|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
| |
โดย: Zander IP: 125.26.147.80 13 พฤษภาคม 2550 22:49:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: malancholia IP: 58.8.24.8 13 พฤษภาคม 2550 22:56:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Chubby_Gook IP: 203.113.17.180 14 พฤษภาคม 2550 0:40:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: RISHADAN PORT IP: 203.113.37.8 14 พฤษภาคม 2550 3:25:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: grappa 14 พฤษภาคม 2550 7:38:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: nanoguy 14 พฤษภาคม 2550 12:23:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปืนกล IP: 203.131.217.33 14 พฤษภาคม 2550 15:56:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: http://mew-j.spaces.live.com IP: 203.113.61.107 15 พฤษภาคม 2550 0:25:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: merveillesxx IP: 161.200.255.162 15 พฤษภาคม 2550 2:32:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟ้าดิน 15 พฤษภาคม 2550 3:22:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: zoxmok IP: 124.176.72.142 15 พฤษภาคม 2550 8:09:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: zoxmok IP: 124.176.72.142 15 พฤษภาคม 2550 8:13:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: initial A IP: 203.209.119.86 15 พฤษภาคม 2550 10:14:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: initial A IP: 203.209.119.86 15 พฤษภาคม 2550 10:23:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: mew-j IP: 203.113.61.107 15 พฤษภาคม 2550 13:33:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: grappa IP: 58.9.201.129 15 พฤษภาคม 2550 22:48:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: mew-j IP: 203.113.61.108 16 พฤษภาคม 2550 0:49:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: merveillesxx IP: 161.200.255.162 17 พฤษภาคม 2550 3:57:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: it ซียู IP: 58.10.102.32 17 พฤษภาคม 2550 18:44:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: initial A IP: 210.1.13.194 18 พฤษภาคม 2550 13:16:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: zoxmok IP: 124.184.247.228 18 พฤษภาคม 2550 20:21:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mesia_82 IP: 203.144.224.162 19 พฤษภาคม 2550 10:23:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: it ซียู IP: 58.10.102.243 19 พฤษภาคม 2550 13:48:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: coming soon (The Yearling ) 27 พฤษภาคม 2550 14:44:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: kit IP: 203.113.61.107 30 พฤศจิกายน 2550 22:02:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: kit IP: 203.113.61.107 30 พฤศจิกายน 2550 22:20:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
1. Spider-Man 3 (2007, Sam Raimi, B-)
เป็นการปิดไตรภาคที่ไม่สวยงามเอาเสียเลย สำหรับไอ้แมงมุม
ตอนแรกเห็นว่าธีมของหนังภาคนี้คือการเข้าสู่อำนาจด้านมืด (drak force) และลุ่มหลงในอำนาจ ก็เข้าใจไปว่านี่จะทำให้ spiderman กลายเป็น the power trilogy เพราะภาคแรกพูดถึง "ความ
อำนาจกับความรับผิดชอบ" ภาคสองพูดถึง "การละทิ้งอำนาจ" และแอบในใจไว้เล็กๆ ว่าความลุ่มหลงในอำนาจในภาคสามอาจมีสารแฝงนัยถึงท่านผู้นำบ้าง (เหมือนที่ The King and the Clown
เคยทำ)
แต่คงลืมไปว่า spiderman เป็นหนังที่ชูทัศนคติแบบ "อเมริก๊า อเมริกา" หนังก็เลยไม่มี context อะไรแบบนั้น หนังกลับแสดงภาพว่าสไปเดอร์แมทนสำคัญต่ออเมริกา (โดยเฉพาะ "นิวบอร์ก"
ขนาดไหน) ฉากท้ายๆ ที่สไปเดอร์กระโดดลงมา โดยมีธงชาติอเมริกาเป็นฉากหลัง อาจจะเป็นฉากที่ฮาที่สุดของปีนี้เลยก็ได้
ส่วนในตัวหนังเอง หนังกลับถ่ายทอดการเข้าด้านมืดของปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ ด้วยการ ....ให้โทบี้ แม็คไกวร์เขียนขอบตาดำ และมาเมื่อถึงฉากพาร์คเกอร์จีบสาวกลางถนน พร้อมกับเต้นระบำท่า
เดียวของ จอหืน ทราโวต้า ในหนัง Saturday Night Live ทุกอย่างก็ถึงจุดจบสั้น สไปเดอร์แมนจากสองภาคแรก ได้ตายอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว
จุดเด่นของสไปเดอร์แมนคือ เขาเป็นฮีโร่ที่มีลักษณะมนุษยนิยมสูง คนดุสามารถ connect กับเขาได้ง่าย (อย่างเช่นชุดแปลงกลายแบบบ้านๆ) ต่างจาก superman (ไม่ใช่มนุย์โลก) และ batman
(ที่เป็นมหาเศรษฐีผู้มีอาการทางจิต - ฮา) จุดที่ผิดพลาดของภาคนี้ก็คือ มันดู "การ์ตูน" เกินไป เปรอะไปด้วย CG จนน่าเวียนหัว และมุกตลกอันพร่ำเพรื่อ
นอกจากนั้นหนังยังโชว์โง่อะไรหลายอย่าง อย่างเช่น ตัวละครของโทเฟอร์ เกรซ มองเห็นพาร์คเกอร์ในโบสถ์ในระยะความสูงขนาดนั้นได้ยังไง? (ถ้าเช่นนั้นเค้าควรไปเป้นนักแม่นปืน ไม่ใช่นักข่าว
กิ๊กก๊อก), ทำไมพ่อบ้านถึงมาบอกความจริงกับแฮร์รี่เอาป่านนั้น และฉากที่วีน่อมเกลี้ยกล่อมแซนด์แมนให้เป็นพวกด้วยคำพูดเพียง 2-3 ประโยค ...โอ้ อะไรๆ มันง่ายดายขนาดนั้นเชียวหรือ
มาถึงตอนนี้เรามีทั้งข่าวดีและข่าวร้าย - ข่าวดีก็คือ โทบี้ แม็คไกวร์ จะมาต่อสัญญาแล้ว ส่วนข่าวร้ายคือ เค้าประกาศสร้างหนังอีก 3 ภาค!!! ฮ่า ฮ่า ฮ่า
2. Now and Forever (2006, Kim Seong-jung, C)
ไม่น่าเชื่อว่า 5 ปีผ่านไป หนังเมโลดราม่าเกาหลี ไม่มีอะไรพัฒนาขึ้นเลย ด้วยพล็อตสูตรๆ ที่ซ้ำซากยิ่งกว่ารสชาติมาม่า เริ่มต้นด้วยพระเอกนางเอกที่ทะเลาะกัน ไม่ถูกกัน และต้องพัวพันกันด้วยเหตุบังเอิญ (จำพนกวไหนก็ได้ ไม่ต้องน่าเชื่อนักหรอก) จากนั้นเค้าทั้งสองก็รักกัน ...แล้วยังไงต่อ...ใช่แล้ว! นางเอกก็ต้องเป็นโรคร้ายอะไรสักอย่าง จนใกล้ตาย โดยคุณสมบัติของโรคห่านี้ก็คือ โรคอะไรก็ได้ที่ "ไม่แสดงอาการ ก็ร้ายแรงเฉียบพลัน และลุกลามไว" และขอบคุณพระเจ้าที่หนังเรื่องนี้เลิกใช้โรคลูคีเมียแล้ว (ฮา)
3. Valley of Flowers (2006, Pan Nalin, A)
นี่คือ The Fountain ฉบับฮินดู หนังพูดเรื่อง immortality และความน่ากลัวของมัน
4. The Night Time Picnic (2006, Masahiko Nagasawa, B+)
ทำไมพระเอกเรื่องนี้ต้องทำหน้าเหมือนปวดขี้ตลอดเวลา
5. Next (2007, Lee Tamahori, C+)
ดิฉันดูหนังเรื่องนี้ด้วยเหตุผลเดียวคือ จูลี่แอน มัวร์