ซื้อมาแล้วค่ะ กำลังทะยอยอ่านอยู่
ตอนแรกนึกว่าจะเล่มบางๆ ขนาดพกพา
ไปหาที่ร้านนายอินทร์ตั้งนานก็หาไม่เจอ
จนต้องไปให้พนักงานช่วยหา
งมกันอยู่นาน ปรากฏว่าอยู่หน้าเคาน์เตอร์น่ะแหละ
สงสัยต้องไปเช็คสายตาทั้งคนซื้อ-คนขาย

ยินดีที่ได้รู้จักกับอีก 1 ผู้เขียนนะคะ

เป็นเล่มหนึ่งที่อยู่ในรายการหนังสือซื้อแน่ในงานมหกรรมหนังสือค่ะปอม ถ้าปอมยังไม่ได้อ่านจนถึงวันที่พี่กลับอเมริกา คือวันที่ 29 จะส่งมาให้อ่านนะคะ

อ่านจบแล้วค่ะเล่มนี้ มีทั้งที่ชอบ เฉย ๆ และไม่ค่อยชอบค่ะ

ยินดีด้วยอีกครั้งค่ะที่เรื่องได้ตีพิมพ์ เก่งจัง เขียนได้หลายแนว

ปอมยังไม่ได้หนังสืออีกเหรอเราฝากแอนเน่ให้ฝากไก่หยองไปตั้งนานแล้วนะ เอางี้ถ้าไม่ได้จริงๆเมลล์มาหาเราใช้เมลล์บริษัทนะ ตอนนี้yahoo เราเดี้ยง มีน้องในเน็ตอีกคนที่กำลังจะไปอเมริกาจะได้ฝากไปให้อีกรอบ ถ้าไม่ได้เพราะส่งไม่ถึงนี่เสียดายว่ะ เสียดายหนังสือ

โอ้ปอมปอม
เข้าใจแล้ว
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
โอ๊ะโอๆ
คนที่ได้รางวัลรอง สร้อยสัตตบรรณ
ลงทุนบินมาจากญี่ปุ่น พร้อมครอบครัว
เจอะตัวบอกว่าเป็นแฟนหนังสือของคุณปอน
เฮ้อ คุณปอนรู้จักคุณปอมชัดเจนแล้วหละ
ทำกระถางดอกไม้หล่นใส่รถหนุ่มแล้วหนีไปอยู่เมกานี่เอง
บ.ประกันตามหาตัวอยู่นะเนี่ย

เรื่องนี้ถกกันอยู่ยาวในหมู่คนมีกรรม
ไว้คุยหลังไมค์
ใช้ประสบการณ์เมืองสามีให้เป็นประโยชน์หน่อย
อย่างน้อย ก็ความคิดถึงท้องถิ่นแผ่นดินเกิด
คนอยู่ไกลจะได้เปรียบ
ภาพมันจะชัด อารมณ์มันจะแรง...
เอาอีก เอาอีก...

นี่ตามมาทวงสไตน์แบ็ค
โชคดีเจอ โบตั๋น...

อืม...
แม่หนูปอมบอกเห็นอิงอร
บรื๋ออออออ...(ขนลุก)
เห็นจอนยาว ๆ ด้วยรึเปล่า..ถ้าเห็น ก็แสดงว่าของแม่แรงมาก....

แม่คร้าบ..ให้อภัยลูกช้างด้วย(บังอาจ...)
คุณแมน่ารัก...อารมณ์ดี รักลูก...
ทุ่มทุนสร้างจริงๆ
คนที่เขาติดดอกไม้ไว้
ก็มารู้ตัววันงานนั่นแหละครับ
ก่อนที่จะขึ้นเวทีหน่อย
แต่ไม่รู้ว่าตัวเองได้รางวัลอะไร...
ให้ลุ้นครับ....
(ไม่งั้นแม่ก็ไม่ได้เสื้อใหม่สิ...HA HA)

มีเรื่องย้อนมาอีกแล้วจ้ะปอมปอม
ลืมบอกว่า ทำไมไม่แปลงานคาลวิโน่ต่อ
หมอนี่สุดยอด นักถากถาง
แหลมคมพอกันกับกุนเดอรา
เป็นหนึ่งในนักเขียนคนโปรดเรา
ทราย ชยา เคยแปลไว้กระท่อนกระแท่น
(ทอนมา)เป็นเล่มบาง ๆ
ยังไม่หนำใจ
เจองานของเขาเต็มชั้นคิโนะคุนิยะ
อยากเก่งภาษาอย่างหญิงปอมจัง
นะ....แปลลงบล็อคนี่แหละ วันละย่อหน้าก็ยังดี
รับรองคนเข้าตรึมทุกวัน.....รออ่านบรรทัดต่อไป...

มารับรู้การโฆษณา และถ้ามีโอกาสจะหาอ่านนะจ้ะ

ขอโทษทุกท่านที่มาตอบช้าค่ะ โดนสปายแวร์เล่นงาน หัวเสียกับการจัดการกับมันอยู่หลายวัน ไม่เป็นอันทำไรเลย

- คุณนางไม้หน้า3 ยินดีที่รู้จักเช่นกันค่ะ อ่านแล้วคิดเห็นยังไง เขียนเล่าที่บล็อกบ้างนะคะ จะตามไปอ่าน

- พี่ไก่ค่ะ ปอมได้รับหนังสือแล้วค่ะ ยังกับเพื่อนจะรู้ว่าบ่นอยู่ ฮ่าๆๆๆ

- พี่พุดฯ ขอบคุณที่ชมค่ะ แหะๆ เขียนได้หลายแนว แต่ไม่เก่งสักแนว เป็นเป็ดที่ชอบต้มจับฉ่าย ฮ่าๆๆๆ

- หน่อย ได้รับหนังสือพร้อมหนังแล้ว ขอบคุณมากๆ เพื่อน ซาบซึ้งน้ำใจ

- พี่ปอน ปอน คาดว่าแม่คงเข้าใจผิด อ่านในข่าวว่ามีอาจารย์ที่ชื่อ อิงอร แม่เลยนึกว่าเป็นนักเขียนชื่ออิงอรมั้งคะ คงไม่ได้เห็นท่านอิงอรตัวจริง กรึ๋ยยย ไม่ทราบว่าพี่ปอนไปงานนั้น ไม่งั้นจะฝากให้แม่ไปขอลายเซ็นต์

มีหนังสือของอิตาโล อยู่อีก 2 เล่ม แช่ไว้ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ แต่มีรวมเรื่องสั้นอยู่ อ่านแล้วชอบมากๆ แต่ตีความไม่ออกหรอกนะคะ ฮ่าๆๆ ชอบสำบัดสำนวน การเสียดสีของเขามากๆ ช่างคิดดี ถ้าไฟแรงกระพือโหมเมื่อไร อาจจะลองขยับแปลเรื่องของเขาให้อ่านค่ะ

- คุณเปิ้น ลองหามาอ่านดูนะคะ เปิดโลกกว้างทางวรรณกรรม

สวัสดีค่ะ
อยากบอกว่า ได้อ่านแล้วค่ะ....
แต่ไม่ได้อ่านทุกเรื่อง & ทั้งเล่มหรอกน่ะค่ะ
หยิบเล่มนี้มาอ่านเพราะสะดุดตากับชื่อเรื่องค่ะ
ตอนนี้อ่านไปแค่เรื่องเดียว คือสมภารระดับ๘ นั่นแหละค่ะ
ไว้อ่าน เรื่องอันเนื่องมากจากกระถางกล้วยไม้ แล้วจะมาคอมเม้นอีกน่ะค่ะ

สวัสดีจ๊ะ ห่างหายไปหลายวัน เกือบลืมไปแล้วว่ายังมี
ปอมปอมเกิร์ล

มัวจะยุ่ง ๆ อยู่นอกบ้านจ๊ะ ไม่ได้อ่านอะไรมาหลายวันแล้ว
เมื่อวานไปมองไปที่แผงหนังสือพบนิตยสาร ค คน หน้าปก"สุชาติ สวัสดิศรี รีบนำกลับมาบ้าน

อ่านแล้วดีมีความหวัง และละอายแก่ใจตัวเองเล็กน้อย เพราะคล้าย ๆ กับว่า เหมือนเราไม่ได้ทำอะไรเลย

โอ๊ะ ไม่ยักรู้ว่ามีเรื่องพี่ปอมอยู่ในนี้ด้วยนะนี่
เคยอ่านรีวิวในบลอคนี้แล้ว สงสัยจะมีหลายแนวอยู่ในเล่มนี้นะคะนี่

น้องปอม,

เข้ามาเช็คชื่อด้วยคนค่ะ

สวัสดีจ้ะ...ยินดีด้วยนะจ้ะกับผลงานชิ้นนี้ เก่งจริง ๆ น้องเรา (เน้น..น้องเรา)

พอดีพี่เพิ่งหัดทำ Blog ตามคำยุยงส่งเสริมของหลาย ๆ คน (สองคนขึ้นไป เรียกว่าหลายคนรึเปล่า!) ลองเข้าไปช่วย ๆ ดูหน่อยนะ add บล็อกปอมเข้าไปด้วย ขออนุญาติตรงนี้เลยนะคะ

คิดถึงค่ะ

คุณแม่มาเยี่ยมเป็นเรื่องน่ายินดียิ่ง

มีความสุขกับความครัวนะคะ

คิดถึง
พี่ยาย

เห็นคอมเม้นท์ "อุ่นรัก อุ่นเหงา 43" ยัง
ที่เราเขียนถึงคุณด้วยน่ะ

หวัดดีปอม,

เข้ามาดู blog อีกรอบ เพื่อเอาไปเป็นเยี่ยงอย่างสำหรับ blog ของเพ่เอง

ยังไงฝากความคิดถึงมาอีกครั้ง ดูแลสมาชิกใหม่ให้ดี ๆ นะจ้ะ....เพิ่งบอกพี่กิมไปเอง ไม่ว่ากันนะ

GIGI - สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยม และขอบคุณที่ซื้อหนังสือค่ะ รออ่านคอมเม้นต์นะคะ

แพรจารุ - สวัสดีค่ะพี่ยาย อ่านที่เล่าถึงหนังสือ ค คน แล้วน่าอ่านจังนะคะ เขามีสัมภาษณ์คุณสุชาติ ด้วยหรือเปล่าคะ
ตอนนี้แม่สามีกลับบ้านแล้วค่ะ เพิ่งไปส่งขึ้นเครื่องบินมาเมื่อเช้า รู้สึกเหงาเล็กน้อย ลูกกำลังเริ่มติดย่า ย่าก็กลับแล้ว

อันปังแนน - เรื่องสั้นที่พี่เขียนก็เป็นอีกแนวที่ต่างจากนิยายนะจ้ะ ยังไงลองหามาอ่านดูนะ (ขอยืมคนอื่นอ่านก็ได้ อิอิ)

p_tham - คุณเปิ้น เหมือนจะเข้าไปอ่านแล้วนะ แต่จำไม่ได้ ช่วงนี้มีหลายเรื่องในหัว ความจำหด แหะๆ เดี๋ยวเข้าไปอ่านอีกรอบ ขอบคุณที่เขียนถึงค่ะ

นาท-วริน - ยกมาตอบสุดท้าย ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม 2 รอบเลย (อาจจะหลายรอบแล้วมั้งแต่ยังไม่ได้อัพบล็อกซะที) บล็อกนี้อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างเลยจ้า โลเทค มากๆ เพราะเจ้าของบล็อกขี้เกียจแต่ง แค่อยากให้มันโล่งๆ อ่านง่าย สบายตา โหลดเร็ว (ตามประสาที่ได้รับการอบรมวิชาบรรณารักษ์มา สรุปสั้นๆ ว่า อย่าทำเวบให้รก อ่านยาก หาข้อมูลยาก คนเข้าเวบมาหาสาระเขาจะรำคาญ เอิ๊กๆๆ)

บอกพี่กิมไปแล้วไม่เป็นไรค่ะ คิดว่าเคยบอกพี่เขาไปแล้วมั้ง จำไม่ค่อยได้ ไม่ได้บอกใครหลายคน นอกจากเพื่อนทับแก้ว กับเพื่อนแม่บ้านต่างแดนที่คุยๆ กันอยู่

พี่นาสบายดีนะคะ ไว้มาคุยกันอีกนะ ปอมจะเข้าไปเวบพี่บ่อยๆ เท่าที่มีโอกาสเล่นเน็ตค่ะ

* ป.ล. คืนนี้ว่าจะอัพบล็อก ย่อรูปเสร็จแล้ว แต่ขัดข้องเรื่องโหลดรูป ยกยอดไปเช้าพรุ่งนี้ละกัน ไปนอนก่อนจ้ะ