ขอเจิมก่อนนนนนนนนนนนนน

เป็นคนที่มีจมูกรับรู้เรื่องกลิ่นได้ดีเหมือนกัน แต่มีข้อแม้ว่า ต้องไม่อยู่ในช่วง "แพ้อากาศ" เพราะไม่งั้นก็จะหายใจไม่ออก ติดขัดไปหมด

เมื่อถามถึงความทรงจำ ก็ขอตอบในฐานะที่เป็นคนชอบคิดถึงอดีตที่ผ่านมาอยู่เรื่อยๆ (แสดงว่าแก่แล้วหรือเปล่าหว่า)

กลิ่นที่ประทับใจที่สุด และชอบที่สุด ผมคิดว่าคงเหมือนหลายๆคน ที่คิดเหมือนกัน

ก็คือกลิ่นไอดินหลังฝนตก

กลิ่นนี้ ผมว่ามันทำให้ชีวิตสดชื่น และเป็นกลิ่นที่ธรรมชาติสร้างขึ้นอย่างหอมกรุ่นที่สุด คิดถึงทีไรกับกลิ่นนี้ก็อบอุ่นกับมันทุกที

บางทีกลิ่น ก็เป็นการบ่งบอกถึงสถานที่ หรือบุคคลที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

เคยสังเกตหรือเปล่าว่า แต่ละที่และแต่ละบุคคล มี"กลิ่น" ประจำที่แตกต่างกัน

ผมไม่ได้หมายถึงให้เราเข้าไปดมกลิ่นคนอื่นแบบใกล้ชิดนะครับ ผมหมายถึงว่า สำหรับบางคน แค่เดินผ่าน หรือยืนห่างๆ เราก็จะได้กลิ่นของเขาอ่อนๆ โชยมาแตะจมูก

แล้วถ้าเราได้กลิ่นเขาบ่อยๆ ตอนที่เขาผ่านไปหรืออยู่ไม่ไกลจากเรา เราจะรู้ได้ว่าเขาอยู่ใกล้ๆเราเสมอ

ไม่รู้ว่าบอกประโยคต่อไปนี้ เธอจะหาว่าชั้นโรคจิตหรือเปล่านะ แต่เวลาชั้นขึ้นรถเมลล์ตอนบ่ายแก่ๆ แล้วเกิดมีกลุ่มเด็กนักเรียนหญิงมอปลายขึ้นมาบนรถเป็นกลุ่ม มักจะมี"กลิ่น" ของเด็กผู้หญิงเหล่านั้น ติดขึ้นมาบนรถด้วยเป็นประจำ

ชั้นชอบนะกลิ่นแบบนั้น ชั้นคิดว่านี่คือกลิ่นของเด็กสาวที่ไม่ได้ถูกแต่งเติม จากเครื่องสำอางค์หรือน้ำหอมใดๆ เป็นกลิ่นของธรรมชาติของเด็กสาวที่ชวนหลงใหล มากกว่ากลิ่นที่มาจากน้ำหอมขวดละเป็นพันๆเสียอีก

ความงดงามตามธรรมชาติของผู้หญิงนั่นล่ะ คือสิ่งสวยงามที่สุดแล้ว แต่ทำไมผู้หญิงมักจะมองข้ามมัน และคิดว่าการแต่งเติมคือสิ่งที่สวยงามกว่าก็ไม่รู้สิ

คงไม่ต้องสาธยายให้เธอฟัง เธอก็คงเข้าใจได้ดี ถึงกลิ่นอีกรูปแบบนึง ที่ถ้าบางคนรับไม่ได้ก็ไม่ชอบเอาซะเลย แต่สำหรับตะวันออกกลาง หรือเมืองแขก ต้องมีกลิ่นแบบนี้

พวกกลิ่นกำยาน หรือกลิ่นแขกอาระบิกทั้งหลายนี่แหละ

ชั้นคิดว่าเมื่อชั้นกลับไปเมืองไทยเมื่อไหร่ หากชั้นได้กลิ่นอาระบิกแบบนี้ (ในซิตี้เซ้นเตอร์ เธอคงได้กลิ่นนี้บ่อยๆ) ชั้นคงหวนนึกถึงวันเวลาในคูเวต ตลอด 1 ปีที่ผ่านมานี้แน่นอน แล้วกลิ่นนี้ก้จะกลายเป็นอีกกลิ่นความทรงจำที่ชั้นลืมไม่ลงจริงๆ

บางครั้ง บางเวลา เมื่อเราได้ยินเพลง เราจะหวนนึกถึงช่วงเวลานั้นๆ ที่เราเคยเปิดเพลงเหล่านี้ฟังบ่อยๆ

กลิ่นก็คงไม่ต่างกัน ในแต่ละช่วงเวลาของชีวิต เราคงได้กลิ่นไม่ซ้ำกัน แล้วทำให้เรานึกถึงเวลานั้นๆได้เป็นอย่างดี

กับค่ำคืนสุดท้ายในคูเวต ขอบคุณสำหรับหัวข้อบล๊อกดีๆ ที่ทำให้ชั้นมีเวลาได้ดื่มด่ำ กับคืนสุดท้าย ที่แสนจะเงียบสงบ และอากาศที่เย็นนิดๆ ของคูเวต

ภาพสวยมากมากเลยครับ

หวัดดีครับน้องปอย


ถ้าเป็นพนักงานที่ร้าน
โดยเฉพาะฃ่วงเช้า
ทุกคนคงจำกลิ่นน้ำหอมของพี่ก๋าได้ 5555
ขนาดฉีดแค่ 2 ปึ๊ดเองนะ 5555


ส่วนกลิ่นที่พี่ก๋าไม่ชอบที่สุดคือ กลิ่นปลาสด หรือกลิ่นเนื้อในตลาดสด
มันมีกลิ่นคาวเลือดปนอยู่


.............................


แต่ถ้าจะชอบที่สุด
น่าจะเป็นกลิ่นแดดยามสาย กลิ่นดอกไม้ป่าหอมอ่อนๆ
กลิ่นดอกไม้หอมในสวนที่บ้าน

และกลิ่นกายของคนที่เรารักครับ

กีตาร์ตัวโปรดนอนแอ้งแม้งอยู่ในกล่องครับ 555
ในห้องพี่ก่ษมีกีตาร์ 3 ตัว
ที่บ้านอีกหลังมีอีก 2 ตัว

เพิ่งรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์เลยครับ
เพราะพี่ก๋าเล่นได้ทีละตัว 55555

เพียงแต่ตัวแรกก็ผูกพันเพราะเก็บเงินซื้อเป็นตัวแรกในชีวิต
กีตาร์คลาสสิคก็เล่นบ้าง ราคาไม่แพง
กีตาร์โปร่ง-ไฟฟ้า ซื้อมาเพราะโดนยุจากพี่ชาย (ไม่ได้แตะต้องเลย)
กีตาร์โปร่งอีกตัวเอาไว้ขึ้นดอย เพราะสมบุกสมบัน
ส่วนตัวที่ใช้ในห้องอัดเสียง อันนี้เพิ่งถอยมาครับ
แพงมาก จนต้องใช้เฉพาะในห้องอัด กับเล่นให้มาดามฟังครับ

ตอนที่พี่ก๋าตัดสินใจโทรไปขออณุญาตนำเพลงของครูจรัลมาร้อง
พี่ก๋าเลือกไว้เยอะมากนะครับ
หนึ่งในนั้นมีเพลง "สาวมอเตอร์ไซด์" ด้วย
แต่สุดท้ายก็ตัดออกครับ
เพราะร้อง 10 เพลงรวดในห้องอัด
เหนื่อยมากกกกกครับ 55555

ไม่มีนักร้องคนไหนเค้าทำแน่นอน 5555
เพราะเพลงดียว บางคนอัดทั้งวัน
เพื่อให้เนี๊ยบที่สุด

แต่พี่ก๋าไม่ใช่มืออาชีพครับ

ก็เลยเล่นด้วย ร้องด้วย ไม่แยกอัด


.......................


มี "หนุ่มเชียงใหม่" กับ "พี่สาวครับ" ให้ฟังครับ อิอิิอิ

ส่วน "เดือนเพ็ญ" ถ้ามีโอกาส พี่ก๋าจะเอามาร้องอัดเสียงให้ฟังนะครับ
ตอนนี้มีเพื่อนๆขอเพลงมา 4-5 คน แล้ว
แต่ไม่มีเวลาซ้อมครับ 555555


แล้วเข้าห้องอัดก็เรื่องใหญ่เหมือนกัน
ต้องจองล่วงหน้าครับ

พี่ก๋าอยากอัดเสียงเองในห้องที่บ้าน แต่ทำไม่เป็นครับ
ถ้าทำได้นะ
จะร้องเพลงตามคำขอทุกวันเลยครับ 5555

พอดีตอนนี้อยู่บ้านเขาใหญ่ พูดเรื่องกลิ่นกันก็น่าสนใจมากเลย เพราะธรรมดาที่น่จะมีกลิ่นป่าเป็นเอกลัดษณ์ แต่พอเรามาอยู่ เราก็ลงต้นไม้ใหญ่น้อยที่ส่วนมากมีกลิ่นหอม
กลิ่นก็เลยผสมกันเป็นกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์บ้านเราที่ใครมาก็ต้องจำติดใจไป พอมาอีกครั้งเขาก็จะหวนคิดถึงครั้งแรกที่เขามา

ตอนนี้ก็เป็นกลิ่นผสมของลำดวน กันเกรา พุดสามสี ราชาวดี กล้วยไม้ไทย (หน้าร้อนพวกที่มีกลิ่นหอมจะพร้อมใจกันออกสะพรั่ง) เข็มขาวพุ่มใหญ่สูงสามเมตร เล็บมือนางแบบโบราณกลีบชั้นเดียวหอมมาก บุหงาส่าหรี กระดังสงขลา กระดังงาไทย พอละครับ เด๋วคนอ่านจะเมา

เป็นอันว่าคุณ Brett ก็ตัดสินใจกลับบ้าน แต่เราก็จะชวนกันมาวิ่งเล่นบ้านคุณปอยต่อไปครับ

โอ้ ภาพสวยมากเลยค่ะคุณปอย
อ้อนชอบภาพถ่ายที่ถ่ายโฟกัสข้างหน้าแต่ว่าฉากหลับเบลอของคุณปอยมากเลยค่ะ
ดูแล้วได้ความรู้สึกเหมือนเหม่อมองอะไรสักอย่างนะคะ

กลิ่นกับความทรงจำหรือคะ
เห็นด้วยค่ะ
กลิ่นกับความทรงจำแยกกันไม่ออกและทำให้เราหวนระลึกถึงอดึตได้บ่อยครั้ง

แต่กลิ่นหนึ่งที่อ้อนชอบทุกครั้งก็คือกลิ่นกระดาษผสมน้ำหมึกที่หาได้จากการเปิดหนังสือนี่หล่ะค่ะ

หนังสือแต่ละเล่มก็มีกลิ่นไม่เหมือนกัน
ยิ่งเก่ายิ่งหอมค่ะ
สรุปเอาเองว่าหนังสือในห้องสมุดหอมสุดค่ะ เพราะว่าเก่าสุดและหมึกคงเป็นแบบเก่าโดยกระมังคะ

สุขสันต์วันอังคารค่ะ

โอโห เจอภาพสวยอีกแว้วววววววววว

สวยมาก มุมมองเก๋มากค่ะ

สุขสันต์วันอังคารค่า<

หวัดดีน้องหล่า..

ตอนนี้เอื้อยได้กลิ่นทะแม่งๆ ประมาณว่าถ้ายังอู้งานอยู่ จะโดนซองขาวแน่ๆ เลย



ปล. พี่ชอบรูปภาพและบทความที่น้องเขียนน่ะ โดนใจดี

กลิ่นหนังสือเก่ามาพร้อมกะไรฝุ่นนะคุณบีค๊อฟฟี่...

หวัดดีค่ะน้องปอย เขียนได้ดีจัง.....

กลิ่น ทำให้หวนนึกถึง ภาพที่ฉายชัดในความรู้สึก นึกถึงเรื่องราว ในหลายเรื่อง หลายกลิ่น หลายเวลา ที่แตกต่างที่เคยสัมผัส ทั้งประทับใจและไม่อยากจดจำ....
ดังเช่นที่น้องปอยบอกเล่าผ่านมา....

"เคยหรือไม่...ได้กลิ่นผ้าเช็ดตัวตากแดดนุ่ม ๆ ผสมกับน้ำยาปรับผ้านุ่มหอม ๆ
แล้วคิดถึงบ้าน คิดถึงแม่..."

ชอบจัง..

คิดถึงค่ะ
เป็นอย่างไรบ้างดูแลตัวเองนะจ๊ะ

อ่านที่คุณหนูหล่อร่ายยาวถึงชื่อดอกไม้แล้ว ก็ซูฮกจริงๆสมแล้วที่มีบ้านอยู่ในป่าครับ แบบนี้สิถึงจะเรียกว่าของจริงครับ

พูดถึงกลิ่นของป่าแล้ว ผมก็จะนั่งย้อนไปไกลหน่อย เพราะตัวผมเองเคยเข้าป่า(ไม่ใช่เข้าป่าในความหมายของไปเป็น คอมมิวนิสต์นะ) แค่ไม่กี่หนเองครับ ก็จะมีที่เขาใหญ่ กับป่าอุ้มผางตอนไปน้ำตกทีลอซู ที่เขาชนไก่ก็แห้งก็แล้งเกินกว่าจะเรียกว่าเป็นป่า แถมอารมณ์นั้นใครจะมามีอารมสุนทรีอยู่อีกก็แปลกล่ะครับ

กลิ่นของป่าผมกลับไม่ค่อยได้กลิ่นของดอกไม้เท่าไหร่นะครับเท่าที่นึกได้ ส่วนมากก็จะเป็นกลิ่นอับชื้นๆเย็นๆ ของใบไม้ที่ทับถมลงบนพื้นมากกว่า

แต่ก็ยอมรับว่าถ้าเทียบกับกลิ่นทะเลตามหมู่เกาะสวยๆแล้ว (ไม่นับกลิ่นทะเลที่มันคาวๆนะครับ อันนั้นเพราะเขาจับปลากัน ถ้าหากไปตามเกาะแก่งไกลๆแล้ว กลิ่นแบบนั้นไม่มีหรอกครับ) กลิ่นของป่าจะชวนให้สดชื่น ร่มรื่น ร่มเย็นมากกว่า

ส่วนทะเลก็จะเจอแต่กลิ่นของไอแดด กับกลิ่นของน้ำทะเลที่ฟุ้งตามริมหาดมาเท่านั้น ยิ่งแย่ไปใหญ่เวลานั่งเรือครับ เพราะจะได้กลิ่นของน้ำมันดีเซลของเรือไปแทนเสียนี่

ดังนั้นสัมผัสทางด้านกลิ่นของป่าจึงกินขาด แต่สัมผัสทางด้านความรู้สึกว่าได้ปลดปล่อยอะไรออกจากตัวไป เวลานอนอยู่บนหาดทรายแล้วหงายหน้ามองท้องฟ้า แล้วให้น้ำทะเลซัดตัวเราไปเรื่อยๆ... ผมว่าทะเลกินขาดครับ ความรู้สึกตรงนั้นมันสุดยอดจริงๆ

แต่มีข้อแม้ว่า ต้องเป็นทะเลที่เงียบสงบ หาดทรายขาวละเอียดอย่างกับแป้ง และน้ำทะเลใสสีครามเท่านั้นนะครับ

มีอีกสถานที่นึง ที่ได้อารมณ์ของป่าและทะเลได้เหมือนกัน

คือป่าโกงกางครับ

เป็นอีกหนึ่งความใฝ่ฝัน ที่จะได้พายเรือเข้าไปในคลองเล็กๆของป่าโกงกาง ท่ามกลางแวดวงของต้นไม้ของป่า บวกกับกลิ่นของไอทะเล

ยังไม่เคยไปเลย แต่คิดว่าคงเป็นความรู้สึกที่สุดยอดได้เหมือนกันนั่นล่ะครับ

เมื่อกลับไปเมืองไทยแล้ว จะพยายามมาวิ่งเล่นบ่อยๆเท่าที่โอกาสจะอำนวยนะครับ แต่คุณหนูหล่อเองก็อย่าทิ้งบ้านดุ่บดั่บไปด้วยคนล่ะ อย่างน้อยๆ ก็ผลัดๆกันมาวิ่งเล่นทิ้งข้อความกันไว้บ้างดีกว่าครับ อบอุ่นดี ผมก็อยากให้เป็นแบบนี้เหมือนเดิม ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ประเทศไหนครับ

คงเป็นเพราะผมเป็นคนยอมรับกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นโดยตรงกับตัวเองค่อนข้างยากด้วยกระมังครับ

ที่คุณ Brett ว่ามาทั้งหมดนั่น ชอบที่สุดคือ ยอมรับ
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดกับตัวเองยาก นี่แหละคือสิ่ง
ที่กำลังเกิดกับหนูหล่อซึ่งทำให้สับสนพอดู เอาเถอะ
ครับ อย่าเพิ่งถามอะไรเลย ไว้ให้คุณ Brett กลับมา
จัดระเบียบชีวิตที่เมืองไทยได้สงบสุขดีแล้ว หนูหล่อ
มีอะไรยาวๆ จะคุยด้วย

ถ้าคุณ Brett มีโอกาสติดต่อกะท่านทูตอีก เรียนท่าน
ด้วยว่า ตอนนี้ถ้ามีที่ดินแถวเขาใหญ่ ช่วงถนนธนรัชต์
กุดคล้า-ผ่านศึก อย่าเพิ่งขาย กำลังบูมมาก ที่เคยขายๆ
กันไร่ละสามสี่แสนเมื่อสองปีก่อน ตอนนี้ไร่ละล้านห้า
ถ้าไม่ได้มาแถวนี้สักสามปีแล้วละก็อาจจำไม่ได้ครับ

คุณปอยครับ... เรื่องกลิ่นเนี่ย แปลกนะครับ
เพื่อนๆ คุณปอยหลายท่านข้างบนนั่นชอบบางกลิ่น
เหมือนพี่หนูหล่อเลยครับ เช่น กลิ่นกระดาษเปื้อน
หมึก กลิ่นผ้าเช็ดตัวซักใหม่ๆ เฮ้อ... อย่าหนังสือเนี่ย
นะ ไปเจอร้านที่ไหนเป็นต้องแหย็มเข้าไป ไม่มีอะ
ไรให้สนใจซื้อก็เข้าไปดมกลิ่นก็เอาดี

ต้องไปหุงข้าวแล้วครับ อยู่ที่นี่ต้องเป็นวันแมนโชว์
แล้ววันนี้จะมีต้มโคล้งปลากรอบ กะ คั่วกลิ้ง ครับ
ต้องแซ่บแน่ (คือมันมีอยู่แค่นี้ ไม่แซ่บก็ต้องกิน เลย
ต้องบิ๊วความตะกละกันหน่อย)

ทำไมช่วงนี้จึงมีแต่คนสับสน อารมแปรปรวนขึ้นๆลงๆกันน้อ

เห็นท่านว่าอยู่แถวโบนันซ่าน่ะครับคุณหนูหล่อ ผมก็ไม่แน่ใจ แต่เอาเป็นว่าจะอิเมลล์ไปถามท่านดูครับ เพราะตอนนี้ก็รับออกแบบบ้านให้ท่านอยู่ ก็ว่าจะส่งแบบที่ทำเสร็จแล้วไปทางอิเมลล์ แล้วก็จะเอาข้อความของคุณหนูหล่อเนี่ย แนบถามท่านไปด้วยเลยครับ

กลิ่นรถใหม่ผมก็ชอบนะครับคุณหนูหล่อ เพราะนั่นหมายถึงว่าเราได้นั่งรถใหม่ หรือเพิ่งซื้อรถใหม่ยังงัยล่ะ อีกกลิ่นนึงก็คือกลิ่นสีของอาคารใหม่ครับ เพราะนั่นหมายถึงโครงการที่เรารับผิดชอบอยู่ กำลังอยู่ในช่วงเก็บงาน เก็บรายละเอียดกันแล้ว ใกล้เวลาจะได้รับเงินงวดสุดท้ายกันเสียที

ส่วนกลิ่นโรงพยาบาลนั้น ถ้าผมกำลังป่วยๆอยู่ พอได้กลิ่นนี้แล้ว จะรู้สึกดีขึ้นอย่างประหลาดครับ ดังนั้นหลายๆคนอาจจะไม่ชอบกลิ่นโรงพยาบาล แต่สำหรับผม ผมชอบมากครับ เพราะตัวเองเคยต้องนอนโรงพยาบาลอยู่เรื่อยๆ แล้วโรงพยาบาลรัฐน่ะ กลิ่นยาแบบนี้จะรุนแรงกว่าเอกชนครับ แล้วผมก็นอนห้องรวมด้วย จึงได้กลิ่นยารุนแรงกว่านอนห้องเดี่ยวหรือห้องคู่เยอะครับ

อีกอย่างคือ พยาบาลของโรงพยาบาลรัฐนั้น จ๋วยครับ ฮี่ๆ เวลานอนป่วยห้องรวม จึงเห็นเขาทั้งกะเลยทีเดียว

นอกจากนั้น แพทย์สาวๆของโรงบาลรัฐ ก็สวยใสวัยละอ่อนกันทั้งนั้น คงเพราะเพิ่งเรียนจบต้องมาทำงานให้กับทางรัฐกันล่ะมั้งครับ

เวลาป่วยก็มีข้อดีตรงนี้แหละครับ เลยมีกำลังใจต่อสู้กับโรคร้ายกะเขาหน่อย

เรื่องกลิ่นนี่...บอกตามตรงค่ะ..
ว่าไม่ค่อยถนัดนัก..เพราะเป็นคนที่มีปัญหาระบบทางเดินหายใจค่ะ
เข้าหน้าหนาวหน่อย...ก็หายใจไม่ออก..ไม่ได้กลิ่นอะไรเลย
น้ำหอม...ก็ไม่ค่อยได้ใช้...เพราะรู้สึกว่า..ขวดไหนๆ..ก็กลิ่นคลายกันไปหมด
....
....
....
....
....
....
....
แต่มีกลิ่นนึงนะ...ที่จำได้ขึ้นใจ
กลิ่นหอมของเด็ก..นะค่ะ...คิดเหมือนกันไหมคะ
ว่ายิ่งเด็กๆยิ่งเล็กๆเท่าไหร่...กลิ่นความหอม..ก็จะยิ่งมากขึ้นตามลำดับ
กลิ่นเด็กนี่แหล่ะค่ะ...ที่ทำให้เข้าใจ..ว่าคำว่า"เนื้อหอม"เป็นอย่างไร
ยิ่งกอดยิ่งหอม...ยิ่งชื่นใจ...บางทีกลิ่นน้ำลายหรือกลิ่นนม
ที่เด็กๆทารกกินเข้าไป...ก็ยังหอมเลยค่ะ
....
....
....
....
....
....
อีกอย่างก็คือ
ในความเป็นจริง...เราไม่มีประสาทสัมผัสทางกลิ่นมากนัก..งก็จริง
แต่เวลาที่อ่านนิยาย...ที่เค้าบรรยายกลิ่นต่างๆ...เรากลับเข้าใจ...และสัมผัสมันได้จากหนังสือซะอย่างนั้น
....
....
....
....
....
สวัสดี....วันใหม่จ้ะ..คุณปอย

บล๊อกใหม่อัพอีกแย้ววว ไปอ่านได้เลยนะ

อัพถี่เพราะไปเมืองไทยแล้ว จะวุ่นๆหรือเปล่าก็ไม่รู้สิ

ถ้าไประยองก็หาเน็ตเล่นยากนิดนึงน่ะ

แล้วเจอกันที่เมืองไทยเน่อ

ชอบกลิ่นไอดินยามฝนตกค่ะ
จะมีกลิ่นหอมเย็นๆชื่นใจ

โห...ได้กินเผื่อหรือเปล่าคะพี่หนูหล่อ...
ต้มโคล้งปลากรอบกับคั่วกลิ้งน่ะค่ะ
มายั่วให้อยากกินแล้วไม่กินเผื่อมีการโกรธนะคะ
ยิ่งได้กินท่ามกลางกลิ่นดิน ป่า และดอกไม้นานา
แหม! เป็นบรรยากาศที่ช่างน่าหลงใหลเสียนี่กระไร

กลิ่นป่าเป็นกลิ่นในความทรงจำของปอยเหมือนกันค่ะ
ทั้งกลิ่นดิน กลิ่นหญ้า กลิ่นน้ำค้างตอนเช้า กลิ่นไม้ป่า
ประกอบกับเสียงนก เสียงแมลง แดดอุ่น ๆ ลอดใบไม้
กางเต้นท์ ผูกแปลกับต้นไม้ ทำอาหารกินจากฟืนถ่าน
เล่นกีต้าร์เคล้าแสงดาวยามดึกและเรื่องราวรอบกองไฟ
.............
เป็นความทรงจำดี ๆ ของตัวเองค่ะ แหม! พูดแล้วอยากไป
บรรยายบิ๊วตัวเองซะเอง...แต่ว่าคนที่อยู่ในบรรยากาศนั้น
อย่าลืมเก็บความรู้สึกและกลิ่นดี ๆ มาฝากให้เต็มปอดนะคะ
ปล่อยให้คนอื่นอิจฉาแล้วก็ต้องสูดดมเผื่อด้วยล่ะ...

กลิ่นกระดาษปอยก็ชอบเหมือนกันค่ะ...กระดาษกับหมึก
ช่วงเวลาดี ๆ ระหว่างอ่านหนังสือ เป็นช่วงที่ได้นิ่งกับตัวเอง
หลายครั้งตัวอักษรก็บอกเล่าหลายอย่างและพาสู่โลกใหม่
ประสานกับความคิดที่โลดแล่นและได้ตกผลึกกับตัวเอง
กลิ่นกระดาษจึงทำให้เกิดอารมณ์นิ่ง ๆ กับตัวปอยอย่างนี้

พี่ Brett กลับไปจริง ๆ แล้วนะคะเนี่ย...คืนนี้เอง สด ๆ
เป็นการตัดสินใจของใครของมันนะคะ เราตัดสินแทนไม่ได้
เหตุผลของใครของมัน ใครทนได้ ใครทนไม่ได้
ใครมีความสุข ใครมีความทุกข์ ทำได้แค่เคารพการตัดสินใจค่ะ
หวังแต่ว่า หลังจากนี้ เขาจะได้เจอแต่เรื่องราวดี ๆ ในชีวิต
ประสบการณ์ที่คูเวตจะทำให้ได้อะไรกับไปบ้างไม่มากก็น้อย
ไม่ใช่แค่เพียงเรื่องราวแย่ ๆ และแขกกับกลิ่นกำยานเท่านั้น

พูดแล้วก็...อยากกลับเมืองไทย อยากไปเที่ยวป่าค่ะ
เดี๋ยวพฤหัสนี้ก็จะได้กลับแล้ว...แต่คงได้แต่อยู่ในเมือง
รอจนตัดสินใจออกจากงานนั่นแหละค่ะ ถึงได้ไปบ้าง
ถึงเวลานั้น คงต้องขอคำแนะนำการท่องป่าจากพี่หนูหล่อ
เพราะคงมีคำแนะนำและเรื่องราวดี ๆ ในป่ามากมาย

จะเล่าผ่านบลอคที่กำลังจะทำก็ได้นะคะ (โมเมเรียบร้อย!)
คืนนี้ฝันดีท่ามกลางดวงดาวและกลิ่นป่าค่ะพี่หนูหล่อ

มาทักทายกัน...
ในวันใหม่ค่ะ.....คุณปอย
ที่นี่..ห้าทุ่มแล้ว....แจงยังไม่นอนเลยค่ะ
กำลังอ่านนิยายชุด Crazy อยู่ค่ะ
คือ Crazy Hot .......ร้อนนักรักนี้
กับ Crazy Cool ........ทั้งหัวใจมีไว้รักเธอ
เพิ่งอ่านไปได้สองเล่ม.....ติดใจอย่างแรง
แต่จะเป็นลม...เพราะเพิ่งรู้ว่ามันมีตั้งเก้าเล่ม
แปลในไทยแล้วห้าเล่ม.....ดูท่า...ที่เมกาเก้าเล่ม...มันยังไม่จบเลย
คงจะมีต่อเนื่องไปเรื่อยๆอีก
คนเขียน...ก็ไม่สงสารคนอ่านเล้ย....

อิอิอิ

ชอบกิ่น ตุตุ แบบ ป๋ม มั้ย ก้าบบบ

เสียใจด้วยน้องปอย
พี่ก๋าไม่นิยมเลี้ยงเต่าใต้วงแขน 55555

เราเน้นเบลอไว้ก่อนครับ 5555
ให้คนดูจินตนาการถึงความหล่อกันเอาเอง 55555


เมื่อวานเน็ตมันช้ามากครับ
ไม่งั้นพี่ก๋าคงจะใส่รูปได้อีกเยอะเลย
เพราะรูปหล่อๆเบลอๆมีเพียบ 5555555


สวัสดียามเช้านะครับ

จะแซงเทพไม่ง่ายนะครับน้องปอย 5555
สถิติ 8 วินาทียังไม่มีใครทำลายได้เลยครับ
เรื่องเจิม ต้องพี่กิ๋ว
แต่ถ้าเจิมบ่อยๆ ต้องน้องแหม่มครับ 5555

..............

ตอนนี้พี่ก๋าก็ไหว้แหลกครับ 555
เพราะที่ร้าน..ยังไงก็ต้องไหว้
เจอไกด์ก็ต้องขอบคุณที่เค้าพาแขกมาให้
ลูกค้าซื้อของก็ต้องขอบคุณที่เค้า้เอาเงินมาให้เรา

ไหว้ซะจะเป็น สส. สว. อยู่แล้วครับ 555

เด็กหนุ่มคนนั้นไม่ใช่พี่ก๋าหรอกครับ
แต่เป็นผู้ชายหน้าตาดีคนนึงเท่านั้นเอง

คริ..คริ

อาหารเมื่อวานอร่อยมากจริงๆ เพราะหิวมากและไม่มี
ให้เลือกมาก นึกเหมือนกันว่าโม้ไปแล้วคนอยู่ไกลบ้าน
ต้องอยากกินก็เลยถือโอกาสเอาเป็นข้ออ้างกินเผื่อซะ
พุงปลิ้นเลยครับ ต้องไปเดินย่อยอาหารซะพักหญ่าย

ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าการพูดถึงกลิ่นจะได้เห็นความคิด
หลากหลายจากเพื่อนๆคุณปอยได้มากขนาดนี้ แสดง
ว่าเจ้าของประเด็นจุดประกายเก่ง แต่พี่หนูหล่อคงเล่า
เรื่องป่าไม่ได้ดีเท่านี้เพราะรู้สึกคุ้นกะมันมากซะจน
ไม่เห็นอะไรแปลก

พี่หนูหล่อค่อนข้างเชื่อเรื่องดวงชะตา จึงมองการตัดสิน
ใจของคุณ Brett อย่างเคารพการตัดสินใจของเขา คือ
คิดว่าเขาจะเป็นอย่างไรก็จะตัดสินใจอย่างนั้นแหละครับ

เมื่อคืนเข้าเน็ตไม่ได้ เครือข่ายต่างจังหวัดก็ยังงี้แหละ
ไม่ค่อยได้อย่างใจ... แล้วจะมาอีกครับ

หวัดดีค่ะน้องปอย


พี่ชอบกลิ่นธรรมชาตินะคะ อย่างเช่นกลิ่นดินเวลาฝนตก กลิ่นกาแฟ(อันนี้ชอบเป็นพิเศษ) กลิ่นเสื้อผ้าที่ผ่านการตากแดดมาใหม่ๆ

แต่พี่คงคล้ายๆคุณแม่น้องปอยอ่ะค่ะ ไม่ชอบกลิ่นน้ำหอม

แต่ก็ชอบกลิ่นน้ำหอมที่มากับน้ำยาปรับผ้านุ่ม หรือกลิ่นที่ใส่ในแป้งเด็ก อะไรแบบนี้นะคะ (เอ๊ะ ยังไง)

สรุปว่า สงสัยพี่จะชอบกลิ่นน้ำหอม หรือกลิ่นหอมที่ไม่ได้เป็นน้ำหอมโดยตรงมั้งคะ อิๆ


พิพิธภัณฑ์เด็กน่ะ ผู้ใหญ่เข้าได้ไม่จำกัดวัยค่ะ พี่ก็พาลูกไปบังหน้าแหละ ที่จริงแม่อยากไปมากกว่าลูกอีก

หวัดดีจ๊ะ น้องปอย ตอนนี้ที่บ้าน กลางคืนจะเย็น ถึงหนาวค่ะ แต่กลางวันแดดร้อนเปรี้ยงเลย

วันนี้มึน นิดๆ อยากสัมผัสกลิ่นที่จะทำให้ผ่อนคลาย สบายๆ เบาๆ คงปลดปล่อยได้เยอะเนอะ....

แต่จะเป็นกลิ่นไหนดีเอ่ย ???? น้องปอยช่วยแนะนำที...
งานของพี่บางที ทำให้รู้สึกเหนื่อยใจเหลือเกิน..

พยายามจะปล่อยวาง แต่เมื่อนึกถึงชาวบ้าน ก็ทำให้มีแรงต้องฮึด ใหม่อยู่เรื่อย...

น้องปอยล่ะจ๊ะ เป็นงัยเหนื่อยรึยังกะการเป็นนางฟ้า..
เมื่อไหร่อยากกลับบ้านล่ะ...คงสนุกอยู่เนอะ..

ขอให้น้องปอยมีความสุข ในทุกกิจกรรมนะจ๊ะ

รักจ้า

กลิ่นของความรัก...มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ

หอมยิ่งกว่าน้ำหอมของใคร คนไหน

ไม่มีใครเทียมเท่าเธอ..........

มาแว้ววคร้าบบบ แต่คุณปอยคงยังไม่มา พี่หนูหล่อ
รายงานตัวแล้วว่าจะไปนั่งดูดาวอย่างคุณปอยแนะ
ซะหน่อย พักนี้อากาศดีมากด้วย ฟ้าโปร่ง อุณหภูมิ
ขณะนี้ 22 แล้วพอดึกๆถึงเช้าก็จะอยู่ที่ 15-16 เท่านั้น
ปีนี้หนาวนานที่สุดตั้งแต่อยู่มา 12 ปีแล้วครับ แต่หนาว
ที่สุดเมื่อแปดปีที่แล้ว ลดต่ำถึง 6 องศา บนเขาใหญ่
ส่วนที่สูงสุดก็เย็นกว่านั้น เราอยู่ห่างจากประตูทางขึ้นวนอุทยานเขาใหญ่ด้านปากช่องประมาณ 5-6 ก.ม.ตามทางเลี้ยวไปมา ถ้าเดินจากบ้านไปตามทางชาวบ้านก็กิโลเดียวเองครับ มีฝรั่งนักท่องเที่ยวมา trek กันมาก ที่เรา
ชอบที่นี่ก็เพราะเดินทางจากก.ท.แค่สองชั่วโมง ถ้าไป
เชียง สองชั่วโมงเนี่ยเพิ่งไปถึงสนามบิน

ป่านนี้คุณ Brett คงกำลังหม่ำข้าวกะคุณแม่เนอะ

ปอยๆๆๆๆ เป็ดมาแล้วจ้า เป็ดดีใจจังที่ปอยมาหาเป้ดที่บึงตอนเป็ดไม่อยู่

อ้อ เป้ดมีกลิ่นในความทรงจำเหมือนกันนะ นั่นคือกลิ่นไอดิน หลังฝนตกค่ะ มันหอมหวานในความคิดเป้ดมากๆเลย

ส่วนหลังๆ ก็ชอบกลิ่นแดด กลิ่นผ้าที่หอมแดดเวลาเอาไปตากน่ะค่ะ

ตอนนี้เลย ชอบกลิ่นตัวของวะมรสุดเลิฟ หอมตุๆ อิอิ

หอมตุตุ หอมตุตุ จรุงจิตเป็ดอย่างมากมาย ฮ่าๆๆๆๆ

คิดถึงปอยจ๋ามากมาย

ไปบินหรือป่าวนะนี่

กะลังจะเถียงว่าไม่ชอบน้ำหอม แต่หนอนอากาศพูดเอาไว้ว่า ..
"...แต่มันคือศาสตร์ของการเชื่อมโยงความรู้สึกกับสิ่งที่สัมผัสได้ตรงหน้ามากกว่า..."
เถียงไม่ออกเลย เพราะมันจริงแท้แน่นอนตามนั้นเลย

หอมกลิ่นแดดล่ะ เคยมั๊ยคะ
เวลาแดดจัดๆ ตากผ้าเอาไว้และเค๊าก้อแห้งสนิท ลองดมดูสิคะ จะติดใจแม้จะไม่ใส่น้ำยาปรับผ้านุ่มให้หอมกลุ่น

กลิ่นแดดอุ่นๆหน้าหนาวตอนเด็กๆ เคยมั๊ยคะ
ห้องเรียนกลางแดดให้คลายไอหนาว และคุณครูฝึกสอนหนุ่มๆชวนออกกำลังกายกลางแจ้ง

ขอเล่าแค่กลิ่นแดด 2 เรื่องนี้นะคะ

จะมาเฉลยสีของเจ้ากอด 3 คู่ในบล๊อกค่ะ
1. น้องหมา สีขาวกะแดง ตาสีดำ
2. น้องจิงโจ้ สีขาวกอดกะสีเขียว
3. น้องโลมา สีขาวกอดกะสีฟ้า

ตอนเพื่อนมาหาถึงห้อง ฉกน้องหมาไปอีกคู่นึงแล้วค่ะ
คงเหลือเจ้ากอด 2 คู่ สงสัยถ้ามีเวลาคงต้องหามาเพิ่มให้เป็นคอลเลคชั่นกอดซะแล้วมั๊งเนี่ย

ชอบบล็อกนี้ๆๆๆ

พี่ปอยเขียนได้โดนใจเต็มๆ

ปามเป็นที่ผูกพันกับกลิ่นมากๆ แบบที่บอกไปแล้วคนอื่นชอบทำหน้าแบบ อะไรของแก๊...

เวลาได้กลิ่นอะไร ความทรงจำเก่าๆที่เคยมีกับกลิ่นนั้นก็ชอบกลับมาเน๊อะ

"เคยหรือไม่...ได้กลิ่นผ้าเช็ดตัวตากแดดนุ่ม ๆ ผสมกับน้ำยาปรับผ้านุ่มหอม ๆ
แล้วคิดถึงบ้าน คิดถึงแม่..." ใช่เลย ใช่มากๆ

เวลาได้กลิ่นน้ำหอม หรือกลิ่นแป้ง ก็ชอบนึกถึงช่วงเวลาเก่าๆ สมัยที่ยังใช้แป้งเด็ก ใช้น้ำหอมกลิ่นนี้อยู่

ชอบบล๊อกนี้จัง

ปล. พี่ปอยขา ของปามนี่ เทอมนี้ยังไม่ใช่เทอมสุดท้ายนะค๊า ปามอยู่ปี 3 เองง่ะ เราหน้าแก่หรือนี่

i love the smell of grass and soil after a light rain. it is mother nature at her kindest.

ป่าวครับคุนหนูหล่อ แม่ผมไปขายของกลับมาดึกเชียว ไมได้กินข้าวด้วยกันหรอกครับ ผมก็กินโจ๊กไปนิดเดียว

ยังอยู่อีกนานแสนนาน กินวันไหนที่เราพร้อม จะดีกว่า

ส่วนผมก็หลับไปตอนหัวค่ำ ตื่นมาทักทายเพื่อนๆไปรอบนึง แล้วก็หลับต่อ แล้วก็ตื่นมาอีกทีนี่ล่ะครับ เพราะนอนไม่หลับเสียแล้ว

ต้องเซ็ทเวลาชีวิตกันใหม่เลยทีเดียว

ฝากบอกดุ่บดั่บเลยว่า 1 ปีในคูเวตนี้ เป็น 1 ปีที่เปลี่ยนชีวิตของชั้นเองเลยทีเดียว ขอบคุณที่เคารพการตัดสินใจของชั้นในครั้งนี้

และเรื่องราวดีๆในชีวิต ชั้นก็พบไปแล้ว ชั้นพบมันอยู่เสมอ แม้แต่ที่คูเวต ชั้นก็เจอเรื่องราวดีๆมากมายที่นั่น ไม่ใช่ว่ามันจะมีแต่เรื่องแย่ๆหรอกกก เรื่องที่แปลกๆ ไม่คิดว่าจะได้เจอ ชั้นก็เจอ โอย คูเวตเนี่ยเล่ากันได้เป็นตอนยาวเลยล่ะ

ตอนนี้ในหัวชั้นมีแต่ความทรงจำดีๆในคูเวต เรื่องแย่ๆมันจะค่อยๆเลือนไปเอง ชั้นมีสมองจำกัดในการเก็บพื้นที่ ดังนั้นเรื่องแย่ๆมันก็จะถูกลบทิ้งไป เลือกจำแต่สิ่งที่ดีๆดีกว่า

จะเหลือไว้ก็แค่ความรู้สึก เพราะมันจะยังฝังอยู่ในใจ ไม่ลบเลือนหายไปไหน



ตอนนี้ที่บ้านไม่มีปัญหาจริงๆครับคุณหนูหล่อ อาทิตย์หน้าหลานก็จะว่าง ไม่มีเรียนพิเศษ เลยนัดกันไปทั้งบ้านว่าจะไปเที่ยวกัน ก็ดูๆกันอยู่ว่าจะไปเกาะกูด หรือจะไปกระบี่ หรือจะไปที่ไหนดี

ทะเลอีกแล้วล่ะครับ แต่หนนี้ไปกับครอบครัว ดังนั้น สบายมากครับ ทะเลก็ทะเล เกาะกูดผมยังไม่เคยไปเสียด้วยสิ
ไปแล้วจะพยายามหิ้วหลานคนอื่นๆไปด้วย ไม่รู้พ่อแม่เขาจะยอมหรือเปล่าเท่านั้น ก็หลานผมน่ารักๆทั้งนั้นเลยนี่ครับ แล้วจะเอารูปไปลงอวดในบล๊อกเด้อ

ผมว่าการตัดสินใจของผม ถูกลิขิต หรือถูกขีดไว้แล้ว ด้วยอะไรบางอย่างที่เรามองไม่เห็นครับ ผมเชื่อแบบนั้นจริงๆ ดังนั้นในหัวผมเองจึงไม่มีความคิดที่ว่า "ถ้าชั้นอยู่ต่อ บางทีชั้นก็อาจจะได้เจอ..."

เพราะผมเชื่อว่า มันไม่มีทางที่จะเกิดขึ้น เพราะผมเลือกที่จะกลับมาในวันนี้ยังงัยล่ะครับ

มีโปรแกรมเที่ยวจนหมดเดือน พฤษภาเลยครับ หนักใจเพราะกลัวว่าจะใช้เงินเยอะนี่ล่ะ เฮ้อ ต้องรีบทำงานสักทีครับ อยู่เฉยๆนานๆเข้า ชีวิตมันอึดอัดอย่างไรพิกล

ยังงัยก็ขอให้ดุ่บดั่บอยู่คูเวตอย่างมีความสุขอย่างที่ดุ่บดั่บบอกนะ ระวังตัวด้วยล่ะ แล้วเจอกันที่เมืองไทย

ส่วนคุณหนูหล่อ เมื่อไหร่เกิดจะอยากเปลี่ยนที่เที่ยว จากป่าไปทะเลบ้าง ก็บอกมาได้เลยนะครับ ระยองจะเป็นคำตอบที่น่าสนใจครับ

ส่วนผมถ้าได้ไปแถวเขาใหญ่ จะสอบถามคุณหนูหล่อบ้างล่ะครับ

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อและพี่ Brett ณ เมืองไทย

แหม...นอนดูดาวให้อิจฉาอีกแล้วนะคะ
มีแต่เรื่องน่าอิจฉามาให้ฟังไม่เว้นแต่ละวันเลยทีเดียวเชียว
เคยได้ยินเพลงของพี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยงกันใช่ม่ะคะทั้งสองคน
"ภูเขา ทะเล" ถ้าให้เลือกว่าชอบที่ไหนมากกว่ากัน จะเลือกที่ไหน
มีพี่ชายสองคน คนนึงอยู่เขา คนนึงชอบทะเลมาก
ก็เลยนึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาได้น่ะค่ะ...เป็นเพลงที่ชอบมากเชียว
(ไว้ว่าง ๆ จะเอาไว้อัพบลอคขัดตาทัพให้ฟังกันนะคะ)
ปอยเอง...ชอบทั้งสองที่ แต่ถ้าถามว่าผูกพันกับอะไร
บอกได้เลยว่าผูกพันกับภูเขาและมีความทรงจำดี ๆ มากกว่า
เพราะฉะนั้นพี่หนูหล่อมายั่วยวนกันจึงเกิดความอิจฉามากกว่า
ที่พี่ Brett เอารูปทะเลสิมิลันมาลงบลอคอีกเป็นไหน ๆ

ตอนแรกตั้งใจว่าจะอ่าน The Secret ของพี่แป๋งให้จบก่อนไป
จะได้คืนและให้พี่ไปอ่าน...ไหน ๆ ก็คืนไม่ทัน ก็ไปหาอ่านนะคะ
พี่หนูหล่อก็ด้วยค่ะ ปกติไม่ค่อยแนะนำหนังสืออะไรให้ใคร
ถ้าไม่ได้คุยกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราวเรื่องรสนิยม
แต่ว่าเรื่องนี้ ขอแนะนำอย่างรุนแรงมาก ๆ เลยค่ะ....
เพราะฉะนั้น บลอคต่อไปเจอกันค่ะ The Secret!!!

พี่แป๋งเดี๋ยวปอยจะถามพ่อปอยเรื่องบ้านแล้วกันนะคะ
ถ้าป๊าจะทำบ้านเลย จะได้มีสถาปนิคประจำเมืองไทย
ถ้าจะยินดีทำให้น่ะนะ อิอิ



คืนนี้ฝันดีกันไปเรียบร้อยแล้วทั้งสองคน
ยังไงก็ขอให้ตื่นอย่างแจ่มใสก็แล้วกันนะคะ
พี่หนูหล่อนับดาวได้กี่ดวงแล้ว เห็นดาวแมงป่องของปอยหรือเปล่า?

หวัดดีค่ะ คุณปอย

ถ้ากลิ่นน้ำหอมฉุนๆ ก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ
ขอบกลิ่นไอดินค่ะ
ตอนนี้แถวนั้นอากาศเป็นยังไงบ้างค่ะ
อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

พี่ก๋าก็หยิวกิ้วนิดหน่อย เวลาเค้ามาทักทายแบบกอด
แบบจับมือถือแขน 5555
แต่ส่วนใหญ่ไม่มีอะไรเกินเลยกว่านั้น
เพราะเป็นพี่เป็นน้องกันทั้งนั้นครับ 55555

อาชีพพี่ก๋าต้องเจอพี่ๆน้องๆชาวเกย์เยอะครับ
ไกด์ผู้ชายหน้าตาดี ภาษาเก่ง กว่า 95 % เป็นเกย์แน่นอนครับ
55555


แต่ก็น่ารักดีครับ
เค้าจะมีภาษาแปลกมาให้พี่ก๋าเก็บเป็นคอลเลคชั่นอยู่เสมอ 555555

ส่วนใหญ่เปรี้ยวและลงใต้สะดือทั้งนั้นเลย 55555






ขอให้น้องปอยมีความสุขมากๆนะครับ

แหม น่าจะบอกซะก่อนว่าให้หาดาวแมงป่องด้วย
พี่หนูหล่อก็เลยดูแต่ดาวไถ (ไถดะเลยครับ ธรรมชาติ
ของหนูหล่อ) กะดาวลูกข่อย เอ๊ย ดาวลูกไก่... ดาวบนภูเขาสูงเนี่ย ดวงโต๊โต ยิ่งเวลาอากาศเย็นมาก (เมื่อคืนดึกๆ แค่ 13 องศา) ดาวก็ยิ่งดูวาวๆมากขึ้นเหมือนจะ
หยดย้อยลงมาเลยครับ

เมื่อตอนเด็กๆ พี่หนูหล่อชอบทะเล แต่เวลาไปทะเลก็
ไม่วายมองภูเขาที่ผ่านไป ดูว่าเป็นสัญลักษณ์ของความ
มั่นคง หนักแน่น แข็งแรง... แล้วพอเริ่มทำมาหากิน
ก็ไม่มีเวลาใส่ใจเรื่องนี้ จนมาเมื่อ 12 ปีที่แล้ว พี่คนโต
มาซื้อที่ที่นี่ เพราะพ่อกะแม่ชอบอยู่ที่เย็นๆ ขานั้นเขา
ทำมาหากินเก่ง ก็เลยเล่นบทลูกกตัญญู ทำบ้านนี้ให้
อยู่กัน ประกอบกับเขาต้องเอ็นเทอร์เทนเพื่อนฝูงบ้าง ก็
เลยใช้ประโยชน์คุ้มลงทุน แต่ก็เป็นบ้านหลังเล็กๆเองครับ
รับรองญาติสนิทมิตรสหายที่สนิทจริงๆ ถ้าคุณปอยหรือ คุณ Brett ได้มาแถวนี้ก็แวะมาได้เลย ยินดีต้อนรับครับ
แต่ต้องรอให้พี่หนูหล่อถอดหมวกไอ้โม่งก่อน ไม่งั้น
คุณปอยจะตกใจและอาจโกรธ เฮ้อ.. นึกถึงเรื่องนี้ทีไร
กุ้มจายทุกที ไม่น่าทำเรื่องเลยเรา

แม้จะอยู่ใกล้ป่า แต่ก็เป็นที่ดินโครงการครับ มีถนน น้ำ
ไฟพร้อม แต่ตรงที่ซื้อไม่มีต้นไม้สักต้น ตอนนี้มีกว่า
ร้อยต้นในที่แค่ไร่กว่าๆ แล้วเรายังปลูกขึ้นไปตามเชิง
เขาหลังที่ดินด้วย ภูมิใจกันมากเลยที่เราสามารถปลูก
ป่าเบญจพันธุ์ในที่ไร่กว่าๆได้ขนาดเนี้ย ตอนนี้ไม้ดอก
หน้าร้อนก็บานแข่งกันเจ็บปวดมากเพราะประกอบด้วย
ประดู่แดง 1 ชัยพฤกษ์ 1 ปีบทอง 1 กัลปพฤกษ์ 2
และกาลพฤกษ์ อีก 1... จำได้ว่าตอนแม่ไปซื้อปีบทอง
ซึ่งต้นสูงแค่ 80 ซ.ม. แม่ถามคนขายว่า แม่จะได้เห็นดอก
มันมั้ย (ตอนนั้นแม่อายุสัก 58) คนขายยิ้มและตอบว่า
เห็นจ้ะ แล้วหลังจากนั้นแค่ 5 ปีมันก็ออกดอกครั้งแรก
เหลืองอร่ามไปทั้งต้นเลยครับ รู้เลยว่าความสุขของคน
ปลูกต้นไม้ก็อยู่ตรงได้รดน้ำพรวนดินจนได้เห็นมัน
ออกดอกออกผลนี่แหละ สอนให้เราใจเย็นและอดทนรอคอยด้วย

เอ๋า... นี่พี่หนูหล่อจ้อซะเพลินเลยนะ ต้องไปเริ่มทำงาน
แระ เด๋วไม่มีข้าวสารกรอกหม้อ

ชอบกลิ่นอายธรรมชาติครับ
แต่ไม่ชอบกลิ่นน้ำหอมอ่ะคับ เพราะผมแพ้กลิ่นน้ำหอมอย่างแรงเรย

วันนี้ตื่นมา เจออากาศที่บ้านเย็นๆ ก็รู้สึกแปลกใจพอสมควร วันนี้แม่ไม่ได้ไปขายของก็บอกว่าวันนี้แปลก ที่อากาศที่บ้านก็เกิดเย็นขึ้นมาซะงั้น...

ดีนะครับที่คุณหนูหล่อหาแต่ดาวไถ ส่วนผมน่ะมองหาแต่กลุ่มดาวหอยกับกลุ่มดาวหมี ไปซะอย่างนั้น

กลุ่มดาวแมงป่องน่าจะหาไม่ยากบนท้องฟ้านะดุ่บดั่บ แต่ถ้าในเมืองคงจะมองเห็นยากหน่อยกระมัง



เดอะซีเคร็ทน่ะเก็บไว้เหอะ ตั้งใจจะให้เธอเก็บไว้อยู่แล้ว อ่านจบจะให้คนอื่นๆได้อ่านบ้าง ก็เป็นบุญเป็นกุศลสำหรับชั้นอย่างยิ่งล่ะ

...

จริงๆในทะเล ก็มีภูเขาได้เหมือนกัน แต่มันก็คงไม่ใช่ป่าที่สวยเหมือนป่าในภาคเหนือ เหมือนที่ปาย แม่ฮ่องสอน หรือภูกระดึง ภูเรือ อะไรต่างๆ แต่หลายๆเกาะ ก็สวยและเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจและสวยงามได้ ก็เพราะมีป่าที่ร่มรื่นอยู่บนเกาะเหมือนกัน เช่นที่เกาะช้าง หรือที่เกาะพีพีเอง ที่มีเขาหินปูนที่สวยงามเหมือนกัน

คุณหนูหล่อพูดถึงอั้ยโม่งอีกแระ บอกแร้วไงว่าถึงเป็นมนุษย์ต่างดาวผมคงไม่แปลกใจหรอก ดุ่บดั่บเองเขาก็คงคิดเหมือนกัน(มั้ง ไม่อยากคิดแทนเขา)

อย่าไปซีเครียดเลยครับ

คุณหนูหล่อไปทำงาน ส่วนผมก็ขอไปหางานก่อนนะครับ

เรื่องบ้านเธอนะดุ่บดั่บ...ชั้นนึกว่าเธอให้คนอื่นสร้างไปเสียแล้ว ฮือออ รอคำนี้มานาน พร้อมเมื่อไหร่ก็ติดต่อมาได้เลยนะ ส่วนชั้นน่ะพร้อมจะลุยกันมานานแล้ว

แต่ถ้าป๊าเขาหาคนอื่นออกแบบได้แล้วก็ไม่ต้องเกรงใจนะ แต่ถ้าจะมีอะไรให้ช่วย ก็บอกมาได้เลย ยินดีพร้อมจะช่วยเสมอ

อย่าลืมเอาหนังสือที่บอกไว้ เอามาที่เมืองไทยด้วยนะ

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ แม้ผมจะไม่ได้หลงรัก หลงใหล ในกลิ่นมากมายนัก
แต่ก็ยอมรับเลยว่า กลิ่น นี่ล่ะ เป็นสิ่งที่ช่วยให้สมองของเราบันทึกและจดจำเหตุการณ์บางอย่างได้ดี
ยิ่งกว่าภาพ หรือเสียง หรือประสาทสัมผัสด้านอื่นๆด้วยซ้ำ
มีเยอะแยะมากมายหลายกลิ่นครับ ที่เชื่อมโยงกับ nostalgia ของผม
แต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออกอ่ะ


ต้องให้ได้กลิ่นก่อนน่ะครับ

กะจะเป็นปธน.สหรัฐเลยเรอะน่ะคร้าบบบ

ขอให้ได้งานถูกใจ นายดีเงินดีที่ทำงานดีเพื่อน
ร่วมงานดีนะครับ คุณ Brett

อยู่ที่นี่ใช้ csloxinfo แบบเติมเงินครับ เลยเข้าเน็ต
เช้าเย็น ถ้าวันไหนลืมต่อเวลานี้ ตกค่ำก็ต่อสายยาก
มากจนหมดชิลลิ่งจะคุยแหละครับ... คืนนี้ว่าจะค้นหา
ดาวแมงป่องซะหน่อย แต่เด๋วต้องไปเปิด constellation
ใน wikipedia ก่อน อยู่ตรงไหนแล้วขึ้นตอนไหนก็ยัง
มะรุเลยครับ... เอ๊ะ แล้วดาวแมงป่องเนี่ยราศีพิจิก หรือ
ราศีธนูครับคุณปอย

เรื่องกลิ่นผมไม่ค่อยจะสันทัดนะครับ แต่กลิ่นเสื้อ-ผ้าเช็ดตัวตากแดดผสมกับน้ำยาปรับผ้านุ่ม ต้องแฟนผมเลยครับ ชอบจัง

ภาษาคุณปอย สวยจังครับ เป็นนักเขียนได้สบายๆเลยครับ

ดาวแมงป่องราศีพิจืกค่ะพี่หนูหล่อ...ปอยราศีพิจิกค่ะ อิอิ
วันนี้มองหาเผื่อหน่อยก็แล้วกันนะคะ แม้ว่าจะยังไม่ใช่เดือนพฤศจิฯก็ตาม
แต่ก็หวังว่าจะเห็นใกล้ ๆ แล้วก็กระพริบวาว ๆ เหมือนดาวอื่น ๆ นะคะ

แหม บรรยายต้นไม้ซะเห็นภาพเลยนะคะ แต่ว่าเรื่องต้นไม้เนี่ย
ปอยก็ค่อนข้างจะบอดใบ้เหมือนกันค่ะ ปลูกอะไรไม่ขึ้นเลย
ไม่ใช่คนมือเขียวสักเท่าไหร่ เลี้ยงรอดอยู่สองอย่าง คือ
พลูด่างแสนง่าย กับกระบองเพชรแสนทน!! นอกนั้นตายเกลี้ยง
แต่ก็ยังไม่เคยย่อท้อ เดือนก่อนซื้อพริกกับกุหลาบหินมาปลูก
หวังว่าจะได้กินพริกฝีมือตัวเองซะหน่อย...ตอนนี้........
เรียบร้อยไปทั้งสองต้นแล้วล่ะค่ะ

เดี๋ยวปอยจะกลับกรุงเทพฯคืนนี้นะคะพี่หนูหล่อ...
หายไป 3 วันเห็นจะได้...แต่ถ้าเห็นดาวแมงป่องแล้ว
มาบอกเอาไว้ก็ได้น้า...อิอิ

พี่ Brett กำลังรอปอยพูดเรื่องบ้านอยู่หรอกหรือนี่
งั้นไม่ถามพ่อให้แระ...ไม่ชอบให้ใครสมปรารถนา ฮ่า ๆ
ยังไงก็ขอให้หางานดี ๆ ทำได้ก็แล้วกันค่ะ อวยพรเหมือนพี่หนูหล่อ
แล้วจะขนหนังสือกลับไปให้นะคะ

บะบาย ไว้คุยกันค่า

มีคนถามผมอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่เด็กว่าโตขึ้นอยากจะเป็นอะไร

ผมตอบอย่างไม่อายและตอบอย่างรวดเร็วทันควันครับ

ว่าผมอยากเป็นประธานาธิบดีแห่งประเทศสหรัฐอเมริกา

แบบนัยน์ว่า เป็นแค่นายกประเทศสารขัณฑ์น่ะกระจอกไป ไหนๆจะมีบุญได้เป็นผู้นำประเทศกับเขาทั้งที (คือกรูจะต้องโดนคนอื่นด่าและสาปแช่งทั้งที) ก้ขอเป็นผู้นำในประเทศที่มีอำนาจ มีสิทธิ มีเสียงกับเขาเสียหน่อยเถิด

เคยคิดเล่นๆว่า ถ้าอยากเป็นประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา มีทางเดียวครับ คือประเทศไทยต้องไปเป็นรัฐที่51 (ใช่มั้ยหว่า เขามี 50 รัฐใช่มั้ย) ของสหรัฐอเมริกา แล้วทีนี้ก็จะเกิดรัฐ ที่มีGDP สูงที่สุด และมีประชากรมากที่สุด เพราะทั้งประเทศอเมริกามีประชากรสองร้อยกว่าล้าน ถ้าเอาเราไปรวมด้วย ก็เท่ากับจะมีคนไทยอยู่ในสหรัฐกว่า 1 ใน 4 ที่เหลือก็โน้มน้าวหาเสียงไป

แล้วทีนี้ตอนเลือกตั้งประธานาธิบดี ก็จะมีสิทธิเลือกคณะผู้เลือกตั้ง ได้มากที่สุดด้วย ถึงตอนนั้นเราก็จะได้คนไทยคนแรกที่เป็นประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกาครับ

555 ฝันเฟื่อง นั่นเป็นความคิดสมัยอยู่ ม.1 หรือ ม.2 นี่ล่ะครับ อย่าไปจริงจังมากกันล่ะ แต่ผมก็หวังที่จะฝันไว้ มันก็ไม่ผิดไม่ใช่หรือ

..........

ถามพ่อให้ทีน้า ฮือออออออ อยากทามมมมม



ขอบคุณสำหรับคำอวยพรจ้า

สวัสดีก่อนนอนครับน้องปอย

คำว่าคนลุงลัง
แปลได้กว้างมากครับ
บางทีก็หมายถึงคนที่ชอบทำอะไรให้เป็นเรื่องยุ่งยาก
หมายถึงคนกวนประสาท

และความหมายที่น้องปอยเขียนก็คลอบคลุมเช่นกันครับ

พี่ก๋าก็เป็นคนลุงลังเน้อ 5555

เมื่อกี้ลืมถามค่ะพี่หนูหล่อ...
ไอ้โม่งที่ว่าคืออะไรคะ...แอบสงสัย ๆ ฮ่ะ ๆ

เดี๋ยวปอยจะอัพบลอคใหม่แล้วนะคะ เรื่อง The Secret
ตามนั้นเลยค่ะ อยากให้อ่านทั้งพี่หนูหล่อและทั้งพี่แป๋ง
ฝันไม่ผิดค่ะ อยากเป็นประธานาธิบดี...ตามกฎฯแล้ว ฮ่ะ ๆ
ตอนนี้กำลังหมกหมุ่นมากพอสมควรทีเดียวเชียว

ฝันดีค่ะ บะบาย

อ่านบลอคนี้แล้วชอบจังค่ะ ^^ เพราะเป็นสิ่งที่คิดอยู่บ่อยๆ เคยเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนก็หัวเราะๆ แล้วไม่ได้ว่าอะไร เพิ่งรู้ว่ามีคนรู้สึกเกี่ยวกับกลิ่นเหมือนกันด้วย

หลายๆกลิ่นพอได้สัมผัสแล้วมันพาอะไรๆกลับมาเยอะเลยค่ะคุณปอย บ่อยครั้งที่พอได้กลิ่นแล้วหยุดนิ่งไปชั่วครู่เพราะในหัวกำลังเห็นภาพบางอย่าง กำลังรู้สึกกับบางสิ่งอยู่

อย่างที่คุณปอยเคยอ่านบลอคเรื่องกลอน ปุ๊กชอบกลิ่นไอดินที่สุดเลย ยิ่งเป็นกลิ่นไอดินที่มาจาก "ดิน" จริงๆตามชนบทหรือหมู่บ้านที่ร่มรื่นๆปุ๊กจะชอบมากเลยค่ะ มันอบอุ่น ร่าเริง เกิดใหม่ยังไงบอกไม่ถูก (หรือเราจะเป็นต้นไม้) กับกลิ่นไอดินนี่บางทีก็จะคิดไปถึงเรื่องในวัยเด็กค่ะ มีวันนึงปุ๊กนอนในรถที่จอดอยู่ในบ้าน มีผ้าห่มบางๆผืนนึง มือถือการ์ตูนเรื่องถนนสายนั้นชื่อปรารถนา กินขนมปังไส้ครีมสตรอเบอร์รี่ (เหมือนในการ์ตูน) ฟ้ากำลังผ่าและคำรามอยู่ข้างนอก แต่อากาศข้างในอุ่น สบาย มีความรู้สึกว่าช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่ผ่อนคลายที่สุด ไม่ต้องการอะไรเลย หลังจากนั้นพอได้กลิ่นไอดินทีไรก็มักนึกถึงช่วงนั้นขึ้นมาโดยอัตโนมัติค่ะ นึกได้ก็ยิ้มๆ เพราะตอนนั้นป็นช่วงที่มีความสุขที่สุดแล้ว ส่วนตอนนี้ก็ปนๆกันไปตามประสาผู้ใหญ่ค่ะ มีเรื่องให้คิดเยอะแยะไปหมด

น้ำหอมก็มีบางกลิ่นที่ทำให้นึกถึงบางคน ถึงจะเป็นกลิ่นที่ชอบที่สุดแต่ขอเลี่ยงไปใช้กลิ่นอื่นดีกว่า

กลิ่นผ้าหรือกลิ่นพวกซักผ้า ปรับผ้านุ่ม ก็จะมีกลิ่นนึงที่ดมแล้วนึกถึงช่วงอยู่หอ ต้องซักผ้าเองบ่อยๆ ช่วงเย็นๆแต่ละห้องจะมาซักผ้ากันเยอะ พอเดินผ่านก็จะได้กลิ่นหอมๆลอยมาตามลมเย็นๆ

เวลาได้กลิ่นแป้งยี่ห้อฮูลาฮูล่าจะนึกถึงตอนตื่นเช้าไปโรงเรียน ช่วงนั้นเป็นเด็กเก แอนตี้รร.น่าดู ตื่นเช้าแต่ละทีเหมือนเดินเข้าแดนประหารเลยค่ะ แต่พอผ่านมาได้แล้วย้อนไปนึกถึงอดีตมันก็ฮาๆดี ว่าชั้นทำไปได้ไงเนี่ย

อีกกลิ่นที่ชอบก็เป็นกลิ่นต้นไม้ค่ะ บอกไม่ถูกว่ามันคือกลิ่นอะไร แต่ได้กลิ่นนี้ครั้งแรกตอนไปค่ายเนตรนารีสมัยป.5 ตอนนั้นตื่นกันมาแต่เช้ามืด เดินไปตามฐานแต่ละฐานและกลิ่นนี้ก็โชยมา ตอนนั้นรู้สึกว่าแปลกดี เพราะปุ๊กโตมาในเมืองเลยไม่รู้จักมันมาก่อน พอหลังๆได้มีโอกาสไปที่ๆมีต้นไม้เยอะๆแล้วได้กลิ่นนี้อีกครั้งก็จะนึกถึงวันเข้าค่ายแล้วได้เห็นดาวเต็มฟ้าเป็นครั้งแรก นึกถึงต้นยางเป็นแถวยาวเหยียดในไร่ยางของชาวบ้านน่ะค่ะ


ส่วนกลิ่นปลายฝนต้นหนาว จะทำให้นึกถึงกีฬาสีกับลอยกระทงค่ะ เป็นช่วงเวลาที่มีความหมายมาก โดยเฉพาะความทรงจำที่มีกับเพื่อนๆ ค่ะ


ไปๆมาๆชักยาว ยังมีอีกหลายกลิ่น หลายเรื่องเลย
สงสัยเจ้าตัวฟุ้งๆ ในอากาศนี่จะมีอิทธิพลมากจริงๆด้วยค่ะ