BlogGang.com : : เมอร์คิวรี่ : ++++++ ลาก่อน สาวน้อยของฉัน....หลับให้สบายนะ++++++

++++++ ลาก่อน สาวน้อยของฉัน....หลับให้สบายนะ++++++

11 ตุลา 2548 วันพุธ
Miss call 3 ครั้ง ตอนเย็น ทำให้ฉันตัดสินใจโทรกลับบ้าน.....

มันก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร ก็แค่หมาตัวหนึ่งที่แก่....และตาย.........

วินโดว์ สาวน้อยของฉัน วินโดว์มาหลังจากที่บ้านเราขาดช่วงในการเลี้ยงหมาไประยะหนึ่ง...แม้ว่าจะยังมีเจ้าโตโต้กับสปารค์อยู่...ไม่รวมเจ้าสามตัวโต ถั่วงอก ชาคกี้ น้ำตาล....อยู่คนละรั้วกัน //ยิ้ม//

วันแรกที่ไปรับ วินโดว์ยังเป็นลูกหมาอยู่เลย สีส้มตัวกลมเชียว ที่หน้าผากที่รอยปานสีขาวเล็กๆ วันนั้นเราไปสวนจัตตุจักรกันสามคน ฉัน พี่ แล้วก็แม่ กลับมาได้เต่าญี่ปุ่นมาสองตัว......แต่ไม่ได้น้องหมาซักตัว //หัวเราะ// พอเรากลับบ้านก็มีข่าวดีว่า ให้ไปรับลูกหมาด้วย แน่นอน คราวนี้เป็นวินโดว์ สาวน้อยของฉัน.....

วินโดว์ ชื่อเหมือนผู้ชายใช่ม๊า จริงแล้วเพราะฉันเองแหละที่คิดว่ามันเป็นผู้ชาย ทั้งๆที่ใครต่อใครก็บอกว่าวินโดว์เป็นผู้หญิง (เป็นหมาผู้หญิงตัวแรกที่ได้เลี้ยงเลยหล่ะ) แต่...แล้ว..นิสัยเจ้าวินโดว์ก็ไม่มีหนีจากชื่อเท่าไหร่หรอก...ชื่อเนี๊ยมีผลจริงๆนะ.... และแล้วเจ้าวินโดว์หมาไม่ระบุชาติตระกูลอีกตัวของฉัน ดูเหมือนจะโกลเดนรีทีฟเวอร์ ถ้าดูจากหน้าตาแล้วก็ขน.....(รวมถึงนิสัยชอบน้ำแล้วก็ร่าเริงรับแขกของวินโดว์ด้วย) แต่วินโดว์ก็ตัวเล็กกว่าจะเป็นรีทีฟเวอร์ได้ รวมทั้งรอยขนด่างสีขาวที่หน้าผาก เพราะงั้นก็สรุปได้ว่าวินโดว์เป็นพันธุ์ผสมอีกตัวในบ้าน

ตอนที่เพิ่งได้มาวันแรกๆ ยังต้องเอาวินโดว์ไว้ในบ้าน เราขังเจ้าลูกหมาไว้ในส่วนที่ทำเป็นเหมือนครัวสำเร็จรูปง่ายๆ เอาแผ่นมุ้งลวดมากั้นไม่ให้วินโดว์ปีนออกมาได้ แต่วินโดว์น้อยก็ร้อง ร้อง ร้องอยู่ตลอดทั้งคืน ห้องนอนของฉันอยู่เยื้องครัวนิดหน่อย แน่นอนว่าฉันได้ยินเสียงอยู่ตลอดเวลาแล้วก็อดไม่ได้ที่จะลงไปเล่นกับแม่สาวน้อย พอยิ่งเล่น วินโดว์ก็ยิ่งคึก ยิ่งดึกก็ยิ่งร้อง ในความคิดของเด็กม.ต้นคนหนึ่งที่ง่วงแทบขาดใจ(แน่นอนว่าฉันสามารถหลับได้แม้เจ้าวินโดว์จะร้องอยู่อย่างนั้นทั้งคืนก็เถอะ) ก็เลยอุ้มเจ้าหมาน้อยขึ้นมานอนด้วยซะเลย....วิธีนี้ได้ผลแฮะ วินโดว์เงียบไปเลย แต่เป็นฉันเองที่นอนไม่ได้...ก็วินโดว์เล่นเดินสำรวจไปทั่วห้อง แถมยังทำท่าจะขึ้นมานอนบนเตียงด้วยซะอย่างนั้น เอาฟระ นอนก็นอนเพราะเป็นวินโดว์นะเนี๊ย แล้วตอนเช้าวินโดว์ก็ปลุกฉันแต่เช้ามืด ให้ฉันเอาเจ้าวินโดว์ลงไปข้างล่าง หุ หุ ไม่งั้นโดนแม่ว่าแน่ๆหล่ะ...ถ้าคุณหญิงรู้ว่าเราแอบเอาวินโดว์ขึ้นห้องไปนอนด้วย

วินโดว์ชอบน้ำ แต่วินโดว์ไม่ชอบอาบน้ำ วินโดว์จะลงไปเล่นน้ำในบ่อปลา...ที่คุณพี่สาวบอกว่า วินโดว์ไปวิ่งเล่นเหยียบหัวปลา ตอนยังเล็กๆน่ากลัวจะตายว่าวินโดว์จะโดนปลาสวาย ปลาช่อนดึกดำบรรณ์พวกนั้นกัดเอา แถมด้วยตะพาบน้ำตัวเบ้อเริ่มที่บางทีในวันที่ฝนตกหนักๆก็ขึ้นมาเดินเล่นบนบกให้วินโดว์เห่าเล่นซะอย่างนั้น...

แล้วพอโตขึ้นก็เริ่มจะเลิกห่วงว่าวินโดว์จะถูกปลากัด แต่ห่วงว่าวินโดว์จะเหยียบปลา กวนบ่อจนน้ำขุ่นปลาตายแทน - -“

ตอนนี้วินโดว์ โตแล้ว แล้วก็อดโชว์ความเก่งกล้าสามารถของตัวเองไม่ได้ วินโดว์ไล่แมว ล่านกอยู่ช่วงหนึ่ง ถึงขนาดเอามากำนันแม่ถึงหน้าบ้าน.....น่าประทับใจดีแท้กับซากนกน้อยตัวนั้น แถมพอแม่เรียกมาดู พร่ำบอกว่าห้ามทำอีกนะ ห้ามฆ่านกนะ เจ้าวินโดว์กลับทำหน้าตาแบบที่ฉันกับพี่เรียกว่าหน้า “หึ๊???” เสียอย่างนั้น..(.จะมีน้องหมา เอียงหัว กระดิกหูข้างเดียวได้น่ารักแบบวินโดว์อีกมั้ยน้า)...วินโดว์คงสงสัย เรียกมาทำไม เนี๊ย ก็เอามาให้แม่ไง //หัวเราะ//

เพราะวินโดว์ไม่ชอบอาบน้ำ วิธีการจับวินโดว์อาบน้ำเลยกลายเป็นเรื่องใหญ่ นอกจากจะต้องจับให้ได้ก่อนแล้ว ซึ่งวินโดว์มักจะมีญาณล่วงหน้าเสมอ (รังสีพิฆาษจากฉันมันแรงขนาดนั้นเลยเหรอ) บางทีแค่เดินไปหยิบโซ่ หันมาอีกทีก็หาวินโดว์ไม่เจอแล้ว ผลุบหายไปนอกบ้าน .....หรือไม่หลอกล่อให้เราวิ่งไล่จับจนเหนื่อย จนแทบจะล้มเลิกความตั้งใจ แล้วก็มีอยู่ไม่น้อยที่วินโดว์ทำหัวเล็ก( o_O) ถอดปลอกคอเอง พอเรากลับมาอีกทีเหลือแต่ปลอกคอกับโซ่ให้ดูต่างหน้าเท่านั้น.....//ร้องไห้//..... เฮ้อ.... กว่าจะได้อาบน้ำกันแต่หล่ะที...

ตอนที่วินโดว์มีประจำเดือน..แอบช็อก ก็ไม่เคยเลี้ยงหมาผู้หญิงมาก่อนนี่น่า.....แล้วในที่สุดสาวน้องของเราก็ท้องแล้วก็แท้งในเวลาต่อมา....อยากจะโทษว่ามันเป็นความไม่รู้ของเราเอง ก็ไม่รู้จริงๆนี่น่าว่าวินโดว์ท้อง แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าหมาท้องห้ามโดนน้ำ วินโดว์เล่นกระโดดลงเล่นน้ำซะอย่างนั้น....แล้วเหตุการณ์สะเทือนขวัญก็เกิดขึ้นตอนที่ฉันอยู่โรงเรียน พอกลับมาถึงบ้านพี่วันก็บอกว่าวินโดว์แท้งแล้ว....ฉันงงไปพักใหญ่ พอจับใจความได้ว่าวินโดว์ลงเล่นน้ำ แล้วก็วิ่งร่าเริงให้บ้านเลอะเหมือนทุกครั้ง ขณะที่ลูกๆของวินโดว์ก็ไหลออกมา พี่วันจัดการเก็บกวาดไปเรียบร้อยแล้วก่อนฉันจะกลับมา แล้วหลังจากวันนั้นวินโดว์เลยได้ไปทำหมั้นอย่างรวดเร็ว.....ตอนที่วินโดว์ไปทำหมั้นฉันไม่อยู่บ้านเพราะไปเข้าค่ายหรืออะไรซักอย่าง แต่ก็ได้รู้คราวๆว่า วินโดว์นอนซึมอยู่หนึ่งวันคงเพราะฤทธิ์ยา.....แต่ก็น่าสงสารไม่น้อยหล่ะ

หลังทำหมั้นวินโดว์กลับเป็นหมาที่ร่าเริงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกอีกครั้ง แล้วก็กินเก่งขึ้นด้วย...ทั้งอาหารคน อาหารหมา อาหารแท่ง อาหารเส้น อาหารแผ่นที่ทั้งครอบครัวฉันแล้วก็อาไล อาชูซื้อมาฝาก ยังไม่นับรวมเพื่อนบ้านรอบๆที่แม่สาวน้อยไปผูกมิตรกับเค้าอีก เมื่อก่อนเรายังไม่ได้ปิดประตูบ้าน เพราะงั้นเจ้าวินโดว์ก็เลยออกไปเที่ยวเล่นได้ตามใจ ตั้งแต่ประตูบ้านใหญ่ เลี้ยงขวาไปร้านซักรีด ที่มักจะได้ปาท่องโก๋มาประจำ ก่อนจะเลี้ยวซ้ายวกกลับมา(แต่ไม่เข้าบ้าน) ผ่านเลยไปร้านเหงี๋ยน แล้วก็เข้าไปถึงซอยสี่ (อัทยาศัยดีจริงนะยะ) ก่อนจะเข้าบ้านทางนั้น ซึ่งมีประตูเหล็กสูงแค่เอวปิดอยู่ วินโดว์จะส่งเสียงร้องหงิงๆให้เปิดประตูให้ เพราะมันเปิดจากฝั่งนั้นไม่ได้ แต่พอบ้านเราปิดประตูใหญ่ วินโดว์ก็เปลี่ยนกลยุทธ โดยการออกทางประตูเตี้ยนั้น เอาจมูกดันประตูเหล็กให้เปิดออก คราวนี้จะเข้าจะออกก็ไม่ต้องรบกวนใคร เพราะหนูทำไม่ได้ วินโดว์น้อยปิดประตูเองไม่ได้(ก็เลยกลายเป็นประตูที่เปิดอยู่ตลอดไง) นอกจากใครจะมาเห็นแล้วปิดประตูนั้นเข้าให้ เจ้าวินโดว์ก็จะมาร้องหงิงๆให้เปิดประตู แถมด้วยกลยุทธล่าสุด พี่วินโดว์จะคอยออกพร้อมรถที่เข้าออกประตูใหญ่บ่อยมากกกกกก ในแต่ละวัน เพราะใช้ประตูรีโมททำให้เราไม่จำเป็นต้องออกจากรถ แต่ฉันก็ต้องออกมาเป็นประจำ แน่นอนไม่ใช่เพื่อเปิด ปิดประตู แต่เอาไว้กันวินโดว์ต่างหาก แต่หมาน้อยช่างเที่ยวของเราก็สามารถทำสถิติหลุดรอดไปได้ไม่น้อยเลยหล่ะ ทั้งกลยุทธวิ่งไปเฉยๆบ้าง วิ่งไล่เราบ้าง ทำเฉยๆให้เราตายใจแล้วก็ผลุบออกไปในวินาทีสุดท้ายบ้าง.....ช่างฉลาดเกินตัวจริงนะ

วินโดว์ชอบกินทาโร่ วินโดว์ชอบกินคุกกี้เกษตร วินโดว์ชอบกินกระยาสาท วินโดว์ชอบกินปาท่องโก๋ แต่วินโดว์ไม่ค่อบชอบกินข้าว ไม่รู้ว่าเพราะให้ขนมระหว่างมื้อ อาหารระหว่างวันมากไปหรือเปล่า พอเรียกกินข้าวที่ไร วินโดว์ทำหน้าเบื่อๆ แล้วก็เขี่ยกินแต่เนื้อทุกที...เราลองพยายามเอาหมูสับมาต้มคลุกกับข้าว เอาตับหั่นเป็นชิ้นเล็กๆให้กิน แต่วินโดว์ก็ยังสามารถเขี่ยเอาเนื้อและเหลือข้าวไว้ให้เราดูต่างหน้าได้ทุกวันซิน่า....วินโดว์ขอบแทะกระดูก และด้วยความไม่รู้อีกเช่นกัน ทำให้วินโดว์กินกระดูกมากเกินไปจนถ่ายไม่ได้ ต้องเอาไปส่งคุณหมอ แอบเขินไม่น้อยที่คุณหมอเอาก้อนอึวินโดว์มาให้ดู นั้นมันกระดูล้วนๆเลยอะ หลังจากนั้นวินโดว์ก็เลยถูกห้ามแทะกระดูกไก่ และกระดูกชิ้นใหญ่ไปตลอดการ....+++ข้อสังเกต วินโดว์ชอบกินของหวาน แต่วินโดว์ไม่ดุเลย....ไม่เคยมีประวัติกัดใคร(นอกจากฉันที่ทำหน้าที่จับหัววินโดว์ตอนที่ให้คุณหมอฉีดยา หรือไม่ก็คุณพี่ตอนที่พยายามใส่ยาทาแผลให้. แต่ให้กัดยังไงก็ทำได้แค่งับๆ ไม่ได้ทำให้ใครเสียเลือดซักครั้ง //ยิ้ม//)

วินโดว์เป็นหมาที่ชอบเล่นมากกกกกกกกกก แม่สาวน้อยสำรวจไปทั่ว จนได้แผลไปเพียบ ตั้งแต่โดนหญ้าเจ้าชู้ติดขนจนพันกันยุ่ง โดนแมลงต่อย หรือแม้แต่ตอนเด็กๆที่วินโดว์ไปแหย่โตโต้เจ้าหมาแก่ตาเดียวจนโดนงับหัวเลือดโชกแล้วก็เกือบตาบอด แต่ดูเหมือนว่าเหตุการณ์ครั้งนั้นจะไม่สามารถหยุดความช่างสงสัยของเจ้าวินโดว์ได้ วินโดว์ยังคงเที่ยวไปเรื่อย จนหูบวมต้องทายาอยู่เป็นอาทิตย์ และแน่นอนโรคยอดฮิตของหมาไทย วินโดว์เป็นขี้เรื้อน...//กรี๊ด// แม่ต้องทาน้ำมันก๊าด กำมะถัน แล้วก็ยาหมออยู่นานกว่ามันจะดีขึ้น กว่าจะทายาได้แต่ละทีเหนื่อยน้อยเสียเมื่อไหร่หล่ะ หนักว่าอาบน้ำอีกมั้ง....ทั้งความถี่และความยาก กว่าจะจับมาทาได้ ทาเสร็จถ้าแม่เจ้าพระคุณไม่เลียออกก็โดดลงบ่อปลาซะอย่างนั้น แถมถ้าครั้งไหนมียากิน ก็แทบกระอักกันทั้งคนทั้งหมา คงเคยป้อนยาหมาใช่มั้ยคะ คุณหมอสอนว่าให้ลองเอาผสมข้าว ยัดไปในอาหาร...สำเร็จเพียงครั้งสองครั้งแรก ไม่ใช่ว่าแม่สาวไม่ยอมกินของที่ป้อนให้หรอกนะ แต่เจ้าตัวดีกินแล้วคายยาทิ้ง แถมยังกระดิกหางดิ๊กๆขออีกซะด้วย เลยใช้วิธีใหม่ คุณหมอให้ยัดยาลงคอไปลึกๆ แล้วปิดปากเอาไว้รอจนกลืนเข้าไปเอง.....คุณหมอทำง่ายมาก ฉันลองอยู่สองครั้งวินโดว์ดูทรมานแล้วก็พยายามเอายาออกมาจนสำเร็จ(ทุกครั้ง) หลังจากนั้นก็หนีไปเลย....งอนคนป้อนไปอีกสามวัน.....เพราะงั้นวิธีนี้เลยไม่ได้เอามาใช้อีก....เพราะสงสารวินโดว์แล้วก็ไม่อยากถูกงอน!! //หัวเราะ//

เมื่อแก่ตัวขึ้นวินโดว์น้อยของเราก็มีโรครุมเร้า ที่หนักสุดคงเป็นโรคอ้วน วินโดว์อ้วนมาก มากจนนอนทับขาตัวเองแล้วเป็นเหน็บ ต้องเดินกะแผลกๆอยู่พักใหญ่ ไอ่เราก็นึกว่าน้องหมาเป็นอะไร โดนหนาม โดนกัด โดนโน้น โดนนี่ พยายามจะมาดู แต่ถ้าวินโดว์ไม่ชักขาหนี ก็คิดว่าเราเล่นด้วยซะอย่างนั้น ไอ่เราก็ยิ่งห่วง กว่าจะรู้ว่าพี่วินโดว์แค่เป็นเหน็บก็ตอนที่คุณหมอหมามาฉีดยาน้องหมาทั้งหลายที่บ้านแล้วทักว่าเจ้าวินโดว์อ้วนมากระวังจะเป็นเหน็บ แถมยังแนะนำให้ลดความอ้วนด้วย (เจ้าของเขินอีกครั้ง.....แหมแค่ดูเจ้าของก็น่าจะรู้ว่าหมาน้อยก็ต้องอุดมสมบูรณ์ไม่แพ้กัน) ตั้งแต่นั้นมา วินโดว์เลยอดกินคุกกี้เกษตร เปลี่ยนไปกินนมอัดเม็ดนานๆครั้ง(เอาไว้เสริมแคลเซียมตามทฤษฏีของบ้านเรา) กับทาโร่แบบใส่ผงชูรสน้อยยยยยยที่สุด(เท่าที่จะหาได้) อดกินกระยาสาท(เพราะที่บ้านเลิกทำ) ส่วนอาหารแท่ง อาหารแผ่นที่ทำจากหนังสัตว์ก็เลิกให้(เพราะกลัววินโดว์ฟันหัก...แน่นอนตามทฤษฏีที่คิดเอง) แต่เท่าที่ดู วินโดว์ไม่ได้อ้วนน้อยลงเลย......=_=

เมื่อไม่นานมานี้ อากาศร้อนจัด วินโดว์เลือดกำดาวไหล คุณหมอบอกว่าเพราะอากาศร้อนไป ให้พาเจ้าวินโดว์ไปที่เย็นๆ คุณพี่ที่รักพาพี่วินโดว์ไปนอนข้างแท๊งน้ำ ก่อนจะรายงานข่าวให้ฉันรู้ แล้วก็ต้องคอยเอาน้ำแข็งไปป้อน ซักพักใหญ่เลือดก็หยุดไหล....นั้นเป็นครั้งแรกที่เราเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าวินโดว์แก่ขนาดไหน

ผ่านฤดูร้อนไปไม่นาน คุณพี่โทรมาบอกว่าวินโดว์เริ่มไม่ค่อยลุกมากินข้าว แล้วก็ตัวบวม บางครั้งวินโดว์ก็นอนนิ่งอยู่กับที่นานมากๆ จนคุณพี่ต้องเข้าไปดูใกล้ ถึงค่อยสบายใจว่าวินโดว์ยังหายใจอยู่

วินโดว์ยังตัวบวมแล้วก็ดูไม่ค่อยมีแรง แล้วยังหายใจลำบากขึ้น เราอยากให้วินโดว์ไปหาหมอ แต่ก็ไม่กล้าจะเคลื่อนย้าย หมอก็ไม่สามารถมาหาวินโดว์ได้ อาชูบอกว่ามีร้านหมออีกที่แถวบ้านอาชู จะลองถามหมอดูว่ามาได้มั้ย.....

แต่ทุกอย่าง...ช้าไปแล้ว.....

วันนี้มีmiss call 3 ครั้งหลังเลิกเรียน ไม่โชว์เบอร์ เป็นไปได้สูงว่าที่บ้านโทรมา ฉันก็เลยโทรกลับ ตอนที่มานั่งเล่นที่สตาร์บัคตอนเย็น คุณพี่อยู่ระหว่างทางกลับบ้าน บอกฉันว่า วินโดว์ตายแล้ว แม่โทรมาบอกตอนก่อนเลิกงาน.....นั้นเป็นการสูญเสียครั้งแรกในขณะที่ฉันอยู่ประเทศนอก และฉันก็ร้องไห้

ตอนนี้วินโดว์หลับแล้ว สาวน้อยของฉันนอนอยู่ที่สวนหลังครัวใหญ่......ตอนนี้จะไม่มีใครวิ่งไล่จับอาบน้ำ ไม่มีใครห้ามไม่ให้อออกจากบ้าน ไม่มีใครบังคับให้กินยาขมๆแล้วนะ.......หลับให้สบายหล่ะ//ยิ้ม//

ขอโทษนะที่ไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ขอโทษนะที่ไม่ได้ดูแลให้ดีกว่านี้ ขอโทษนะที่ไม่ได้กอดวินโดว์เป็นครั้งสุดท้าย.....

ขอบคุณมากสำหรับช่วงเวลาสิบกว่าปีที่ได้อยู่ด้วยกัน

บ๊ายบายวินโดว์ หลับให้สบายนะสาวน้อยของฉัน

Create Date : 12 ตุลาคม 2549

Last Update : 12 ตุลาคม 2549 0:35:21 น.

6 comments

Counter : 479 Pageviews.

โดย: erol

วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:2:35:38 น.

เสียใจด้วยนะคะ

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 12 ตุลาคม 2549 เวลา:8:06:21 น.

ชั้นอยากให้มันอยู่ สบายๆไม่ เจ็บปวดทรมานอีกต่อไป

โดย: berry shortcake IP: 58.8.126.98 วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:0:51:48 น.

นึกถึงตอนที่เราถอดรถเข้าที่จอด
วินโดว์จะมายืนแล้วมองซ้ายมองขวาเหมือนช่วยดูรถให้เลย

โดย: berry shortcake IP: 58.8.124.194 วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:18:51:24 น.

จะหาตัวใหม่มาเลี้ยงหรือเปล่าคะ

เราไม่เคนเลี้ยงหมาเลยอ่ะ เพราะว่าแพ้ขนมัน แค่เลี้ยงตัวเองให้รอดก็ยากแว้ว

โดย: Mocha Macchiato

วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:5:45:18 น.

คงยังไม่หาตัวใหม่มาเลี้ยงหรอกค่ะ ตอนนี้ที่บ้านยังมีอีกสองตัววิ่งเล่นกันอยู่เลย......

แต่อนาคต ยังไม่รู้หล่ะ ......เคยมีช่วงที่ไม่ได้เลี้ยง.......

บ้านดูจะสงบๆ เงียบๆเกินไปซะหน่อย...สรุปว่าเหงานั้นแหละค่ะ

โดย: เมอร์คิวรี่ IP: 43.244.33.49 วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:20:14:46 น.