ชายคนนั้นในความทรงจำ ฉันเดินออกมาที่ระเบียงหลังลุกจากที่นอน ผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่ก่อนแล้วที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง ฉันมองสบตาเขา เขาทักทายด้วยคำว่าสวัสดีตอนเช้า และหลับสบายดีไหม ฉันพยักหน้าตอบเป็นนัย ๆ ว่ายังไม่มีอารมณ์สนทนาในยามเช้าแบบนี้ ฉันหยิบบุหรี่ออกมาจุดสูบ กิจวัตรประจำวันที่ฉันและเขาทำหลังตื่นนอน แล้วฉันก็นั่งลงตรงข้ามผู้ชายคนนั้น ที่ประจำของฉัน ควันบุหรี่สีขาวพ่นออกจากปากฉัน ควันลอยอ้อยอ่ิงขึ้นไปด้านบน วันนี้อากาศไม่ค่อยสดใส ลมเย็นนิด ๆ เริ่มโชยมาแตะผิวกาย แต่อากาศยังคงหนักหน่วง จึงทำให้ควันขาวของทั้งเขาและฉัน ลอยวนอยู่ในอากาศ ไม่สลายตัวไปง่าย ๆ หลายครั้งฉันคิดในใจ ว่าควันเหล่านี้มันจะลอยไปไหนกันนะ ถ้ามันสลายหายไปและเรามองไม่เห็น มันจะมีอยู่หรือไม่มีอยู่กัน? หลังจากสูดควันเข้าปอดให้สมองได้ตื่นขึ้นบ้างเล็กน้อย ฉันหันไปตอบเขา "เมื่อคืนฝันไม่ค่อยดีเลย รู้สึกหม่น ๆ" เขาปรายตามามองฉัน "ฝันว่าอะไรล่ะ" ฉันเงียบ และดูดบุหรี่อีกครั้งนึกย้อนไปถึงภาพฝันเมื่อคืน นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือน ที่ฉันกลับมาฝันถึงผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง ผู้ชายในความทรงจำ ในห้วงคำนึง ในความหลงใหล ฉันเคยคิดว่าฉันคงลืมความสัมพันธ์ครั้งนั้นไปได้อย่างหมดสิ้นใจแล้ว ฉันไม่ร้องไห้คิดถึงเขา ไม่นึกถึงเขาในชีวิตประจำวัน เลิกฝันถึงเขานานแล้ว และฉันก็มีผู้ชายคนใหม่ข้างกายที่รักและจริงใจกับฉัน แต่การกลับมาเห็นภาพเขาคนนั้นในฝันฉันอีก มันแสดงให้เห็นได้ชัดว่า ฉันไม่เคยลบภาพเขาจากใจฉันได้ และอารมณ์เศร้าลึกตัวนี้กลับมาหลังจากตื่นจากฝัน ยิ่งทำให้ฉันรู้ว่า ฉันยังเก็บเขาไว้ในส่วนใดส่วนหนึ่งของหัวใจอยู่เสมอ ในฝัน ภาพของเขาคนนั้นชัดเจนมาก เหมือนเขายืนอยู่ตรงหน้าฉันจริง ๆ ฉันเห็นภาพที่เขายิ้มแย้มให้ฉัน เรารักกันเหมือนไม่มีร่องรอยการแตกร้าว เป็นภาพความสัมพันธ์ที่ดีและอบอุ่น และเป็นภาพที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนและไม่มีวันจะเกิดขึ้น ฉันสะดุ้งตื่นมาและพบว่า ภาพเหล่านั้นมันเป็นเพียงแค่ความฝันที่จับต้องไม่ได้ ทิ้งไว้เพียงความจริงที่เจ็บปวดและความรู้สึกโหยหา อยากเก็บอารมณ์เหล่านั้นไว้ให้นานกว่านี้ ฉันหันมองผู้ชายที่นั่งตรงข้ามฉันที่ระเบียง บุหรี่เขาหมดไปก่อนฉันแต่ยังนั่งอ้อยอิ่งอยู่สักพัก "จำไม่ได้แล้วว่าฝันอะไร แต่ตื่นมาแล้วรู้สึกไม่สดชื่นเลย" เขายิ้มให้ฉัน "ผมก็เคยเป็น" รอยยิ้มของเขาที่ฉันรัก รอยยิ้มที่ราวกับเขายิ้มให้กับชีวิตอย่างอ่อนโยนและเข้าใจมาเสมอ ฉันอบอุ่นใจที่ได้เห็นรอยยิ้มนั้นของเขา แต่กลับยิ่งรู้สึกผิดกับความรักความเข้าใจของเขาที่ให้ฉัน เพราะฉันแบ่งเก็บส่วนลึกในหัวใจฉันไว้ให้ใครอีกคน แม้คนคนนั้นจะมีแต่ทำให้ฉันเจ็บปวด บุหรี่และกาแฟของเราหมดแล้ว ฉันชวนเขาลุกจากที่ตรงนั้นไปดำเนินชีวิตประจำวันลำดับถัดไป เขาเข้ามาโอบเอวฉันและหอมแก้ม ฉันเลือกจะเก็บภาพฝันฉันไว้อย่างนั้นและกำจัดความรู้สึกผิดทิ้งไป เพราะในมุมใดมุมหนึ่งของสายตาอ่อนโยนของผู้ชายตรงหน้าฉัน คงจะมีเรื่องราวบางอย่างซ่อนอยู่เช่นกัน ไม่ต่างกับฉัน ทุกคนย่อมมีชีวิตส่วนตัวเป็นของตัวเองทั้งนั้น ฉันกอดเขากลับ และเราเดินเข้าบ้านด้วยกัน... _____________________________________________________________________ บลอคนี้เป็นโครงการที่เขียนร่วมกับอ้อน Pribtaa และ แจง Nikanda  การกลับมาของถนนสายนี้มีมิตรภาพ...ดีใจที่มิตรภาพบนเส้นทางสายนี้ได้กลับมาบรรจบกันอีกครั้ง   Create Date : 27 ตุลาคม 2557 22 comments Last Update : 27 ตุลาคม 2557 14:46:43 น. Counter : 11520 Pageviews. Share Tweet

อ่านรอบนึงแล้วค่ะ เดี๋ยวมาอ่านอีกรอบ   โดย: อ้อน พริบตา (Pribtaa ) 27 ตุลาคม 2557 14:58:29 น.

เป็นการกลับมาสู่บล็อกแกงค์ของคุณด้วย เวลคัมค่ะ แวะมาอ่าน   โดย: อุ้มสี 27 ตุลาคม 2557 18:21:42 น.

ความรักที่โรแมนติกที่สุดคือความรักที่ไม่สมหวัง สิ่งใดเราไม่ได้มาย่อมรู้สึกมีค่ามากกว่าที่มีอยู่ ควันบุหรี่ที่ลอยเจือๆ ในบรรยากาศหม่นที่แสนหวาน อยากจะขอนั่งบ้านนี้นานๆ เพราะคิดถึงค่ะ ^^   โดย: พริบตา (Pribtaa ) 27 ตุลาคม 2557 20:43:30 น.

สวัสดีจ้าปอย... แอร๊ยยยยยยยยยย เค้าอ่านจบแล้ว ...โหวงอ่ะ ไม่ว่าคนเขียนตั้งใจจะสื่ออะไร แต่ในหัวใจคนอ่าน มันโหวงๆ ลึกๆ ตัวละคร 2 ตัว เขาเข้าใจชีวิต และดำเนินชีวิตแบบนั้นต่อไปได้ แต่ในหัวใจคนอ่าน ..มันเจ็บเบาๆ ...   โดย: nikanda 28 ตุลาคม 2557 2:59:34 น.

อ้าวๆๆๆๆ แอบมาอยู่กันตรงนี้เงียบๆนะ ดีใจที่กลับมาร่วมกันอยู่ตรงนี้แบบนี้อีกค้าบ ทักทายทั้งสามสาวเลยยยย   โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) 28 ตุลาคม 2557 19:09:07 น.

กลับมาถามว่า กลับบ้านเสียทีแล้ว ใช่ป่าวค้าบ นานมากเลยนะ น้องปอย อาจจะพบแล้วว่า เพื่อนฝูงหายไปเยอะ แต่ที่ยังเหลืออยู่ก็ไม่น้อยหรอก แม้พี่ จะกำลังรู้สึกว่า วังเวงจังเลย แงแง   โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) 29 ตุลาคม 2557 16:29:44 น.

คงอ่านวันเดือนปีไม่ผิด ดีใจที่น้องปอยกลับมาค่ะ   โดย: มี้เอมค่ะ (dogamania ) 31 ตุลาคม 2557 2:19:54 น.

ลืมเล่าค่ะ น้องเอมเสีย 21/12/2012 วันสิ้นโลกพออดี ต่อจากนั้น แม่พี่ยิงตวตายอีกตอน เม ย มรสุมชีวิตอย่างแรงค่ะ ดีที่ได้พ่ก๋า คอยตอบคำถามในใจค่ะ   โดย: มี้เอมค่ะ (dogamania ) 31 ตุลาคม 2557 2:23:42 น.

สวัสดีค่ะ .. วันนี้ วันดี นะคะ ..   โดย: foreverlovemom 1 พฤศจิกายน 2557 0:36:57 น.

สุขสันต์วันเกิดครับน้องปอย ขอให้มีความสุขมากๆ ทั้งเรื่องของการงานและความรัก ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงและเป็นที่รักของทุกๆคนครับ ปล. แอบดีใจที่เห็นน้องปอย น้องอ้อน น้องแจง กลับมาเขียนบล็อกอีกครั้งด้วยครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2557 6:34:12 น.

สุขสันต์วันเกิดนะครับขอให้อยู่เย็นเป็นสุขเสมอ มาคอยคำตอบ คำถามข้างบนโน้น   โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) 1 พฤศจิกายน 2557 20:15:25 น.

. . . ยินดีในสิ่งที่ตนได้ . . . . . . พอใจในสิ่งที่ตนมี . . . . . . เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก . . . *~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~* *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~*   โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 7 พฤศจิกายน 2557 16:54:34 น.

^____^ แวะมาทักทานฮะ   โดย: ยางมะตอยสีชมพู 15 พฤศจิกายน 2557 18:38:06 น.

โดย: กะว่าก๋า 27 ธันวาคม 2557 16:24:20 น.

โดย: กะว่าก๋า 1 มกราคม 2558 7:46:17 น.

hello stranger .. สวัสดีคนแปลกหน้า .. ที่คุ้นชิน   โดย: inmemoir 17 มกราคม 2558 19:56:26 น.

^___^ แวะมาทักทาย สบายดีนะครับ   โดย: ยางมะตอยสีชมพู 21 มกราคม 2558 23:01:21 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 มกราคม 2559 7:04:13 น.

แวะมาดูบ้านค่ะ สบายดีนะคะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 21 พฤษภาคม 2559 22:41:44 น.

แวะมาดูบ้านนี้อีกที   โดย: เป็ดสวรรค์ 19 พฤษภาคม 2561 19:34:10 น.

ยอดวิว 6000 กว่า นี่เป็นของอ้อน 2000 เลยนะคะ อิอิ ย้อเย่น   โดย: พริบตา IP: 223.24.186.227 27 พฤษภาคม 2561 20:08:31 น.

ถึงวิวของพี่จะไม่มากเท่าของคุณอ้อน ก็ไม่น้อยละน่า แล้วเมื่อไรจะตอบ เม้นท์พี่ข้างบนนั้นคะ 555 ย้อเย่น เช่นกัน   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 31 ตุลาคม 2561 19:15:28 น.