เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ได้มีบ้านเป็นของตัวเอง ทำให้หวนนึกถึง หนังสือเล่มโปรดในสมัยแรกรุ่นอยู่เล่มหนึ่งค่ะ ... เป็นหนังสือเล่มแรกที่ทำให้รู้สึกว่า อยากมี “บ้าน” (ที่สื่อความหมายมากกว่าสิ่งก่อสร้าง) แบบนี้ เหลือเกิน... พอไปค้นๆดู ก็ปรากฏว่า เขายังอยู่ค่ะ แถมรอดจากการเป็นอาหารคุณปลวกมาได้ ดีใจมากมาย...

เรื่องราวของสาวน้อย Milly Molly Mandy กับครอบครัวอันแสนอบอุ่นของเธอ ที่อาศัยในกระท่อมหลังน้อยสีขาว ณ หมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง ของประเทศอังกฤษ

ที่ซึ่งเต็มไปด้วย วิถีชีวิตเรียบง่าย พอเพียง และงดงาม
ไม่มากและไม่น้อย เกินกว่าความต้องการพื้นฐานของมนุษย์
ในสังคมเล็กๆ ที่เด็กๆ สามารถออกนอกบ้าน เดินไปตามถนน ตามลำพัง โดยที่พ่อแม่ ไม่ต้องคอยพะวง ว่าลูกจะไปเจอผู้ใหญ่ใจร้าย หรืออันตรายที่แฝงมากับเทคโนโลยีรูปแบบต่างๆ อันเกินกว่าจะคาดเดา ดังโลกที่เราอยู่ทุกวันนี้...

Milly Molly Mandy stories เป็นผลงานสร้างสรรค์ สำหรับเยาวชน ของคุณ Joyce Lankester Brisley ผู้ซึ่งทั้งแต่งเรื่องราว และวาดภาพประกอบเองค่ะ (วาดสวย น่ารักมากๆ) ทั้งชุดจะมีอยู่หลายเล่ม แต่เล่มที่เรามีแต่เดิม คือเล่มที่จะรีวิวให้ดูนี้นะคะ



หน้าปก เนื่องจากเป็นหนังสือเก่าของเก่า (คือได้มือสองมาอีกทีค่ะ) สภาพปกเลยเยินขนาดนี้ ... แต่ก็แปลก ที่ข้างใน สันกาวยังติดแน่น ไม่ยักหลุดมาเป็นแผ่นๆ เหมือนหนังสือกบนอกกะลาของลูก (ไปแขวะเขาทำไมหนอ... )




แผนที่หมู่บ้าน ที่ทำให้เข้าใจความเชื่อมต่อของแต่ละสถานที่ แต่ละเหตุการณ์นะคะ






ตอนที่ 1 Milly Molly Mandy gets up early



แม่หนู3M ตื่นนอนแต่เช้า เธอค่อยๆเดินย่องลงมา มุ่งหน้าไปที่ลำธาร เพื่อล้างหน้า ที่นั่น เธอได้เจอเพื่อนตัวน้อย Little friend Susan และพ่อหนุ่ม Billy blunt ที่อดไม่ได้ ที่จะออกมาสูดอากาศของเช้าตรู่ ในฤดูร้อนอันสดใสเช่นกัน (และทำให้MMM ลืมเรื่องล้างหน้าไปเสียสนิท)

สามสหายช่วยกันเก็บเห็ด ที่ขึ้นอยู่มากมายเต็มทุ่ง .. แต่สุดท้าย กลับสละเห็ดที่เก็บมาได้ทั้งหมด ให้กับเด็กชายผู้อยู่กับปู่เพียงลำพังสองคน
พวกเด็กๆตัดสินใจกันว่า เห็ดเหล่านั้น มีความหมายต่อเด็กชายคนนี้มากกว่าพวกเขา และคิดว่า “เพียงความสนุกสนานที่ได้จากการเก็บเห็ด’ ก็มีค่ามากพอ ... ที่จะทำให้เช้านี้ เป็นเช้าที่ดีได้ ... สำหรับทุกคนแล้ว

เพียงตอนแรก ก็กลายเป็นจุดเริ่มต้น ของเรื่องราวที่น่าประทับใจ สำหรับเราแล้วค่ะ แม่หนูค่อยๆย่องอย่างเงียบเชียบ ออกไปล้างหน้าที่ลำธาร แทนอ่างล้างหน้าในบ้าน เพราะเกรงว่า จะก่อเสียงดังรบกวนพ่อแม่และทุกคนที่กำลังนอนหลับอยู่ เธอรู้ดีว่า วันนี้เธอตื่นเช้าไปหน่อย ... สำหรับเรา ตรงนี้เป็นการสอนให้เด็กรู้จักมารยาท ความเข้าใจผู้อื่น และเห็นอกเห็นเห็นใจกัน เป็นจุดเล็กๆที่น่ารักเสียจริง

ยิ่งตอนที่ เด็กๆ เก็บเห็ดได้มากมาย สุดท้ายกลับไม่ยึดติดหวงแหน ยอมสละ มอบให้กับผู้ที่มีน้อยกว่า และ มีความจำเป็นมากกว่า โดยมองข้ามการครอบครองสิ่งที่เป็นรูปธรรม แต่กลับได้ครองในสิ่งที่เหนือกว่านั้นแทน (พูดแล้วซึ้ง ... คิดถึง ไมเคิล...)



ขอจบบล็อกนี้ดื้อๆเท่านี้ก่อนนะคะ ... คืนนี้นิทานก่อนนอนสำหรับลูก ทำให้เธอบ่นอีกตามเคย “แม่เล่าสลับเป็นภาษาอังกฤษอีกแล้ว... หนูฟังแล้ว เรื่องไม่ติดต่อกันเลย”

โอกาสหน้า ถ้าเวลาอำนวย จะมารีวิวตอนที่สอง ให้ฟังนะคะ (จะมีใครอยากฟังสักคนไหมหนอ...)



ฝันดีทุกท่านค่ะ