ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ "ชีวิตมีด้านที่งดงามมากกมาย ถ้าเพียงแต่เราจะตีความด้วยความเข้าใจนะคะ"

ชอบค่ะ และเห็นด้วยเอามาก ๆ

จากินแกงนากบก อิอิ

น่ารักจังเลยค่ะ

ผมมีน้ำพริกอ่องของคุณยายครับ
เป็นน้ำพริกอ่องแบบเดียวเท่านั้นที่ผมรู้สึกว่ากินแล้วอร่อย
ไม่ว่าผมจะไปซื้อที่ไหน ไปกินที่ไหน หรือแม้กระทั่งแม่ผมทำให้กินก็ตาม
ผมก็ไม่เคยได้ความรู้สึกของรสชาติแบบนั้นอีก
แต่ตอนนี้ ผมไม่รู้จะโหยหามันไปเพื่ออะไร
ในเมื่อผมรู้อยู่ว่าจะไม่มีวันได้กินน้ำพริกอ่องรสชาตินั้นอีกแล้ว
มันก็เลยกลายเป็นความทรงจำดีๆ อันหนึ่ง...ที่ยังคงอยู่

มิตรภาพงดงาม

โอ้ยยยย ตาย

ทำไมรู้สึกว่าชอบบล็อกคราวนี้มากมายจัง

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อืม...ความรักในแกงลาว

อบอุ่นแบบแซ่บๆ

แหม เข้ามาบล็อกนี้ตอนดึกทีไรหิวทุกที ยิ่งวันนี้เจอสูตรอาหารโปรดตลอดกาลของตัวเองด้วย

ฮี่ๆนึกว่าจะมาโพสต์รูปแกงลาวยั่วน้ำลายกันซะอีกนะคุณหมาเลี้ยงแกะ ที่แท้มาเล่าถึงความรักและความผูกพันนี่เอง
เคยมีความประทับใจเกี่ยวกับพี่เลี้ยงเหมือนกันคะ เลี้ยงเรามาหลายสิบปี จนเราชอบกินอาหารอีสานไปด้วย แบบแม่ถามว่าไปหัดกินมาจากไหนเนี่ย จนเค้าลาออกไปแต่งงานก็ไม่ได้ข่าวคราวอีกเลยคะ

เรารู้สึกว่าการทำอาหารกับการทำงานศิลปะมันจุดคล้ายกันอย่างนึงนะคะ

ก็คือ ถ้าเราทำไปด้วยความไม่เต็มใจ หรือไม่ใส่ใจ
อาหารก็จะรสชาติไม่อร่อย และงานศิลปะก็เป็นงานชิ้นที่ไม่สวย

เคยมีอยู่ทีนึงทำอาหารตอนอารมณ์เสีย รสชาติ (ทั้งสำรับ ) ออกมา
ถึงกับต้องอุทานว่า โอ้ว จอร์จ มันห่วยแตกมั่กมาก ก ก

อยากกินแกงลาว..

มุมมองของความรักนี่
ไม่มีขีดจำกัดจริงๆค่ะ
แค่เพียงเรามองโลกให้เข้าใจ
ความรักนั้น

ตอนเด็กๆแม่ผมเคยทำบ่อยๆ และมักใส่เนื้อไก่ลงไปด้วย
เพราะท่านกลัวผมจะไม่ยอมกิน แต่โตมาผมก็ไม่ค่อยได้กินแกงลาวอีก
อาจเพราะกลัวว่ากินแล้วจะคิดถึงแม่ก็ได้ ท่านไปอยู่ตจว.น่ะครับ
อ่านตามคุณจขบ.แล้วก็อยากกินอีกเหมือนกัน แต่ช่วยใส่ไก่ให้หน่อยครับ

เขียนเก่งจริง ๆ อะครับ....ชอบ..ชอบ...

...ถ่ายรูปสวยอีกตังหาก....
คนอะไร เก่งจัง

ชอบกินแกงลาวมากกกเลยค่ะ
เคยไปกินเจ้านึงแถวๆตลาดสุทธิสาร เขาใส่ข้าวคั่ว(มั้ง) น้ำมันจะข้นๆหนืดๆ อร่อยมากๆ ติดใจ :)

อ่านแล้วรู้สึกพี่คนนั้นรักบ้านคุณอย่างแท้จริง คุณก็รักเค้ามากกกก

เป็นเรื่องราวที่งดงามมากครับ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงอาหารที่เป็นมากกว่าของกิน เป็นการแสดงความรักที่ถ่ายเทไปถึงร่างกายและจิตใจเราได้ - ไม่เคยกินแกงลาวเลยครับ แต่อ่านแล้วก็รู้สึกอยากกินขึ้นมาแล้วสิ

อิ่มความรักเลยฮับ

จากไปแล้ว ยังทิ้งความรักไว้ในใจคนอื่น...
ความผูกพันธ์ที่เกินขึ้น มันยากที่จะลบล้างออกไปนะ..

ยิ่งเป็นความคิดถึงในเรื่องดีๆ ย่อมทำให้ระลึกถึงได้เสมอทีเดียวเชียว...

มาแวะกี่ครั้งก็ยังหิว

กลับมาเล่าเรื่องดีๆ ให้ฟังอีกเร็วๆ นะคะ

สรุปแบบเถื่อนๆดิบๆ
หล่อนคร่ำครวญหาพี่เลี้ยงเพราะอยากกินแกงลาว
อันเป็นฝีมือดั้งเดิมของพี่เลี้ยงใช่ไหมยะ
[ล้อเล่นน่า]

อันนี้เอาจริง
ชอบความผูกพันแบบนี้ล่ะ อ่านไปยิ้มไป ซึ้ง
เรื่องนี้ละเอียดอ่อนดีแท้ความผูกพันของคนเรา
อิ่มใจจ่ะ

อีกทีนะ
แมวก็เด่นแล้ว พี่เลี้ยงก็แล้ว
เมื่อไรจะถึงตาดิฉันได้เป็นนางเอกเสียทีคะคุณ

ปล. นึกว่าหายไปนานเพราะการเมือง

จะปิดเทอมแร้ววววว

เย่ๆ คุณหมาเลี้ยงแกะกลับมาแล้วขอบคุณนะค่ะ สำหรับข้อคิดดีๆ แหะๆ หายคิดมากล่ะ มันก็เป็นแค่อารมณ์นึงที่ผ่านมาอ่ะค่ะ แต่ได้อ่านความคิดเห็นแล้วก็ทำให้คิดได้อย่างที่คุณหมาเลี้ยงแกะบอกอ่ะ มีเพื่อนในยามที่ต้องการและเป็นเพื่อนในยามที่เพื่อนต้องการ ชอบคำพูดนี้จัง

อิอิ

แวะมาทักทายอีกรอบครับ..

อ่า..ยังเป็นแกงลาวอยู่เลย แต่ก็ยังน่าอาหย่อยเช่นเดิม

พักนี้มีแต่คนเขียนเรื่องน่ารักๆทั้งนั้นเลย
สงสัยเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย

ผมเอง
ก็จัดเป็นพวก ปากหมา จริงใจครับ
กันที่สนิทๆกัน
บางทีก็เกินพอดี...
จะพยายามปรับปรุง

ชีวิตมีด้านที่งดงามมากมาย ถ้าเพียงแต่เราจะตีความด้วยความเข้าใจนะคะ.


เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง . . . . ชีวิตงดงามเสมอ . .

เข้ามาอ่านกี่ทีๆ ก็ยังหิวเหมือนเดิม ถ้ามีคนเอาแกงลาวมาให้ตอนนี้จะยอมทำทุกอย่าง ...

Trying to follow up your old blogs ja. Love Gang-Lao loads too ja!!! *drool*