::เขาหนึ่งคน...บนเส้นคั่นเวลา:: สมุดบันทึกเล่มโต หน้ากระดาษว่างเปล่ามากมายรอคอยการเติมเต็ม และบางส่วนถูกแต่งแต้มเรื่องราวไปบ้างแล้ว ความสุข ความเศร้า ความเหงา ความรัก ล้วนขีดเขียนวางตัวอยู่บนเส้นระหว่างบรรทัดเหล่านั้น ฉันค่อย ๆ พลิกดูตามทีละหน้า ยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ตามแต่เรื่องราวในอดีตจะตีกลับมาให้รู้สึกถึงปัจจุบัน ฉันเห็นเส้นบรรทัดเส้นหนึ่งดูเหมือนจะโดดเด่นกว่าเส้นไหน มีเรื่องราวเรียงตัวอัดแน่นมากมายอยู่ในนั้น ทั้งเศร้าและชวนฝัน ซึ่งฉันจะขอเรียกมันว่า “เส้นคั่นเวลา” ............................. “เธอเท่านั้น...เธอคือคนพิเศษ ที่เสกให้ใจของฉัน โบกปีกบินสู่ฟ้า...คอยยังคอย ให้เธอมาประคองแล้วพูดว่า เมื่อเธอหลับตา ก็เคลิ้มถึงฉันเหมือนกัน” เสียงนุ่ม ๆ ของผู้ชายคนนึงลอยแว่วเข้ามาในหูพร้อมเสียงกีต้าร์ที่เขาเล่นเอง ฉันจำเพลงเพลงนี้ได้ติดใจ แม้มันจะไม่ได้มีความหมายต่อใครหรืออะไรสักอย่าง เพราะเพลงนั้นถูกเล่นขึ้นในวงกลมวงใหญ่ ณ ค่ายอาสาบนยอดดอยเมื่อสมัยฉันยังเป็นนักศึกษาปี 1 แต่นั่นนับได้ว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่เสียงกีต้าร์และเสียงร้องนุ่ม ๆ เสียงนั้นมีปฏิกิริยากับหัวใจของฉัน “น้องปอยอยากฟังเพลงอะไรไหมครับ จะเล่นให้ฟัง” ต้นเสียงที่ฉันกำลังเคลิ้มฝันถึงก็ลอยมาให้ได้ยิน “อ่า...งั้นขอเพลงใจบางบางก็ได้ค่ะพี่” ฉันตอบไปอย่างเขินอาย ทั้งที่รู้ว่าเขาก็ถามตามมารยาทและถามทุกคน “จัดให้ครับ” เสียงนุ่ม ๆ ใหญ่ ๆ ว่าจบก็เล่นเพลงที่ฉันขออย่างไม่ได้มีความหมายอะไร แต่เสียงเล็ก ๆ ของฉันที่ร้องคลอตามคนอื่นในวง กลับเป็นเสียงที่ร้องออกไปอย่างมีความหมายอยู่ในนั้น “เป็นเพราะใจเราอ่อน อยากทำหัวใจขึ้นใหม่ อยากตบแต่งดวงใจเล็ก ๆ ให้แข็งแรงพอจะทนไหว พอแล้วพอ พอฉันพอดีกว่า คิดไปเองทำให้ใจต้องเจ็บ สุขเพียงสุขเล็กน้อย ยามพบคนถูกใจ แต่พอเจ็บมันเจ็บเกินใคร เป็นเพราะใจเราบาง...เหลือเกิน...” ...................... หลังจากค่ายอาสาครั้งนั้น ไม่ว่าฉันได้ยินเพลงสองเพลงนี้เมื่อไหร่ ฉันเป็นต้องหยุดฟังอย่างผ่านหูไปไม่ได้ และโดยไม่รู้ตัวเสียงนุ่ม ๆ ของผู้ชายคนหนึ่งที่เคยร้องเพลงและเกลากีต้าร์ในเพลงเหล่านี้ไว้ ก็เป็นต้องเก็บไว้ในใจอย่างผ่านไปไม่ได้เช่นกัน ฉันและเขา พบปะเจอะเจอและพูดคุยต่อเนื่องหลังจากนั้นก็หลายที ได้ร่วมค่ายอาสาด้วยกันอีกก็หลายหน จนฉันเองก็พอจะรับรู้ได้จากสายตาและความในใจว่าสิ่งที่ฉันแอบคิดและหวังไว้ในใจคนเดียวมาแต่ไหนแต่ไร มันไม่ใช่เพียงแต่ฉันข้างเดียว... “ดอกไม้...ไม่ว่ากลิ่นหอมเย้ายวนแค่ไหน ก็ไม่อาจทำให้ใจหวั่นไหวไปได้ ก็เพราะฉันมีเธอ ที่หอม...กว่า” เพลงเพราะ ๆ ที่เล่นและร้องกันทั้งวงในค่ายถัดมา แต่แตกต่างไปตรงที่ว่า เพลงเหล่านั้นฉันรู้ความหมายเบื้องหลังของเพลง และมีฉันเป็นคนคนนั้นที่มีความหมายขึ้นมา ดอกไม้ที่หอมกว่าดอกนั้น...ได้ผลิบานขึ้นในทั้งหัวใจของฉันและเขา ........................ “และนี่คือเสียง...เสียงเพลงที่มาจากใจ เธอจะอยู่แห่งไหนขอจงได้รับรู้ หากเธอมีทุกข์ร้อนใดตอนที่ฉันไม่อยู่ อยากให้เธอรู้ว่ายังมีฉันยืนอยู่ข้างเธอ...” สี่ปีให้หลัง เสียงเพลงนี้เป็นเพลงสุดท้ายที่ฉันรับรู้ได้ว่าสื่อสารมาถึงฉัน อีกครั้งในอีกค่ายหนึ่งในค่ำคืนแห่งบรรยากาศที่แสนดี มีแสงดาว มีแสงเทียน มีเสียงกีต้าร์ตัวเดิมและเสียงร้องจากคนคนเดิม แต่ความรู้สึกทั้งฉันและเขากลับไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป กลับไปเป็นรุ่นพี่-รุ่นน้องเหมือนเดิมไม่ได้ แต่กระนั้นก็ไม่รู้ว่าจะเดินต่อไปทางไหนดี "จะยืนอยู่ตรงนี้ จะรอเธอตรงนี้ เพื่อเธอคนเดียว ไม่ว่าทางจะคดเคี้ยวหรือทางจะลดเลี้ยวเท่าไร จะนานสักเพียงไหน ยาวนานสักเพียงไหน เนิ่นนานเท่าไหร่ ยังคงเก็บเธอไว้ จะเก็บเธออยู่ในใจเสมอ ........... จะอยู่ในใจเสมอ..." ............................. สมุดบันทึกเล่มโต หน้ากระดาษบางส่วนก็ถูกแต่งแต้มเรื่องราวไปบ้างแล้ว ความสุข ความเศร้า ความเหงา ความรักล้วนขีดเขียนวางตัวอยู่บนเส้นระหว่างบรรทัดเหล่านั้น "เส้นคั่นเวลา" เส้นนี้ของฉันวางตัวเหมือนเส้นบรรทัดอื่น ๆ บนสมุดเล่มโตแห่งการเดินทาง แม้จะดูกลืนหายและเลือนราง แต่ถึงอย่างไร มันก็ยังคงแจ่มชัดในห้วงความทรงจำของฉัน ที่ไม่ว่าจะผ่านไปนานสักเพียงไร ก็จะเก็บมันอยู่ในใจเสมอ... *หมายเหตุ : เรื่องราวระหว่างฉันกับรุ่นพี่ผู้ชายคนนั้น ไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ รู้แต่ว่าเราทั้งสองคนมีความรู้สึกดี ๆ ให้แก่กัน ซึ่งความรู้สึกดี ๆ นั้นแม้มันอาจจะไม่ได้เรียกว่า 'ความรัก' แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่สวยงาม จนยืนยันได้ว่าความทรงจำของเขาและบทเพลงเหล่านั้น จะชัดเจนตลอดไปในใจฉัน...แม้ว่าวันนี้เขาจะแต่งงานกับผู้หญิงที่เขารักไปแล้วก็ตาม ย้อนอ่าน ::ถนนสายนี้...มีมิตรภาพ:: และ ::ครั้งแรก...หนังสือเปลี่ยนชีวิต:: ::แฟนฉัน...กับรักครั้งแรก:: ::ของขวัญ...ชิ้นแรก:: ::จุ๊ ๆ อย่าเอ็ดไป...มีความลับ(อะไร)จะบอก:: ::โตขึ้น หนูอยากเป็น...:: คลิกได้ค่ะ ขอบคุณผู้ร่วมเดินทางเส้นทางสายมิตรภาพเส้นนี้ด้วยกันทุกคนนะคะ สำหรับถนนเส้นต่อไป จะมาในหัวข้อที่ชื่อว่า "ฤดู(นั้น)...ที่ฉันรัก"ค่ะ หากสนใจร่วมถนนสายมิตรภาพโรยตัวอักษรเส้นต่อไปกับพวกเรา ทำตามกติกาง่าย ๆ เหมือนเคย ดังนี้ค่ะ -ลงชื่อบอกกล่าวกันไว้ -เขียนเรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ และอัพบลอคในหมวดงานเขียน/บทประพันธ์ -อัพบลอคในวันจันทร์ที่ 8 มิถุนายน เวลาใดก็ได้ -เมื่ออัพบลอคแล้ว กรุณามาแจ้งอีกครั้งในบลอคของคนใดคนหนึ่ง และเราจะทำการรวบรวมลิงค์อีกทีค่ะ รายชื่อผู้ร่วมโครงการ ::BeCoffee:: ::Nikanda:: ::กะว่าก๋า:: ::ส้มแช่อิ่ม:: ::Paulo:: ::ปลาทองแก้มยุ้ย:: ::Sweety PB:: ::แมงโกซิดเด:: ::บุยบุย:: ::นัทธ์:: ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ หวังว่าจะได้ร่วมเดินทาง ในถนนสายมิตรภาพโรยตัวอักษรนี้ด้วยกันนะคะ   Create Date : 25 พฤษภาคม 2552 52 comments Last Update : 9 มิถุนายน 2552 0:14:39 น. Counter : 1246 Pageviews. Share Tweet

สวยงามค่ะ:) สุข ปนเศร้า มันรวมกันเป็นยิ้ม... สวัสดีค่ะคุณปอย บีอ่านบันทึกของคุณปอยหน้านี้มันพายิ้มแอบเจ็บนิดๆ ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร อินกับความรู้สึกคนอื่นอยู่บ่อยๆ คุณปอยสบายดีไหม อยู่ไทยแล้ว...ไม่ต้องคิดถึงบ้านแล้วเน๊อะT_T บีสบายดีเเบบเรื่อยๆ ทำงานก็เหม่อๆลอยๆ ยังคิดไม่ตกเลยค่ะ   โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล(บีบี) IP: 90.149.104.26 25 พฤษภาคม 2552 2:34:17 น.

ความรักนี่นะ นุ้ยว่าแค่มันเกิดขึ้นแค่เสี้ยวเวลาหนึ่งในชีวิต มันก็ทำให้เรามีความสุขได้เสมอ เวลาที่ย้อนกลับไปคิดถึงมันเนอะ... แหมๆ พูดยังกับมีเยอะแยะ อิๆๆ ของนุ้ยเป็น เส้นคั่นเวลา (ข้างเดียว) ซะส่วนใหญ่นะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ เรื่อง Tag ไม่ต้องซีเรียสน๊า... ไว้ว่างๆ ก็ได้จ้า แบบหนุกๆ อิๆ   โดย: N_Nirvana 25 พฤษภาคม 2552 4:54:23 น.

โห..มาทั้งที เอสเสียงมาฝากเป็นชุดเลย อิอิ..ใจตรงกันเสียด้วย..แจงก็นึกถึงเพลงเก่าๆเหมือนกัน เพลงที่เล่าให้ฟังบ่อยๆไง..น่าจะพอจำได้บ้าง..นะ.555+ เพลง"ใจบางบาง" เหมือนจะเคยได้ยินบ่อยๆ แล้วก็ค่อยข้างชอบด้วย..แต่อาจจะไม่ชอบฝังใจแบบปอย..55+ สมุดแห่งความทรงจำ..งดงามเสมอเนอะ..ปอยว่าไหม บางครั้งมันทั้งเศร้า มันทั้งสุข..แต่มันก็เป็นความทรงจำของเรา ที่จะเป็นของเพียงเสมอไป..ใครๆก็มาแย่งความทรงจำของเราไปไม่ได้.. แล้วจะออนบ่อยๆจ้า..เจอกันนะ..อิอิ..ดีใจมาก ที่กลับมาประจำการเสียที..คิดถึงจะตายอยู่แล้ว..55+..เว่อร์   โดย: nikanda 25 พฤษภาคม 2552 6:18:49 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย พี่ก๋าเคยมีความรู้สึกแบบนี้ สมัยเด็กๆ สมัยเรียน แต่ไม่เคยเรียกมันว่า "ความรัก" เต็มที่ก็แค่"ความรู้สึกดีดี" แต่น่าแปลกนะครับ ที่แค่ "ความรู้สึกดีดี" แต่ทำไมมันจดจารลงไปในความทรงจำของเราได้นานจังเลย จนถึงวันนี้พี่ก๋าก็ยังจำเรื่องราวของเธอเหล่านั้นได้ดีเลยล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 25 พฤษภาคม 2552 6:29:30 น.

เป็นความรู้สึกดีดีค่ะ อ่านแล้ว..วาบวาบให้หัวใจ ไม่เคยสัมผัสบรรยากาศแบบนี้ ในชีวิตจริง เพราะไม่ได้รับอนุญาตให้ไปร่วมค่ายอาสาเลย   โดย: นัทธ์ 25 พฤษภาคม 2552 6:57:44 น.

ขนาดเป็ดป่าอย่างพี่ มาอ่านเรื่องของปาจ๋อยวันนี้ ยังอดที่จะคิดถึงตัวเองตอนนั่งล้อมลงปีหนึ่งไม่ได้ คิดแล้วมันมีความสุขจริงๆนะ feelings แบบนี้น่ะ แล้วเพลงแต่ละเพลง ก็ร่วมสมัยซะด้วย รู้จักกับเค้าเหมือนกัน แต่ตอนนั้นพี่เรียนจบไปนานแล้วหล่ะ ปอยต้องอั่พต่อนะ เรื่อง romance ขั้นเทพแบบนี้ อยากอ่านๆๆเพราะว่าเป็นเรื่องที่อ่านแล้ว อยู่คนเดียวก็อมยิ้มได้ แล้วก็เป็นความรู้สึกที่ "อิ่มเอิบ" "มีลุ้น" "ไฟฟ้าช็อตเวลาเค้าเดินผ่าน" ก๊าบๆๆๆๆ เป็นเป็ดไปอยู่ส่วนเป็ดดีกว่าโว้ย เฮ้อ   โดย: be-oct4 25 พฤษภาคม 2552 7:09:33 น.

ซึ้งจังค่ะ :)   โดย: little_fuku 25 พฤษภาคม 2552 7:29:04 น.

ออกไปทำงานก่อนนะคะ แล้วเย็นนี้กลับมาจะมาเล่าเรื่อง เขาบนเส้นคั่นเวลาให้ฟังค่ะ ปล. เขาของคุณปอยคล้ายๆของเราเลยอ่ะ 555   โดย: ปลาทองแก้มยุ้ย IP: 124.121.162.178 25 พฤษภาคม 2552 7:36:39 น.

คุณปอยจ๋า..ส้มอัพบล็อกแล้วจ้า เดี๋ยวคืนนี้กลับมาอ่านของเพื่อนๆ นะคะ ตอนนี้ขอตัวไปข้างนอกก่อนค่ะ ปล.ลงชื่อเข้าร่วมโครงการหน้าด้วยจ้า   โดย: ส้มแช่อิ่ม 25 พฤษภาคม 2552 7:45:19 น.

สวัสดีครับน้องปอย.. เรื่องวันนี้ของบอกว่า..อ่านแล้วรู้สึกมีอารมณ์ร่วม ภาพจากหนังหลายๆเรื่องมารวมกัน นางเอกเดินซื้อของได้ยินเสียงเพลง ลอยมา นางเอกยืนฟังพร้อมนึกถึงความหลัง..ครั้งออกค่าย.. แหม..บรรยากาศดีจริงๆ ขาดอะไรไปหน่อย..ช่วงที่นางเอกยืนซึ้ง.. เดี๋ยวพี่ให้เด็กเอากะละมังใส่น้ำแข็งแห้ง นั่งพัดควันไปประกอบฉากดีเปล่า ................ จะบอกว่า..เรื่องราว น่าร๊ากกก เช่นเคยครับ ............... กลับมาอยู่กทม.แล้วใช่เปล่าครับ.. ช่วงนี้ ก็จะยุ่งอีกแค่ไม่กี่วันแล้วครับ.. เร่งมือทำงานแข่งกับเวลาแล้วครับ.. กะว่าจะไปกทม..ช่วงกลางเดือนหน้าครับ.. ว่างๆไปหม่ำๆข้าวกัน..เลี้ยงพี่ด้วยหละ.. ประมาณว่าพี่เป็นแขกไปเยือนเมืองหลวง 555+   โดย: Little Knight 25 พฤษภาคม 2552 7:59:00 น.

มันเป็นความรู้สึกดี ๆ เป็นความทรงจำที่สวยงามจริง ๆ ค่ะคุณปอย อดีตที่นึกขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ยิ้มได้เสมอ คุณค่าทางใจ.. มันมากมาย . . ลงชื่อเข้าร่วมอีกครั้งนะคะ   โดย: Paulo 25 พฤษภาคม 2552 8:59:38 น.

อ่านแล้วอมยิ้ม เป็นความทรงจำดีๆ ที่ทำให้หัวใจอุ่นๆ โดยเฉพาะวันไหนเหงาๆ ทำให้รู้ว่าชีวิตไม่ได้เหงา และว่างเปล่าทุกวันเสียเมื่อไหร่   โดย: SevenDaffodils 25 พฤษภาคม 2552 10:06:09 น.

ถูกต้อง อดีตมีให้ระลึกนึกถึงภาพ แต่อารมณ์คงไม่เหมือนเดิม เรื่องมันเศร้าเล่าแล้วมันจี้ เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ   โดย: บ้าได้ถ้วย 25 พฤษภาคม 2552 12:42:36 น.

สวัสดียามเที่ยงค่ะน้องปอย... อ่านแล้วก็ได้ความรู้สึกขึ้นมาอย่างนึงว่า จขบ. นี้มีความละเอียดอ่อนและช่างโรแมนติกไม่น้อย ถึงได้ร้อยเรียงตัวอักษรออกมาได้ละมุนละม่อมดีจัง... พี่ชอบประโยคนี้ค่ะ... .... ...ดอกไม้ที่หอมกว่าดอกนั้น...ได้ผลิบานขึ้นในทั้งหัวใจของฉันและเขา... .... อ่านเพลินตั้งแต่ต้นจนจบเลยค่ะ... พี่เอง เขียนอะไรออกจะทื่อมะลื่อแบบอิงตามข้อเท็จจริงซะเป็นส่วนมาก พยายามจะฝึกการใช้จินตนาการอยู่เหมือนกัน แต่มันเขียนก็ไม่ค่อยจะออกเลยค่ะ...   โดย: Devonshire 25 พฤษภาคม 2552 12:56:41 น.

ปอยขาแอบมาตอนทำงาน... ยังไม่ได้อ่านนะคะ แวะมาบอกว่าที่บล็อกอ่ะ "เรื่องแต่ง" นะคะ อิอิ   โดย: อ้อน IP: 192.168.1.204, 222.123.175.43 25 พฤษภาคม 2552 13:04:30 น.

กว่าจะถึงจันทร์หน้า พี่เป็ดคงน้ำลสไหลไปแล้วหลายปี๊บ การรอคอยที่โคตะระยาวนาน   โดย: be-oct4 25 พฤษภาคม 2552 13:46:52 น.

รู้แล้วจ้ะ มะนิวบอก ปล. พี่ มะนิว มินต์ ออฟ แอนด์เดอะแก๊ง จะไปเที่ยวทะเลกันศุกร์นี้ เย้!!! แอบมาบอกให้อิจฉาเล่นๆๆๆ   โดย: แอบชอบ คห. ข้างล่าง 25 พฤษภาคม 2552 14:24:25 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ เรื่องนี้น่าจะชื่อว่า ความทรงจำแห่งรัก นะครับ คงจะดีไม่น้อยถ้าได้ยินเพลงพวกนี้อีกครั้งใช่ไหมครับ? อิอิ สำหรับโครงการ ถนนสายมิตรภาพโรยตัวอักษร น่าสนใจดีครับ แต่ว่าต้องเขียนเรื่องแล้วตั้งชื่อเรื่องให้เหมือนกับที่กำหนดไว้เลยหรือเปล่าครับ? หรือว่าใช้เพียงแค่ชื่อเรื่องที่กำหนดขึ้นมาเป็น ทรีม ของเรื่องครับ? อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 25 พฤษภาคม 2552 16:21:16 น.

บางทีความสวยงามของความรู้สึก มันอาจเกิดขึ้นจากช่วงเวลาแห่งความไม่แน่ใจได้มากกว่า ช่วงเวลาแห่งความชัดเจนนะคะ อยากให้เพลงนี้กับคุณปอยจังค่ะ "เพลงความคิด" อาจจะไม่ตรงซักทีเดียว..แต่เวลาได้ฟังอาจทำให้นึกย้อนไปถึงคนที่เคยคั่นเวลาคนนั้นนะคะ   โดย: AB_PAE 25 พฤษภาคม 2552 16:30:45 น.

ขอแปะโป้งไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาใหม่ค่ะ วันนี้รีบไปจริง ๆ แต่ก็พยายามจะเข้าบล็อกเพื่อน ๆ ที่เข้าร่วมโครงการก่อนค่ะ ผึ้งก็เขียนห้วข้อนี้เหมือนกัน ฝากน้องใหม่อย่างผึ้งไว้ด้วยนะคะ... ปล.พรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ วันนี้ไปแล้วค่ะ   โดย: Sweety PB 25 พฤษภาคม 2552 16:56:38 น.

อ่านแล้วน่ารัก...ช่วงเวลานั้นคงมีความสุข เป็นความทรงจำที่อบอุ่นจัง น้องปอยสบายดีน๊า....พี่มีฝากข้อความไว้ที่เมล์คงได้รับแล้ว ต้นเดือนหน้าไปรับของแน่ค่ะ ขอบคุณนะคะ   โดย: narellan 25 พฤษภาคม 2552 17:50:58 น.

เรื่องราวที่ถูกบันทึกเอาไว้เป็นตัวอักษรบนเส้นบรรทัดนั้น คือเส้นคั้นเวลาที่"เก็บอยู่ในใจเสมอ" ของคุณปอยเหรอคะ เราชอบเพลงนี้เหมือนกันด้วยล่ะ ชอบท่อนอินโทรของเพลงนี้มากๆ เรื่องราวรอบกองไฟ กีตาร์ ดวงจันทร์ และผู้ชายคนนั้น อิอิ คืนนี้เอาไว้คิดต่อได้อีกค่ะ ^^   โดย: BeCoffee 25 พฤษภาคม 2552 21:27:54 น.

แล้วจะมาตามอ่านครับ วันนี้มาขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยือนทักทาย คุณปอยก็คงสบายดีนะครับ พี่ก็สบายเกือบเป็นปกติแล้ว มีแต่คนป่วยอีกคนยังต้องดูแลกันไปก่อน ราตรีสวัสดิ์นะครับ   โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) 25 พฤษภาคม 2552 22:04:00 น.

เขียนแล้วค่า เขาคนนั้นของคุณปอยน่ารักมากๆ มีร้องเพลงให้ฟังด้วยอ่า   โดย: ปลาทองแก้มยุ้ย 25 พฤษภาคม 2552 23:39:35 น.

คนพิเศษ .. หนึ่งในเพลงโปรดของวิยะดาที่พี่โตสเคยฟังบ่อยมากๆๆๆๆๆ เลยในอดีตล่ะปอย อื่ม.... ว่าแล้วก็คิดถึง .. ไม่ได้ฟังนาน...........มากแล้วนะเนี่ย ทั้งๆ ที่ฟังเมื่อไหร่ก็รู้สึกว่ามันเพราะจัง อื่ม.... พี่โตสบอกความลับ (ที่ให้โตมัสรู้ไม่ได้ ) ให้อย่างนึง คือพออ่านถึงตอนที่ .. เค้าคนนั้นของปอยถามปอยว่า.. “น้องปอยอยากฟังเพลงอะไรไหมครับ จะเล่นให้ฟัง” ภาพพี่ชายคนนึงที่พี่โตสเคยแอบชอบเค้าตอนสมัยอยู่มหาลัยก็โผล่ขึ้นมาในหัวทันทีเลยล่ะ แบบว่า.. พี่เค้ากับพี่โตสเป็นพี่น้องรหัสกัน แล้วพี่เค้าก็เคยเอากีต้าร์มาเล่นที่มหาลัยด้วย เพียงแต่พี่เค้าไม่เคยน้องค้งน้องคับอะไรกับพี่โตสหรอกนะ พี่เค้าเรียกพี่ว่าไอ้โตสง่ะ ไม่หวานเหมือนพี่คนนั้นของปอยเลยง่ะ เส้นคั่นเวลาของปอยเส้นนี้ .. อ่านจบแล้วมันให้ความรู้สึก .. เศร้าแบบหวานๆ ยังไงไม่รู้สิปอย แต่ที่รู้แน่นอน .. พี่โตสนั่งอ่านเส้นขั้นเวลาของปอยไป ก็คิดถึงอดีตหลายๆ ช่ว งของตัวเองไปด้วย....ด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ที่เกิดขึ้นบนหน้าอูมๆ ของตัวเองแบบไม่ได้ตั้งใจเลยอ่ะจ๊ะ มาบล๊อกนี้ของปอย ได้ฟังเพลงโปรดสามเพลงแน่ะ เพราะนอกจากเพลงคนพิเศษแล้ว .. อีกสองเพลงของพี่บอยด์นั่นน่ะ พี่โตสก็ชอบม๊าก... จ๊ะ แต่เพลงของพี่หนุ่มเสก .. พี่โตสไม่เคยและก็ไม่ค่อยโปรดเท่าไหร่.. นี่ปอยอยู่เมืองไทยหรือยังเนี่ย... น่าจะอยู่แล้วนะ... แล้วจัดของเข้าที่เข้าทางหรือยังจ๊ะ   โดย: Chini 25 พฤษภาคม 2552 23:40:07 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปาจ๋อย หุหุหุ ดูจ๋อยๆ จ๋องๆยังไงไม่รู้นิ พี่ปังเจ็ดก็ช่างคิดดีแท้ 55555   โดย: กะว่าก๋า 26 พฤษภาคม 2552 7:20:56 น.

สวัสดีครับน้องปอย ไม่รู้เป็นไง..ช่วงไปกทม..ประมาณกลางเดือนหน้า อยากไปเที่ยวหาอะไรกินที่ตลาดๆ ประเภทตลาดสามชุก หรือ ตลาดร้อยปี.. ถ้าปอยว่างๆไปด้วยกันเปล่าคับ...ว่าจะชวนพี่ต๊อกพี่รี่ โอ๋ ณมิตรไปด้วย   โดย: Little Knight 26 พฤษภาคม 2552 11:48:52 น.

เส้นคั่นเวลาเส้นนั้นคงจะเป็นเส้นที่ยาวมากกกเลยเนอะ อิอิ ล้อเล่นนะ แวะมาฟัง ใจบางบางจ้าา ป.ล. ปวดหลังมาก ก   โดย: กะต่าย IP: 58.9.137.161 26 พฤษภาคม 2552 13:57:27 น.

มาตามที่แปะโป้งเอาไว้ค่ะ..... เป็นเรื่องราวแบบน่ารัก ซึ้ง ๆ เป็นความสัมพันธ์ที่ดีแบบนึงเลยค่ะ...ผึ้งชอบที่มีเนื้อเพลงด้วยอะค่ะ มันทำให้ย้อนคิดไปเหมือนกันว่า เวลาฟังเพลง ๆ นึง ตอนนั้นเราทำอะไรอยู่น๊า   โดย: Sweety PB 26 พฤษภาคม 2552 14:16:40 น.

ถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่อย่างน้อยครั้งนึงก็ยังมีความทรงจำที่ดีร่วมกันนะคะ ชอบแต่ละเพลงที่สื่ออกมาจังค่ะ ไม่ต้องพูดอะไรให้มากมาย แค่เข้าใจเนื้อหาของเพลงก็รู้กันในใจนะคะ ปล.ว่าจะเข้ามาอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ แต่กลับดึกค่ะ เลยนอนหลับซะงั้น   โดย: ส้มแช่อิ่ม 26 พฤษภาคม 2552 17:27:51 น.

เอ...อ่านแล้วก็มีความสุขปนความเศร้านะครับ ความรู้สึกเวลาหยิบสมุดบันทึกมาเปิดอ่านอีกครั้งเป็นอะไรที่แปลกมากๆ รู้สึกเขินๆอายๆตัวเองยังไงบอกไม่ถูก ที่บางทีก็ไปเจอข้อความที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเขียนลงไปได้ แบบว่าพอมองตัวเองในอดีตแล้วก็ขำๆดี แต่เดี๋ยวนี้ก้ไม่ค่อยได้เขียนแล้ว จริงๆเมื่อก่อนก้ไม่ค่อยได้เขียนหรอกครับ แต่เดี๋ยวนี้ยิ่งเขียนบ่อยน้อยกว่าอีก   โดย: Unravel 26 พฤษภาคม 2552 18:54:38 น.

สิ่งที่ทำให้เราทุกข์ได้ ก็ทำให้เราสุขได้ สิ่งที่ทำให้เราสุขได้ ก็ทำให้เราทุกข์ได้ เป็นเช่นนั้นเนอะ ^^   โดย: I am just fine^^ 26 พฤษภาคม 2552 19:15:38 น.

ความทรงจำเก่าๆ ที่ผ่านมาคิดถึงทีไรก็ยังรู้สึกว่าไออุ่นของความสุขยังอยู่ใกล้ๆ เราอยู่ แม้จะผ่านมานาน   โดย: ร่มเงาไม้ใต้ฟ้าสีคราม 26 พฤษภาคม 2552 19:28:29 น.

แหม... เรื่องคราวนี้นี่หวานซะ... ก็ถือเป็นอีกหนึ่งคนที่ช่วยเพิ่มความทรงจำดีๆให้ชีวิตเรานะครับ เอาไว้อมยิ้มเวลาย้อนกลับไปนึกถึง ผิดกับผม เวลานึกถึงคนในอดีตก็มักจะมีแต่ความหลังที่เลวร้าย นึกถึงแล้วชวนให้ขนลุกขนชัน   โดย: แฟนผมฯ IP: 124.157.143.26 26 พฤษภาคม 2552 21:29:35 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤษภาคม 2552 7:38:52 น.

หมื่นตาช่วงนี้จะโดนแย่งซีนโดยราฟาเอลครับ ความจริงพี่ก๋ายังมีต้นฉบับค้างอยู่หลายตอนเหมือนกัน แต่เขียนราฟาเอลสนุกกกว่าครับ 55555 ราฟาเอลเขียนโดยไม่มีพล็อต ไม่มีสคริป ยิ่งเขียน ยิ่งสนุกครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤษภาคม 2552 11:42:22 น.

อ่านแล้วได้ย้อนความทรงจำดีแฮะ ครั้งนึงก็เคยมีเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้ ^ _ ^   โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 27 พฤษภาคม 2552 11:43:40 น.

หวัดดีค่ะคุณปอย เรื่องราวในอดีต บางครั้งเรากลับมานึกถึงอีกครั้งก็ทำให้ เรายิ้มได้เหมือนกันนะค่ะ แม้ว่าเรื่องราวเหล่านั้นทำให้เราเสียใจก็ตาม อ้อคิดอย่างนี้นะค่ะ เรื่องของคุณปอย น่ารักดีนะค่ะ นึกถึงบรรยากาศ แล้วโรแมนติกน่าดูเลยนะค่ะ ปล. มีสุมดบันทึกเหมือนกันค่ะที่เคยเขียนไว้ แต่ไม่ได้เปิดอ่านมานานแล้วค่ะ และก็คิดว่าคงไม่หยิบมาอ่านดีกว่า   โดย: แมงโกชิดเด 27 พฤษภาคม 2552 13:55:58 น.

ถ้านึกตาม จะได้ภาพแบบในมิวสิควีดีโอ ประมาณว่ามีไอหมอกบาง ๆ เพลงเบา ๆ นะ ช่างโรแมนติคกระไร ควสามทรงจำดี ๆ ก็เป็นภาพความรู้สึกดี ๆ ใครจะเรียกมันว่าอะไรก็ช่าง .. แค่ต่างมีใจดี ๆ ก็พอ ใช่ไหมคุณ   โดย: inmemoir 27 พฤษภาคม 2552 16:29:53 น.

หวานจังเลยครับ จะว่าเศร้าหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ บางทีในหลายช่วงชีวิต เราก็มี "เส้นคั่นเวลา" ที่มาเติมเต็มให้แต่ละขณะมีแง่มุมที่สวยงาม น่าชื่นใจนะครับ ลั้นลา   โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) 27 พฤษภาคม 2552 20:20:57 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย   โดย: กะว่าก๋า 28 พฤษภาคม 2552 7:39:51 น.

มาส่งความคิดถึงแล้วค่ะคุณปอย อิอิ เป็นไงบ้างคะ กลับมาบ้านแล้วไปเที่ยวไหนบ้างอ๊ะป่าว หวังว่าที่ผ่านมาคงเป็นการพักผ่อนที่สนุกและผ่อนคลายสุดๆ ไปเลยนะคะ ปุ๊กชอบกินตระกูลทองเหมือนกันนะ แต่หาร้านอร่อยยากมากก เลยไม่ได้ค่อยได้ซื้อกิน ทำเองก็ไม่สามารถ ถ้าคุณปอยเจอร้านไหนอร่อยมากระซิบบอกกันบ้างนา แต่ละเพลงและแต่ละช่วงเวลามันเข้ากันดีจังเลยนะคะ รู้สึกได้ถึงบรรยากาศความรักที่เจือด้วยความประหม่า เขินอาย และแรงขับที่ทำให้ร่ำๆ อยากจะเปิดเผยความนัย ความฝัน จินตนาการ และความรู้สึกวาบหวามในใจที่พยายามเก็บซ่อนเอาไว้ทั้งคู่ รู้สึกว่าพอโตๆ มาแล้วความรักมันชัดเจนตรงไปตรงมาขึ้นนะคะ ไม่ค่อยพิธีรีตองเท่าไหร่ เลยทำให้มีเสน่ห์ต่างไปกับสมัยเรียนเยอะเหมือนกัน ก็ดีไปคนละแบบ ว่าแต่อ่านแล้วเสียดายไม่ได้รู้คำตอบว่าอะไรยังไง เก็บในใจแล้วสานต่อรึป่าวน๊า ปุ๊กแอบลุ้นอยู่นะเนี้ย พอมาบรรทัดท้ายๆ ว้า แต่งงานซะละ T^T ยังไงไว้จะรออ่านบทใหม่ของคุณปอยนะคะ เชื่อว่าโรแมนติกไม่แพ้บทนี้แหงมๆ   โดย: Hobbit 28 พฤษภาคม 2552 10:59:33 น.

เค้าบอกว่า สำหรับเรื่องความรัก ให้เราเตรียมตัวเองให้พร้อม เมื่อจังหวะเวลาลงตัว ความรักมันจะวิ่งมาชนเราเอง ไม่รู้น้องปอยจะเชื่อแบบนี้หรือเปล่า แต่พี่ก๋าเชื่อครับ พี่ก๋าเป็นคนไม่ขวนขวายเรื่องความรักเลย ถึงเวลามาเองครับ อิอิอิ มาแบบดีซะด้วย เพราะระหว่างที่เราไม่สนใจมัน เราก็ใช้ชีวิตให้ดีขึ้น ดีขึ้น ถ้าตอบแบบกฏแรงดึงดูด ก็ต้องบอกว่า ทำตัวเราให้ดี เป็นคนรักที่ดี เดี๋ยวความรักและคนรักที่ดีก็จะถูกดูดเข้ามาในชีวิตของเราเอง   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 28 พฤษภาคม 2552 13:10:26 น.

ดีจ้าน้องปอย ... อ่านแล้วอิ่มอุ่น ... เพราะความรู้สึกดีๆ แบบนี้ บางทีมันพูดยาก ไม่ใช่ความรักแต่ก็เหมือน เรียกว่า อาจจะมีแค่อะไรบางอย่างแตกต่างกันไปบ้าง นิดหน่อยเอง ... อ่านแล้วอิ่มจริงๆ .. เพราะว่าอากาศด้วยมั้งที่ทำให้ พี่รู้สึกอย่างนั้นอ่ะค่ะ เพราะว่าลำปางตอนนี้ ฝนตกตั้งแต่บ่าย ฟ้าหม่นและหมองจริงๆ แต่ว่ามันก็ดีนะ เพราะพี่ว่ามันทำให้เราอยู่กับตัวเองได้ดีเหมือนกันค่ะ   โดย: JewNid 28 พฤษภาคม 2552 19:52:38 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย พี่ก๋ามีการบ้านฝากไว้ให้ทำครับ อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋า 29 พฤษภาคม 2552 8:16:35 น.

สวัสดีค่ะหนูปอย อ่านแล้วก็รู้สึกดีดีในมิตรภาพเหมือนดอกไม้... ที่เบ่งบาน.. กลับมาอยู่เมืองไทยแล้วซินะค่ะ... พี่คงจะมาทักน้อยลงนะค่ะ แต่คิดถึงหนูปอยเสมอจ้า   โดย: ชีวิตมีลีลา 29 พฤษภาคม 2552 9:09:02 น.

สวัสดีวันศุกร์ค่ะน้องปอย... พี่ว่าคนสมัยนี้มักจะมองข้ามขั้นตอนการสร้าง "ความรู้สึกดีๆ ให้แก่กัน" ไปกันหมดแล้ว...ไม่รู้ว่าทำไมสัมพันธภาพยุคจรวดนี่มันช่างจุดประกายปุ๊บ ก็ฟู่เดียวจบ... ดูมันช่างโหวงเหวงเสียจัง... ...   โดย: Devonshire 29 พฤษภาคม 2552 9:14:26 น.

เรื่องราวน่ารักจังค่ะ อ่านแล้วรู้สึกทั้งตัวทั้งใจลอยละลิ่วปลิวกลับสู่อดีตอย่างไม่นึกเสียดายหากไม่ได้กลับมาอยู่ปัจจุบัน ie ie บรรยากาศเรียบง่ายเป็นกันเองของชาวค่าย เพื่อนฝูง มิตรภาพ บทเพลง และ .. "ความผูกพัน" .. คิดถึงหนังสือเล่มเก่าๆ ..เวลาในขวดแก้ว.. เก็บสิ่งดีดีนี้ไว้ใช้ยามขาดแคลนค่ะ ไม่ได้มาอัพเดทบล๊อกปอยนานแล้ว .. ปอยเป็นนักเขียนไปแล้วจริงๆ รู้สึกดีจังที่ได้มาอ่านเรื่องราวดีดีแบบนี้ คิดถึงค่ะ // ปอยสบายดีใช่มั๊ย?   โดย: พี่ปุ๊กค่ะ ^ ^ IP: 125.24.83.113 29 พฤษภาคม 2552 11:35:31 น.

อย่าลืมหาซื้อ Bioscope เล่มล่าสุดมาอ่านด้วยนะครับน้องปอย เจ๋งมากๆเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 29 พฤษภาคม 2552 13:05:24 น.

หวัดดีค่ะ..แวะมาทักทายตอนค่ำ ๆ ..สุขสันต์วันหยุดค่ะ..   โดย: Sweety PB 29 พฤษภาคม 2552 20:11:10 น.

บางครั้งความสัมพันธ์ที่สวยงาม ไม่จำเป็นต้องเป็นความรักเสมอไป เป็นอีกหนึ่งความสัมพันธ์ที่งดงาม ในแง่มุมของมันค่ะ บุยบุยว่า : อิอิ   โดย: บุยบุย 30 พฤษภาคม 2552 21:47:40 น.

อ่านแล้ว นึกถึงชีวิตตอนเรียนมหา'ลัย...ตอนไปค่าย ดีครับ..ชอบครับ   โดย: TiG IP: 58.64.78.23 4 ตุลาคม 2552 22:10:51 น.