Bloggang.com : ดอกฝิ่นในสายลมหนาว : วาเลนไทน์บนภูหินร่องกล้า

วาเลนไทน์บนภูหินร่องกล้า

วันนี้ถูกปลุกจากที่นอนตอน 04.30 น. ด้วยเสียงโทรศัพท์ ไม่ใช่มาสวัสดีวันวาเลนไทน์ แต่เป็นเสียงสั่งงานให้ไป อำเภอนครไทย ก่อนเวลา 09.00 น. ใช้งานยิ่งกว่าทาสอีก ก่อนเวลาราชการอีกนะนี่ เถียงก็ไม่ได้ ได้แต่ค่ะ ค่ะ และก็ค่ะ (สมน้ำหน้าอยากเป็นลูกน้องเค้านี่)
อาบน้ำ แต่งตัว คว้ากระเป่า อุปกรณ์คู่ชีพ กุญแจรถ ก็เกือบ 06.00 น. คนอื่นเค้ายังไม่ลุกกันเลย ทำไมชีวิตนี้ต้องเป็นฉัน

แวะเซเว่น คว้าแซนวิช ขนมปัง น้ำเปล่า หมดตังค์เกือบร้อย (จดลงบัญชีขอเบิกไม่ควักเนื้อหรอก) เติมน้ำมันคนเสร็จ ก็ต้องเติมรถ วันนี้ไอ้ตัวเล็กไปไกล ต้องเอาใจกันหน่อย (เต็มถังค่ะ) น้องเติมน้ำมันสะกิด "พี่ค่ะ เดือนนี้เกินวงเงินแล้วนะค่ะ"
งานเข้าแล้วไหมละ เพิ่งกลางเดือนเอง เดือนร้อนกันถ้วนหน้าละ "เปิดหน้าสองเลยน้อง เดี๋ยวสาย ๆ ตัดยอดจ๊ะ"
กว่าจะออกจากปั๊ม หงุดหงิดกะคนจ่ายบิลน้ำมันอีก (แกจะโทรมาไมแต่เช้า รุ้ไหมวันนี้วันไร....อย่าหงุดหงิดนะ บัญชีหนูเกินพี่มาเคลียร์ด้วย หนูจะโทรบอกนายสาย ๆ....เออ เออ รู้แล้ว แกจะไปไหนก็ไป ฉันจะนอนต่อ...) มีมากกว่านี้ อันนี้แค่พอฟังได้ นอกนั้นฟังแล้วไม่ผ่านเซ็นเซอร์

ก่อนเลี้ยวเข้าแยกนครไทย แวะร้านกาแฟสดเจ้าอร่อย (เป็นลูกค้าประจำประเภทเห็นหน้าแล้วรู้ใจ กินแล้วจ่ายไม่เป็น ลงบัญชีเก็บคนอื่น

)

"วันนี้มาแต่เช้าเลย พี่นึกว่าเราจะไม่มาซะอีก"....ไม่หรอกค่ะ ยังไงก็ต้องมาจะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง นึกจะให้มาก็ไม่ทันตั้งตัว เป็นปลื้มซะไม่มี....
"แล้วคราวนี้เรื่องจริงหรือหลอก".....ไม่รู้เหมือนกันค่ะ หนูก็ทำตามหน้าที่ งดออกความเห็นค่ะ.....
กินคาปูหมดแก้ว กะขนมปังปิ้ง 2 ชิ้น คุยกะเจ้าของร้าน ทักทายกันลืม แล้วก็หันหน้าเข้า อ.นครไทย

ถึงที่นัดหมาย บรรดาท่านพี่ทั้งหลายยืนหน้างอยิ่งกว่าม้าหมากรุกรออยู่ "ทำอะไรช้าหนักหนาเรา ตัวคนเดียว ทำไมเรื่องมากกว่าคนอื่น"......ก็ตัวคนเดียวไง ถึงต้องเรื่องมาก ไม่มีใครเก็บเสื้อผ้า จัดกระเป๋าให้นี่....."ก็บอกให้มาพร้อมกัน อยากดื้อเอง".....ถ้าหนูมากะพวกพี่ หนูก็คงมาแต่ตัว เสื้อผ้ามาหาข้างหน้าหรือไง....."แกจะเถียงเอาถ้วยหรือไง"....ถ้ามันแลกข้าวได้หนูก็สู้....."เออ ฉันยกให้แก".....ขอบคุณค่ะ.....

(ยกนี้ชนะแบบใส ๆ)

วันนี้ทำงานแบบหลวงต้องจ่ายโบนัสให้อย่างงาม ไม่มีเวลากินข้าว (ดีนะตุนคาปู มาอีกแก้ว ไม่งั้นมีเฮอีก)

งานชิ้นสุดท้ายเสร็จเกือบหกโมง น้อง ๆ ที่นครไทยยังงง "เจ๊ ไม่เบื่อหรือไง นครไทยมีเรื่องกี่ครั้ง ก็เห็นแต่เจ๊ ทำไมไม่เปลื่ยนคนอื่นมาบ้างละ".....พี่ก็อยากเปลี่ยนเหมือนกัน แต่ไม่มีใครเปลี่ยน เอาเป็นว่าถ้าเราไม่หนีไปไหน ก็ทำใจเจอพี่ต่อไปแล้วกัน......"เออ เจ๊ พวกชุดใหญ่เค้าบอกว่าให้เจ๊ไปนอนที่ภูหินนะ เค้าจองบ้านไว้ให้แล้ว"....อ้าว แล้วเข้าไปไหนกันแล้วละ....."กลับพิดโลกไปแล้ว ก่อนหกโมงเย็นอีก"....บ้าละ ทิ้งฉันอีกแล้วหรื่อนี่...."คงงั้นมั้งเจ๊"

เอาละสิ โดนทิ้งอีกแล้ว ตัวไม่อยู่ให้อาละวาด ก็ไปตามสายโทรศัพท์ดิ....พวกพี่ถึงไหนกันแล้ว....."วังทองโว้ย แกถึงภูหินหรือยัง".....ขอบคุณนะที่เป็นห่วงน้อง พี่ไม่โทรหาหนูพรุ่งนี้เช้าเลยละ....."ฉันรู้ว่าแกต้องโทรมาก่อนอยู่แล้ว".....แล้วทำไมให้หนูไปนอนภูคนเดียว"....ตอนแรกก็ว่าจะนอนแหละ แต่วันนี้วาเลนไทน์ วันครอบครัวโว้ย"....พี่อย่ามาโว้ยกะหนูนะ วาเลนไทน์มันเกี่ยวไรกัน....."ลูกกะเมียฉันรออยู่บ้าน เมื่อเช้ายังไม่ได้ให้กุหลาบเลย".....ข้อแก้ตัวน่าฟังจัง พี่เอาอะไรคิดนี่ ก็รู้อยู่หนูไม่ขับรถกลับกลางคืน...."ทำเหมือนแกไม่เคยไปนอน อย่างอแงน่า พรุ่งนี้จะเลี้ยงข้าว"....ไม่ต้องเลย ทิ้งกันได้ลงคอ...."น่านะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ห่วงที่คอแกก็ไม่มี นอนที่ไหนก็เหมือนกัน คนโสดก็งี้แหละ ไปไหนไม่มีใครห่วง 5555"

ฝากไว้ก่อนจะเอาคืนให้เจ็บเลย

เลยต้องมาเป็นดอกฝิ่นกลางภูหินร่องกล้า เงียบสนิทอย่าได้บอกใคร อันที่จริงก็มาหลายหน จนเหมือนเป็นบ้านหลังที่ 2 แต่มันเหงานะ ภูหินร่องกล้าจะมีคนเยอะก็ต่อเมื่อช่วงท่องเที่ยว กะศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เท่านั้น ที่เหลือเงียบสนิทใจ
วันนี้ได้ฉลองวาเลนไทน์คนเดียวตามเคย บนที่สูงที่มองไปก็มืดหมดด้าน มีเพียงแต่ท้องฟ้าสีดำ กะดาวสีขาว ที่ใกล้ตามากๆ อยากจะเอื้อมหยิบลงมา แต่ก็จนด้วยวาสนา (ได้แค่คิดตามเคย) ทำได้อย่างเดียวตอนนี้ก็คือระบาย ๆๆๆๆๆๆ ลงบล็อก กะแวะเวียนเที่ยวบล็อกคนอื่น
เอาเป็นว่าตอนนี้ได้เวลานอนแล้ว

พรุ่งนี้ต้องขั่บรถแต่เช้า เพือไปเอาคืน (แค้นนี้ต้องชำระ เอ็มเค โต๊ะใหญ่ ๆๆๆละ)

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2551 21:03:10 น.

0 comments

Counter : 657 Pageviews.