|
เซ็นทรัลบัณฑิตน้อย
ชื่อนี้สาวๆจากสมาคมแม่บ้านคานทองเป็นคนครีเอท
วันนี้เป็นวันซ้อมรับปริญญาใหญ่
เริ่มจากเช้า แหกขี้ตาตื่นมาแต่งหน้า แค่ทาอายไลน์เนอร์
มาสคาร่า น้ำตาก็ร่วงกราวเลยทำให้หน้าเละ ทำอะไรไม่ได้เพราะมันสายแล้ว
ผมก็ทำไรไม่ทันเพราะมันสายแล้วเหมือนกัน
ไปถึงปุ๊บ
โหหหห
ประชากร ล้านแปด
น่ากลัวอะ
ต่อแถวถ่ายรูปอย่างยากลำบาก ร้อนๆ เหงื่อไหล ไคลย้อย
หิวนะแต่อยากถ่ายรูปมากกว่า
พอสายๆเขาก็เรียกเข้าไปถ่ายรูปในหอประชุม โอ้ๆ แม่เจ้า เอาอัฒจันทร์ไว้วางไว้ได้ไงฟะ น่ากลัว ใหญ่โตมโหราฐ อลังการงานสร้าง
หลังจากต้อนพวกเราทั้งคณะไปยืนหมดแล้วก็มีพี่ช่างกล้อง แล้วก็สปอตไลน์ น่ากลัวมากมาย ส่องโดนใคร คนนั้นต้องน้ำตาร่วงเพราะไฟมันแรงไงคะ
ฮา
หลังจากออกมาได้ 10 นาที ฝนก็ร่วง เรายังแอบรำคาญในใจ จะมาตกอะไรกันวันนี้นะ
สาวติ้นโทรมา เรากับม้อลก็กลิ้งๆๆไปหาสาวติ้นกับสาวอิง
ช่างเลือกตึกที่มีคนน้อยได้เก่งจริงๆเงียงฉี่ๆๆ
แต่สองสาวนี่สิ สวยๆๆๆ เด้งมาแต่ไกล กะสวยกว่าคนที่จะรับปริญญา หรือเพราะเราโทรมอยู่แล้วก็ไม่รู้
ไม่แน่ใจว่าได้ถ่ายรูปก่อนหรือพี่ติ้นบอกก่อน ว่า เออมินต์ เค้าจะเรียกมินต์ไปรายงานตัวตอน 11.30 น. นะ ม่ายยยยยยยยยยยยยกรีดร้องด้วยความโหยหวน คือตอนที่พี่ติ้นบอกเวลารู้สึกจะเป็น11.00 น มั้ง
ฝนตกเฉอะแฉะ พาสองสาวเดินไปเรื่อยๆเปื่อยๆ เพราะมันไม่มีที่ให้ถ่ายรูปเลย อากาศก็ร้อนน่าเบื่อ
ส่วนไอ้ม้อลก็ถือของเดินตามเราให้คุ้มกับค่าจ้าง ฮา
พอขึ้นไปรายงานตัว ที่ห้องที่เขาประกาศมาตอนแรก ก็ลากสองสาวไปด้วยอีก เพราะไม่มีคนช่วยถือของ
ส่วนสองสาวก็น่ารักมากๆๆๆ ยอมเดินตาม นั่งหน้าห้อง รอพี่กุ๊กกับสาวเน็ตศรีเป็นเพื่อน(อาจจะเพราะไม่มีทางเลือกมากกว่า)
พอพี่กุ๊กมายังไม่ได้ทันถ่ายรูปเล่นด้วยกันแบบหนุกหนาน เราก็ต้องกลิ้งเข้าห้องไปรายงานตัว
เน็ตศรีใส่กระโปรงตัวนั้นที่เราไปซื้อด้วยกัน น่ารักดีอะ
คุณคู่เลสยังอุตส่าห์ทักทายด้วยประโยคแรกว่า
มันโทรมจริงๆว่ะ(หนูรู้ว่าโทรม แต่พี่ไม่ต้องย้ำก็ได้)
ก่อนเข้าห้องยังมีหน้าไปบอกพี่กุ๊กว่า พี่กุ๊กคะอย่าเพิ่งกลับบ้านนะ เฝ้าของให้มินต์
เพราะไอ้ม้อลมันจะรีบกลับหอ ส่วนพี่ติ้น กับพี่อิงก็จะกลับบ้าน( ซึ่งเรามารู้ทีหลังว่าพี่อิงโดนสาวเน็ตศรีล่อลวงไปไฮโซ กัน 3 คนที่เมเจอร์รัชโยธินแล้วกลับมาหาเราที่มหาลัยฯ อีกรอบ)
ตอนเข้าไปนั่งเช็คชื่อในห้องน่าเบื่อมากๆๆ ถึงอากาศจะเย็นเพราะแอร์ไม่ร้อนเหมือนข้างนอก แต่ไม่รู้ว่าเขาจะรีบเรียกพวกเราไปรายงานตัวทำไมตั้งแต่ 11.30 ขนาดเราไปถึงหน้าห้องประมาณเที่ยงแล้วนะ
แต่รายงานตัวเสร็จก็ต้องนั่งรอเฉยๆประมาณ 1 ชม เพื่อรอเขาเรียงคิวเรียกเข้าหอประชุมอีกที
เซ็งสิคะ แทนที่จะได้เอาเวลานี้ถ่ายรูปลัลล้ากับสาวๆ สมาคมแม่บ้านคานทอง ต้องนั่งเฉยๆ ยังโชคดีว่าตอนที่เบื่อๆมีเพื่อนโทรมาชวนคุยช่วยชีวิต
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้มีอะไรดีขึ้นเล้ยยยย
นังพืช มันโทรมบอกว่าเพิ่งตื่น ถ้าจะมาคงถึงเย็นๆได้มั้ย
บ้าเหรอยะ กว่าจะถึงตอนนั้นใครเค้าจะมีแรงถ่ายรูปกับเธอ
บอกมันไปว่าเหนื่อยมากก มีคนบอกว่าแต่งงานเหนื่อยกว่านี้ เราจะไม่แต่งงาน
มันถามมาด้วยเสียงตกใจว่า เฮ้ย บ้าเหรอ
แล้วเราก็ตอบไปด้วยความมั่นใจ
เราจะหนีตามกันไปไม่ก็ฉุดเขาอะแก
ผ่างงงง
แล้วก็อีกคนโทรมาตอนนั่งอยู่ในหอประชุมรอเขาเรียก
สายร้อน(ไม่รู้ว่าใครร้อนกันแน่)จากแดนไกล โทรมาอวยพรนิดหน่อย แล้วก็ขอจีบผู้ชายของเราเฉยๆซะงั้น
อือ ตามใจละกัน ถ้าแกคิดว่าแกเก่ง ทำได้ ก็ทำไป ฉันเองก็อยากรู้น้ำใจคนเหมือนกัน ฮาไม่ใช่แล้ว
กลับมาเล่าเรื่องวันอันแสนโหดร้ายต่อ
พอเขาเรียกชื่อเราไปบนเวทีก็เอ๋อเป๋อ นิดหน่อย(ไม่หน่อยอะ)
ไหว้ผิดอีกแล้ว
ไหว้เสร็จ เดินถอยหลังผิดองศามั้ง
กลับหลังหันเดินกลับก็นึกไม่ออกว่าจะหมุนทางซ้ายหรือทางขวา บ้าบออะกรี๊ดดด รับไม่ได้
เดินเอ๋อๆๆลงเวทีมาพอหย่อนก้นลงเก้าอี้ปุ๊บ
ก็มีแมสเสจมาจากไอ้เน็ตศรีว่า
รับแล้วใช่ป่ะ แอบเห็น โคดเบ๊อะอะ ตำตา
อายว่ะ มันมาเห็นได้ไงฟะ สงสัย 3 สาว( สาวเน็ตศรี พี่กุ๊กคนจิตป่วน พี่หมีอิง)เป็นพวกถ้ำมอง
พี่อิงยังจะมาบอกอีกว่า พี่เข้าใจแล้วที่มินต์เล่าในบล๊อกมันคืออะไร
กว่าจะได้ออกมาจากหอประชุมตั้ง 5 โมงแน่ะ ตอนแรกเพื่อนๆจะถ่ายรูปกลุ่มกัน แต่ไอ้อีฟ มันหายไป รอแล้วรอเล่า ให้พี่อิงโบ๊ะหน้าให้ก็แล้ว มันก็ยังไม่มา
รอไม่ไหวเลยกลับบ้านดีกว่า หิวก็หิว เกรงใจ 3 สาวด้วย เกรงใจมากก รอเราตั้งหลายชั่วโมง แถมพอเราออกมา ต้องช่วยถือของให้ ถ่ายรูปให้ ช่วยพาไปหากินอีก
ยังดีที่ได้ถ่ายรูปใส่ชุดครุยกับเน็ตศรี กับ พี่กุ๊กคนดี
ระหว่างทางเดินจากในมหาลัยไปหารถแท๊กซี่ เพราะในมหาลับบรรยากาศไม่ได้น่าถ่ายรูปเล้ย
4 สาวสวยนั่งแท๊กซี่ไปเซ็นทรัลแล้วก็หาอะไรทาน ตอนเขาคิดเงินค่าอาหาร ไม่แน่ใจว่าเท่าไหร่จำไม่ได้ แต่มันมีเศษ 1 บาท แล้วไอ้เน็ตศรีก็ช่างกล้า ต่อเขาเป็น ถ้วนๆไม่ได้เหรอ แกๆๆ ทำอย่างนี้ระวังโดนพี่เขาเตะออกจากร้านนะเฟ้ย
เดินไปหาห้องน้ำเขา พอไอ้เน็ตเห็นแสงในห้องน้ำ มันก็หยิบกล้องขึ้นมาทันที แล้วก็ให้เราเก๊กหน้าถ่ายรูปในห้องน้ำพยายามหามุมที่ดูไม่รู้ ฮา
ต่อด้วยอาหารหวาน
ไอศกรีมซเวนเซ่นเหมือนเคยค่ะ
แล้วไอ้เน็ตศรีมันก็หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายอีกตามเคย กำลังคิดว่าถ้าเน็ตเรียนจบไปไม่ต้องกลัวตกงานเลยว่ะ เพราะแกควรจะเป็นพวกปาปารัสซี่ ตามก๊อสซิป แล้วก็ไปแอบถ่ายรูป พี่อุ๋ กับแฟนเค้า กร๊ากกกกกก
ในที่สุดพวกเราก็เพิ่งได้คำตอบว่า
แสงที่เซ็นทรัลสวยกว่าที่มหาวิทยาลัยมากมาย รู้งี้น่าจะไปถ่ายที่เซ็นทรัลแต่แรก
พอทานของหวานเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน 4 สาวสวย
พี่อิงนั่งแท๊กซี่ (ถึงบ้านเร็วมากมาย)
เน็ตศรีก็แฟนพันธ์แท้รถตู้
ส่วนเรานั่งแท๊กซี่กลับบ้านไปกับพี่กุ๊ก
เหนื่อยมาก ข้าวมื้อแรกก็เพิ่งได้ทานตอนเย็นที่เซ็นทรัลนี้แหละ
จบ เล่าแบบงง อ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง
ปล. ขอบคุณทุกๆคนมากนะคะ ที่มางานรับปริญญา
ปล.2 ขอบคุณเหยื่อ 3 คนที่รอนะคะ
ปล. 3 มินต์เชื่อแล้วว่าวันรับปริญญาไม่มีใครสวย เพราะดูๆ ทุกคนจะสวยกว่ามินต์หมดเลยอะ
Create Date : 13 พฤศจิกายน 2548 |
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2548 12:30:42 น. |
|
11 comments
|
Counter : 654 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: คีตภา วันที่: 15 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:00:25 น. |
|
|
|
โดย: คนสวยที่ทุกคนรู้ดีว่าเป็นใคร IP: 58.8.96.41 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:52:06 น. |
|
|
|
โดย: Qooma วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:36:01 น. |
|
|
|
โดย: มินต์ IP: 203.146.201.34 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:10:25 น. |
|
|
|
โดย: คีตภา วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:43:57 น. |
|
|
|
โดย: มินต์อยากชกพี่กุ๊ก IP: 61.91.172.217 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:18:12 น. |
|
|
|
โดย: คีตภา วันที่: 21 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:40:33 น. |
|
|
|
โดย: เกศน้อยๆ IP: 210.246.165.9 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:10:47 น. |
|
|
|
โดย: เน็ตศรี IP: 202.41.167.246 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:23:41 น. |
|
|
|
โดย: mayji IP: 61.7.146.164 วันที่: 19 เมษายน 2551 เวลา:12:44:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
|
|
|
|
|
|
|
มินต์น้อยเอ๋ย...ตารางเวลาเค้าก็มี ทำไมไม่อ่าน ทำเอาพี่อดถ่ายรูปกะติ้นสุดสวยขวัญใจพี่เลยอ่ะ
ฮา มาแฉอีกด้านหนึ่งของวันนั้น...ระหว่างที่ต้องรอบัณฑิตออกมาจากหอประชุม คิดหรือว่าพี่กุ๊ก อิง เน็ต จะนั่งตบยุงรอเหง่กอย่างสัตย์ซื่อ สามสาวก็ไปเจี๊ยะสเต็กฮันเตอร์พร้อมกับเม้าท์กระจายสนั่นร้าน (เงียบๆ) สิคะ เอิ๊กส์...อิ่มสุดๆ ต้องไปย่อยด้วยการร้องคาราโอเกะต่อ ซึ่งระหว่างนั้นก็จิตป่วยพอจะแมสเสจไปกวนบัณฑิตเรื่อยๆ จนได้เวลาถึงได้ตีรถกลับไปที่นั่นอีกครั้งหนึ่ง ก็ไปจ๊ะกับภาพในทีวีวงจรปิดที่มินต์น้อยรับปริญญาบัตรพอดี เห็นคุณเธอทำท่าเลิ่กลั่กเหลียวซ้ายขวาหน้าหลัง ประมาณว่าขาหนูสั้นก้าวถึงจุดไหมฟะเนี่ย แล้วต้องหมุนตรงไหนต่อฟะ 555
พวกเราก็นั่งจ้อรออยู่ในโรงอาหารเย็นฉ่ำ เมื่อบัณฑิตน้อยกระย่องกระแย่งมาหาเพราะถูกรองเท้ากัดจนเป็นแผลเหวอะหวะ
เพื่อนๆ บัณฑิตน้อยก็ถ่ายรูปกันที่นั่น ฮา...กลายเป็นบัณฑิตสกายลาร์คกับร้านอาหารตามสั่งกันไปแล้ว
ก็แอบขำ...เวลาจะถ่ายรูปกับใครถ้าไม่เขย่งให้สูงเสียดฟ้า ก็ต้องบอกให้เขาย่อตัว หรือไม่ก็ยืนบนกระไดขั้นต่ำกว่าตัวเอง แถมมีหน้ามาบ่นอีกว่าชุดครุยมันใหญ่ไปอ่า ฮา...ขอแนะนำ ถ้าอยากกลบเกลื่อนความใหญ่โตของชุดก็ต้องหาคนตัวโตกว่ามาถ่ายรูปด้วยแทนนะเคอะ 555+
ก็ลากบัณฑิตน้อยเดินออกไปจนถึงหน้าปากซอย มีแวะถ่ายรูปข้างถนนกันอีก คือเห็นรั้วไผ่มันพอเป็นแบล็คกราวด์ไหวอ่ะก็จัดการซะ (สุดๆ
พอไปถึงเซ็นทรัล บัณฑิตน้อยของเราก็สลัดรองเท้า ไปหิ้วน้องแตะมาคู่หนึ่ง จึงกลายเป็นเซ็นทรัลบัณฑิตน้อยไปในที่สุด
ตอนแรกคุณน้องเธอจะหม่ำฟูจิ แต่คนมโหฬาร ออรอคิวกันอย่างกับกินฟรีจนต้องล่าถอย เข้าร้านที่อยู่ตรงข้ามก็คือเอสแอนด์พีไปอย่างไม่มีทางเลือก บัณฑิตน้อยของเราน่าสงสาร เพราะไม่มีอะไรตกถึงท้องมาทั้งวัน ขณะที่พวกเราเพียบแปร้ ขอบอกๆ
กินเสร็จแวะไปห้องน้ำเพื่อถ่ายรูปบัณฑิตน้อยกับกระจก แล้วยังไม่สะใจต้องไปใช้แสงที่สตูดิโอเซเวนเซ่นส์ ซึ่งแจ่มชัดดีมากๆ บอกให้หลับตานิ่งๆ แล้วค่อยๆ ปรือตา คุณน้องก็ไม่ยอมเล่นด้วย อดเป็นเจ้าหญิงนิทราเลย ไอ้เราก็อุตส่าห์จัดฉากกับคอนเซ็ปต์แทบ (จะหัวเราะ) ตาย
จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้านช่อง โดยข้าพเจ้าก็รับเซ้ง พาบัณฑิตน้อยไปโยนทิ้งไว้หน้าบ้านตามหน้าที่
ก็นะ...อย่ามาหวังความเห็นใจใดๆ จากพี่ ไม่มีเฟ้ย 555+
ไว้วันหลังค่อยนัดเจอกันครบเซ็ทแล้วไปถ่ายรูปที่สวนสาธารณะละกัน อ้นน้อยจะขึ้นเหนือพรุ่งนี้แล้ว เสียดายเนอะ
ปล. เสียดายสุดๆ ที่ไม่ได้เห็นหน้าหนุ่มพืช
ปล.2 เสียดายยิ่งกว่าที่คนในภาพนั้นไม่ใช่หนุ่มตั้ง
ปล.3 เสียดายจนท้องคัดท้องแข็ง (จากการหัวเราะ) ที่พระเอกเอ็มวี กับ พี่หนุ่มไม่มา 555+
ปล.4 เจอดาราคนหนึ่งชื่อไรไม่รู้ลืมไปแล้ว ถามเจ้าเน็ตละกัน