|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
โลกของความรัก
ต้องขอบอกไว้ก่อนเลยนะคะว่า ไปอ่านหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา แล้วก็เลยเอาประเด็นนี้มา"ลอก"ให้เพื่อนๆได้อ่านบ้างเพราะรู้สึกชอบมากจริงๆ
บางทีถ้าเราได้อ่านหนังสือเล่มนี้ก่อนหน้านี้อะไรหลายๆอย่างคงดีไม่ใช่น้อย
สำหรับบทความที่ลอกมาจะใช้ตัวอักษรสีอื่นนะคะ
ในความเป็นไปของชีวิต
คนหลายคนยอมที่จะอยู่เป็นโสด เพียงเพื่อจะได้ใช้ชีวิตให้สุดเหวี่ยงในกรอบของตัวเองอย่างที่ไม่มีใครมาทัดทานได้
เขาเหล่านั้นมักคิดว่าเมื่อความรักเริ่มต้น ชีวิตผจญภัยก็พังทลาย เมื่อรับใครอีกคนเข้ามาในชีวิต โลกส่วนตัวของพวกเขาจะล่มสลาย ความรักกลืนกินโลกใบเดิมของเราไปจริงๆหรือเปล่า ?
ความใกล้ชิดจะทำให้เราสูญเสียจุดยืนที่แท้จริงอย่างนั้นใช่ไหม ?
แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น....... ........... คนเราทุกคนมีโลกกลมๆคนละใบ กว้างบ้าง เล็กบ้าง ตามความพอใจในโลกกลมๆ ใบนั้น เราต่างบรรจุวิถีชีวิต, ความรัก, ความคิด, ความเป็นตัวเอง ไว้อย่างเต็มเปี่ยม และเมื่อความรักปรากฎ โลกกลมๆ ของคนอีกคนก็ปรากฎขึ้นตรงหน้า
แต่ใช่ว่าเราจะต้องกระโดดออกจากโลกของเราไปอยู่ในโลกของเขาเสียเมื่อไหร่ แล้วก็ไม่มีความจำเป็นใดที่เขาจะต้องกระโดดออกจากโลกของเขามาอยู่ในโลกของเราด้วย
วิธีง่ายๆ ที่จะทำให้คนสองคนมีโลกใบเดียวกัน โดยไม่ละทิ้งโลกส่วนตัวใบเดิม ก็คือ "การยูเนี่ยน" (UNION) โลกสองใบเข้าไว้ด้วยกัน
มันเป็นวิธีง่ายๆตามหลักคณิตศาสตร์ที่เราเคยเรียนรู้กัน เมื่อวงกลมสองวงคล้องเกี่ยวกันไว้ ส่วนที่อยู่ในเนื้อที่ของกันและกันนั้น เราเรียกว่า
"อินเตอร์เซคชั่น" (INTERSECTION)
ซึ่งข้อดีของมันก็คือ ช่วยให้วงกลมสองวงที่ไม่คุ้นเคยกันมาก่อนได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ได้แชร์ชีวิตร่วมกัน และมีโลกใบเดียวกัน
ในขณะที่ส่วนอื่นๆ ที่ไม่ได้ถูกอินเตอร์เซคนั้น ก็ยังมีชีวิตของมันต่อไป และมันก็ยังเป็นโลกใบเดิมที่บรรจุความเป็นตัวเองไว้อย่างครบถ้วน
เหมือนความรัก.... โลกที่คนสองคนเกี่ยวคล้องกันไว้นั่นแหละคือโลกที่ความรักสร้างขึ้น คือโลกที่คนสองคนจะโอบกอดกันและกันได้ทุกเวลา และแชร์ทุกอย่างร่วมกัน ตั้งแต่กินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ฟังเพลงด้วยกัน ห่มผ้าผืนเดียวกัน มันเป็นจะเป็นโลกที่มีความสุขสักแค่ไหน
เมื่อไหร่ที่รู้สึกว่า อยากกลับไปเยี่ยมเยือนโลกใบเดิมของตัวเองสักหน่อย ก็แค่กระโดด ออกจากส่วนที่อินเตอร์เซคชั่นไว้ ห่างออกมาสักหนึ่งก้าว...วิถีชีวิตอิสระของนักผจญภัยก้จะเดินหน้าในขณะในขณะที่โลกสองใบก็ไม่ได้แยกไปไหน เพราะมันเกี่ยงคล้องกันไว้อย่างแน่นหนา
เพราะฉะนั้นฉันจึงเชื่อว่า ความรักกลืนกินโลกของใครไม่ได้หรอก นอกเสียจากว่าคนสองคนเต็มใจที่จะเคลื่อนวงกลมเข้าใกล้กันเอง จนซ้อนทับกันมากขึ้นเรื่อยๆ และกลายเป็นวงกลมเดียวกันในที่สุด
มันก็ทำให้ฉันนึกถึงวงกลมของปู่กับย่า, แล้วก็พ่อกับแม่ของฉัน ที่ใช้ชีวิตในวงกลมเดียวกันอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่าความรักจะลดน้อยลงไปได้เลย....
ทั้งๆที่น่าจะเป็นบทความที่อ่านแล้วอมยิ้มได้ แต่แปลกที่ครั้งแรกที่อ่านจบ เรากลับร้องไห้
เกือบลืมบอก สำหรับบทความนี้เอามาจากหนังสือ ห่างหนึ่งก้าว....รักเราเท่าเดิม ของสำนักพิมพ์ อักขระบันเทิง ค่ะ
Create Date : 03 มีนาคม 2549 |
|
11 comments |
Last Update : 3 มีนาคม 2549 12:51:52 น. |
Counter : 596 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Miss Universe คนต่อไป IP: 58.9.242.221 3 มีนาคม 2549 22:51:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: แวะมาก่อนนอน อิ้ววว (พี่อิง) IP: 58.10.49.106 3 มีนาคม 2549 23:53:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: Qooma 9 มีนาคม 2549 7:57:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: คีตภา 9 มีนาคม 2549 22:38:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: นายน้อยถึงหมีน้อย IP: 58.10.50.142 10 มีนาคม 2549 13:52:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) 11 มีนาคม 2549 22:27:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: Grace Pitt IP: 61.91.47.80 11 มีนาคม 2549 23:20:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
ความรักกลืนกินโลกของใครไม่ได้หรอก = ถูกจ๊ะ