็นพนักงานที่พอจะพูดภาษาอังกฤษได้ บอกฉันว่า..วันนี้เจอนมบูดด้วยล่ะ แล้วเด็กกลุ่มแรกที่กินนมบูดก็คือเด็กๆสาย A ซึ่งก็คือ ลูกฉัน รวมอยู่ด้วย
ปกติเด็กๆจะได้กินอาหารฟรี จากทางโรงเรียน โดยมีผู้จัดการโรงอาหารรับผิดชอบ ฉันไม่นึกว่าหล่อนจะชุ่ยเอาอาหารบูด นมบูดให้เด็กกิน ฉันคิดว่า โรงเรียนคือสถานที่ปลอดภัยสำหรับลูก ไม่นึกว่า..จะมีเรื่องงี่เง่าแบบนี้เกิดขึ้นกับเด็กเล็ก คาเมนบอกว่า นี่ไม่ใช่ครั้งแรก หล่อนเคยไปบอกผู้จัดการโรงอาหารครั้งหนึ่งแล้วว่า อาหารหรือนมที่ให้มา บางครั้งมันบูด การบอกของคาเมนมันไม่มีความหมายอะไรในสายตายัยผู้จัดการ ทึ่สุดก็เกิดเรื่องแบบเดิมขึ้นมาอีกจนได้ ฉันคิดว่า..ถ้าทำงานชุ่ยขนาดนี้ คิดว่าเด็กๆเป็นหมูเป็นหมาที่จะโยนอาหารเน่าให้กิน งานนี้ได้เสียกันไปเลย
ลูกใครๆก็รัก ถ้าทำงานแล้วไม่มีความรับผิดชอบ ก็ไม่ต้องทำ อนิกเคยกินอาหารหมดอายุจากทางโรงเรียนมาแล้วครั้งหนึ่งจนท้องเสียและอาเจียน ไปเรียนไม่ได้ ลูกบอกฉันว่า นิกกินอาหารหมดอายุนะแม่ แต่ฉันเชื่อใจโรงเรียนว่า เขาจะต้องดูแลเด็กๆเป็นอย่างดี แทนที่จะเชื่อลูก ฉันกลับเชื่อใจโรงเรียน โดยไม่ฟังเสียงบอกเล่าของนิกเลย
กลับถึงบ้าน..ฉันจัดการโทรหายัยแม่ๆทั้งหลาย และพรุ่งนี้ก็จะไปรวมพลเพื่อนที่หน้าโรงเรียนอีก กะว่าจะพากันไปพบผอ. ให้จัดการเรื่องนี้ ให้ผอ.รู้ซะบ้างว่า ยัยผู้จัดการโรงอาหารมันทำงานชุ่ยแค่ไหน ขืนไม่ลุย ลูกเราต้องกินอาหารเน่า นมบูดกันไปอีกนานเท่าไหร่
นึกว่าอยู่เมืองนอกแล้วจะดี เห็นข่าวเมืองไทยที่โรงเรียนเอานมบูดให้เด็กกิน ฝรั่งมันก็เน่าสนิทเหมือนกัน ชะ..เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับแม่ๆอย่างพวกเรา หน้าตาแต่ละคน ยอมความได้ซะที่ไหน พอเรียกรวมพลปั๊บ ทุกคนไม่มีรั้งรอ ตอบรับกันถ้วนหน้า
Create Date : 18 มิถุนายน 2552 |
|
14 comments |
Last Update : 18 มิถุนายน 2552 10:47:58 น. |
Counter : 726 Pageviews. |
|
|
|
แบบว่าไม่มีเจตนาไม่ดี แต่ว่าความรอบคอบยังมีไม่พอ ช่วยกันหาทางแก้ไขปรับปรุงกันดีกว่า โนะๆ