<<
มกราคม 2556
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
28 มกราคม 2556
 

"ความสุขหมายเลข5 "Find inspiration" (ภูกระดึง-เลย)

"ความสุขหมายเลข5 "Find inspiration" (ภูกระดึง-เลย)

วันที่ 16 พฤจิกายน 2555


               หลังจากกลับมาจากเวียดนาม ร่างกายเดี้ยงมากเหนื่อยและไม่อยากออกไปไหน Smiley
กลับมาได้ไม่กี่วันเพื่อนอีกกลุ่มก็โทรมาเอ่ยปากว่า "แกหนาวนี้ไปปีนภูมั้ย" ในชีวิตยังไม่เคยปีนภูที่ไหนเลยค่ะ
เลยคิดว่าอยากลองไปซักครั้ง เลยตบปากรับคำไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะหายเหนื่อยหรือยัง เพราะไปเวียดนามครั้งนี้ใช้พลังงาน
ไปเยอะพอสมควร..................

ไม่เคยเลยักครั้งในชีวิตที่ได้เดินขึ้นที่สูงๆด้วยขาของเราเอง

        ในกรุงเทพมีทั้ง ลิฟท์ บันไดเลื่อน ฉันแทบไม่เคยมองเห็นความสำคัญของบันไ

แต่ครั้งนี้แหละที่้เปลี่ยนแปลงฉัน การไปภูกระดึงครั้งแรกันตบปากรับคำเพื่อนไป

        โดยไม่รู้ว่ามีนรกรอฉันอยู่ Smiley


    วันที่ 16 ที่สถานีขนส่งหมอชิตราซื้อตั๋วไว้ล่วงหน้า 3 วัน แนะำเลยนะคะ
สำหรับท่านที่จะไปซื้อตั๋วล่วงหน้าก่อน 1 อาทิตย์จะดีมากและซื้อตั๋วของ บขส. เถอะค่ะ
ของเราตอนที่จองตั๋ว บขส เต็มค่ะ เลยต้องจองบริษทอื่นซึ่ง.........เดี๋ยวเล่าค่ะ
แนะนำ บขส. จริงๆนะ ตอนซื้อตั๋วบอกว่าไปลง "ผานกเค้า" ค่ะราคาประมาณสามร้อยกว่าๆ

      นั่งรถบริษัทเอกชนรอบ 3 ทุ่มค่ะจะไปถึงผานกเค้าตอนเช้าพอดี
ขณะกำลังนั่งรถ คุยกัน กินหนม ด้ด๊า รถเคลื่อนตัวออกไปจากกรุเทพ
   ประมาณ 5 ทุ่ม รถจอดข้างทางแบบงงๆและแอร์ดับลง
   ไม่มีใครชี้แจงอะไร ทั้งรถเงียบ่านไปหนึ่งชั่วโมงรถยังคงไม่ขยัี
   เราเริ่มคิดในใจว่า นี่คงเป็นผลจากการจองรถบริษัทเอกชนแน่เลยSmiley
   คนในรถเริ่มทนบรรยากาศอบอ้าวไม่ไหว ลงไปเดินด้านนอกรถจนได้ความว่า
   รถเสีย รอรถมาเปลี่้ยนใช้เวลารอสองชั่วโมงครึ่ง Smiley "ครั้งหน้าหนูจะจอง บขส."

    ถึงผานกเค้าตอนเช้าตรู ที่ท่ารถจะมีร้านข้าวและจองตั๋วขากลับได้ค่ะ
เราต้องนั่งรโดยสารต่อไปที่อุทยานอีกต่ค่ารแล้วแต่คนในถค่ะ ถ้าคนเต็มเร็วก็ 30
ถ้าเหมาก็ 300 แต่คนละคนหน้าตาเพลียมั่กๆ

    พอถึงภูสิ่งแรกที่ต้องทำคือซื้อบัตรค่าผ่านทางค่ะ ลงทะเบียนนักทองเที่ยวว่าขึ้นไปกี่วัน
ลงทะเบียนขยะ และ ใครที่คิดว่าแบกสัมภาระขึ้นไปไม่ไหว จ้างลูกหาบเลยค่ะกิโลละกี่บาทนี่จำไม่ได้แล้วค่ะ
ขออภัย เราจ้างหาบค่ะกลัวไม่ไหวSmiley เดี๋ยวจะแย่

ด่านทั้งหมดที่ต้องฝ่าฟันค่ะ สังเกตุว่าลักษณะป่าจะหลากหลายมีอะไรแปลกตาตลอด


ยิ่งสูงยิ่งหนาว คงใช้ไม่ค่อยได้ที่นี่ เพราะอากาศร้อนทั้งวันเลย Smiley
อันนี้คือชื่อด่านที่เราต้องตะลุยค่ะ บอสอยู่ด้านบนSmiley


จุดชมวิวแรก ทุกคนหอบแฮ่กๆ


ของที่ควรติดตัว ยาดม ้ำื่น ผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อ (ในกรณีอยากประหยัด เพราะยิ่งสูงของยิ่งแพง)
อากาศร้อน เหงื่อไหล เริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ หน้าร้อนผ่าว ขาสั่น


จุดพักเหล่านี้เปรียบเสมือน โอเอซิส กลางทะเลทราย ให้นักเดินทางผู้กระหายและเหนื่อยล้าได้พัก
เนื่องจากภูกระดึงเป็นสถานที่ปีนเขาเลเวล 1 Beginner ควรมาที่นี่ก่อนจะไป เขาหลวง,สอยดาว gg
มีนัก่องเที่ยวมากมายมาที่นี่ เลยมีร้านอาหารและความสะดวกสบายบริการเยอะกว่าที่อื่น
เลือก้านค้าได้เลย แม่ค้าอัธยาศัยดีชวนคุย ยิ้มแย้มแจ่มใส Happy มากๆๆที่ได้พักหม่ำข้าวSmiley





เหมือนสวรรค์มาโปร






นทางนั้นไม่ได้เรียบง่าย ต้องกระโดดจากหินก้อนนี้ไปก้อนนั้น


ใช้เวลาในการขึ้นไปถึงยอดประมาณ 5 ชั่วโมง อาจน้อยหรือมากกว่านั้นตามความสามารถของบุคคล


ถึงยอดแล้วววววว Smiley ระยะทาง 5 กิโลเมตที่เป็นทางขึ้นและขึ้นตลอดส่งผลให้ขาแข็งเป้ก


ในขณะที่กำลังดีใจอยู่นั้น เพื่อนบอกว่ายังไม่ถึงที่พักต้ิองเดินต่ออีก 3 กิโลเมตรทางตรงT^T ความฝันแตกเป็นเสี่ยง
ถึงกระนั้นก็ลากขาอัน(แข็ง)แรง ไปยังที่พักนักท่องเที่ยว

ตอนที่อยู่บนยอดภูฉันได้ยินเสียงแปลกๆ เพื่อนฉันบอกว่าลองเงี่ยหูฟังดีๆสิ
ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง เป็นเสียงที่ไม่คุ้นชินไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อน
..............เสียงของลม ลมมีเสียงด้วยหรอ!!!
เป็นเสียงสายลมกำลังปะทะกับยอดสน และ ภูเขา เสียงของสายลมเพราะมาก
ตาฉันเบิกโพรงเมื่อเสียงนั้นเริ่มชัดเจนขึ้น สายลมกำลังพูดอะไรบางอย่าง
เป็นคำพูดที่คุณต้องไปฟังกันเอาเอง..............ว่าสายลมกำลังบอกอะไร


นั่งพัก,ลูกสนในป่าข้างทาง


ลางกางเต้นท์ ราคาย่อมเยามากค่ะจุได้สามคนแหนะได้บรรยากาศดี ที่เหลือก็แค่เช่าเบาะรองและุงนอน
สามารถเตรียมขึ้นไปเองได้  และสำคัญมาก "ยากันแมลงและทากดูดเลือด" ระวังโดนไต่ขาSmiley
หรือใครกลัวลำบาก บ้านพักก็มีค่ะแต่ต้องจองล่วงหน้าเยอะๆ

เรื่องอาหารด้านบนมีขายทุกอย่างค่ะ จานละประมาณ 60 มีร้านให้เลือกเยอะแยะไม่ต้องกลัวอดหยาก
แถมให้เยอะมากๆด้วย ชนิดว่าล้นจานSmileyคุ้มค่ากับราคา ร้านขายของใช้ก็มีค่ะ
แต่ถ้าอยากประหยัดเตรียมมาก็ได้ พวกอาหารกระป๋องอาหารแห้ง แล้วมาขอน้ำร้อนด้านบน

วันนี้ขอนอนก่อนค่ะ พรุ่งนี้ไปดูพระอาทิตย์แรกกัน


ตื่นตั้งแต่ตีสี่ เดินถือไฟฉายมาที่"ผานกแอ่น"เห็นแสงไฟจากท้องถนน อากาศที่เย็นต้องหยิบเสื้อกันหนาว
และผ้าพันคอติดมา อยากเจออาทิตย์แรกเป็นที่สุดเลย


ท่ามกลางไอเย็นๆ แต่ตาพวกเราร้อนผ่าวมาก Smileyุ่รักหลายคู่นั่งเคียงข้างกัน
กุมมือพิงไหล่แนบชิสายตาหลายคู่คาดหวังอาทิตย์แรก เป็นภาพที่ทำให้คนโสดเกิดอาการร้อนผ่าว

เจ็ดโมงกว่าแล้ว พวกเราทุกคน่อนข้างผิดหวังต้องเดินกลับที่พัก
เพราะเมฆมากไม่สามารถมองเห็นไข่แดงได้ Smiley อดเจอกันเลย




งที่ในภูกระดึงเราจะได้ยินเสียงกระดิ่ง ฉันมองหาต้นตอของเสียงบว่ามีกระดิ่งห้อยอยู่ตามต้นไม้
มันคือหนึ่งในตำนานอันเก่าแก่ของภูกระดึตั้งแต่สมัยก่อน เกี่ยวกับเสียงกระดิ่งบนภูเขา


อากาศค่อนข้างเย็นสบาย เราทานข้าวเช้าแล้วเริ่มออกเดินทางสำรวจธรรมชาติบนภู
และจะไปจบทริปวันนี้ในสถานที่ยอดนิยมอย่าง"ผาหล่มสัก"


น้ำใสจังSmiley






รรมชาติเป็นของฟรีที่เราไม่ต้องเสียเงิน น้ำก็ฟรี อากาศดีฟรี สวนทางกันกลางเมืองใหญ่ๆ
คนหลายคนยินดีจ่ายเยอะเพื่อได้บ้านในสวน มีพื้นที่ปลูกต้นไม้เยอะ มีสวน
แปลกที่ธรรมชาติสามารถขายได้ราคาสูงในเมือง ทั้งๆที่มันคือของฟรี


 มีเรื่องละทึกใจมาเล่าให้ฟัง เรื่องมีอยู่ว่าเราก็เดินกันปกติในเส้นทางเดินชมน้ำตกตอนประมาณสิบเอ็ดโมง
พวกเราได้ยินเสียงไม้ไหวแต่ไม่มีใครทัก เดินมาอีกซักพักได้ยินเสียงเหมือนไม้ล้ม ทีนี้หละวิ่งกันตาเหลือกSmiley
เหตุเพราะกลัวว่าจะเป็นช้าง ซึ่งช้างเป็นสัตว์ที่ค่อนข้างดุร้าย ถ้าเจอกันในป่าเรามีสิทธิรอดยาก
หลังจากพวกเราวิ่งหนี ได้ยินเสียงชะนีในป่าร้องตามมาเป็นทอดๆคิดว่านั่นคงจะเป็นช้างแน่ๆ
ชะนีร้องเหมือนเตือนภัย  ไปเที่ยวยังไงก็ต้องระวังช้างด้วยนะคะ




ช่วงที่พวกเรามาใบเมเปิ้ลยังไม่แดงเท่าไรเลย


เห็นแค่นี้ก็ดีใจแล้ว คุ้มค่ากับที่มาตามหา




เดินไปเดินมาก็มาถึงสระอโนดาต เป็นเส้นทางที่ช่วงบ่ายสามจะปิด เพราะว่าสัตว์ป่าจะเริ่มมากินน้ำ
น้ำในสระในมาก อยากลองซักอึก


มุ่งหน้าต่อไปบนเส้นทางที่เวิ้งว้าง ตอนนี้เพิ่งบ่ายโมงเอง T^T หนทางยังอีกยาวไกลวันนี้เดินสิบกว่ากิโลเมตร






จุดนี้มองในระยะหลายกิโลเมตรไม่เห็นเงาผู้คนเลย มีแค่เราสามคน




และแล้วก็มาถึงผาเหยยบเมฆ ฉันมองเห็ผู้ชายคนนึงเค้าเดินมาคนเดียว
มาหยุดที่หน้าผาแห่งนี้ เหม่อมองออกไปไกลแสนไกลฉันไม่รู้ว่าหัวใจของเค้าลอยไปถึงไหน
ภูกระดึงจะว่าไปก็เป็นสถานที่ๆโรแมนติคมาก

มีทั้งคู่รักมาเติมเต็มความทรงจำดีๆ...........ซึ่งกันและกัน
กลุ่มเพื่อนเดินทางด้วยกัน.........,ลำบากด้วยกัน,หัวเราะด้วยกัน
คนเดียว.........บางที่เค้าอาจจะมาเตือนความจำว่าครั้งหนึ่งเคย
ใช้เวลาแสนสำคัญร่วมกัีบใครซักคที่นี่

ฉันมองออกไปพลางคิดแบบนี้ในหัว ทันใดนั้นมีเสียงตะโกนว่า
"จะเล่นมิวสิควีดี
โอหรอ เดินต่อได้แล้ว" เพื่อนฉันตะโกนมาไกลSmiley


ดอกไม้ริมทาง ลองมองใกล้ๆและให้ความสำคัญ มันก็สวยดีนะ




ระหว่างเดินทางไปผาหล่มสักบ่ายสองกว่าๆ เหมือนเรากำลังอยู่ในแดนสนธยา
หมอกล้อมลอบตัวเราไว้ มองแทบไม่เห็นทาง้างหน้า






"มุมมหาชน"







มีคนบอกไว้ว่า
"ภูกระดึงสวยมากเลย จนลืมว่าเคยมีขา"

เป็นคำกว่าที่จริงและไม่สามารถโต้แย้งได้ วันนี้เราเดินกันราวๆ 18 กิโลเมตร
  ตอนกลับจากผาหล่มสักนี่แทบแย่ ทางมืดๆ บวกขาที่ล้ามาทั้งวัน
  มีหลายคนที่ต้องให้เพื่อนพยุง เราเดินกลับที่ำพักกับนักท่องเที่ยวกนอื่น
คุยกันระหว่างทาง ช่วยเหลือกัน........ได้เพื่อนใหม่
ในความเหนื่อยยากก็ยังมีสิ่งดีๆอยู่




เช้าวันสุดท้ายบนภูะต้องเดินกลับวันนี้ ใจหายเหมือนกัน


เซเล็บประจำภูเดินไปทางไหนมีแต่คนขอถ่ายรูป   แถมรู้งานเวลาเรียกแล้วจะหันหน้ามามองกล้อง
เธอทำงานเป็นนางแบบได้ดีมาก น้องกวาง


และเดินกลับลงภูอีกเกือบสิบกิโลเมตรSmiley


การเดินทางครั้งนี้เพื่อนฉันว่าเราโชคร้ายที่ไม่เห็น พระอาทิตย์ึ้นและตก
แต่สำหรัฉัน ฉันว่ามันคือโชคดีนะ โชคดีทีฉันไม่เห็น
มันทำให้ซักวันนึง.........ฉันจะต้องกลับมานั่งมองมันอีก รอคอยอยู่ที่เดิม
เพื่อจะพบเจอ............แสงอาทิตย์



้อฉันลืมเล่าะไรไปอย่าง............
ตอนที่เราเดินทางในภูฉันได้คุยกับคุยายท่านหนึ่งอายุอานาม 60 กว่าๆ
คุณยายเล่าว่า มาที่ภูกระดึงคนเดียวและออกจากบ้านมาเกือสิบวันแล้วSmiley
เริ่มจาก ภูทอกที่ังหวัดบึงกาฬ เราได้แลกเปลี่ยนเรื่องข้อมูลการท่องเที่ยว
กับคุณยาย............


คุณยายบอกว่าเกษียรออกมา ตั้งใจว่าจะเดินทางเที่ยวรอบประเทศไทย
ถ่ายรูปไปให้ลูกหลานดู คุณยายรู้สึกโดดเดี่ยวมั้ย? เหงารึเปล่า?
ที่ต้องเดินทางไกลๆ ผู้หญิงอายุมากตัวคนเดียวเป็นเรื่องน่ากลัวเกินไป

แต่คุณยายกล้าหาญมาก.............หนูอยากบอกว่าหนูนับถือคุณยายจริงๆค่ะ
ที่ไม่ละทิ้งความฝันของตัวเองในการออกมามองโลก
หนูจะเป็นให้ได้อย่างคุณยายค่ะ Smiley
"ภูกระดึงไม่เป็นอุปสรรคเลยต่ออายุ ร่างกาย และความฝันเลย"
ขอบคุณการเดินทางครั้งนี้
และแรงบันดาลเล็กๆจากคุณยาย



ขอบคุณนะสำหรับความสุขที่หาไม่ได้ในเมืองใหญ่หวังว่า ซักวันเราคงเจอกันอีก...............


                    หลังจากที่ฉันกลับมา ฉันเดินขากะเพลกไป 2 วัน Smiley

อโทษที่ย้อนหลังไกลนะคะพอดีคอมพังช่วงสิ้นปีั เลยไม่ได้อัพ ตอนนี้จะเริ่มอัพย้อนหลัง
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ




Create Date : 28 มกราคม 2556
Last Update : 29 มกราคม 2556 0:14:23 น. 4 comments
Counter : 2342 Pageviews.  
 
 
 
 
เขียนเล่า ได้สนุก เห็นภาพเลย มีโรแมนติกนิด ๆ ชอบครับ

ชอบภาพที่ถ่ายต้นไม้มีราก ดูสวย...
 
 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:9:39:25 น.  

 
 
 
คุณ ไวน์กับสายน้ำ ถ้าชอบอย่าลืมติดตามตอนหน้านะคะ
^_^ ยังมีทริปเล็กๆของ เดือนธันวาคมอีก
 
 

โดย: Become_the_Wind วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:23:45:20 น.  

 
 
 

 
 

โดย: Kavanich96 วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:5:04:09 น.  

 
 
 
เล่าเรื่องได้สนุกดี อ่านไปยิ้มไปค่ะ
 
 

โดย: x IP: 182.52.115.63 วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:12:38:57 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

Become_the_Wind
 
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




Hello เพิ่งเริ่มเขียน บล๊อค ตื่นเต้นมากมายยย ~
New Comments
[Add Become_the_Wind's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com