Group Blog |
หนีชาว MDx มาหลบ ที่เขื่อน..... เนื่องจากวันนี้ เป็นวันสอบรับตรงเข้าคณะแพทย์ ของน้องๆ ม.6 จากทั่วทุกสารทิศ ... น่าจะเป็นโครงการแรก ที่เปิดรับเลยทีเดียว 7 ปี ผ่านไปไหวเหมือนโกหก .... ยังจำบรรยากาศ และ ความรู้สึกวันนั้นได้อยู่เลย .....ตื่นเต้น สับสน งงงวย ...... ทุกอย่างผ่านมา และก็ ผ่านไปจริงๆ เรื่องที่เคยสำคัญมากๆ ๆ กับเราในอดีต มองย้อนกลับไปในวันนี้ ความสำคัญ กลับลด ฮวบฮาบ ... แล้วสิ่งที่สำคัญกับเราในวันนี้เล่า อีก 5 ปี อีก 10 ปี .... ยังจะหลงเหลืออยู่ในใจเราหรือไม่ หลังจากทาน ส้มตำ ปลาเผา กุ้งเผา และ ไก่ย่าง อย่างหนักหน่วง ต้องขอมาเดินยืดพุง บนพื้นที่ สีเขียว ของเขื่อนสวย กันหน่อย ที่เขื่อนนี้ มีต้นยางยักษ์ เป็นต้นไม้ใหญ่ ต้นโปรดของที่บ้าน อยู่ริมน้ำ เป็นตำแหน่งที่มาปูเสื่อ picnic นอนเล่น กันหลายครั้งสมัยเด็กๆ ต้นยางนี้ใหญ่จริงๆค่ะ ยางใหญ่ใส่สารพัด .... เย้ย! แม่บอกว่า มุกนี้ สงสารท่านสุนทรภู่ ไว้อาลัยให้มุกตัวเอง เหอๆ การได้อยู่กับ ธรรมชาติ ต้นไม้ ใบหญ้า และ อากาศบริสุทธิ์ ทำให้รู้สึก สุข สงบ และ สดชื่นอย่างมาก ... feel good ... จริงๆ ค่ะ สนับสนุนให้ทุกคน รักต้นไม้ รักโลก รักธรรมชาติ <3 ขอลาไปด้วยรูปนี้ ค่ะ ตั้งกล้องแหงนขึ้น บนฟ้า .... Always reach high นะคะ .... ดังคำกล่าว ที่ว่า Always shoot for the moon, even if you miss, You will land among the stars อ่านละก็นึกถึงสมัยก่อนที่พริญญ์ชอบเขียนไดอารี่เนอะ ^^*
โดย: Pat IP: 1.46.195.205 วันที่: 31 สิงหาคม 2557 เวลา:23:42:16 น.
|
สมาชิกหมายเลข 1514418
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
ความสำคัญแปรผันตามเวลาสินะ