ไม่รักแต่...."ยอมรับ"

^ ^

ถ้าอดีตของเค้าไม่ได้เลวร้ายจนเกินไปนะคะ
แต่ถ้าเลวร้าย...เราไม่จำเป็นต้องรัก
แต่ขอให้เราพยายามรับ..ให้ได้
แล้วนึกถึงแต่ปัจจุบัน กับอนาคต ของเราค่ะ

ไม่ พี่คิดว่าไม่นะ มันมีคำตอบแบบสวยๆ อยู่สองแบบ คือรักเขาที่อดีตด้วย กับเขาเป็นปัจจุบนและอนาคตของเรา เราจะไม่คิดถึงอดีต แต่เมื่อคืนพี่ไปดูหนังเรื่อง sky of love มา (ตอนนี้กำลังปั่นต้นฉบับอยู่) พี่คิดว่า ตัวละครอย่างยู ไม่ได้รักอดีตของมิกะ (มิกะมีแฟนมาแล้ว และเคยถูกข่มขืน เคยท้อง และแท้งกับแฟนเก่า) แต่เรื่องนี้ยูมารู้ทีหลัง หลังจากรักไปแล้ว พี่เรา ว่าได้รักอดีตของเขาหรอก แต่เราขอแค่เรียนรู้และรับรู้อดีตของเขามากกว่า เพราะเราไม่เคยรักใครจากการที่ได้รับรู้อดีตของคนนั้นมาก่อน จริงไหม

"หากคุณรักใครสักคนด้วยชีวีตที่คุณมี คุณนั้นจะยินดีอภัยให้เข จะเลวร้ายสักเท่าไรก็จะเห็นว่ามันเบา เพราะรักที่คุณมีให้เค๊า"

เมื่อเรารักเราจะรู้สึกชื่นชม ประทับใจทุกอย่างที่เป็นเค๊า แม้แต่อดีตที่ไม่น่าจดจำ....

พี่โมกจะรู้สึกอย่างนี้อยู่ตลอดค่ะ

น้องปอยจ๋า บ้านเราวันนี้กลับมาหนาวจับใจอีแระ
คิดถึงจ้า

สวสัดจ้าน้องปอย ...


วันนี้ตื่นมาเปิดคอมมา แล้วก็เห็นน้องปอยอัพบล็อก
ตั้งใจอ่านเต็มที่ ... เจอคำถามแบบไม่มีรายละเอียดต่ออีก
แต่ว่ามานั่งคิดแบบเร็วๆ เลย กับคำตอบที่ให้พี่คิดว่า

"ถ้าหากว่ารักคนที่อยู่ตรงหน้าแล้ว วันหนึ่งเราได้
รู้ว่า "อดีต" ของเค้าไม่สวยงาม หรือว่าจะเป็นยังไงก้แล้วแต่
พี่ก็ยังรักเค้าอยู่เหมือนเดิมแหละคะ เพราะคิดว่า
ณ ตอนนี้เรามีปัจจุบันร่วมกัน และมีความคิดที่จะ
เดินไปยังอนาคตด้วยกัน ถึง "อดีต"มันจะไม่สวยงาม
สักเท่าไหร่ แต่เราก็แค่รับรุ้ และเรียนรู้ จากตรงนั้น
แล้วก็ค่อยๆ ทำปัจจุบันของเราให้มันดี และในสิ่งที่
กำลังจะเกิดหรือเรียกว่าอนาคตให้ดีที่สุด
เท่านั้นพอล่ะค่ะ ...

อดีตเข้าใจว่ามันแก้ไม่ได้ ก็คงได้แต่ฟัง
เพื่อเอามาปรับปรุงกับสิ่งที่เรากำลังทำอยู่
ถ้ามันมีอดีตไม่ดี ก็เอามาเป็นครู ที่จะต้องทำ
ให้ตอนนี้มันดีขึ้น (แต่จะดีได้หรือเปล่าก็ปล่อยไป
ขอให้เราลองและพยายามก่อนเป็นดีที่สุดอ่ะค่ะ)...


.........................


สำหรับกราฟชีวิต เหมือนที่น้องปอยว่านั่นล่ะค่ะ
มีขึ้นก็ต้องมีลง ขึ้นอย่างสวยงาม แต่ว่าจะลงให้อย่าง
ไม่น่าเกลียดนั้นทำยังไง ... อันนี้ก็น่าคิด ...

คนเราก็มีแค่นี้เน๊าะ ทำอะไรก็ต้องเต็มที่กับมันล่ะ
แล้วจะยังไงก็ค่อยมาว่ากันทีหลัง ขอแต่ทำด้วยความ
อดทน ตั้งใจทำ และก็ดำเนินทุกอย่างด้วย "สติ" ...
ถึงมันจะพลาดก็คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว สุดท้าย
ก็ต้อง "ทำใจ"


..........................

เขียนแล้วอ่านรู้เรืองหรือเปล่าหนอ แบบว่าเพิ่ง
ตื่นมาเลยอ่ะจ้ะ หน้าตายังไม่ได้ล้างเลย เพราะว่าเปิด
เน็ตมันเร็วก็เลยจ่อมหน้าคอมก่อนไปเริ่มกิจกรรม
อื่นๆ อ่ะจะ นี่ล่ะบ้านนี้ ถ้าหากว่าอยู่กันสองคนล่ะก็
สบายๆ จริงๆ แต่อยู่บ้านพ่อแม่เหรอ ฮ่า ฮ่า ไม่ได้หรอก
เดี๋ยวต้องไปนั่น กินนี่ ทำนั่น เดินไปนี่ โอ้ สารพัน
เรียกว่าอยู่กันสองคนสบายจริงเลยจ่ะ (เพราะด่ากันไม่ได้)

อดีตช่างมัน ปัจจุบันเดินไปด้วยกันครับ

คิดในแง่นึง สมมติเรามีอดีตที่ชั่วร้าย (อาจจะมากกว่าเขาด้วยซ้ำ) เราเองก็คงจะไม่อยากให้คนรักของเราตั้งข้อรังเกียจใช่มั้ยครับ

อย่างน้อยก็ต้องคิดว่า .. เค้าเอาตัวรอดจนมาเจอเราได้แล้ว
แต่ก็ต้องทำใจบ้างว่า อดีตที่เขาทำไว้อาจจะส่งผลมายังปัจจุบันได้บ้าง (เป็นบางเรื่อง)

เคยกังวลกับอดีต ของคนที่เคยรู้สึกดีด้วย
มันไม่ได้ทำให้เรามีความสุขได้เลย

พี่ปอย (ขออนุญาตเรียกชื่อนะคะ อิอิ)

ในความคิดของโอ๋ คิดว่าอดีตก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะตัดสินคนได้ แต่แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น

คนเรา เรียนรู้ได้จากประสบการณ์ของตัวเอง เพราะฉะนั้นมันขึ้นอยู่กับว่า ถ้าเค้ามีอดีตที่เลวร้าย แล้วเค้าได้เรียนรู้จากอดีตนั้นของเค้าเองรึเปล่า และเค้าพร้อมที่จะก้าวหน้าไปกับอนาคตที่พยายามทำให้ดีขึ้นหรือไม่

เราไม่จำเป็นต้องรักในอดีตของเค้า แต่เราควรจะยอมรับมันค่ะ เพราะถ้าไม่มีอดีตนั้น ก็ไม่มีเค้าในวันนี้ที่เป็นแบบนี้เน๊อะ

แต่โอ๋ว่าที่สำคัญที่สุดก็คือปัจจุบัน และอนาคตที่กำลังจะสร้างด้วยกันมากกว่าค่ะ



ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล๊อคนะคะพี่ปอย อิอิ

เคยตกอยู่ในภาวะอารมณ์นี้ค่ะ
และทุกๆ อย่างต่อสู้กันอย่างสุดกำลัง
คิดว่ารักไปแล้ว แต่อดีตก็วนเวียนอยู่รอบๆ ตัว
ความสุขกับความทุกข์ อยู่ปนๆ กัน
จริงๆ ต้องยอมรับอดีตแล้วถึงรัก
มันน่าจะเป็นยังงั้น
แต่ผิดที่ผิดเวลาไปหน่อย
...วันนั้นทุกอย่างก็เลยดูยากเย็น...
ในเรื่องของการ...จะอยู่หรือจะไป
รักก็ข้องใจเรื่องอดีต
จะไม่รัก...ก็ปวดใจเหลือกำลัง
...................................
กว่าจะผ่านอารมณ์นั้นมาได้
(บางทียังมีเล็ดลอดมาแวบๆ เป็นพักๆ)
ก็แทบแยกย้ายกันไปคนละทาง
จริงๆ แล้วมันอยู่ที่เราเลือกที่จะมอง
เลือกที่จะปล่อยวางและยอมรับ
มันเป็นประตูชั้นดีที่แข็งแรง
ทำให้เราเมินอดีตของเค๊าไปซะบ้าง
หันมามองปัจจุบัน
ว่าเค๊าทำอะไรให้เราบ้าง
นั่นแหละจึงได้เห็นว่า....ทำไมคนคนนี้ถึงทำอะไรต่อมิอะไร
ให้เรามากมายเหลือเกิน
ทั้งที่จริงแล้วเราเอง ก็มีอดีตที่ยอดแย่ไม่แพ้กัน
แต่คนนี้ยังไม่สนใจมันเลยซักนิด
..............................
การยอมรับอดีตมันเป็นเรื่องที่ทำยากค่ะ
แต่ถ้ารัก...ก็ต้องทำและทำอย่างจริงใจ
ต้องรักอย่างสุขใจ
และต้องคิดให้ได้ว่าเรารักคนที่มีอดีต
จะว่าไปแล้ว...วันนี้ก็มีบ้างที่ปวดใจ
แต่เมื่อเทียบกับความสุขที่ได้รับ มันต่างกัน
พยายามคิดถึงแต่สิ่งดีๆ ที่เค๊าทำให้เราในปัจจุบันค่ะ
คิดมากไปก็ปวดใจเปล่า...เท่านั้นจริงๆ...

แค่รักแค่ ณ ปัจจุบันนี้ ก็เหนื่อยใจแล้ว
:"(

แวะมาหาน้องปอยอีกครั้ง หลังจากที่ตกใจเม้นท์หาย
ฮ่า ฮ่า แบบว่าไม่ค่อยเขียนสั้นๆ ที่นี่พอมันหายแล้วก็คิดว่า
เฮ้ยหายไปไหน แอบโทษเน็ตเค้าไว้เยอะ ..คิกๆ แต่ว่า
ไม่เป็นไรหรอก พูดเล่นเฉยๆ อ่ะจ้ะ เรื่องเม้นท์หาย
บางทีเจอบ่อยๆ เพราะว่าบางทีเผลอไปเจอตอนช่วง
คนเข้าเยอะ พอคลิกแล้วเหมือนส่งไปแล้ว แต่จริงๆ
มันไม่ได้ถูกส่งเลยแต่ว่ามันหายไปต่างหาก

ตอนนี้แวะเข้ามาบ้าน กลับมาเอาของ ... เลยได้เข้า
เน็ตแบบเร็วๆ ชักไม่คุ้นเคยแฮะ

อืมม .. .. มันยากนะคะที่จะเอาไม้บรรทัดอันเดียวไปตัดสินใครๆโดยใช้มาตรฐานเดียวกัน

บางคนแนวนึง เหตุผลอย่างนึง และมีที่มาอย่างนึง
บางคนแสดงออกอย่างนึง ในใจอีกอย่างนึง
บางคนก้อโผล่มาเจอแว๊บๆ เราสามารถมองลึกได้อย่างโปร่งใส
บางคนเช่นกันเกือบสิบปี ก้อยังเหมือนคนแปลกหน้าเพราะเข้าไม่ถึงข้างในของเค๊าได้

บางทีการคบกัน มีความรุ้สึกดีดีต่อกัน
บางหนก้ออาจใช้เซ็นท์เพียงไม่กี่นาทีตัดสินกัน
ยากนะคะ หนอนอากาศ กว่าจะเจอคนที่ใช่ แค่คลิ๊กเดียวหรือคลิ๊กๆๆๆๆๆๆจนอินฟินีตี้

เอาเป็นว่า คบใครก้อขอให้ช่วงนั้นๆเป็นช่วงที่มีความสุขและความสบายใจแล้วกันนะคะดุ่บดั่บ

ตอบตามตรงนะ
ถ้าอดีตเขาผิดพลาดบ้าง ก็ให้อภัยค่ะ

แต่ถ้าร้ายแรงเกินไป ก็ไม่เอานะ
เพราะถ้าเรายังรับอดีตนั้นไม่ได้ อยู่ด้วยกันก็ไม่มีความสุข

ชั้นเคยคบหากับผู้หญิงคนนึง

ตอนแรกก็ไม่รู้ แต่ตอนหลังก็มารู้ว่าเธอมีอดีตที่ขมขื่นมากๆ ทั้งถูกข่มขืนและเอ่อ ...ไปทำแท้ง

ตอนที่เธอคนนั้นเล่าทุกอย่างให้ชั้นฟังจนหมด เธอถามชั้นว่า ชั้นยังรับเขาได้หรือไม่

ชั้นไม่เสียเวลาคิด ชั้นรับเขาได้ ชั้นรักเขาที่เป็นเขา ดังนั้นชั้นต้องรับกับอดีต และทุกสิ่งที่เขาเคยพบประสบมาทั้งหมด

ตอนหลังเมื่อเราแยกทางกัน เราก็จบกันด้วยดี ด้วยเหตุผลที่ชั้นเลือกที่จะจากเขามาและเขาก็เข้าใจ และเหตุผลนั้นไม่เกี่ยวกับอดึตในตัวของเขาเลย

แล้วเมื่อวันหนึ่งวันที่ชั้นเจอเรื่องที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต

เธอคนนั้นปลอบชั้นด้วยคำพูดสั้นๆ แต่ทำให้ชั้นรู้สึกสบายใจได้อย่างประหลาดที่สุด

"แค่นี้เราทั้งสองคน ก็เป็นฆาตกรเหมือนกันแล้วนะ"

...คนเราทุกคนต่างมีอดีต เป็นอดีตที่ทั้งอยากให้คนอื่นรู้ และเป็นอดึตที่อยากจะลืมๆมันไปให้พ้นๆ ไม่อยากจะพูดถึงมันอีก แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง มันจะอยู่กับเราไปจนวันตาย

ชั้นคงจะตอบแทนคนอื่นไม่ได้ แต่สำหรับชั้น ไม่ว่าอดีตของคนที่ชั้นรักจะเป็นอย่างไร เลวร้ายแค่ไหน แต่ชั้นก็จะยังรักเขา เพราะชั้นรักที่เขาเป็นเขา ดังนั้นชั้นก็จะรักอดึต, ปัจจุบันและอนาคตของเขาด้วย

ดังนั้น หากเขาเคยมีอดีตที่มีความสุขกับคนรักเก่าของเขา ชั้นก็จะมีความสุขไปกับเขาด้วย เพราะชั้นจะเชื่อใจคนที่ชั้นรักจนลมหายใจสุดท้าย ว่าเขาจะรักชั้น และไม่กลับไปหาคนรักเก่าของเขาในอดีตอีก

...เป็นคำตอบ จากคนที่แต่งตัวไม่ได้เรื่อง, เพื่อนก็หายหมดแต่งงานมีครอบครัวไปหมด , งานอดิเรกก็มีแค่อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ ถ่ายรูป ไม่มีอะไรพิเศษกว่าชาวบ้าน

แต่จะมีก็แค่เวลารักผู้หญิงสักคน ก็รักได้แค่คนเดียวและรักหมดทั้งหัวใจ

ไม่รู้ผู้หญิงเขาจะสนใจหรือเปล่าน่ะนะกับเหตุผลแบบนี้ เฮ้อ

ฟังดูเหมือน คห.ข้างบนจะอ่อยๆ อะไรสักอย่างเนาะ

หนูหล่อไม่ใช่เกจิเรื่องนี้ แต่ก็พอจะมีความเห็นง่ายๆ
สั้นๆ ว่า รักแท้ไม่มีเงื่อนไข ไม่ว่าจะตั้งสเป็กไว้แค่ไหน
พอเจอคนที่ใช่ก็ฉีกสเป็กหมดละครับ อีกอย่างถ้าเป็น
คู่บุญคู่กรรมกันมาแต่ชาติปางก่อน ก็หนีกันไม่พ้นอีก

สรุปว่าเมื่อเจอคนที่ใช่ (เราจะรู้ได้เมื่อพบและคบกันไป
สักพักน่ะแหละ นอกเสียจากว่าจะเป็นรักแรกพบ)
แล้วเราก็จะเมินๆ อดีตของเขาซะได้ แต่ต้องสนใจ
สักนี๊ดดนะครับ เพราะอดีตเป็นบทเรียนที่จะต้องนำมาปรับปรุงแก้ไข หรือเป็นอุทาหรณ์ เมื่อคนสองคนรักกัน การ
พยายามปรับตัวเข้าหากันเป็นเรื่องสำคัญที่สุด แต่หลายๆ คู่มักพยายามปรับช่วงที่จีบกัน คือสร้างภาพ พออยู่กัน
ไปจริงก็เอาสันดอนเดิมที่ไม่ยอมขุดทิ้งกลับมาใช้ อัน
เป็นเหตุให้ความรักไม่ยั่งยืน

แต่เมื่อครองคู่กันไปแล้ว แถมมีลูกอีก ความอดทนก็
ต้องมีบทบาทเพิ่มขึ้น คนที่ได้รับการเลี้ยงดู อบรม และ
อยู่ในสภาพแวดล้อมต่างกันก็ต้องต่างกันเป็นธรรมดา
ในการครองชีวิตคู่ นอกจากต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา
ให้เกียรติกัน ดูแลทุกข์สุขกันแล้ว อารมณ์ขันก็สำคัญ
ยิ่งนะครับ อย่ามองสิ่งที่อีกฝ่ายทำอย่างเคร่งเครียดไป
ซะหมด

คงสำแดงขี้เท่อได้แค่นี้เองครับ... หนูหล่อ เป็นชื่อเล่น
ที่แม่ตั้งให้จริงๆ ครับ เพราะตอนเกิดมีโฆษณาขายยาหม่องของคุณ สรรพสิริ วิริยสิริ ไทยทีวีบางขุนพรหม
เป็นการ์ตูน มีบทโฆษณาว่า "หนูหล่อ พ่อเขาพาไปดูหมี
ที่นาตาหมอหลอ หนูหล่อแสนซน เอาไม้แย่หมี หมีโมโห
กระโชกใส่ โฮก โฮก หนูหล่อตกใจ หงายท้องตึง ร้องไห้จ้า บอกว่า ก้นพัง ก้นพัง พ่อบอกว่า ไม่เป็นไร แล้วเอาบริบูรณ์บาล์มทาให้ แล้วสอนว่า ที่หลังอย่าซน ทีหลัง
อย่าซน" แล้วพี่ๆ หนูหล่อชอบการ์ตูนนี้มาก แม่เลยเอาซะ
หนูหล่อก็ว่าเหมาะดีแล้ว เพราะเรามันก็ซนแบบงี่ๆ เง่าๆ
ยังงี้มาตลอด

ไปบ้านชายป่านั่นก็ไม่รู้จะเล่าอะไรเลยครับ คือมันก็เป็น
ป่าเงียบๆ มีนกเยอะ กระรอกกระแตก็เยอะ เมื่อก่อนชาว
บ้านชอบยิงไปกิน แต่ตอนนี้เขาเกรงใจเรา เพราะเรารัก
มัน เลยมีประชากรพวกนี้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หน้าหนาว
มันแอบขึ้นไปอยู่ในหลังคา วิ่งกันเกรียว

ครับ ได้เวลาไปอ่อยที่สี่แยกแระ วันนี้ต้องหาคน
propose ให้ได้ ไม่งั้นต้องรออีกตั้งสี่ปี

เมื่อฉันจะดำเนินความสัมพันธ์กับใคร ควรให้อดีตมาเป็นตัวบ่งชี้ปัจจุบันหรือเปล่า?


..............................


สวัสดีครับน้องปอย


พี่ก๋าปลื้มใจมากครับ
ที่ได้รับคำชม อิอิอิ

เพลงนี้เป็นเพลงกำเมืองเพลงแรกในชีวิตที่พี่ก๋าแต่ง
และถึงวันนี้พี่ก๋ายังไม่สามารถแต่งเพลงกำเมืองได้อีกเลย 5555

....................................


พี่ก๋าเคยมีเพื่อนคู่นึง
สมัยเรียนเพื่อนหญิงคนนี้ค่อนข้างโชกโชนเรื่องผู้ชายมาก
ในห้องเรียนเราเรียกเธอว่า "ผู้หญิงของคณะ" เพราะเธอมักจะไปนอนกับผู้ชาย (บางทีก็เพื่อนร่วมรุ่น)

แต่เธอเป็นเพื่อนที่ดีของพี่ก๋านะครับ
และพี่ก๋าก็ไม่เคยให้เธอเดินล้ำเส้นของความเป็นเพื่อนเลย

หลังเรียนจบพี่ก๋ารู้มาว่าเพื่อนหญิงคนนี้
แต่งงานกับเพื่อนสนิทของพี่ก๋า.....
พี่งงมากว่าทำไมเพื่อนผู้ชายคนนี้ ถึงยังกล้ารักผู้หญิงที่มี "อดีต" เรื่องผู้ชายโชกโชนแบบนี้

มันบอกพี่ก๋าว่า "กรูไม่สน"
พี่ก๋าก็ดีใจด้วยกับทั้งสองคน

แต่สามปีที่แล้วเพื่อนชายโทรมาบอกว่า "กรูโสดแล้ว"

ทั้งคู่จบชีวิตคู่ลงด้วยการเลิกรา
และมีลูกหนึ่งคน....


พี่ก๋าไม่รู้ว่า "อดีต" สำคัญหรือไม่
แต่คิดว่าความหนักแน่นในใจเราต่างหาก
ว่าจะสามารถทนทานกับ "คำเล่าลือถึงเรื่องราวในอดีต" ของอีกฝ่ายได้แค่ไหน

เหมือนกับเกย์คนนึงที่กลับตัวกลับใจ
แล้วมารักกับผู้หญิงคนนึง
แรกๆก็ยังพอประคับประคองความรักไปได้

แต่หลังจากถูกย้ำบ่อยๆเข้าจากคนรอบข้าง
ความรักก็จบลงอย่างน่าเสียดาย

.............................


เมื่อฉันจะดำเนินความสัมพันธ์กับใคร ควรให้อดีตมาเป็นตัวบ่งชี้ปัจจุบันหรือเปล่า?


^
^

ความรักที่ดีต้องใช้ความกล้าหาญมากมายเลยครับ
กล้าที่จะบอกตัวเองว่า

อดีตไม่สำคัญ..ปัจจุบันฉันรักเธอ

ใช่...คำนี้มันดูเชยมากๆ
แต่พี่ก๋าเชื่อว่ามันเป็นถ้อยคำที่บอกเราโต้งๆเลยว่า

"ถ้าหวาดกลัวจงอย่ารัก
ถ้ารัก...จงอย่ากลัว" (อดีตของคนที่เรารักด้วย)

สวัสดีค่ะ...คุณปอย
เพิ่งรู้ว่าชอบmy girlเมือนกัน
ไม่ถึงขนาด..ถือว่าเป็นซีรี่ย์ที่ดีที่สุด
แต่เรื่องนี้...ก็มีครบทุกรสชาตินะคะ
สุข เศร้า เหงา รัก...สะเทือนใจ
จริงๆนะ...ถ้าคนเรากล้าพูดอย่างที่ใจคิด
คงจะดีไม่น้อย...เราว่าบางครั้ง
การปกปิดความจริงเพื่อรักษาน้ำใจกัน
มันเป็นการทำร้ายจิตใจกันมากกว่าเดิมซะอีก

คำถามข้างบน..
ถามง่ายแต่ตอนยากนะ...เราว่า
คิดแล้ว...คิดอีก...กว่าจะเม้นท์
ไม่รู้ซิ....แล้วแต่ทัศนคติของแต่ละคน
สำหรับเรา...ไม่เคยคิดและมองในแง่นี้มาก่อน
คบกับใครมา...ไม่เคยมองอดีตของเค้า
คิดแค่ว่า...คบกันแล้ว...สบายใจต่อกันก็พอ
อดีตมันแก้ไขไม่ได้...ถ้าวันนี้..เค้าดีพอ
ก็คงเพียงพอแล้ว...สำหรับเรา

แต่ความจริง...อดีตก็สำคัญไม่น้อยนะ
อย่างน้อย...มันก็เป็นตัวบ่งชี้...ว่าเค้าเคยเป็นอย่างไร

เพลงนิทานหิ่งห้อย
ร้องโดยสุภัทธาค่ะ...ต้นฉบับ เฉลียงค่ะ
ส่วนอันนี้...เป็นนิทานหิ่งห้อย..ของผลิตโชคค่ะ
เพราะดี..เลยเอามาฝากอีก

Peck - นิทานหิ่งห้...

เป็ก ผลิตโชค

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

ถ้าปัจจุบันเค้าดีสม่ำเสมอ ผมว่าอดีตก็ไม่มีความหมาย แต่ถ้าเริ่มออกลาย ค่อยกลับมาทบทวนอดีตอีกทีแล้วกันครับ

น่านดิ

ความรักของดี.
รักก็คือรักค่ะ
ไม่มีอะไรมาเป็นองค์ประกอบ
ไม่สนด้วยว่าคนนั้นจะเป็นใคร
เป็นของใครหรือเปล่า
ดี.รัก
ก็คือ ดี.รัก
ดี.ไม่ห้ามความรู้สึกของตัวเองในส่วนนี้
ในส่วนที่เรียกว่า...ความรู้สึก

แต่ในการใช้ชีวิต
ทุกอย่างเป็นองค์ประกอบหมดเลย
ถามว่าอดีตสำคัญไหม
คงบอกไม่ได้ว่าสำคัญหรือเปล่า
ถ้าเราไม่รู้ประเด็นเรื่อง

แต่ถ้าถามว่าควรรู้ไหม
ควรรู้ค่ะ

สมมติว่าอดีตของผู้ชายที่เรารัก
เคยฆ่าคนตายมาก่อน
แต่วันนี้เรารักเขาเหลือเกิน ให้อภัยได้ทุกอย่าง
และถ้าเรารู้ว่าการฆ่าคนตายของเขาในอดีต
หมายถึง
ข่มขืนแล้วฆ่าผู้หญิงคนหนึ่ง
หรือเพียงแค่ เกิดอุบัติเหตุปืนลั่น
มันก็ต้องดูใช่ไหมคะ

อดีตคือการกระทำที่ผ่านพ้นไปแล้ว
ดี.เชื่อว่าคนที่มีพฤกติกรรมในอดีตเป็นอย่างไร
ในปัจจุบันก็ไม่ต่างหรอกค่ะ
เพียงแต่ว่าในอดีตอาจจะไม่ค่อยเนียนเพราะประสบการณ์น้อย
แต่ปัจจุบันอาจจะเก่งแล้ว
จึงสามารถซ่อนความเป็นตัวตนของตัวเองได้อย่างมิดชิด

เพราะฉะนั้น...
อยากรู้อดีตของคนที่เรารัก
เพื่อใช้ในการตัดสินใจการใช้ชีวิตคู่ด้วยค่ะ


เห็นดีดีบร้า บร้า บร้าแบบนี้
แต่จริงๆแล้วดี.เรื่องมากๆๆๆๆ

รอบตัวดี.มีคนที่มีชีวิตคู่แล้วล้มเหลวเยอะ
เริ่มมาจากพ่อแม่ของตัวเอง
เพื่อนๆ พี่ๆ
มีน้อยคู่มากที่ประสบความสำเร็จ
เห็นแล้วเหนื่อยค่ะ
เห็นแล้วไม่อยากแต่งงาน

บางคนบอกว่าอย่าเอาเรื่องของคนอื่นมายึดเป็นเรื่องตัวเอง
แต่เห็นมาเยอะๆๆๆๆๆ
ก็เลยมองภาพตัวเองไม่ออกเลยว่า
พอมีครอบครัว
แล้วจะแตกต่างจากสิ่งที่เห็นได้หรือเปล่า

ดี.โชคไม่ดีในเรื่องความรัก
เพราะเจอใครก็มักจะไม่เจอแบบที่เขาจะมาเป็นของเราคนเดียวได้

ก็เลยไม่เอาดีกว่า
เสียใจหน่อย เจ็บแปลบๆในใจหน่อย
แต่ไม่สร้างปัญหาให้ใครดีกว่า
ปัญหาที่อยู่รอบตัว
ทำให้ขยาดจริงๆค่ะ

จริงๆแล้วดี.ก็ค่อนข้างเห็นแก่ตัวนะคะ
เห็นแก่ตัวเองคือ
ไม่ชอบเดือดร้อน
อยากมีชีวิตสบายๆ
ไม่ต้องมีใครมาผูกมัด
ทำอะไรก็ได้อย่างที่เราอยากทำ
ไปไหนก็ได้อย่างที่เราอยากไป
ไม่อยากจะแบบ
พอมีแฟนแล้วต้องมาแชร์ความรู้สึกกัน
ไม่อยากเอาใจเขามาใส่ใจเรา
อยากให้เขาเอาใจเราไปใส่ใจเขาอย่างเดียว
เหอ เหอ เหอ

อ้อ....
สิ่งสำคัญในการมองผู้ชายสักคน
เรื่องการให้เกียรติผู้หญิงทั้งต่อหน้าและรับหลัง
เป็นเรื่องที่ดี.พูดอยู่เสมอๆ
และดี.ก็จริงจังในเรื่องนี้มาก

บร้า บร้า บร้าแบบดีดี
แต่คิดเยอะนะคะ
และก็จะรำคาญมากๆๆๆ
เวลามีคนมาตัดสินเราว่าเราเป็นคนยังไง
ทั้งๆที่ไม่เคยคบกัน

สวัสดีค่ะคุณปอย

อดีตบางอย่างไม่น่าจดจำก็จริง แต่เราคิดว่ายังไงก็เป็นความจริงที่เกิดขึ้นนะคะ
เราไม่ได้ตัดสินคนที่อดีตหรือขุดคุ้ยเรื่องราวของเขา
แต่ว่าเราก็ไม่ควรเพิกเฉยต่อสิ่งที่ได้รับรู้เกี่ยวกับอดีตของเขามิใช่หรือคะ

อดีตควรรับรู้เพื่อเรียนรู้เปรียบเสมือนหน้าประวัติศาสตร์ที่เราต้องศึกเพื่อหาหนทางไม่ให้กลับมาซ้ำรอยเดิมอีกไงคะ


ถ้าสิ่งที่ผิดพลาดไปก็ควรให้อภัยแต่ไม่ควรลืมหน่ะค่ะ

ถ้าเป็นเมื่อก่อน คงตอบอย่างมั่นใจมากๆ ว่าไม่สนใจอดีตแน่นอน

แต่ตอนนี้คงต้องใช้สมองมาดูแลหัวใจบ้างแล้วล่ะค่ะ


อดีตของเค้าเป็นยังไง ไม่สำคัญเท่ากับมุมมองของเค้าที่มีต่ออดีตค่ะ

ถ้าอดีตของเค้ามันเลวร้าย แล้วเค้ายอมรับในความผิดพลาด,,และไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นอีก ปามก็โอเคนะ

ไม่ว่าใคร ก็คงต้องเคยมีอดีตที่ไม่สวยงามด้วยกันนั้น

คงไม่ยุติธรรมเท่าไหร่ ถ้าเราจะเอาเรื่องในอดีตมาตัดสินปัจจุบันและอนาคตใช่มั้ยคะ

ในทางกลับกันผมไม่ตัดสินใครเลย

สวัสดีครับ


น้องปอย....วันนี้พี่ก๋าต้องไปเลือกตั้ง
ทั้งที่ไม่อยากเลือก
ตอนแรกว่าจะไม่ไป
แต่ต้องไป

เขาว่าให้ประชาชนเลือก
เลือกอะไร ?

ใครเลือก ?

เลือกใคร ?


555555


พี่ก๋าไม่ค่อยอยากเขียนถึงการเมือง
เพราะเขียนแล้วจะดูเหมือนแบ่งข้าง แบ่งขั้ว
บ้านเมืองต้องการ "สมานฉันท์" ไม่ใช่หรือ

ทำไมยังทะเลาะ ทำไมยังอยากประท้วงกันอีก
หรือว่าที่มันสมานฉันท์ไม่ได้ เพราะมันยังไม่เป็นไปอย่างที่ฉันพอใจ





นี่ว่าจะไม่เขียนถึงการเมืองแล้วนะ หุหุหุ


..........................



พี่เหงา เหงา

ตั้งคำถามได้น่าคิดมากครับ

พี่ก๋าคิดอยู่ตั้งหลายวันกว่าจะตอบ
เพราะไม่แน่ใจว่าจะตอบยังไงดี
โชคดีที่คำถามแบบนี้ไม่มี "ถูก-ผิด"
มีแต่ "เชื่อ-ไม่เชื่อ" "ชอบ-ไม่ชอบ"

และไม่ว่าเราจะรักใครหรือปรารถนาให้ใครมีความสุข
พี่ก๋าว่ามันยอดเยี่ยมทั้งนั้น เพราะมันคือหัวใจแห่งความเมตตา-กรุณาเหมือนกัน
คือรัก อยากให้และอยากเห็นคนที่เรารักมีความสุขนั่นเอง



...................................



บล็อกเพลงนี้พี่ก๋าใช้ ijigg ครับ
วิธีฟังให้ลื่นไหลที่สุดคือ กดปุ่ม Repeat ไว้
แล้วรอบแรกให้มันตะกุกตะกักไปเรื่อยๆครับ
พอจบเพลงเล่นใหม่ คราวนี้ฟังได้ไม่สะดุดเลยครับ

มีความสุขมากๆนะครับน้องปอย

เราเหรอ..
ตีอดีตเชาให้แตกกระเจิงไปเลย
เพราะเราออกแนวโหด..มัน..ฮา



Hello Graphic Comments

น้องปอยครับ

ขืนพี่ก๋าเอารูปสาวอื่นมาลง
คงโดน



แน่ๆครับ 555555


รูปมาดามครับ แต่ถ่ายตอนหลับอยู่ครับ อิอิอิ

มาดามจะว่ายังไง ?

ถ้าเห็น มีด่าครับงานนี้ 55555
แต่พี่ก๋าก็จะอำว่า อ๋อ...มันลงไปแล้วแก้ไขไม่ได้แล้ว 55555


พี่ก๋าชอบรูปที่เผลอครับ
แต่มาดามชอบรูปเก็กสวย


เดี๋ยวพี่ก๋าจะเอารูปเก็กสวยของมาดามไปลงที่บล้อกแสงแรกให้ดูกันครับ

น้องปอย...

ไปที่ห้องแสงแรกได้เลยครับ 5555
คนหล่อรออยู่

ในความรู้สึกของวาว อดีต เป็นสิ่งที่เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ เพราะว่าอดีตได้เกิดขึ้นมาแล้ว และตัวเรา ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในอดีตของเค้า เพราะว่าเราคือ ปัจจุบัน
หลายคนอาจเคยพลาด ในอดีต และถึงแม้ว่าเค้าจะไม่สามารถกลับไปแก้ใขมันได้แล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่เขาทำได้ คืออยู่กับปัจจุบัน เท่านั้นเองแหละค่ะ
Ps.ขอให้มีความสุขในทุกๆช่วงเวลาของชีวิตนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ^^

อดีตเป็นส่วนหนึ่งค่ะ แต่เป็นแค่ส่วนเล็กๆ
สำหรับเรา อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขก็พอแล้วล่ะค่ะ

วันนี้กำลังจะเป็นอดีต วันจันทร์กำลังจะมา

ฮือ.อ.อ.... ไม่ชอบวันจันทร์ค่ะ

มองที่ปัจจุบันและอนาคตดีกว่าค่ะ
อดีตมันคือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว แต่เก็บไว้แต่สิ่งดี ๆ อืม ๆ

ประเด็นนี้ชอบจังเลยครับ โดนมาก
เวลาเราจะรัก เราจะต้องสนใจอดีตของเขาไหม


ถ้าส่วนตัว ผมสนใจนะ
คือเราก็อยากรู้ถึงพื้นฐานของเค้าด้วย
เค้าเป็นยังไง บุคลิกพื้นฐานที่มีมาตั้งแต่แรกเป็นยังไง
เคยเจอเรื่องอะไรมาบ้าง
คือ...อาจจะเพราะเป็นคนอยากรู้อยากเห็นด้วย555
รู้สึกว่าถ้าเราจะคบกัน เราก็ไม่น่ามีอะไรที่จะต้องปิดบังกัน
ถ้าเรายังรับอดีตของเขาไม่ได้ เราก็คงรับปัจจุบันของเขาไม่ได้เช่นกัน
เพราะอดีตเหล่านั้นก็คือส่วนหนึ่งของเขาเอง
มันก็ขึ้นอยู่ที่เรา ว่าเราจะเปิดใจกว้างพอที่จะรับอดีตของคนอื่นได้ไหม
เพราะทุกคนมีบาดแผล แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป


แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องไปขุดคุ้ย
เป็นจริงเป็นจังแบบที่เขียนเอาไว้
แบบนั้นก็ดูจะวิตกจริตจนเกินไป
จะไปศึกษาว่าทำไมถึงเลิกกับแฟนเก่า แล้วจะได้นำมาปรับปรุงกับตัวเองก็ฟังดูตลก
เพราะชีวิตไม่ใช่การทดลองวิทยาศาสตร์ ไม่ได้มีตัวแปรควบคุมแน่นอน


โอ้ว สาธยายมาตั้งยืดยาว ขออีกนิ๊ดนะครับ
แหม ถ้าเรื่องตัดสินคนจากเครื่องแต่งกายนี่อายจัง
ผมว่ามันขึ้นอยู่กับโอกาสด้วยล่ะ ว่าไปเจอเค้าคนนั้นตอนไหน
เพราะบางคน(อย่างผม)ก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้
บางวันก็ตื่นนอนมาหัวฟูๆ ใส่ชุดนอน คีบอีแตะออกบ้านนั่นแหละ

จะกลับเมืองไทยแล้ว คงไม่ได้มาบ่นๆยืดยาวเหมือนแต่ก่อนอีกแล้วนะ เพราะชีวิตที่เมืองไทย ก็รู้ๆกันอยู่ วุ่นวายน่าดูเหมือนกัน

แต่จะพยายามตามอ่านให้หมดทุกบล๊อกที่เธอเขียนเหมือนเดิมนะ

ก็หวังว่าจะรักษาคุณภาพและความน่าอ่านไว้ในระดับเยี่ยมๆแบบนี้ตลอดไป

จะกลับเมืองไทยแล้ว คงไม่ได้มาบ่นๆยืดยาวเหมือนแต่ก่อนอีกแล้วนะ เพราะชีวิตที่เมืองไทย ก็รู้ๆกันอยู่ วุ่นวายน่าดูเหมือนกัน

แต่จะพยายามตามอ่านให้หมดทุกบล๊อกที่เธอเขียนเหมือนเดิมนะ

ก็หวังว่าจะรักษาคุณภาพและความน่าอ่านไว้ในระดับเยี่ยมๆแบบนี้ตลอดไป

เยี่ยมม!!! ขึ้นมาสองเม้นติดๆ

วิเคราะห์ได้น่าสนใจค่ะ
ถ้ำเขาหลวง,เพชรบุรี ตอน2 มาแล้วจ้า
เชิญแวะชมได้ค่ะ

ลืมรูปแสงไฟสวยจังค่ะ

ดีค่าคุณปอย วันนี้หวัดกิน นอนทั้งวัน ตอนนี้ตาค้างเลย
ส่งหลังไมค์ไปหาแต่คาดว่าคุณปอยยังไม่ได้เช็คเลยแวะมาทักที่บลอคดีกว่า :D

ตั้งแต่เริ่มอ่านกระทู้มา ประเด็นนี่ถูกเอามาตั้งค่อนข้างบ่อยและมีมาตลอดไม่เคยหายไปไหน เหมือนไม่เคยหาข้อสรุปได้เลย คงเป็นเพราะในบางครั้ง กับบางสิ่ง ก็ต้องใช้ประสบการณ์และหัวใจของใครของมันตัดสินเอาเองเหมือนกันเนอะ

สำหรับปุ๊กเอง คิดว่าอดีตสำคัญ แต่ไม่สำคัญเท่าสิ่งที่เค้าเรียนรู้จากอดีตค่ะ

มองตัวเองยังรู้สึกว่าแต่ละช่วงวัยเราไม่เคยเหมือนเดิมเลย อาจแค่คล้ายๆ แต่ก็ไม่ใช่คนเดิม บางทีเลยคาดเดายากเหมือนกันนะคะ ใช้เป็นร้อยดัชนีก็ยากจะวัดได้ว่าใครคือดี ใครคือเลว เพราะมันเป็นได้ทั้งสองอย่างในคนเดียว ภายใต้ตัวแปรคือเวลาและสถานการณ์ เลยไม่มีใครในโลกทำถูกมาทั้งชีวิต และไม่มีใครจะไม่พลาดอีกในอนาคต (แน่นอน ตัวเราเองก็ด้วย) แต่ส่วนตัวแล้ว คิดว่ามุมมองที่เค้ามีต่อความผิดพลาดในอดีตจะช่วยชี้วัดได้ไม่มากก็น้อยว่าเราจะไปกันได้ไหม สำหรับปุ๊กคำว่า"เข้ากันได้" มันสำคัญมากกว่าผิด ถูก เลว ดี เยอะเลย เพราะคำพวกนั้นมันเป็นดัชนีปลายเปิด หาข้อสรุปตรงกันยากชะมัด -_-"

ช่วงวัยนึง ปุ๊กเคยสับสน ถามตัวเองว่าคนเราจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ไหม เลยตัดสินใจวัดใจกับคนที่เชื่อว่าเขาจะเปลี่ยน แม้จะรู้สึกลึกๆว่ามุมมองที่เค้ามีต่ออดีตมันไม่ใช่แบบที่เราสามารถยอมรับได้ แต่ก็พยายามปิดตาข้างนึงแล้วใช้อีกข้างมองปัจจุบัน เดินเซๆ ไปทั้งแบบนั้น

ผ่านไป 5 ปี แต่ละบทเรียนเลยรวมตัวเป็นมุมมองที่ปุ๊กมีข้างต้น
แต่โลกของปุ๊กอาจจะไม่กว้างพอก็ได้ค่ะ :)

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย


พี่ก๋าแปลผิดแปลถูกครับ 555
แปลตามความเข้าใจ
เป็นการตีความเนือ้เพลง เพื่อร้องให้ตรงกับเนื้อเพลงน่ะครับ

ช่วงนี้เป็นเพลงครูจรัลหมดเลยนะ
แต่ไม่มี "สาวมอเตอร์ไซด์" ครับ 5555

บล๊อกใหม่เสร็จแล้วจ้า ไปดูไปอ่านได้เรยยยยย

เห็นบล๊อกเธอยังไม่เปลี่ยนเรื่อง ก็นึกถึงคำขวัญของชาวสิบล้อได้อันนึง เธอคงเคยได้ยินบ้างล่ะมั้ง

"อดีตไม่สำคัญ ปัจจุบันฉันรักเธอ"

หนุกๆน่ะนะคำขวัญนี้ ฮิฮิ แต่ได้เห็นทีไร อดอมยิ้มไม่ได้สักที

สวัสดีค่ะ...มาแวะอ่านเรื่องสนุกๆของน้องสาวพอดีอยู่ว่างๆคะ สบายดีนะคะ

อ๊ะ เพิ่งเห็นว่าคุณดุ่บดั่บ(เออ ชื่อน่ารักจริงๆครับ)
ไปคอมเม้นท์ไว้ในกล่องหมาลัยซะเยอะแยะ
เป็นปลื้มจนไม่รู้จะตอบแทนบุญคุณยังไง
งั้นขอแอ้ดละกันนะครับ

5555+ ไม่สนแต่อยากรู้

อิอิ

ผมรักเขาในภาพที่ผมเห็นครับ
รักในสิ่งที่เขาเป็น
แต่พร้อมจะเลิกเมื่อเราเข้ากันไม่ได้
อิอิ

5555+

ความรักน่ะนะ
ต่อให้เขาเป็นคนเลวสำหรับคนอื่นแค่ไหน
ถ้าเขารักเรา
เราก็พร้อมจะยกใจให้เขาได้หมดแหละ
จริงๆ นะ

เวนกัมนะเธอ จะเม้นไรก็ลืมซะงั้น

วันนี้ตกลงคุนโอไม่ได้เลี้ยงส่งล่ะ เลยไปเดินตลาด ซุคมุมบาราเกียมา ของที่ขายส่วนมากเป็นพวกผ้า กับชุดที่พวกอาระบิกเขาใส่กันน่ะ เลยซื้อกลับไปชุดนึง

เอาไว้เจอกันที่เมืองไทยแล้วจะใส่ไปให้เห็นนะ ฮิฮิ

แล้วก็กินอาหารอาระบิก พวกเคบั๊บ อะไรเทือกนั้น ก็ยังคาวเหมือนเดิม



ค่ำคืนสุดท้ายในคูเวต ก็เป็นการเข้าไปในคูเวตซิตี้ เช่นดังนี้แล