ได้หยุดช่วงวันแม่ติดๆ กัน 3 วัน กลับบ้านพร้อมกับนั่งดูอะนิเมะออนไลน์กิจกรรมที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ทำนักยามอยู่เมืองกรุง (แค่เดินทางไปทำงานก็หมดวันแล้วค่ะ)ตอนแรกไม่รู้จะดูเรื่องอะไรเหมือนกัน เลยเสิร์ชหาเมะที่เนื้อเรื่องอุ่นๆ ฟีลกู้ด!ประมาณ Honey and clover ค้นไปเรื่อยๆก็พบกับชื่อเรื่องๆ หนึ่ง ที่ไม่รู้ความหมายแต่รู้สึกสะดุดตา เลยตัดสินใจลองดู ToraDora
ToraDora ชื่อไทยว่า ยัยเสือใสกับนายหน้าโหด หน้าหนังแล้วดูเหมือนจะเป็นเมะที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับรักวัยใสในรั้วไฮสคูลเมื่อ ไทกะ สาวตัวเตี้ย แบน ซึน ผู้มีนิสัยเหวี่ยงง่าย เตะเร็วได้มาเกี่ยวพันกับ ริวจิ เด็กหนุ่มผู้มีใบหน้าโหดเหมือนพ่อที่เป็นยากุซ่า แต่จริงๆแล้วริวจิเป็นคนอ่อนโยน ชอบทำอาหารและทำความสะอาดบ้านทั้งไทกะและริวจิต่างแอบชอบเพื่อนสนิทของอีกฝ่าย ทำให้ต้องร่วมมือกัน (อย่างไม่เต็มใจ)เพื่อพิชิตหัวใจของคนที่หมายปองให้จงได้!
อ่านพล็อตคร่าวๆ แล้ว ทุกท่านคงสงสัยว่า พล็อตการ์ตูนตาหวานธรรมดาๆเช่นนี้ จะถึงขั้นที่ต้องมาเขียนรีวิวถึงทำไม นั่นเพราะหน้าหนังคือภาพรวมแต่รายละเอียดของเมะเรื่องนี้ลึกซึ้ง และเอ่ยถึงความสัมพันธ์ครอบครัวและมิตรภาพของเพื่อนแทบจะเป็นหลักเลยก็ว่าได้ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่า แม้แต่ในวงการมังงะหรืออะนิเมชั่นในญี่ปุ่นสิ่งที่ก้าวหน้าไม่ใช่แค่เทคนิคภาพเพียงอย่างเดียว ยังรวมไปถึงการให้ความสำคัญกับเนื้อเรื่องอย่างที่นิยายตาหวานวัยรุ่นบ้านเรายังห่างชั้นอยู่มากนัก
เพราะตัวบทไม่ได้วนเวียนอยู่แค่เรื่องความรักที่เพ้อฝัน หากแต่ยังนำเสนอแง่มุมของครอบครัวพังทลายการก้าวผ่านความเจ็บปวดของชีวิตและเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเจ็บปวดนั้นเพื่อให้หัวใจเข้มแข็งและเติบโตได้อย่างงดงาม
ความรู้สึกหลังจากดูเมะเรื่องนี้จบคือ อบอุ่นหัวใจ อย่างบอกไม่ถูกความรู้สึกหวนหาอดีตวัยเรียนคุกรุ่นกลับมาอีกครั้ง ทำให้เรานึกถึงความสดใสและความหวังที่อันสดใหม่ในตอนที่เรายังเป็นเด็กและเพิ่งรู้จักกับความฝัน
ความผูกพันระหว่าง ไทกะ กับ ริวจิ ค่อยๆ เติบโตอย่างช้าๆจนกลายเป็นความรัก ผ่านเรื่องราวมากมายที่ค่อยๆ ทำให้ทั้งคู่ค่อยๆ เติบโตขึ้น ไทกะมีครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ เธอถูกพ่อทิ้งให้อยู่อพาร์ตเม้นต์สุดหรูคนเดียว ส่วนริวจิมีแม่คอยเลี้ยงดู เพราะพ่อที่เป็นนักเลงทิ้งไปตั้งแต่ริวจิยังไม่ลืมตาดูโลกความขาดของทั้งคู่ กลายเป็นการเติมเต็มซึ่งกันและกันริวจิเข้ามามีบทบาทในชีวิตของไทกะมากขึ้นทั้งทำกับข้าวให้กินและดูแลเรื่องความสะอาดให้เธอ (ตกลงใครเป็นผู้หญิงกันแน่จ๊ะ)
เรื่องราวดำเนินไปเรื่อยๆทั้งตลก สนุกสนานไปกับชีวิตวัยเรียน รวมถึงความรักเมื่อตัวละครแต่ละตัวต่างก็รู้จักกับคำว่า เสียสละเพื่อคนที่เรารักและต่างก็ยินดีที่คนที่รักมีความสุข การก้าวผ่านความเจ็บปวดและหัดเผชิญหน้ากับความเป็นจริง นี่แหละ! คือมิตรภาพที่สวยงามอบอุ่นและแสนประทับใจ
สิ่งที่ประทับใจนอกจากรายละเอียดทั้งเรื่องแล้ว ยังเป็นตอนจบที่ทำออกมาได้แยบคาย เพราะทำให้เมะเรื่องนี้ก้าวข้ามความเป็นเมะตาหวานได้อย่างเหนือชั้น เมื่อไทกะเลือกที่จะใช้ชีวิตด้วยความจริง ไม่อิงนิยาย ไม่มุ่งถึงความสุขเพียงชั่วครู่แต่เลือกที่จะค่อยๆ พัฒนาความรักของเธออย่างค่อยเป็นค่อยไปและยั่งยืน
ในโลกนี้ยังมีบางอย่าง ที่ไม่เคยมีใครเห็นมันมาก่อน มันเป็นสิ่งที่อ่อนโยนและหอมหวาน บางที ถ้าสามารถมองเห็นมันได้ละก็.. ทุกคนต้องอยากได้มันแน่นอน ดังนั้นแล้ว จึงยังไม่เคยมีใครเห็นมันมาก่อน เพื่อไม่ให้ใครมาหยิบเอาไปได้ง่ายๆ โลกจึงเก็บซ่อนสิ่งนั้นไว้ แต่ว่าสักวันต้องมีคนที่หามันเจอ ใครสักคนที่คู่ควรกับสิ่งๆนั้น เขาจะหามันจนเจอ ..."