เราเดินผ่านสวนหย่อมเล็กๆตรงมุมตึก แล้วได้ยินเสียงนกร้องจิ๊บๆๆ เสียงใสเชียว เลยหยุดมองหาว่าเสียงมาจากไหน เค้าติดกล่องดนตรีเสียงนกร้องไว้ตรงไหน สงสัยเพิ่งเอามาติด เพราะร้อยวันพันปีไม่เคยได้ยิน

แล้วก็มาเจอเจ้านี่ส่งเสียงใสๆอยู่บนหัวตุ๊กตาหมาหน้าย่น

อ้าว นกจริงนี่หว่า อิอิ ลูกนกตัวเล็กๆ สงสัยร้องหาแม่ ดูกระวนกระวายหันซ้ายทีขวาที คงจะพลัดหลงกันน่ะ

แล้วซักพักใหญ่ๆเราก็ได้ยินเสียงจิ๊บๆอีกเสียงนึง มีเสียงเคลื่อนไหวอยู่ในพุ่มไม้ แม่นกนั่นเอง อยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่นะ ไม่ทันได้สังเกตุเลย
แม่นกบินไปบินมาในพุ่มไม้ ไม่ได้ออกมาหาลูกในทันที แล้วลูกนกก็บินลงมาใกล้ๆพุ่มไม้ แม่นกคงจะกลัวคนเลยค่อยๆบินในแนวพุ่มไม้อาศัยกำบังร่างกาย

แล้วลูกนกกับแม่นกก็เจอกัน Happy ending เราไม่ได้รอดูหรอกว่าเมื่อนกสองตัวนี้เจอกันพวกมันจะทำอะไรต่อ บินออกไปพร้อมกัน บินมาคุยกัน ลงมากินน้ำ หรือว่าอะไร เพราะเราต้องรีบไปเรียน

ลูกนกกับแม่นกได้เจอกัน ก็จบแบบมีความสุขไปแล้ว แต่เรายังมีความรู้สึกบางอย่างค้างคาใจ ลูกนกคงขวัญเสียน่าดู แม่นกคงเคยเจอเรื่องแย่ๆมาถึงไม่กล้าออกมาหาลูกในที่โล่งแจ้ง สัญชาตญาณความเป็นแม่น่าจะเป็นห่วงลูกมากกว่านี้ ปล่อยลูกอยู่ในที่โล่งแบบนั้นถ้ามีใครมาทำอันตรายจะช่วยลูกทันได้ยังไง ใครกันนะที่ทำให้แม่นกกลัว ใจร้ายจัง

Create Date : 12 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2554 2:20:24 น.		0 comments
Counter : 826 Pageviews.
Share Tweet