อุบัติเหตุ Japan Airlines Flight 123

Japan Airlines (JAL) flight 123


ผมจะอธิบายภาษาเข้าใจง่ายนะครับ
สายการบินเจแปนแอร์ไลน์นี้ ก่อตั้งเมื่อ 1สิงหาคม ปี1951
สำนักงานใหญ่อยู่โตเกียวล่ะครับ มาดูเขาโปรโมทยุคนั้นกันดีกว่า

โฆษณาตีตั๋วชั้นหนึ่ง ที่นั่งกว้างขวาง เตะตะกร้อได้ สัมผัสถึงความสะดวกสบายในสมัยนั้น


คุณแอร์สมัยนั้น กับโฆษณาสมัยก่อน





ว่ากันที่เครื่องบินลำนี้ Boeing 747SR-46
747 ตามด้วยอักษร SR หลายท่านอาจจะสงสัย
SR คำเต็มๆ Short Range คือการอัดผู้โดยสารเยอะๆใช้น้ำมันน้อย
บินประหยัดน้ำมัน เน้น domestic เป็นงานหลัก
คือระยะสั้นเพื่อลดต้นทุนที่นิยมในสมัยนั้นนั่นแหล่ะครับ
เครื่องบินมรณะลำนี้เลยบินในประเทศเป็นหลัก


เครื่องบินลำนี้บินครั้งแรกเมื่อวันที่ 28 มกราคม ปี 1974.
วันที่2 มิถุนายน ปี1978 เกิดอุบัติเหตุกับเครื่องบินลำนี้
เมื่อตูดกระแทกกับรัีนเวย์ อันเนื่องจากเชิดหัวสูงไป
ทำให้เป็นรีดสีดวง rear pressure bulkhead เกิดอาการร้าวและไปพักฟื้น
โดยให้ช่างประจำ จัดการซ่อมแซมเสียให้เรียบร้อย

ชั่วโมงบินขณะนั้นใช้ไป 25,030 ชั่วโมง และ 18,835 รอบการบิน ลำนี้นับว่าเก๋าพอตัว
วันที่12สิงหาคม ปี1985 หรือเจ็ดปีต่อมาเครื่องลำนี้
ได้ลงส่งผู้โดยสายตามปกติที่สนามบินโตเกียวเวลา17:17น.
หลังจากการตรวจคร่าวๆ(MPC) เติมน้ำมันเสร็จสรรพ
ซึ่งจะเตรียมบินในไฟล์123 ไปโอซาก้า ไม่คาดฝันว่ามันจะเป็นไฟล์สุดท้ายที่พบจุดจบพร้มพรากชีวิตนับร้อย



มาดูประวัติกัน

วดป ที่ตก..........................12 AUG 1985
เวลา.................................18:56
ชนิด..................................Boeing 747-SR46
สายการบิน.........................Japan Air Lines - JAL
จดทะเบียน.........................JA8119
ปีที่สร้าง.............................1974
ชั่วโมงบิน............................25000 hours
รอบการบิน..........................18800 cycles
เครื่องยนต์..........................4 Pratt & Whitney JT9D-7AW
ลูกเรือ................................15 fatalities / 15 on board
ความจุผู้โดยสาร..................505 fatalities / 509 on board
ความจุทั้งหมด.....................520 fatalities / 524 on board
ตำแหน่ง.............................near Tokyo (Japan)
ประเภท..............................Domestic Scheduled Passenger
สนามบินต้นทาง..................Tokyo-Haneda Airport (HND)
สนามบินปลายทาง...............Osaka-Itami Airport (ITM)
เที่ยวบินที่............................123

ลำนี้ล่ะครับในรสดั้งเดิม


ก่อนเปลี่ยนสีอีกครั้ง ก่อนเกิดอุบัติเหตุ



ตอนเย็นของวันที่ 12 สิงหาคม ปี1985 ณ.สนามบินโตเกียว(Tokyo International Airport)
เขาเรียกกันโต๊กโย โคคูไซ(東京国際空港) หรือ Haneda(HND)
เครืองบินโบอิ้ง 747-SR46 เลขทะเบียน JA8119 เที่ยวบินที่123
ควบคุมเครื่องโดยกัปตัน มาซามิ ทาคายาม่า (Masami Takahama 高浜 雅己)
ซึ่งบินกับกับสายการบินนี้ตั้งแต่ปี 1966 สมัยแกยังหนุ่ม
นักบินผู้ช่วย (Yutaka Sasaki 佐々木 祐) และวิศวกรประจำเครื่อง ฮิโรชิ ฟูคูด่ะ (Hiroshi Fukuda 福田 博)

รูปกัปตันพร้อมลูกเรือเที่ยวบินประสบเหตุ 15คน เสียชีวิตทั้งหมด


เครื่องบินลำยักษ์พร้อมด้วย 524 ชีวิต น้ำมันพร้อม กำลังจะออกเดินทาง
จากสนามบินนานาชาติโตเกียว( ฮาเนดะ )
กัปตัน เทคออฟที่รันเวย์ C-15-L ขออนุญาตหอบังคับการเรียบร้อย
เย็นเวลา 6:12 นาที อุณหภูมิท้องถิ่นราวๆ 83 องศาฟาเรนไฮต์ ท้องฟ้าโปร่ง ใกล้ค่ำ


หลังจากทะยานขึ้นได้ 12 นาที กำลังจะไต่ระดับไปที่ความสูง24,000ฟิต
ดูเหมือนจะเป็นปกติไม่มีอะไร แต่แล้วก้อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น
ขณะที่กำลังไต่ได้ระดับที่ความสูง 7,200 ฟิต
เหนืออ่าวซากามิ ทันใดนั้นเกิดเสียงระเบิดด้านท้าย
กัปตันพอทราบว่าเครื่องด้านท้ายมีปัญหา ที่ระบไฮโดรลิค จากเครื่องวัดประกอบการบิน

เสียงนั่นนั่นคือแผงกั้นปรับความดันอากาศท้าย (Rear Pressure Bulkhead )ฉีกขาด
ทำให้เครื่องบินได้สูญเสียความดัน (Decompression)
(ตัวนี้หน้าที่มันคือเป็นตัวกันด้านท้ายรักษาความกดอากาศในห้องโดยสาร นึกถึงก้นกะทะแตกนั่นแหล่ะครับ)
ส่งผลทำให้ ชิ้นส่วนแผงกั้นปรับความดันอัดกระแทกด้านท้าย
ประกอบกับอากาศที่ดันอยู่ ดันทะลุแพนหางหลุดลอยไป เครื่องบินสูญเสียความดันทันที

กัปตันยังไม่รู้ว่ากายภาพภายนอกของเครื่องตอนนี้หางแหว่งไปแล้ว
ระบบไฮโดรลิคทั้งสี่ตัว ใช้การไม่ได้นั่นก้อคือเลี้ยวไปไหนไม่ได้
ซึ่งลักษณะแบบนี้ใช้การเบาและการเร่งเครื่องซ้ายขวาบังคับแทน
ซึ่งจะควบคุมเครื่องได้ยากมากๆ เหมือนดันตู้ใหญ่ๆให้เลี้ยวไปเลี้ยวมาทีละข้าง





หน้ากากออกซิเจนฉุกเฉินหล่นแป่ะมาให้ใช้อัตโนมัติแต่แล้วเครื่องสูญเสียความดัน ออกซซิเจนแทบไม่พอ
แอร์ต้องเดินถือถังออกซิเจนฉุกเฉินเดินให้รายที่มีปัญหา

ขณะนั้นเครื่องบินอยู่เหนืออ่าวซากามิ กัปตันตัดสินใจบังคับเครื่องเลี้ยวกลับเข้าฝั่งกลับ และลดความสูงลงที่ 7,000 ฟิต
เพื่อเร่งกำลังไต่ระดับต่อ ที่13,000 ฟิต ก่อนที่จะควบคุมเครื่องไม่ได้อีกครั้งและลดลงที่ระดับ 6,800 ฟิต

กัปตันขอความช่วยเหลือไปยังสนามบินใกล้เคียงนั่นคือฐานทัพมะริกันที่ okota
ซึ่งอยู่ใกล้เส้นทางการบินของสายการบินมากที่สุด

เนื่องจากควบคุมเครื่องลำบาก เลี้ยวไม่ค่อยได้
ทำให้นักบินตองรีบที่สนามบินโตเกียวให้เร็วที่สุด
หลังจากที่ได้ติดต่อหอควบคุมโตเกียว
นักบินพยายามตีวงเลี้ยว รอบแรกควบคุมไม่ได้ทำให้เครื่องบินวนเป็นวงกลม
หลังจากพยายามอีกรอบเครื่องก้อเสียการทรงตัว(stall)ร่วงเป๋

ทำให้เครื่องไปเฉี่ยวกับภูเขารอบแรกแล้วเสียการทรงตัวหมุนคว้าง
ตกกระแทกได้ระเบิด ที่ภูเขาโอสึทากะ เครื่องบินพร้อมกับ524ชีวิตหยุดตรงนั้นเมื่อเวลา 6:56 น
ผู้รอดชีวิตกล่าวว่า ได้ยินเสียคนร้องระงม ต่อมาก้อค่อยๆหายไปทีละเสียงๆ จนแทบไม่เหลือซักเสียง
(คาดว่าบาดเจ็บสาหัส ไม่ก้อโดนไฟครอกตายทั้งเป็น) นาทีนั้นเหมือนฝันร้ายอย่างยิ่ง









จากเหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้มีผู้เสียชีวิต 520 ราย รอดมาได้เพียง4รายเท่านั้น
ดังนี้
- Yumi Ochiai (落合 由美) อายุ 25 ปี พบด้านท้ายเครื่องตัวติดแหง็กกับเก้าอีก
เธอเป็นแอร์สายการบินนี้นั่นเอง แต่อยู่ในระหว่างพักร้อน เพื่อไปเยี่ยมครอบครัว
- Hiroko Yoshizaki (吉崎 博子) คุณแม่ลูกอ่อนวัย 38 ปี เธอมาพร้อมกับลูกของเธอ
-Mikiko Yoshizaki เด็กหญิงวัย 8 ขวบ ผู้รอดชีวิตพร้อมกับแม่ของเธอ Hiroko Yoshizakiนั่นเอง
-Keiko Kawakami (川上 慶子) วัย 12 ปีพบติดห้อยตรงต้นไม้

Keiko ได้รับการปฐมพยาบาลเบื้องต้น


Keiko Kawakami ขณะได้รับการช่วยเหลือจากทีมกู้ภัย




หลังจากเครื่องหายไปจากจอเรด้าทหารมะริกันได้แจ้งไปยังบริษัทเจแปนแอร์ไลน์ และส่งเครื่องบิน c130 ออกค้นหาทันที
20นาทีหลังจากเกิดเหตุ เครื่องบินC130ของมะริกันได้พบจุดที่เกิดเหตุเป็นเจ้าแรก ทางฐานทัพอเมริกาประจำที่ Yokota
พยายามติดต่อยื่นมือช่วยเหลือค้นหา โดยจะส่งเฮลิคอปเตอร์อันทันสมัยเข้าไปหย่อนทีมกู้ภัย
แต่ทางเจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นปฎิเสธ ไม่ให้เข้ายุ่งเกี่ยว


ลิงค์เส้นทางการบิน พร้อมเสียงบทสนทนานักบินกับหอบังคับการฐานทัพอเมริกา
ก่อนนักบินพยายามติดต่อขอลงฉุกเฉิน ลงโตเกียว
เป็นฉบับเต็มตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุจนสิ้นสุดครับ
..ข้อแนะนำ..เป็น Flash รอให้โหลดเต็มมันถึงจะเล่นได้ครับ
กดหน้าถอยหลังตามใจสั่ง ภาษาญี่ปุ่นน่ะครับแต่พอเดาได้


(((( คลิ๊กเพื่อดู ))))


ภาพก่อนเกิอุบัติเหตุ ถ่ายจากผู้โดยสายในเครื่อง ก่อนจะเกิดอุบัติเหตุเพียงไม่กี่อึดใจ



การค้นหาของทางญี่ปุ่นเป็นไปด้วยความยาก เนื่อจากจุดเกิดเหตุเป็นบริเวณป่าเขา
อีกทั้งโพล้เพล้ใกล้ค่ำ ยิ่งหาลำบาก กว่าทีมเดินเท้าจะไปช่วยก้อใช้เวลาเป็นชั่วโมง
ใช้เฮลิคอปเตอร์ ตอนค่ำมองไม่ค่อยเห็นอีก กลัวชนเขา
งานนี้ต้องเดินเท้าเพื่อไปให้สัญญาณฮ.ลงได้ และค้นหาผู้รอดชีวิต
ระยะทางหกสิบกว่าโลใช้เวลาเป็นชั่วโมง กว่าจะถึง
แถมพักที่หมู่บ้านใกล้ๆอีก นู่น..เช้าตรู่เลยครับกว่้าจะค้นหาเต็มที่


งานนี้หลายเสียงประณามทีมช่วยเหลือญี่ปุ่นที่มาช้า
แถมไม่รับการช่วยเหลือจากทหารมะริกัน
อาจจะเป็นที่ศักดิ์ศรี แต่ถ้ามาเร็วเคลมเร็มจำนวนผู้เสียชีวิตคงไม่มากมายขนาดนี้
ด้วยไฟที่ลามครอกตัว กับการเสียเลือดมาก และตอนค่ำอากาศเริ่มเย็นหลายคนบาดเจ็บสาหัสอยู่คงทนไม่ได้ทั้งคืน

ภาพแรกในที่เกิดเหตุ ขณะไฟยังลุกท่วมเครื่องอยู่



ภาพถ่ายจากช่างภาพสมัครเล่นถ่ายบังเอิญขณะบินผ่าน
สังเกตว่าหางแหว่งไปแล้วซึ่งภาพนี้เป็นภาพเต็มๆสุดท้ายของเครื่องบินลำนี้


ซากเครื่องและผู้โดยสารบางส่วน
ซึ่งดูแล้วน่าหดหู่ยิ่งนัก


บรรยากาศการค้นหาผู้รอดชีวิตและผู้เสียชีวิต
ซึ่งเปิดเผยโดยหนังสือรายงานเหตุการณ์ของญี่ปุ่น


แขนขวากระเด็นออก เนื่องจากแรงเครื่องกระแทกฉีกขาด


เท้าสตรีท่านหนึ่ง หนังไหม้ติดรองเท้า


ร่างผู้โดยสารกระเด็น และบางส่วนไหม้ไฟ


ส่วนข้อเท้ากระเด็นไปไกลจากตัวเครื่องจากแรงระเบิดกระเด็นไปไกล พอสมควร


ศพถูกลำเลียงออกจากจุดเกิดเหตุ


ศพไหม้เกรียมผู้โดยสารตอนกลางจากแรงระเบิด น้ำมันเครื่องบิน


เศษหนังศรีษะ (คิดดูครับหัวจริงๆจะไปอยู่ไหน)


จะมีสองแบบครับ ไม่เกรียม ก้อ เละกระจายเป็นชิ้นๆ หรือทั้ง 2 แบบ


ชิ้นส่วนเท้าผู้เคราะห์ร้าย


สภาพศพผู้โดยสารกระเด็นจากแรงอัดจากการระเบิด


ผู้โดยสารถูกต้นไม้ปะทะ ตามด้วยไฟครอกอีกที












ส่วนของฐานล้อ


ศพผู้เสียชีวิตจะถูกส่งไปพิสูจน์เอกลักษณ์บุคคล (Identification)


มาดูข้าวของและความเสียหายกันบ้าง

นาฬิกาซึ่งโดนแรงระเบิดจากเครื่อง ทำให้มันตายตามเจ้าของไปด้วย
หยุดเดินไว้ตอนเวลาเครื่องตกพอดี


กระเป๋าสตรีของผู้โดยสาร


เครื่องใช้ส่วนตัว


แน่นอนครับ ผู้โดยสารรับรู้ว่าเกิดเหตุ
เกือบครึ่งชั่วโมง พอมีเวลาสั่งเสียสมัยนั้นมือถือยังไม่นิยมมาก
จึงใช้วิธีหากระดาษเขียนสั่งเสียคนทางบ้านแทน

พบบางส่วนเท่านั้นนะครับ

Ashiya, Hyogo วัย40 ปี ผู้จัดการบริษัท มิตซุยโอ เอส.เค.สาขาโกเบ
พบข้อความในสมุดโน๊ตที่กระเป๋าเสื้อของเสื้อของเขา
รายนี้เขียนยาว7ฉบับเล็กๆสั้นๆสรุปว่า
"พ่อแม่ครับ เกิดเรื่องอันเลวร้ายบนเครื่องบินลำนี้ ผมคิดว่าไม่ถึง5นาทีทุกคนคงอยู่ในอ้อมของพระเจ้า
ขอบคุณที่ทำให้ผมมีความสุขในชีวิต ผมรู้สึกผิดที่ไม่ได้ดูแลพ่แแม่ตลอด"


Keiichi Matsumoto (วัย29)พนักงาน จังหวัดไซตะมะ
ข้อความเล่าถึงสถานการในเครื่องบอกเวลาเขียน


Murakami Ryohei วัย43 อาชีพกองบริการ




คำแปล
แม่เสียใจจริงๆที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา
ลาก่อนนะ....ฝากลูกๆด้วย
ตอนนี้ หกโมงครึ่งแล้ว
เครื่องบินกำลังหมุนและตกด้วยความเร็วสูง
ในตอนนี้ รู้สึกขอบคุณพ่อ(หมายถึงสามี)
จริงๆที่ให้ความสุขกับฉันตลอดมา


เอกสารเล็กๆน้อยๆของเที่ยวบินมรณะ จำพวกตั๋วเอย บอร์ดดิ้งพาสเอย นานา








งานนี้ญี่ปุ่นนอกจากจะสูญเสียนักบินฝีมือดีแล้ว
ยังเสียดารานักร้อง นายธนาคาร

Kyu Sakamoto นักร้องเพลงสุกี้ยากี้ อันโด่งดัง


ยูมิโกะดาราสาวสวย สมัยนั้น


Susanne Bayly บิดาอุ้มลูกสาวตัวเอง
ซึ่งเติบโตมาเป็นนักไวโอลินหญิงชื่อดัง Diana Yukawa
บิดาเธอไม่ทันได้ไมีโอกาสเห็นความสำเร็จของลูกสาว
(ภาพขวามือคือรูปเธอปัจุบัน)







หลับเถิดหลับให้สบาย ขออย่าได้กังวล
ฉันยังคงระลึกถึงเธอเสมอ ขอให้เธอรับรู้ในสรรวงสรวรรค์

Create Date : 17 สิงหาคม 2553		11 comments
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2553 17:11:48 น.
Counter : 99539 Pageviews.
Share Tweet