รู้สึกว่าจะอัปบล๊อกบ่อย คงเป็นเพราะว่างเกินไป
ว่างหรอ? ก็ไม่เท่าไหร่นะ ชีวิตเป็นปกติ ตื่นนอน-เฝ้าร้าน
เอาโน้ทบุ๊คมาเล่นด้วยขณะเฝ้าร้าน จึงโดนลูกค้าเอาไปฟ้องเเม่ เช้อออ
.
.
.
เเต่นี่ไม่ใช่ประเด็นของการอัปบล๊อกในวันนี้

เมื่อตอนเย็นมีคนโทรศัพท์เข้ามาสายนึง ขอสายเบญ
เขาก็ถามว่าน้องได้งานหรือยังคะ จะให้ไปเข้าไปสัมภาษณ์เเละเทรนงานเลย
เบญก็เเบบ...กูไปสมัครไว้ตอนไหนวะ ?
ถามพี่เค้าว่าเป็นบริษัทเกี่ยวกับอะไร ...ประมาณว่าวิจัยการตลาดผ่านเนท
อะไรสักอย่างนี่เเหละ ...ยิ่งเเล้วใหญ่เลยข้าพเจ้ายิ่งไม่เคยไปอยากได้งานวิจัยนะ
เขาบอกว่าก็ฐานข้อมูลชื่อน้องมันมันเข้ามาที่บริษัทนี่คะ

อ่อ ก็คงเป็นตอนที่ไปสมัครงานออนไลน์ทั่วไปเเน่ๆ ตั้งเเต่เดือนมีนา
ระบบคงส่งไปหลายๆบริษัท ก็ขอบคุณนะคะที่โทรมา เเต่ไม่เอาอะค่ะ
พี่เเกมีบอกอีกนะ พูดเเบบถ้าไม่ได้สนใจก็อย่าลงออนไลน์ไว้

เออ

เเล้วตอนที่กูลงทะเบียนไปน่ะ กูจะรู้มั้ยว่าชื่อกูจะวิ่งไปเข้าฐานข้อมูลของที่ไหน

มันดูเหมือนเบญเลือกงานนะ นั่นก็ไม่เอา นี่ก็ไม่เอา เเล้วเมิงจะเอาอะไรคะ?
นี่ก็ไม่ใช่บริษัทเเรกที่ปฎิเสธไป ก่อนหน้านั้นมีอีกเยอะ ฮ่าฮ่า
เริ่มตั้งเเต่ที่บริษัทขายไวน์ให้ไปสัมภาษณ์ตำเเหน่งเจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างประเทศ
บริษัทอยู่ใกล้มหาลัยด้วยนะ เเต่ไม่ไปสัมภาษณ์ซะงั้น
มางานที่สอง...อันนี้ออกเเนวไม่คาดฝัน บริษัทที่เคยไปเวิร์กด้วยก็ส่งเมลล์มา
ถ้าคุณเป็นเด็กเก่าของที่นี้ก็ให้ไปสัมภาษณ์ดู เอาวะ เผื่อได้
เเล้วก็ไม่ได้ไง T.TT ...ตำเเหน่งเรารับจำนวนจำกัด...
เเล้วจะส่งมาทำเป็ดอะไรวะ เสียใจนะเนี่ย หวังกับงานนี้มากด้วย
เพราะมันเป็นอะไรที่เราคิดไว้เลยว่าเราจะทำ เเต่มันก็ดันไม่ได้ไง เฮ้อ เสียใจนิดๆ
งานต่อมา อันนี้ต้องขอโทษทางนั้นมากๆ เค้าอุตส่าห์โทรมาหา
เบญก็เข้าไปคุยกับเขาเเล้วนะ โอเคในระดับนึงเลย
ติดที่ว่า อิป้านี้ไม่ชอบสภาพเเวดล้อม -*- เรื่องมากสัสเเหละกูเนี่ย
งานนี้พอไปถามใคร เขาก็บอกว่า... "อยู่บ้านเหอะ" ... อื่อ
หลังจากนั้นมาก็มีโทรศัพท์มาอีกสาย เอิ่ม...คนที่พูดสายด้วยเนี่ย คนไทยปะวะ
พูดไม่รู้เรื่องอย่างเเรง เเละสำเนียงก็ไม่ใช่ทั้งไทยเเละอังกฤษ
(ไม่อยากจะบอกว่ามันกระเดียดไปทางพม่าอะ ฟังไม่รู้เรื่องเลยเเม้เเต่นิด)
เเล้วก็มีที่โทรมาล่าสุดนี่เเหละ

What should I do? มานั่งคิดๆ...ฤๅต้องรอสอบ กพ.อย่างเดียว
มันเป็นหนทางที่คุณนายพอใจสุดเเล้ว เเม้จริงๆเเล้วจะไปทำงานเขาก็ไม่ว่า
มาคิดอีกทาง เหลือเบญกับเเม่อยู่สองคน...กูต้องอยู่ดูเเลเเม่เส่ะ
จะออกไปทำงานเช้ากลับค่ำ มันจะดี? บางทีก็ไม่อยากให้เเม่อยู่คนเดียวนะ
.

.

.

.

ตอนนี้จะไปลบพวกข้อมูลพวกนั้นยังไงดีนะ หรือว่าจะปล่อยมันไป?
ไม่งั้นก็คงจะมีโทรมาอีกเรื่อยๆ จะหาอะไรไปตอบเขาล่ะ ลำบากใจ
ตอนนี้เบญก็ควรจะคิดได้เเล้วล่ะว่าทำงานอยู่บ้านคงเป็นหนทางที่ดีที่สุด
(รายได้งามด้วยนะเออ )
เคยคุยกับชุเรื่องนี้เหมือนกัน มันก็ไม่ได้อยากอยู่บ้านหรอก
เเต่ไม่มีใครทำไง งานที่ทำอยู่...ก็รู้ว่ามันได้เเน่ๆ เห็นมาเเล้ว
เเต่มันเหนื่อยไง ไปไหนไม่ได้ เเล้วอย่างเรา ก็รู้ๆ ว่าโคตรจะเอาเเต่ใจตัวเอง
กิเลสอยากไปเที่ยว อยากไปนั่นโน่นนี่ยังมีอยู่...เยอะ
ฤๅมันถึงเวลาที่เบญควรจะ ตัด ได้สักที

.

.

.