Group Blog |
Köln Marathon 2017  https://www.youtube.com/watch?v=oFxv6ye_1-8&feature=youtu.be ใส่เว็บเพลงที่เหล่าเด็กๆ RIS-Swiss section ร้องเพลงพระราชาในนิทานเป็นภาษาเยอรมันมาให้ฟังกันค่ะ  ก่อนบินกลับไทยพรุ่งนี้ MiniYogi ขอถือโอกาสเม้าทมอยส์สุดที่เลิฟในงานมาราธอนที่เมืองโคโลจน์อาทิตย์ที่ผ่านมาให้ฟังกันค่ะ สามีของMiniYogi เค้าวิ่งมาราธอนมา 10 กว่าปีแล้ว เหตุเริ่มจากสมัยหนุ่มละอ่อนใฝ่ฝันอยากเป็นนักฟุตบอลอาชีพ แต่ฝันมาสลายเมื่อเส้นเอ็นเข่าขาด ทำให้กีฬาที่เค้าเลิฟทั้งฟุตบอลเอย สกีเอย หรือว่า ตีสควอชก็ต้องล้มเลิกไป เมื่อกลับมาเดินได้อีกครั้ง เลยมาวิ่งแล้วก็วิ่งแทนค่ะ  ดังนั้นหน้าที่ของภริยาสาวสวยน้อยในวันวิ่งมาราธอน ก็คือเป็นกองเชียร์ตามจุดระยะกิโลเมตรต่างๆ ที่คุณสามีคำนวณเวลาที่จะมาถึงได้เห็นหน้าเมียจ๋วย  ปีนี้ก็เหมือนทุกปีค่ะ ก่อนวันวิ่งก็ไปรับเบอร์และถุงสัมภาระจากผู้จัดงานก่อน เดินเล่นดูกิจกรรมของร้านค้าต่างๆ ปีนี้งานจัดวิ่งวันที่ 1 ตุลา 2017 สำหรับผู้วิ่งฟูลมาราธอนจะออกสตารท์ตัวตอน 10.30 น. ส่วนฮาลฟ์มาราธอนเริ่มตั้งแต่ 7 โมงเช้า เราออกจากบ้านตอน 9โมง เพื่อไปจุดรวมพลแถวสถานีรถไฟ Deutz พอถึงคุณสามีจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดวิ่ง แล้วนำถุงสัมภาระให้ทางผู้จัดใส่รถ DHL เพื่อส่งไปยังจุดรับตรงเส้นชัยบริเวณแถวโคโลจน์โดม ปีนี้อากาศดี ฝนไม่ตก ทำให้มีผู้คนมาให้กำลังใจผู้วิ่งมาก ทำให้MiniYogi ซึ่งหุ่นไซส์จิ๋ว รอเป็นกำลังใจให้สุดเลิฟอยู่ห่างๆ สู้คนสูงใหญ่ไม่ได้ มองสามีในลู่รอวิ่งไม่เห็นเลย เมื่อปล่อยตัวนักวิ่งแล้ว MiniYogi จัดการไปรอสามีสุดเยิฟอย่างที่ทำทุกปี 'The same procedure as every year' ขอเอาเอาบทพูดของละครตลก 'Dinner for One' มาใช้เลย จุดแรกแถว Neumarkt เป็นจุดที่จะเจอนักวิ่งอาชีพวิ่งผ่าน หรือจะใช้ลอยลิ่วผ่านไปดี เร็วมากๆๆเลยค่ะ ปีนี้แอบไปซื้อกาแฟมากินเลยได้แค่หลังของนักวิ่งชุดแรก   มอเตอร์ไซด์นักข่าว กับรถไฟฟ้าจับเวลาพร้อม   บรรยกาศในแต่ละจุดก็จะมีกองเชียร์ตบมือ ตีกลอง ส่งเสียงเชียร์ทำให้รู้สึกครึกครื้นทั้งนักวิ่งและผู้ชม นักวิ่งบางคนก็แต่งตัวแฟนซี บ้างก็แต่งน้อยชิ้น ทั้งที่อากาศช่วงเริ่มวิ่งประมาณ 11 องศา ลมแรงและเย็น เก่งกันทุกคนเลย   รอสักพักสามีสุดเยิฟยังหน้าขาวแป้นแล้นวิ่งเข้ามาทักทาย แล้วMiniYogiก็นั่งรถรางไปเจอที่จุดถัดไปค่ะ หลังจากพบสามีที่กม.20กว่าๆ เห็นว่าเค้ายังมีแรงและสดชื่น ก็เลยถือโอกาสมาพักจิกน้ำอุ่นๆเอาแรงในร้านขนมปังสักหน่อย  สักพักก็ได้เวลามาเชียร์นักวิ่งอีกรอบ และรอสามีที่กม. 38 ยิ้มแกร่ๆเดินมาเชียว บอกไปว่าอีก 4 กม.เองนะ สู้ๆ ไม่ต้องเร่งนะ  ช่วงนี้สภาวะนักวิ่งสมัครเล่นจะอยู่ในภวงค์เหมือนฝันนิดส์ๆค่ะ ร่างกายมาถึงจุดที่ฮอร์โมนแห่งความสุขกับสารคอร์ติซอลเริ่มตีกันละ ทั้งสุขทั้งเจ็บ แต่นักวิ่งแต่ละท่านก็สู้ไม่ถอยค่ะ วิ่งไม่ได้ก็เดิน จำได้ว่าที่กม.นี้นักวิ่งมักจะเกิดตะคริวกัน (เมื่อ 2 ปีที่แล้ว MiniYogi มีโอกาสได้ช่วยนักวิ่งท่านนึงที่ขาเกิดตะคริว ตัวเริ่มเซและจะล้มลง ป้าแกร่รีบเข้าไปพยุงและทำการพยาบาลให้กล้ามเนื้อคลายตัว ถ้าไม่ได้ยืนตรงนั้น เค้าคงล้มฟาดพื้นแน่ๆ เลยเป็นความประทับใจที่ได้ช่วยเหลือ) หลังจากพบว่าสามีสุดเลิฟยังโอเคอยู่ ก็รีบเดินทางไปจุดเส้นชัยเลย นักวิ่งแต่ละท่านเริ่มมีแรงอีกครั้ง  รอสามีหน้าโคโลจน์โดม และส่งเสียงแสดงความยินดีกับนักวิ่งท่านอื่นไปในตัว    เสร็จสิ้นไปอีก 1 วัน หลังจากเตรียมตัวมาทั้งปี ได้เวลาแบกนักวิ่งกลับบ้านเพื่อไปกินพิซซ่ากัน  สุขสันต์วันอากาศหนาวกำลังเข้ามาเยือนนะคะ Bye Bye + lov Lov kaaaa  ส่วนตัว MiniYogi ขอตัวกลับไปร่วมถวายดอกไม้จันทร์ ในงานถวายพระเพลิงพระบรมศพ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทย ภายใต้ร่มโพธิสมภารของในหลวง ร.9
|
สมาชิกหมายเลข 3026821
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] สาววัยไม่น้อย รักการเล่นกีฬาและการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ อยากมาแบ่งปันชีวิต เรื่องราวในต่างแดนที่ไม่รู้สึกต่างถิ่นให้อ่านกันเล่นๆค่ะ Link |
||||||||||||
......Life is too short to be Normal........
