เรื่องอยากเล่า 3.....ทรงพระเจริญเพคะ...

“นางเอก นางเอก” เสียงพี่ HR เรียกมาจากมุมห้อง
“มาเซ็นรับหนังสือหน่อย”

“หนังสืออะไรคะพี่” มองที่โต๊ะพบหนังสือปกหนาสีน้ำเงินเข้ม เดินอักษรทอง สวยสุดใจ ที่หน้าปกเขียนว่า

80 พรรษา 80 มหามงคลชีวิต

พี่ HR ไม่ตอบเพราะเห็นว่า นางเอกกำลังอ่านจากหน้าปกอยู่แล้ว
“บริษัททำให้พนักงานจ๊ะ เป็นของขวัญปีใหม่ ไม่มีขายนะ”
...........................................................................

ในช่วงเย็นที่เมื่อยขบ จากการนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นเวลานานกว่า 4 ชั่วโมง นางเอกหยิบหนังสือมาพลิกดู เป็นการเปลี่ยนอิริยาบถ ภาพบางภาพ สะเทือนเข้าไปถึงกลางใจ



พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงฉายพระรูปร่วมกับสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ พระราชโอรส และพระราชธิดา ดูอบอุ่นพรั่งพร้อม เห็นแล้วอุ่นเข้าไปถึงใจ ทรงงามยิ่ง ทูลกระหม่อมเล็ก ๆ ยามทรงพระเยาว์ ต่างก็มีพระอิริยาบถที่น่ารักนัก

......................................................................................................



“...ความเข้มแข็งในจิตใจนี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่จะต้องฝึกฝนแต่เล็ก
เพราะว่าต่อไป ถ้ามีชีวิตที่ลำบาก ไปประสบอุปสรรคใดๆ ถ้าไม่มีความเข้มแข็ง ไม่มีความรู้
ไม่มีทางที่จะผ่านอุปสรรคนั้นได้ เพราะว่าถ้าไปเจออุปสรรคอะไร ก็ไม่มีอะไรที่จะมาช่วยเราได้
แต่ถ้ามีความรู้ มีอัธยาศัยที่ดี และมีความเข้มแข็งในกาย ในใจ
ก็สามารถที่จะผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆ นั้นได้...”


พระราชดำรัส พระราชทานแก่คณะครูและนักเรียนโรงเรียนราชวินิต
ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน วันศุกร์ที่ 31 ตุลาคม พ.ศ 2518

........................................................................................................

จะมีใครอีกไหมหนอ ที่จะกอดในหลวงให้ท่านได้ทรงอบอุ่นเพียงนี้ พระโอษฐ์แย้มละไมนิด นิด สีพระพักตร์แม้จะดูอิดโรยหากก็ผ่อนคลาย อ้อมพระพาหาประทานกอดตอบพระมารดาอย่างทะนุถนอม



.....................................................................................................

ดูมาถึงรูปนี้ น้ำตาเริ่มปริ่ม ๆ แล้วหวนนึกถึง ภาพข่าวสำนักพระราชวัง
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จฯ ประทับเฝ้าพระอาการสมเด็จพระพี่นางอย่างใกล้ชิด ตั้งแต่คืนวันที่ 31 ธันวาคม 2550
ประกาศสำนักพระราชวัง สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ สิ้นพระชนม์ เมื่อเวลา 02.54 น. วันที่ 2 มกราคม 2551
ภาพในหลวงเสด็จฯ ออก จากโรงพยาบาลศิริราช ทรงธารพระกร (ไม้เท้า) และทรงพระราชดำเนินเองโดยไม่ให้ผู้ใดประคอง แม้จะเป็นไปอย่างลำบากนัก พระพักตร์เหม่อ เศร้า เหมือนพระสติไม่ได้อยู่ ณ ที่นั้น สายพระเนตรหม่น แต่พระหัตถ์ยังโบกให้กับผู้รอรับเสด็จ ที่เปล่งเสียง ทรงพระเจริญ ก้องกระหึ่ม อย่างสุดใจ เหมือนต้องการให้ถ้อยคำนี้เป็นสิ่งที่ลบล้างความเศร้าพระทัย

นางเอกไม่แน่ใจว่ามีใครได้เห็นภาพนั้นกันบ้าง แต่วันนั้นนางเอกนั่งอยู่ที่บ้านกับแม่ เราสองคนนั่งกันเงียบๆ
แม่กำลังร้องไห้ ...... ตัวเองก็ตาพร่ามัวไปหมด

ในพระหทัยท่านจะปวดร้าวเพียงไหนหนอ.................................

แม้กระทั่งตอนนี้ ตอนที่พิมพ์ข้อความนี้ ใจยังปวดแปลบ น้ำตาปริ่ม ๆ จะหยด ออกมา พยายามอดกลั้น ยิ่งทำให้ใจรอน ๆ

ขอน้อมกราบเบื้องพระยุคลบาท ขอให้ทรงถนอมพระวรกาย และ
ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญเพคะ

.........................................................................................................

14 มกราคม 2551
18.00 น

Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2551		3 comments
Last Update : 27 มีนาคม 2555 23:48:15 น.
Counter : 2120 Pageviews.
Share Tweet