ถ้าจะเทียบกับกิจกรรมที่ทำในประเทศไทย

เช่น เราจะมีการใส่บาตร, ดูหนังก็จะมียืนร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี

ถ้าเข้าค่าย เราก็จะมีด่านต่างๆ ทรหดอดทน ขำโปกฮาบ้าง ก็ละลายพฤติกรรมกันไป

ตอนไปแลกเปลี่ยนเกาหลี ก็มีกิจกรรมเหมือนกัน แต่กลิ่นอายไม่ค่อยจะเหมือนของเราเท่าไร

แต่เราว่ามันน่าสนใจ แล้วก็รู้สึกบริหารร่องสมองดี

ก่อนที่จะมาดูการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ขอแนะนำให้รู้จักผู้มีอุปการะคุณสักเล็กน้อย

นั่นก็คือ Youth hostel

Youth hostel คืออะไร?

สมาคมที่ให้การสนับสนุนการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมครั้งนี้ ซึ่งก็คือ Youth hostel แปลเป็นไทยได้ใจความว่า บ้านพักเยาวชน

แล้วบ้านพักเยาวชนคืออะไร?

มันก็คือ ห้องพัก เป็นที่พัก ส่วนใหญ่อารมณ์คล้ายๆ Guest hose

มีทั้งห้องเดี่ยว แบบโรงแรมระดับสัก 2-4 ดาว

แล้วก็จะมีแบบ ห้องพักรวม นอนกันบนเตียงสองชั้น 

เหมือน Dorm หอพัก

หากเรามีบ้านพัก ห้องพักที่ใช้ได้ เราก็สามารถส่งชื่อเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของ youth hostel ได้ด้วย

ตอนนั้น เราไปพักกันที่ Dreamtel 

ถือว่าอยู่ชานเมืองในโซล

อาสาสมัครเกาหลีแต่ละคน จะแบ่งกลุ่มกันดูแลชาวไทยกว่า 16 ชีวิต

ฉันได้รู้จักกับ ซูจอง ซึ่งตอนนั้น เธอบอกให้เรียกง่ายๆ เลยว่า ซู 

เธอคล้ายคนไทยมาก เพราะสีผิวค่อนข้างสีน้ำผึ้ง

แล้วเธอก็พูดอังกฤษค่อนข้างเก่ง อายุน้อย แล้วก็กระตือรือร้นมาก

ซูพาเรากับกลุ่มเพื่อนคนไทยอีกประมาณ  8 คน ไปที่ร้าน ที่อยู่ใกล้ๆ Dreamtel นี่แหล่ะ

เดินไปหัวถนนก็ถึง

มันมีร้านอาหารเกาหลี อารมณ์คล้ายๆ ร้านอาหาร เก๋ๆ สบายๆ  ย่านมหาวิทยาลัยดังๆ ในกรุงเทพ 

สนนราคาสมัยปี 2002 ราคาประมาณ 2500-4000 วอน (วิธีคำนวณคือ ตัดศูนย์ออก 2 ตัว แล้วคูณ 4 ถ้าอยากให้ดูเว่อร์ แล้วแต่ว่าอัตราแลกเปลี่ยนที่แลกมาเท่าไร อาจจะคูณ 3 ได้ถ้าช่วงนั้นอัตราแลกเปลี่ยนอยู่ที่..........) สมมุติคูณ 4 ก็จะเท่ากับ 100-160 บาท

ยังไม่รู้จักเมนูอาหารเกาหลีอะไรทั้งสิ้น 

เลือกที่คุ้นสุดคือ เบนโตะ ก็คล้ายของญี่ปุ่น แต่มีกิมจิเป็นเครื่องเคียงแถม

แต่จานที่อร่อยที่สุดสำหรับเราในมื้อนั้น คือ 

หนุ่มผมทอง หน้าตาดี ลูกเจ้าของร้าน เอ้ย! ไม่ใช่ 

มันคือ

บิบิมบับ (ข้าวยำเกาหลี) ซึ่งมันเป็นจานที่ซูสั่ง

แต่พวกเราชาวไทย ชิมกันทั่วโต๊ะ

ด้วยซอสแดงที่ราดลงไป

ทราบว่า มันเหมือนเมนู กระเพราไก่ ไข่ดาวของบ้านเรา คือ สิ้นคิด บ้านไหน ใครๆ ก็กินกัน

มีซาลาเปาแบบ เสี่ยวหลงเปาด้วย

และที่สำคัญ มีบะหมี่เย็น ซึ่ง~!!! 

อร่อยมากกกกกกกกกก

มื้อแรกที่เกาหลีนี่ก็ประทับใจมากแล้ว

บะหมี่เย็น ปกติไม่ค่อยได้กิน เพราะคิดว่าไม่อร่อย แต่ว่าที่นี่ อร่อยมากกกกกกกกกกก

อาหารมื้อแรกเกาหลีมื้อแรก....ผ่านไปอย่างฟิน

เกาหลี ดีเลอค่า ในความรู้สึกของข้าพเจ้ามากตอนนั้น

ทุกร้านอาหารเกาหลี จะให้น้ำดื่มฟรี เว้นแต่คุณจะสั่งสเปเชียลอื่นใด

จะมีเครื่องเคียงฟรี เติมไม่อั้น เช่น กิมจิ ฯลฯ 

ซึ่งอันนี้ เพื่อนเกาหลีที่มาไทยก็จะแปลกใจหน่อยว่า ของไทยคิดเงินกระทั่งน้ำเปล่า

แต่ก็นะ อาหารบ้านเราราคาไม่ได้แพงมาก (แต่ก็ได้น้อยตามไปด้วย)

อาหารเกาหลี ไซส์จะใหญ่กว่าของไทย 2-3 เท่า

รูปร่างของคนเกาหลีโดยทั่วไป ก็จะกระดูกใหญ่กว่าคนไทยเหมือนกัน

ถามว่า ชามอาหารเกาหลีไซส์ใหญ่กว่าของไทยมากขนาดนั้น

กินกันหมดไหม

คนอื่นเป็นไงไม่รู้ แต่สำหรับข้าพเจ้า

หมดกำลังดี พอดีพุงเรย 5555

อันนี้ก็ถือเป็นสิ่งดีอีกประการที่ส่วนตัวชอบมาก

แล้วตอนต่อๆ ไป ในช่วงกำลังรัก กำลังหลงเกาหลี

เราจะได้ไป

> พับโคมไฟกระดาษ

> home stay บ้านชาวเกาหลี

> เล่นดนตรีเกาหลี

>ยิงธนู

> folkdance

> ปีนเขา

> ดื่มชา

> บิงสุ

> war memorial

> ดูการแสดง

เอาเป็นว่า หนึ่งในช่วงเวลาที่มีความสุขสุดๆ ในชีวิต คือช่วงเวลาในการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมเกาหลีนี้

ขุมทรัพย์ที่พบ:

ถือเป็นความชาญฉลาด ขององค์กรใดก็ตาม ที่จัดให้มีการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม

เพราะมิตรภาพ และสิ่งดีๆ ที่รู้สึกต่อกันนั้น จะส่งผลดีมหาศาลให้กับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ

ชนิดที่ว่า เราได้กลายเป็นสะพานเชื่อมสัมพันธ์ไทยเกาหลีตลอด เมื่อครั้งที่เราอยู่ในบริษัทเกาหลี

หากจะมีอะไรมาสั่นคลอนภาพลักษณ์ดีงาม ความรู้สึกดีระดับ 900% เหล่านี้ได้

ก็มีในความเป็นเกาหลีเหมือนกันอย่างที่คาดไม่ถึง