เป็ดตัวหนึ่งกับเงาที่เปลี่ยนรูปร่างได้ 
***บทสนทนาในเรื่องจะแยกสีเพื่อระบุบุคคล ถ้าต้องการแบบระบุบุคคลชัดเจนมีคนบอกว่า กดตรงนี้ค่ะ
เป็ดตัวหนึ่งนั่งคุยอยู่กับเงาที่เปลี่ยนรูปร่างได้อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์
วันนี้อินเตอร์เนทดาวโหลดข้อมูลช้ามาก
เป็ดไซ้ขนและปีกของตัวเองอยู่พักหนึ่งแล้ว แต่เว็บไซต์ที่กำลังรออยู่ก็ยังคงไม่เป็นรูปเป็นร่าง
ด้วยความไม่สบอารมณ์ เป็ดจึงหันไปสบถเบาๆกับเงาที่อยู่ข้างหลัง
"อ่ายเชี่-...คอมโคดช้า เป็นอะไรนักหนากะกูวะ วันนี้ อารมณ์ไม่ดีเลย แม่-"
เงาขมวดคิ้ว ไม่ใช่เพราะความสงสัย แต่เพราะรำคาญ ก็เป็ดสบถมาได้ทั้งวันแล้ว เพราะเป็นเงา มันจึงหนีไปไหนไม่ได้
"อะไรของมึงนักหนา วันนี้ มึงอ่ะแหละ เป็นเชี้-ทั้งวัน กูหนวกหู ละยังเสือกพากูไปสอบเอ็นท์อีก ร้อนก็ร้อน ใช้คะแนนก็ไม่ต้องใช้ หนังสือมึงก็ไม่อ่าน คะแนนออกมามึงก็อารมณ์ไม่ดี กูไม่เข้าใจมึงจิงๆ"
เป็ดร้องแคว่กเหมือนถูกจี้ใจดำ
"ไม่ต้องพูดงี้เลยไอ้เงา เจอใครเค้าก็พูดอย่างมึงทั้งนั้น ขนาดนั่งอยู่นี่ตัวเดียว ยังมาพูดกรอกหู"
"เออๆ กูขอโทษว่ะลืมว่าช่วงนี้มึง all by your own on the planet ก็ดีละที่มึงพากูไป เดะๆเยอะแยะเลยว่ะ"
"ก็งั้นอ่ะดิ่ น้องๆเรากันทั้งนั้นนี่หว่า สาวงามๆก็เยอะอยู่ สาวสมัยนี้เค้ารักสวยรักงามว่ะ คิ้วงามกันเป็นแถบ หน้าเด้งก็เป็นแถว"
"เอ๊ะ หรือที่มึงเห็นแปลกเพราะมึงยังเป็นเป็ดอยู่เหมือนเดิม ไม่เคยได้สวยอย่างเค้า"
"ไอ้........"
เป็ดทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น ก็ไอ้นี่มันเป็นเงา จะตบจะตีทำไม่ได้ ได้แต่กลืนคำสบถลงคอ
"แคว่ก.." มันค้อนเงา
"ช่างเหอะ เออ...มึงอยู่กะกูรึป่ะ ตอนกูไปถามคะแนนโควตาอ่ะ"
เงาทำท่าเขกหัวเป็ดสามครั้ง แต่ก็นั่นแหละ มันเป็นเงา ทำสักล้านครั้งเป็ดก็ไม่รู้สึกอะไร
"กูเป็นเงามึงนะ ไอ้เป็ดสมองเสื่อม กูก็ต้องอยู่กะมึงดิ่ ละก็ต้องทนมึงบ่นมาตลอดเย็นด้วย กูบอกแล้ว ไม่ต้องกระแดะไปถาม ถามมาก็ไม่พอใจอีกอ่ะ"
เป็ดเอาหัวซุกไว้ในปีกแบบที่มันชอบทำเวลาถูกต้อนจนจนมุม บ่นพึมพำอยู่ในปีกตัวเอง
"มึงคิดว่ามึงจะได้เยอะซักแค่ไหนกันเชียว ก็มึงไม่อ่านหนังสืออ่ะ พ่อมึงก็บอกนี่ คนอื่นเค้าอ่านกันสมองจะระเบิด นั่งกินหอยกินปลาอย่างมึงเนี่ย ได้แค่นี้ก็บุญแล้ว"
เป็ดยังไม่ยอมเอาหัวออกจากปีก มันขยัปจงอยปากลงต่ำเพื่อให้เงาได้ยินที่มันพูด
"ก้อ.....ก้อกูอยากได้เท่าคนอื่นเค้ามั่งอ่ะ ถ้ากูสอบรอบเดียวกะเพื่อนกูรอบที่แล้วนะ 1ใน10กูก็ไม่ติดร้อก เบื่อๆๆๆๆๆๆ
กูเบื่อตัวเองว่ะมึง ดูดิ่ เป็นเป็ด ไม่เห็นดีตรงไหนเลย กูไม่อยากเป็นเป็ด เป็นนกเป็นปลาก็ได้อ้ะ ทำไมต้องเกิดเป็นเป็ดวะ"
"กูเห็นคนเค้าก็ชอบที่เป็นแบบนี้เยอะแยะไป เป็นเป็ดมันไม่ดีตรงไหนวะ มึงอยากลงน้ำมึงก็ไม่จม บินมึงก็ทำได้ ออกไข่ ไข่มึงก็ฟองโต จะเอาอะไรนักหนา"
ก้อนขนกลมๆที่จะถูกเรียกว่าเป็ดถ้ามันโผล่หัวออกมาขยับดุ๊กดิ๊ก ตั้งท่าจะเถียง
"กูไม่อยากได้แบบนั้นนี่นา ก็ไม่ต้องเป็นได้ทุกอย่างอย่างนั้นก็ได้ กูอยากทำได้สักอย่าง ให้มันดีๆไปเลย จะได้ไม่ต้องมากลุ้มค้นหาตัวเองไม่เจออยู่อย่างงี้ เข้าใจมะมึง คือให้กูเป็นปลาหรือเป็นนกไปเลยอย่างนี้ กูไม่ขอหรอก...ให้ทำได้ดีทุกอย่าง อันนั้นมันประเสริฐเกินไป กูไม่มีบุญพอ กูแค่อยากรู้สิ่งที่กูทำได้ดีที่สุด ไม่ใช้รู้ว่ากูทำได้ทุกอย่าง แต่ไม่ที่สุดเลยซักอย่าง กูเซ็งนะ "
เป็ดพูดอย่างอัดอั้น มันเอาปากแบนๆถูกับพื้นอย่างเซ็งๆ
"มันลำบากตอนที่กูต้องตัดสินใจทำอะไรอ่ะดิ่ ยิ่งเดี๋ยวกูต้องถูกเนรเทศไปที่อื่นแล้วเนี่ย กูยังไม่รู้เลยว่ากูจะไปทำอะไรที่นั่น กูยังไม่รู้เลยว่ากูชอบอะไร"
เป็นครั้งแรกที่เงาทำหน้าลำบากใจ มันกำลังลำบากใจแทนเป็ด ก็มันต้องอยู่กับเป็ดตลอดเวลา ถ้าเป็ดเกิดตัดสินใจผิดขึ้นมา มันก็ซวย นอกจากต้องซวยอยู่กับเป็ดแล้ว ยังต้องทนเป็ดบ่นอีก
"น่ามึง...คิดมากไปได้ ค่อยๆคิดไปเหอะ กูรู้ว่ามึงไม่ใช่คริสเตียน แต่เพราะมึงพากูไปดูConstantine วันนั้นก่อนไปสอบเยอรมัน กูก้อยกคำนี้มาบอกมึงละกัน God has a plan. มันต้องเป็นไปซักอย่างอะแหละ มึงต้องทำได้ เกิดเป็นเป็ดนะมึง ให้ทำอะไรทำได้หมด อย่าลืมดิ่"
เป็ดยิ้มให้แทนคำขอบคุณ ส่วนเงาก็ยิ้มกลับ เป็ดไม่รู้หรอกว่าเงายิ้มเวทนามัน ที่ต้องแบะปากแบนๆเป็นรอยยิ้ม อ่านะ....ก้อเป็นเป็นปากเป็ดอ่ะ
"Life goes on ว่ะเงา อ้าว...เนทหลุดไปตั้งกะเมื่อไหร่ เชี่-.......ต้องเสียตังค์ค่าโทรศัพท์อีกละ"
"ไม่ต้องเล่นละมึง ไปหาอะไรกินดีกว่า มึงมีไอติมในตู้เย็นใช่มะ กูหิว"
"อือ...ป๊ะ" เป็ดเดินบิดตูด ออกมาจากหน้าจอคอม ตรงไปยังห้องครัว
แดดแสงสุดท้ายที่เป็ดชอบที่สุดทอเข้ามาตรงทางเดิน ทำให้เงาดูเข้มเขึ้นเมื่อพาดลงกับพื้น
มันเปลี่ยนรูปร่างช้าๆ สองขายาวขึ้น ปีกที่เต็มไปด้วยขนฟูยืดอออก กลายเป็นสิ่งมีชีวิตอีกแบบหนึ่ง สิ่งที่เป็ด"เป็น"เกือบตลอดเวลาที่มันอยู่บนโลกใบนี้
เป็ดหันมามองเงาเป็นเชิงถาม ว่าจะกินไอติมรสอะไรดี ระหว่างกะทิกับช็อคโกแลต มันเอียงคอเล็กๆแบบเซ็งๆก่อนกระซิบเสียงเบา
"ไอ่เงาบ้า คนที่ไหนมีหางเป็ดวะ กูเปลี่ยนหมดแล้วเนี่ย รีบๆเก็บหางเร็ว เดี๋ยวแม่กูเห็น จะยุ่ง"
เรื่องที่อัพนี้สืบเนื่องมาจากเมื่อวาน...คือเขียนทิ้งไว้ตั้งกะเมื่อวานละ
ถ้าใครอ่านละไม่รู้เรื่องก็เม้นบอกคนเขียนได้นา จะได้เอาไว้ปรับปรุงงานเขียนชิ้นต่อไป
อย่างน้อย....ก็จะได้ลดความเป็นเป็ดจากตัวได้บ้าง
หุ
มีเพลงอย่ารักเขาได้ไหม ของ โดม(ประมาณชาติเศษ แต่ยังเพราะไม่จาง)ให้ฟังด้วยนะ ถ้าลืมเปิดลำโพงก็เปิดซะ อุอุ 
วันที่: 12 มีนาคม 2548 เวลา:1:10:05 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
