อันว่าด้วยเรื่องบวชชีพราหมณ์ ถือศีล 8 แบบแนว แนว (9) Buffet สายพาน

 สวัสดีค่ะเมื่อวานเราว่ากันด้วยประสบการณ์หลอนชวนขนหัวลุก
ที่วัดญาณสังวรารามวรมหาวิหาร แล้วนะคะวันนี้เรามาว่าด้วยเรื่องอาหารการกินกันบ้าง
 ก็เรื่องกินเรื่องใหญ่มากสำหรับเจ๊ริบบิ้นแล้ว สำคัญรองจากเรื่องนอนกันเลยเชียว
เนื่องจากการบวชชีพราหมณ์ถือศีล 8 เราจะถือ “วิกาลโภชนา เวรมณี สิกขาปทัง สมาทิยามิ”
คือการละเว้นจากการบริโภคในเวลาตั้งแต่หลังเที่ยงวันเป็นต้นไปจนกระทั่งเช้าวันใหม่  
ดังนั้น การบริโภคอาหารให้เพียงพอกับความต้องการของร่างกายจึงเป็นสิ่งสำคัญ

วัดญาณสังวรารามฯ แม้ว่าวัดแห่งนี้จะเป็นพระอารามหลวงที่สำคัญและเป็นสถานที่ท่องเที่ยว
ที่แสนจะโด่งดังในระดับโลก สิ่งปลูกสร้าง อาคารและสถานที่ต่าง ๆ ภายในวัดล้วนแต่
มีการบริหารจัดการและดูแลให้สวยงามอยู่เสมอ ก็ตามแต่สำหรับพระภิกษุที่วัดแห่งนี้
กลับมีแนวทางปฏิบัติเฉกเช่นสายวัดป่าทั่วไป โดยพระภิกษุที่วัดแห่งนี้ส่วนใหญ่
จะฉันมื้อเดียวโดยจะฉันในบาตรปกติพระวัดป่าจะนำอาหารทั้งคาวหวาน
ใส่ลงไปในบาตรฉันรวมกันไปเลยทีเดียว  ทั้งนี้เพื่อให้ละทิ้งซึ่งกิเลศในรสชาติของอาหาร
 และเมื่อฉันเสร็จจะต้องล้างทำความสะอาดบาตรด้วยตนเองอันถือเป็นกิจของสงฆ์ที่สำคัญ
 และในหลังเพลจะฉันได้แต่น้ำปานะน้ำผลไม้ที่มีขนาดไม่ใหญ่กว่า 1 กำปั้น เช่น น้ำเก็กฮวย
 น้ำขิงน้ำหวานเฮลบลูบอยชงน้ำ น้ำชา สำหรับเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของนมสด นมข้นหวาน
 เช่นชาเย็นใส่นมหวาน ๆ โอเลี้ยงยกล้อใส่นมสดหอม ๆ กาแฟเย็น เป็นอันงดเว้นไปเลย
 สำหรับเครื่องดื่มอีกประเภท ก็ได้รับความนิยมเป็นอย่างยิ่งในวงการพระป่าและอุบาสก
สุภาพบุรุษนั่นก็คือ เครื่องดื่มชูกำลัง จะลิโพ M150คาราบาวแดง ก็ได้ ซึ่งได้รับความนิยม
ไม่น้อยเลย

การกินของเราจะเริ่มประมาณ 7 โมง หลังจากได้อาบน้ำอาบท่าขับไล่ความง่วงไปได้บ้างแล้ว
 บรรดาผู้ปฏิบัติธรรมจะทยอยกันเดินไปศาลาอเนกประสงค์ เพื่อเตรียมตัวรับประทานอาหาร
มื้อBrunch (Breakfast + Lunch)กัน เนื่องจากวัดนี้เป็นสายวัดป่า ฉันมื้อเดียว การรับประทาน
อาหารเช้าจึงเริ่มกันสายนิดนึงหากใครตื่นเช้าแล้วทนรอไปจนถึงเวลารับประทานอาหาร
ไม่ไหว ก็คอยนั่งส่องเส้นลายมือไปหากมีแสงสว่างพอเห็นเส้นลายมือได้ ถึงจะรับประทาน
อาหารได้ แต่มีข้อระวังถ้ารับประทานอาหารหนัก ๆ ตั้งแต่เช้า พอถึงเวลารับประทานรวมกัน
ก็จะทนอิ่มกินไม่ไหวคราวนี้อาจจะเดือดร้อน หลังเพลกินอาหารหนักไม่ได้ เล่นเอาท้องร้อง
 ไม่ต้องปฏิบัติกันเลยเชียวนา

ประมาณตี 5 กว่า พระภิกษุทั้งที่อยู่บนเขาและภาคพื้นดินจะทยอยลงมาเตรียมตัวออกบิณฑบาต
โดยมีการแบ่งออกเป็นสาย ๆ หากสายไหนไปไกลหน่อยก็มีรถสองแถวพาไปสายไหนไปใกล้
วัดก็เดิน แต่อย่างว่า ขนาดสายที่อยู่ใกล้วัดยังต้องเดินเป็นกิโลเลยสำหรับญาติโยมบางคน
ก็จะนำอาหารมาถวายพระที่วัดบางบ้านยกหม้อหุงข้าวอุ่นทิพย์ชนิดข้าวร้อนหอมกรุ่น
ตลอด 24 ชั่วโมงอุ้มใส่รถมาวัดกันเลย บางคนก็นำอาหารร้อน เช่น ก๋วยเตี๋ยว ข้าวต้ม โจ๊ก
มาปรุงสด ๆหน้าศาลาอเนกประสงค์ โดยทางวัดจะมีจาน ชาม ถ้วย ถาด และช้อนส้อม
วางไว้ให้ตรงกลางศาลา และบริเวณด้านหน้าศาลาบรรดาผู้ปฏิบัติธรรมก็จะไปหยิบ
เครื่องมือการกิน พร้อมที่กรวดน้ำ ไปหาที่นั่งส่วนใหญ่จะยึดฝาผนังเป็นสรณะ
เนื่องจากต้องนั่งนาน

ในช่วงเช้า บริเวณหน้าศาลาอเนกประสงค์จะมีร้านค้ามาบริการปรุงอาหารร้อนๆ จำหน่าย
 ใครใคร่ซื้อใส่บาตรก็ได้ เค้าจะปรุงอาหารหลากหลายชนิดใส่ชามเปลพร้อมนำพลาสติกแรป
ปิดไว้เรียบร้อยดูสะอาดสะอ้านน่ารับประทาน สนนราคาก็ไม่แพงมากประมาณ 100 – 200
 บาท แล้วแต่ชนิดอาหาร และยังมีข้าวสวยใส่ขันร้อนกรุ่นระหว่างรอใส่บาตรอุ้มขันไว้
แก้หนาวได้ดีแท้ นอกจากนี้ ยังมีผลไม้ต่าง ๆ หั่นใส่จานปิดแรปไว้วางจำหน่ายอีกด้วย
บางคนก็สั่งแม่ค้าให้ทำอาหารใส่ถุงไว้สำหรับนำกลับไปรับประทานมื้อกลางวัน
นื่องจากวัดไม่ได้ห้ามผู้ปฏิบัติธรรมรับประทานอาหารกลางวัน เพียงแต่ถ้าถือศีล 8
ก็ระวังไม่ให้เลยเพลเป็นใช้ได้ เมื่อได้อาหารใส่บาตรแล้ว ก็เดินไปหยิบถาดไม้ขนาดย่อมๆ
ที่ติดล้อไว้ข้างใต้ ใครเคยถวายอาหารพระวัดป่าจะคุ้นเคยเป็นอย่างดีจากนั้นเราก็นำจานอาหาร
วางบนถาดล้อเลื่อนแล้วนำไปต่อคิวที่เรียงเป็นแถวยาวสำหรับเตรียมนำขึ้นประเคนพระ
 เมื่อประเคนแล้วพระท่านจะตักอาหารใส่ในบาตรแล้วเลื่อนถาดไปยังพระภิกษุรูปต่อไป
ได้ตักอาหารบ้าง ช่างเหมือนเราไปกินซูชิสายพานแบบญี่ปุ่นยังไงยังงั้นเลย  สำหรับข้าวสวย
 เราก็จะบรรจงอุ้มขันไปตักใส่บาตรพระ ในช่วงนี้จะมีความน่ารักเกิดขึ้นหน่อย ๆ
พระภิกษุหลายรูปจะเลือกขนมเด็ก ๆ และนมกล่อง เอาวางไว้ข้างตัวเมื่อมีเด็กเดินมาตักบาตร
พระท่านจะส่งขนมหรือนมนั้นแจกให้เด็ก ๆนับว่าเป็นกุศโลบายชักชวนให้เด็กเข้าวัดได้ 

สำหรับอาหารที่พระบิณฑบาตได้ตอนเช้าส่วนใหญ่จะมีญาติโยมหรือผู้ปฏิบัติธรรมรับไป
แกะใส่ภาชนะแล้วจึงนำมาวางรวมกันบนโต๊ะใหญ่ที่ตั้งด้านนอกศาลา ในมุมนี้จะจัดไว้
สำหรับผู้ปฏิบัติธรรม นอกจากนี้อาหารที่พระภิกษุบิณฑบาตมาบางส่วนจะยังไม่แกะ
ออกจากถุง แต่จะวางไว้ให้ผู้ปฏิบัติธรรมสามารถนำกลับไปรับประทานอาหารกลางวัน
ที่ที่พักได้รวมทั้งญาติโยมบางส่วนก็จะเอาอาหารกลับไปบ้านด้วย

เมื่อพระภิกษุตักอาหารเสร็จท่านก็จะให้พรแล้วกรวดน้ำ จากนั้นจึงลงมือฉันอาหาร
 ส่วนญาติโยมและผู้ปฏิบัติธรรมต่างก็แยกย้ายกันไปตักอาหารมารับประทาน

ว่าจะไม่ดราม่าก็อดไม่ได้ขอซักนิด เกี่ยวกับการจัดระบบบริหารจัดการอาหารในวัด
 เมื่ออาหารบนสายพานถาดล้อเลื่อนได้เดินทางมาจนถึงพระภิกษุรูปสุดท้าย
จะมีคนมารับอาหารนั้นไปวางไว้ให้ญาติโยมได้รับประทานกันรวมทั้งบรรดาผู้ปฏิบัติธรรมด้วย
 แต่เป็นที่น่าสังเกตว่า อาหารปรุงใหม่เหล่านี้แทบไม่เคยได้เดินทางไปยังมุมอาหาร
ของผู้ปฏิบัติธรรมเลย แล้วมันไปไหนน่ะเหรอคะก็บรรดาแม่ค้า รวมทั้งทีมงาน
ที่มาช่วยงานในวัดนั่นแหละรวมทั้งญาติโยมบางคนก็ถือโอกาสนำทั้งจานไปตั้งกลางวง
เฉพาะครอบครัวของตนไม่มีแบ่งให้คนอื่นกันล่ะ บางคนเตรียมถุงพลาสติกและภาชนะ
มาโกยกลับบ้านกันเลยเชียวสำหรับผู้ปฏิบัติธรรมก็จะได้รับประทานอาหารเย็น ๆ ชืด ๆ
ที่พระภิกษุท่านเมตตาบิณฑบาตให้ตอนเช้า แถมผู้ปฏิบัติธรรมตักไม่ทันเสร็จบรรดาแม่ค้า
และทีมงานก็จะกรูกันเข้าไปตักอาหารในมุมของผู้ปฏิบัติธรรมต่อพอเห็นผู้ปฏิบัติธรรม
รายไหนเพิ่งเดินไปตักอาหาร ก็จะส่งเสียงโหวกเหวก “ให้ผ้าขาวตักก่อน ให้ผ้าขาวตักก่อน”
 แต่ขอโทษนะคะคุณป้าก็ไม่ยอมหยุดโกยอาหารใส่จานของตนเองเลย ผู้ปฏิบัติธรรมรายไหน
ไปช้าก็มักจะได้แต่ข้าวสวยเย็น ๆ  กับน้ำแกงชืดๆ เนื้อสัตว์น่ะเหรอ ละลายไปหมดแล้ว
ส่วนผลไม้ก็จะถูกคุ้ยจนเละเทะ น้ำงี้เจิ่งนองถ้าเทใส่แก้วคงใช้แทนน้ำปานะได้
นับว่าเป็นการฝึกให้เราได้ละจากกิเลสในการรับประทานอาหารได้เป็นอย่างดีเยี่ยม
สำหรับยาคูลท์ กาแฟกระป๋อง นมเปรี้ยว ดันกิ้นโดนัท คริสปี้ครีม พัฟแอนด์พาย
ที่เห็นคนนำมาประเคนขึ้นสายพานไปถาด ๆ มันหายเรียบ ไม่เคยมาถึงปากท้อง
ผู้ปฏิบัติธรรมแถมพวกนี้มาเป็นทีม และมีวิธีบริหารจัดการยอดเยี่ยมเริ่มตั้งแต่
กระบวนการคัดแยกอาหารที่ได้จากการบิณฑบาต ถุงไหนน่าอร่อยจะถูกเม้มแอบไว้อีกด้าน
 (เห็นกะตาเลยเจ้าค่ะ) เพื่อเอากลับบ้าน อาหารจานไหนลงจากสายพานหากอร่อย
ดูน่ารับประทาน ก็จะถูกนำกลับไปโรงครัวทั้งถาด โดยให้คุณยายแก่ ๆนั่งเฝ้าไว้ 1 คน
สำหรับอาหารมื้อเช้าของพวกนางก็อาหารของผู้ปฏิบัติธรรมนั่นแหละค่ะ แบบนี้
จะไปเหลืออะไร  ดังนั้น การไปปฏิบัติธรรมครั้งที่ 2เจ๊บิ้นจึงตัดปัญหา พกอาหารเจกระป๋อง
ไปรับประทานเอง ไม่ต้องแย่งกันกับใคร ขอแค่ข้าวสวยที่แต่ละวันมีปริมาณเหลือเฟือ
เป็นกะละมังๆ ก็พอ

หลังรับประทานอาหารเช้าอันแสนชุลมุนเสร็จผู้ปฏิบัติธรรมจะนำภาชนะไปล้าง
ทำความสะอาดแล้ววางคว่ำไว้เสร็จแล้วจึงเดินกลับที่พัก ปฏิบัติธรรมภายในห้องพักของตน
 ไม่ต้องเดินเพ่นพ่านไปไหน เที่ยงก็รับประทานอาหารในห้องพักของตนไปส่วนใหญ่
ก็เป็นอาหารที่เก็บไว้ตั้งแต่มื้อเช้า รับประทานเสร็จก็เก็บขยะทิ้งเศษอาหารให้เรียบร้อย
ในถังขยะหน้าอาคารเนื่องจากในห้องมดชุมมาก ขนาดวางน้ำไว้ แพล๊บเดียวลงในนอนตาย
ในแก้วน้ำกันเป็นเบือบาปเราอีก หลังเพลแล้วผู้ปฏิบัติธรรมก็รับประทานได้แค่เครื่องดื่ม
ที่ไม่มีนมเหมือนกับพระภิกษุช่วงนี้ขอสารภาพว่า ถ้าเจ๊บิ้นไม่ได้กาแฟดำไม่ใส่นม
ไม่ใส่น้ำตาลก็ไม่เป็นอันต้องปฏิบัติธรรมกันล่ะ

เรื่องอาหารนี้ นับเป็นดัชนีชี้วัดเศรษฐกิจของประเทศได้เป็นอย่างดีในครั้งแรก
ที่เจ๊บิ้นไปปฏิบัติธรรม คนนำอาหารมาถวายพระวันส่งท้ายปีเก่าและวันขึ้นปีใหม่
กันอย่างล้นหลาม มีอาหารดี ๆ มีราคา น่ารับประทานมากมาย อาหารใส่บาตรก็เยอะแยะ
แถมมีทหารเรือคอยอำนวยความสะดวกให้ ระบบการบริหารจัดการอาหารจึงค่อนข้าง
ราบรื่นแต่ในรอบหลังเศรษฐกิจคงแย่ลง ปริมาณอาหารน้อยลงอย่างเห็นได้ชัดบางคน
ไปวัดมือเปล่าใจล้วน ๆ แต่ขากลับพี่เล่นหอบข้าวปลาอาหารกลับไปเจนตัวเอียง
เจ๊บิ้นได้แต่ถอนใจ ได้แต่โลกสวยว่าเรายังมีโอกาสไปซื้อหาอาหารดี ๆรับประทานเองได้
 สำหรับเค้านี่อาจจะเป็นอาหารชั้นเลิศที่ต้องเลี้ยงหลายชีวิตแต่ที่ตลกบางคนแหวนเพชรพราว
สิบนิ้ว แต่ขนอาหารกลับบ้านเพียบ พอใครถามแกบอกแกถือเคล็ดว่าของจากวัดกินแล้ว
เป็นสิริมงคล เอากับป้าแกสิ

การเข้าวัดถือศีล จริง ๆจะต้องเป็นการเข้าไปขัดเกลาจิตใจเราให้ละทิ้งซึ่งกิเลสทั้งมวล
 แต่.............. เจ๊บิ้นไม่ค่อยแน่ใจแฮะว่าที่เจ๊เข้าวัดจะเป็นการลดกิเลสหรือเพิ่มกิเลสกันแน่ 
แต่ที่แน่ ๆ เจ๊ไม่เคยไปยุ่มย่ามกับใครและไม่ไปพิจารณาโทษผู้ใด ไม่ทำตัวเหนือกว่า
แต่อาจจะมีบ้างในใจ ก็พยายามลดละมันลงส่วนใหญ่เจ๊จะประพฤติตนเรียบร้อยนะ
ขอโม้หน่อย แต่จะมีเผลอบ้างเวลาดื่มน้ำในห้องโดยจริยาวัตรของผู้ถือศีล จะกินจะดื่ม
ก็ควรนั่งให้เรียบร้อยแต่เจ๊ลืมตัวชอบยืนซดโฮกทุกทีสิน่า

คราวหน้าเรามาว่าด้วยเรื่องการนอนนะจ๊ะ บาย

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2561		1 comments
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2561 14:33:33 น.
Counter : 1572 Pageviews.
Share Tweet