Bloggang.com : หล่อเกือบเสร็จ ลืมสะเด็ดน้ำ : กุมภาพันธ์ เดือนแห่งความปวดร้าว

กุมภาพันธ์ เดือนแห่งความปวดร้าว

ผมเกิดเดือนกรกฏาคมและเกลียดเดือนกุมภาพันธ์ !!

มี 3 เหตุการณ์เกิดขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์เมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา

วันที่ 7 กุมภาพันธ์

ผมทิ้งแฟนคนหนึ่งแบบทำร้ายจิตใจและความรู้สึกของเขาอย่างไม่น่าให้อภัย

เขารักผมมาก แต่ผมคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้เลยสักนิด เขาใช้ชีวิตที่ต่างกัน 9 เดือนที่ผ่านมา เขาทำดีทุกอย่าง เรียกว่า " ดีเกินไป " ผมขอเลิกกี่ครั้งจำไม่ได้ แต่เขาไม่เคยจากไปไหน

7 กุมภาพันธ์ วันที่เขามายืนเคาะประตูห้องผม แต่ผมนอนอยู่กับใครอีกคนที่เขาไม่เคยรู้จัก และไม่เคยคิดว่าผมจะมีคนใหม่

เขาร้องไห้ก้มลงกราบเท้าขอให้ผมไม่ทิ้งเขา และไม่ทำกับเขาแบบนี้ แต่จะให้ทำอย่างไร ผมหมดใจ หมดแรง หมดความรู้สึกที่จะบอกแล้วว่าเราไปกันไม่ได้อีกแล้ว แต่ผมก็ไม่เคยคิดว่าจะทำกับเขาแบบนั้น

ถือว่าเขาซวยเองที่มาผิดเวลา............แต่สุดท้ายแล้ว ทุกวันนี้เราเป็นเหมือนเพื่อนสนิทกัน เราคุยกันได้ทุกเรือ่ง และเขาเข้ากับแฟนใหม่ของผมได้เกือบทุกคน แม้แต่กับเฮีย

เราต่างไม่เคยพูดถึงอดีตเรื่องนี้กันอีกเลย 5 ปีแล้ว.......เขาเป็นเพื่อนที่ดีเสมอมา

14 กุมภาพันธ์

วันที่ความรักจากผมไป วันที่โลกนี้โหดร้ายกับผมมากที่สุด พ่อผมตายวันนี้ครับ เที่ยงคืนกับอีก 11 นาทีของวันวาเลนไทน์ พ่อจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ

วันที่ผมได้ชื่อว่า กำพร้า อย่างสมบูรณ์แบบ ครอบครัวของเรามีกันแค่ สองคนพ่อลูก แม่จากเราไปนานมากแล้ว........แต่วันนี้พ่อก็จากผมไปอีกคน วันที่ใคร ๆ ก็ชอบเพ้อเจ้อถึงแต่เรื่องความรัก จะมีใครบ้างไหมที่รู้ว่า วาเลนไทน์เป็นวันแห่งความตาย ได้เหมือนกัน

ทุกวาเลนไทน์ ผมจะต้องจัดเตรียมข้าวของอาหารแห้งอาหารคาวสารพัด ต้องตื่นแต่เช้าไปทำบุญไปถวายสังฆฑานชุดใหญ่ให้พ่อกับแม่ นี่ละสิ่งเดียวที่เราทำให้เขาได้

ผ่านมา 5 ปี ความรู้สึกผมไม่เคยเปลี่ยน ผมยังคงเกลียดวันวาเลนไทน์เหมือนเดิม เกลียดทั้งที่ วาเลนไทน์ไม่ได้ทำไรผิด แค่ไม่ปลื้มที่ใคร ๆ ก็พูดถึงแต่เรื่องความรักเท่านั้น

16 กุมภาพันธ์

วันเกิด อัพ ผมแทบจะไม่เคยบอกใครว่าแฟนคนหนึ่งของผมชื่อ ดร.ชัชพล ไชยพร 5 ปีที่แล้วหลังจากที่พ่อผมเสียไปได้ไม่นาน ผมกับเขาเคยใช้คำว่าแฟนอยู่ช่วงหนึ่ง

เรื่องของเราไม่มีอะไรมาก ผมเคยถามว่าเขารักผมไหม เขาบอกว่ารัก ตอนนั้นเขาอยู่เมกา ส่วนผมอยู่เมืองไทย กำลังเคว้งคว้าง กำลังอยู่ในสภาพหมดตัว หมดกำลังใจ หมดความสุข หมดแม้แต่ความเชื่อมั่นในตัวเอง ทุกอย่างมันว่างเปล่า

อัพเข้ามาเป็นเหมือนทุกอย่างในชีวิตที่ผมมี แต่แล้วเขาก็ทิ้งผมไป ผมฆ่าตัวตายเพราะเขาทั้งที่เกิดมาไม่เคยคิดว่าจะตายเพื่อใครได้ แต่กับเขาผมให้ได้ทุกอย่างอวัยวะทุกชิ้นแม้แต่ลมหายใจ

แต่แล้วความรักในชีวิตของผมก็จบลง ผมรักใครไม่ได้อีกเลย จนทุกวันนี้ไม่ว่าผมจะอยู่กับใคร ใครจะดีกับผมสักเท่าไร แต่ความรู้สึกที่มีก็ไม่เคยลึกซึ้งเท่าที่ผมมีให้อัพ

อัพเคยพูดเสมอว่าจะไม่ทิ้งผม วันใดที่เขาทิ้ง เขาจะบอกเอง.......ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เคยได้ยินคำนั้น แต่เขาออกจากชีวิตผมไปแล้ว ออกไปอย่างไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว

แม้ว่า.......บางอย่างจะวนเวียนเข้ามาให้เราได้พบเจอกันอยู่เป็นประจำทุกปี

ผมยังมีความรู้สึกกับเขา ยังรักและยังเกลียด 5 ปีก่อนเคยเป็นไง ตอนนี้ก็ยังคงเหมือนเดิม รัก เกลียด ปะปนกันไป ทุกครั้งที่เห็นสื่อต่าง ๆ เกี่ยวกับเรื่องของเขา ผมยังมีความรู้สึก

ผมยังจำเรื่องของเขา เรื่องของเรา ยังจำเสียงของเขา กริยาท่าทาง สถานที่ที่เราเคยไปด้วยกัน วัด พิพิธภัณ ร้านไอติม วันเกิดของเขา หรือแม้แต่เบอร์โทรศัพท์มือถือที่เขาเคยใช้โทรหาผมได้ทุกอย่าง

แค่นี้คงพอแล้ว.......สำหรับเดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความเศร้าที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของผม

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2553 2:46:44 น.

3 comments

Counter : 420 Pageviews.

เศร้า แต่เป็นกำลังใจนะ เข้าใจเรื่องคุณพ่อ เพราะน้องสาวเราก็เสียก่อนวันเกิดเรา 1 วัน พอวันเกิดทีไรจะอยู่ในอารมณ์นอยด์ทุกที

แต่ชีวิตเรามันก็ต้องดิ้นกันไป ^_____^

โดย: ก้างติดคอ IP: 203.170.248.178 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:11:13 น.

ผมว่าเดือนกุมภามันก็เดือนๆนึง

ทุกวันมันก็ไม่ต่างกันเท่าไร อยู่ที่ว่าแต่ละคนมีเรื่องราว หรือว่ามีความทรงจำกับวันอะไรมากหรือน้อย

สรุปคือ มันก็เป็นเรื่องสมมุติที่คนเราสร้างขึ้นมาก็เท่านั้นเอง

ปล.สู้ๆนะค๊าบบบ อิจฉาคนมีความรัก ฮ่าๆๆๆ

โดย: AloHaBoyZ

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:50:47 น.

เอาน่าา แค่อาทิตย์เดียวก็เดือนมีนาคมแล้วว

เศร้าแค่เดือนเดียว แต่สุขตั้ง11 เดือนแหน่ะ

รักนะจุ๊บจุ๊บ

โดย: ปิ๋วแหง่ว

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:22:54 น.