BlogGang.com : : merveillesxx :

Paradise Kiss : โจทย์โหดหินของการแปลงงานของ ไอ ยาซาว่า

by merveillesxx

Paradise Kiss (2011, Takehiko Shinjo, A-/B+)

อย่างที่เคยพูดบ่อยๆ ว่าการแปลงการ์ตูนของ ไอ ยาซาว่า เป็นหนังคนเล่นนี่มันไม่ง่ายเลย เพราะผู้เขียนดีไซน์ตัวละครรูปงามไว้อย่างเหนือหนังหน้ามนุษย์คนใดๆ ทั้งสิ้น ถ้ายึดติดกับการ์ตูนมากก็จะผิดหวังกับฉบับภาพยนตร์โดยง่าย

พอลองมองแบบให้ความเป็นธรรมหน่อย ในแง่การเซ็ตอัพตัวละคร ก็ถือว่า Paradise Kiss ฉบับหนังใหญ่สอบผ่านเหมือนกันนะ ยูคารินี่โอเคเลย เพราะ ชีวิตจริง เคโกะ คิตางาวะ ก็เป็นนางแบบมาก่อน, โอซามุ มุคาอิ ที่รับบทจอร์จ ถึงจะไม่หล่อมาก แต่ก็ให้การแสดงที่ค่อนข้างดี และมีเสน่ห์พอควร, ที่เหลืออย่างพวก มิวาโกะ อาราชิ อิซาเบลล่า ก็โอเค (โดยเฉพาะมิวาโกะ) แต่ที่เกือบรับไม่ได้คือ ฮิโรยูกิ...แบบว่าช่วยหาคนที่หน้าตาดีกว่านี้หน่อยได้มั้ย

การดัดแปลง Paradise Kiss จากการ์ตูนเป็นหนังมันมีข้อจำกัดสองอย่างใหญ่ๆ ด้วยกัน อย่างแรกคือ การต้องทำให้เนื้อเรื่องมันง่ายขึ้น ด้วยข้อกำจัดด้านเวลา ดังนั้นฉบับหนังก็เลยจะเน้นเรื่องงานแฟชั่นกับความสัมพันธ์ของยูคาริกับจอร์จเป็นหลัก เรื่องความสัมพันธ์สามเส้าของ อาราชิ-มิวาโกะ-ฮิโรยูกิ ก็ใส่มาบางๆ (ที่จริงจะตัดทิ้งไปเลยก็ยังได้), ภูมิหลังของจอร์จกับอิซาเบลล่ามีอยู่หนึ่งฉาก ส่วนที่ตัดไปเลยคือ พล็อตแม่ของจอร์จ (จำได้ว่าในการ์ตูนนี่สาวปิ๊งเลย แต่ในหนังแก่ง่อมเชียว)

ข้อกำจัดอย่างที่สองคือ การตีความตัวละครจอร์จ ซึ่งนี่เป็นโจทย์ที่ยากจริงๆ เพราะต้นฉบับมันเขียนจอร์จไว้ประหลาดโลกมาก พอเป็นหนังหลายมิติของจอร์จเลยหายไป ไม่ว่าจะเป็นความเย่อหยิ่ง หรือลักษณะแบบ androgyny ในหนังเหมือนจอร์จเป็นแค่ผู้ชายเอาแต่ใจแค่นั้นเอง แล้วก็จะดูอ่อนโยน ดูมีความ passive มากกว่าในหนังสือ ซึ่งจะมองว่าเป็นการตีความใหม่ของคนเขียนบทภาพยนตร์ก็ได้

แต่สิ่งที่ตีความใหม่แล้วไม่เวิร์คคือ พาร์ทนิวยอร์คตอนท้ายทั้งหมด ซึ่งเพิ่มต่อมาจากของตอนจบฉบับการ์ตูน เสน่ห์อย่างหนึ่งของ Paradise Kiss คือการจบแบบปลายเปิด และตัวละครแยกจากกัน แต่ฉบับหนังนี่ก็ดันพยายามจะแฮปปี้เอนดิ้งเอาใจคนดูเสียเหลือเกิน จากที่จบแบบอาร์ตๆ กลายเป็นจบแบบละครช่องสามซะงั้น อันนี้ไม่ได้พูดประชด ใครได้ดูแล้วลองเปรียบเทียบทั้งเนื้อเรื่อง, ภาษาหนัง, การวางภาพ จะเห็นว่ามันเหมือนละครช่องสามจริงๆ แล้วฉากจบนี้มันทำลายความขลังของตัวละครจอร์จที่อุตส่าห์ปูมาทั้งหมดไปเลย

อย่างไรก็ดี หนังก็ดูเพลินใช้ได้ โลกของแฟชั่นในหนังดูฉูดฉาดสวยงาม เต็มไปด้วยสีสันสดใส ฉากไคลแม็กซ์ตอนเดินแบบก็ทำออกมาได้จับใจพอสมควร อีกอย่างที่ชอบคือ เพลงประกอบ ทั้งเพลงร้องของ Yui และเพลงบรรเลงของ Sweetbox

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2554

0 comments

Last Update : 19 พฤศจิกายน 2554 21:43:08 น.

Counter : 4870 Pageviews.