เพียงมีวาสนา ถึงสุดขอบฟ้าก็พานพบ หากไร้วาสนา แม้ไขว่คว้าก็คลาดคลา
อยู่กับคืนที่แสนเดียวดาย..อยู่กับใจที่แสนเลื่อนลอยเ พื่ อ น แ ท้ . . ข อ ง ฉั น . . คื อ ค ว า ม เงี ย บ เ ห ง า..ผู้หญิง..เศร้า-เศร้าคนหนึ่ง..ใต้แสงดวงดาว....ค่ำคืนเหงา-เหงา..ฉันหนาวจนแทบขาดใจ..ตั้งแต่วันที่เลิกร้างกัน..ห่างไกลกันไม่พบไม่เจอ..อยากรู้..ครั้งนี้เธอเป็นอย่างไร ?..ต่ อ ส า ย . . ทุ ก ค รั้ ง ที ไ ร . . มั น ว้ า วุ่ น ใ จ..อยากคุยเพียงใด..แต่ฉันไม่เคยกล้าพอ..อ ย า ก โ ท ร ไ ป . . ใ ห้ รู้ ว่ า ใ จ ยั ง รั ก เ ธ อ..อยากบอกเธอ..ว่ามันคิดถึงจนทนไม่ไหว....อยากให้รู้..ว่าฉันไม่เคยลบภาพเธอจากหัวใจ... . รั ก ม า ก เ ท่ า ไ ห ร่ . . รู้ มั๋ ย ค น ดี ? . .อยากได้ฟังน้ำเสียงคุ้นเคย..อยากได้ยินแค่เสียงหายใจ. . แ ต่ ฉั น . . ต้ อ ง ห้ า ม ตั ว เ อ ง อ ย่ า ง นี้ . .ก้อรู้..ว่าไม่มีทาง..ฉันรู้ตัวดี..แต่ใจฉันทุกนาที..ยังเป็นของเธอ