หนังอาร์ตของหว่องกาไว

Ashes Of Time เป็นหนังอาร์ต
ที่หว่องคาไวกำกับไว้เมื่อหลายปีก่อน ดูยากแต่ชอบมาก

เป็นเรื่องของอาวเอี้ยงฮง อั้งฉิกกง และอึ้งเอียะซือ สมัยที่ยังหนุ่มมากๆ
ก่อนที่จะได้เป็นพิษประจิม ยาจกอุดร และมารบูรพา

เลสลี่จางแสดงเป็น อาวเอี้ยงฮง

จางม่านอี้แสดงเป็นคนรักของอาวเอี้ยงฮง

ใครไม่รู้ หน้าคุ้นๆ แสดงเป็นอึ้งเอียะซือ

จางเซี้ยะโหยว แสดงเป็นอั้งฉิกกง..


หว่องคาไวคงชอบมังกรหยก
เลยเอามาตีความตามจินตนาการของแกเอง

หนังสวยมาก..ดูแล้วอยากตาย

ความรู้สึกเหงาในใจคน
ขณะที่เราหลับตานิ่งๆคนเดียวในความมืด ในความหมดหวัง

หรือความเปล่าเปลี่ยวขนาดที่ทำให้ไม่ปรารถนาจะมีชีวิตอยู่
ล้วนเป็นความรู้สึกที่คนเราย่อมเคยผ่านพบมา

และหว่อง คาไว เป็นมนุษย์ที่สามารถอย่างมาก
ในการถ่ายทอดอารมณ์ซับซ้อนในใจคนออกมาเป็นภาพ
เป็นบรรยากาศที่สวยจับใจ แต่มืดมนด้วยแสงเงาสะท้อน
เป็นภาพแปลกตา ประหลาด อึดอัดและชวนหดหู่

แม้ฉากที่เห็นจะเป็นทะเลทรายระอุอ้างว้าง
แต่กลับรู้สึกเยียบเย็นถึงขั้วหัวใจ

ผู้คนในเรื่องราวล้วนแต่มีชีวิตซับซ้อน ในใจร้อนเร่าด้วยความปรารถนา
ที่ไม่มีวันสมหวัง จ่อมจมอยู่กับห้วงความอ้างว้างเดียวดาย
และตายจากไปพร้อมกับความรู้สึกนั้นติดอยู่ในลมหายใจสุดท้าย


อาวเอี้ยงฮง :
“คนผู้เย็นชา ไร้น้ำใจที่สุดผู้หนึ่ง
ย่อมเคยผ่านคืนวันที่เจ็บปวด และเยียบเย็นอย่างที่สุดเช่นกัน”

ทุกคนย่อมเคยผ่านอดีตที่ปวดร้าวขมขื่น
บางคนอาจเลือกที่จะลืมเลือน

หากอาวเอี้ยงฮงกลับเลือกที่จะดื่มด่ำอยู่กับความรู้สึกนั้น
ครุ่นคิดระลึกถึง ราวกับพยายามตอกย้ำหัวใจตนเอง
อาจเป็นเพราะในความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างยิ่ง
มีความหลังอันลึกซึ้งเปี่ยมสุขอย่างยิ่ง จนมิอาจแยกออกจากกัน

หญิงที่อาวเอี้ยงฮงรัก ก็มีใจรักเขาเช่นกัน
เพียงแต่ยิ่งรักเท่าไร นางยิ่งปรารถนาให้เขาเจ็บปวดเท่านั้น

นางเลือกหนทางที่ทำให้ตัวนางเจ็บปวดที่สุด
เพราะรู้ดีว่าอาวเอี้ยงฮงจะรู้สึกเช่นเดียวกับนาง
เป็นหนทางที่จะทำให้เขาระลึกถึงนาง ไม่มีวันลืมเลือนตลอดกาล

เพียงแต่หนทางนี้ กลับทำให้นางคิดถึงอาวเอี้ยงฮงทุกลมหายใจเข้าออก
จนวาระสุดท้ายของชีวิตเช่นกัน


อึ้งเอียะซือ : “บุรุษผู้ทรยศ”
ทรยศต่อสหาย
ทรยศต่อสตรีที่เขารัก
ทรยศต่อสตรีที่รักเขา
และ ทรยศต่อตนเอง

อึ้งเอียะซือทรยศต่อสหาย เพราะเขารักภรรยาของสหาย และนางเองก็รักเขา
แต่อึ้งเอียะซือกลับทรยศต่อนาง โดยการทอดทิ้งนางไปเพราะความละอาย

หากการลืมเลือนคือการทรยศอย่างหนึ่ง
อึ้งเอียะซือก็นับว่าทรยศต่อมกเอี้ยน
...สตรีที่รักเขา เช่นกัน


สำหรับอึ้งเอียะซือ
มกเอี้ยนมีความหมายเป็นเพียงสตรีที่ผ่านเข้ามา ในค่ำคืนที่เขาเศร้าเสียใจที่สุด
อึ้งเอียะซือรับปากแต่งงานกับนาง เพราะความเมามาย

แต่มกเอี้ยนกลับยึดถือคำพูดนั้นจนพลิกผันชีวิตของนางไปอย่างไม่อาจหวนกลับ
กรงนกที่นางถือติดกาย อาจหมายถึงการเหนี่ยวรั้ง กักขังวิญญาณของนางเอง
ต่อคำสัญญาที่ไม่มีวันเป็นจริง

และเมื่อนางทิ้งกรงนกนั้นไว้ที่อาวเอี้ยงฮง
มกเอี้ยนก็สูญเสียความเป็นตัวเองลงอย่างสิ้นเชิง
นางกลายเป็นสตรีที่ใช้ดาบต่อสู้กับเงาในน้ำของตนเอง
มีชีวิตอยู่กับความขัดแย้งในใจตนเองตลอดกาล


อึ้งเอียะซือต่างจากอาวเอี้ยงฮง
เขาเลือกที่จะลืมเลือน ดิ้นรนหาหนทางลบร่องรอยอดีต
แต่แม้ร่ำสุราเมามาย ยามหลับไหลก็ยังคงกลับสู่ห้วงอดีตอันทุกข์ทรมาน
เมื่อตื่นลืมตา กลับบอกตนเองว่าจดจำเรื่องใดไม่ได้

อึ้งเอียะซือ: “นี่เป็นสุราวิเศษ เมื่อดื่มแล้ว
ท่านสามารถลืมเลือนอดีตทุกเรื่องราว ท่านต้องการดื่มหรือไม่”
อาวเอี้ยงฮง : “ข้าพเจ้าไม่ต้องการลืมเลือนอดีต
และในโลกนี้ ย่อมไม่มีสุราวิเศษที่ท่านว่า”

ความทุกข์ทรมานคลุ้มคลั่งของมกเอี้ยนนั้น
อึ้งเอียะซือย่อมไม่ใส่ใจรับรู้
ในใจเขาเต็มไปด้วยความเศร้าเสียใจต่อตนเอง
จนไม่อาจรับรู้ความทุกข์ของผู้ใดอีก
และถึงแม้รับรู้ เขาก็ไม่อาจทำอย่างไรได้
นอกจากหันหลังทอดทิ้งนางไปเช่นนั้น

อาวเอี้ยงฮง : “ เหตุใดท่านจับจ้องมองเพียงกรงนกนั้น”
อึ้งเอียะซือ : “มิมีใด เพียงแต่ข้าพเจ้ารู้สึกคุ้นตา”

--มกเอี้ยนมีความหมายเพียงแค่นั้นจริงๆ –



(อยากเขียนต่อ แต่ง่วง …คราวหน้าเดี๋ยวค่อยเขียนส่งไปอีกละกัน..
ตัวเองดูตั้ง 3 รอบ เห็นด้วยกับที่เค้าเขียนป่าว
...หนังโรคจิต ผู้กำกับโรคจิต สำหรับคนดูโรคจิต..
เรื่องนี้เค้าชอบอาวเอี้ยงฮงง่ะ อย่างน้อยก็รักผู้หญิงคนเดียวนิ
อึ้งเอียะซือนิสัยเหมือนเธอมั่กเลย รู้ตัวป่าว )



by แวค

----------------------------------------------------------------------------------------------

***อืม... ทำไมแกเขียนเมลล์จีบกันเป็นวิชาการจังวะ ...อะธีลาส***

Create Date : 26 สิงหาคม 2548 Last Update : 12 มกราคม 2549 21:46:57 น. Counter : 1220 Pageviews.		1 comments
Share Tweet