BlogGang.com : : Become_the_Wind : "ความสุขหมายเลข4 - Finale "สู่โลกใบใหม่ " Hoi an" (เวียดนาม)

Little Traveler

<<

มกราคม 2556

>>

		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

18 มกราคม 2556

"ความสุขหมายเลข4 - Finale "สู่โลกใบใหม่ " Hoi an" (เวียดนาม)

"ความสุขหมายเลข4 - Finale "สู่โลกใบใหม่ " Hoi an" (เวียดนาม)

"ความสุขหมายเลข4 - Finale "สู่โลกใบใหม่" (เวียดนาม)

วันที่ 23 ตุลาคม 2555

สวัสดี เป็นคำที่ไม่ว่าจะัได้กล่าวเมื่อไรก็สุขใจเมื่อนั้น
ฉันมีความสุขเหมือนกันเมื่อยามที่มีเพื่อนๆมาทักทาย ไถ่ถามหรือสวัสดีซึ่งกันและกัน
บล๊อคนี้ก็คงเหมือนห้องเล็กๆที่ฉันไม่ได้คาดหวังว่่าเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านจะชอบและเห็นด้วยกับฉันทุกทุกเรื่อง
เพียงแค่หวัีงว่า่เราจะมีความสุึข และ สนุก ไปด้วยกันกับการเดินทางเล็กๆ ของคนตัวเล็กๆอย่างฉัน
ดีใจมากเลยค่ะที่ได้ เอ่ย"สวัสดี"อีกครั้ง

ไฟดับเมื่อคืนทำเอาฉันนอนหลับไม่เต็มที่กระสับกระส่ายและทรมาน แต่พอนาฬิกาดังขึ้นตอน 5.30 น. ฉันก็เริ่มลุกขึ้นจากเตียง
อาบน้ำ ไปเช่าจักรยานร้านเดิม คุณยายร้านจัีกรยานยังคมมีรอยยิ้มที่สดใสรับเช้าวันใหม่ ฉันออกมาโดยไม่มีเพื่อนคู่ใจของฉัน
เราแืทบไม่เคยแยกจากกันตลอดทริป ไปไหนไปกันแต่ครั้งนี้ฉันไปคนเดียว ที่หาดเก๋าได๋ ไปเพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้น

*เกร็ดเล็กๆน้อย Cua dai หาดเ๋ก๋าได๋ น่าจะออกเสียงแบบนี้นะ เป็นชาดหาดที่อยู่ใน South china sea

ทะเลสีดำ ไม่นานก็เช้า.........แต่นี่มัน 7.30 แล้วนะ Smiley

ตลอดระัยะทาง 4 กิโลเมตรจากโรงแรม - หาดเก๋าได๋ มีฝนละอองโปรยตลอดทางดีนะที่มีร่มคันน้อยติดมาด้วย
ถ้ามาเวีัยดนามช่วงฤดูฝน อย่าลืมร่มและเืสื้อกันฝนนะคะสำคัญและได้ใช้แน่นอน

เช้านี้ค่อนข้างโชคร้าย ท้องฟ้ามืดครึ้ม ฝนโปรยปรายเม็ดเล็กๆเกือบตลอด ทำให้ฉันหมดโอกาสที่จะพบเจอกับอาทิตย์แรก
ทะเล........เป็นสถานที่โปรดของฉัน และคิดว่าคงจะพิเศษสำหรับใครหลายๆคนทำไมหน่ะหรอ
ฉันว่าเวลาที่เราต้องการคำตอบจากคำถามในชีวิต อยากจะไตร่ตรองตัดสินใจในเรื่องสำคัญหรือ คิดคณึงถึงใครซักคน
ที่อยู่แสนไกล ฉันว่าการมองออกไปที่ทะเลช่วยได้มาก

       ทะเล..........เป็นสถานที่ๆน้ำและฟ้าบรรจบกันเมื่อเราทอดสายตา
       คลื่นเข้า่มาที่ชายฝั่งและจากไป
       ฉันมองออกไปพร้อมกับคำถามนับสิบในหัวใจฉัน
       ........................................
       และฉันได้คำตอบคำตอบที่แสนสำคัญ
       ทะเลตอบคำถามให้ฉัน..........แล้วคุึณหละมีอะไรที่ติดขัด ค้่างคาในใจหรือเปล่า
       หาเวลาพักหน่อยมั้ย? ไปที่ชายหาดเงียบๆตอนเช้านั่งจ้องมองคลื่น ให้ลมทะเลปะทะหน้า
       เอาขาไปจุ่มน้ำทะเล สำผัสกับทราย
       ถึงตอนนั้นฉันว่าคุณคงได้คำตอบแล้วหวังว่าทะเลจะตอบคำถามให้คุณนะคะ

อันนี้ฮา.....จิง นั่งอยู่ริมทะเลไม่อยากกลับเลยอยากลองสร้างปราสาท
เพื่อนเราบอกว่าเหมือนถ้ำ 5555+ Smiley

พอคนที่ชายหาดเริ่มเยอะ ฉันก็ตัดสินใจกลับดีกว่า มาปลุกเพื่อนและออกตะลุยฮอยอัน
สถานที่แรกที่เรามาคือ "สะพานญี่ปุ่น" เป็นสถานที่สำคัญ ใครมาฮอยอันไม่มาสะพานญี่ปุ่นก็เหมือนมาไม่ถึง

*วันนี้เราไปเที่ยวสถานที่สำคัญในฮอยอันพวก Oldhouses, Assembly halls, Museums ทั้งหมดนี้ซื้อตั๋วที่
Information Ticket ลองถามโรงแรมดูนะคะเค้าจะบอกจุดมาซื้อบัตรท่องเที่ยวทั่วเมืองได้ในราคา่ 5 USD

ด้านในสะพาน

น้ำเหมือนคลองแสนแสบเลย Smiley

ฮอยอันเป็นเมืองมรดกโลกด้วยนะบ้านเรือนที่นี่เป็นสีเหลืองสวยสด แปลกที่เป็นเมืองเน้นธุรกิจท่องเที่ยวแต่ยังแฝงวิถีชีวิตเดิมๆอยู่
มองฮอยอันแล้วหันมามองไทยอย่างเศร้าใจ เชียงคาน ปาย วังน้ำเขียว ภูทับเบิก พอนักท่องเที่ยวแห่ไปเที่ยว นายทุนเข้าถึงพื้นที่อย่างง่ายดาย
วิถีชีวิตคนท้องถิ่นเปลี่ยนไป ทำธุรกิจควบคู่กับรักษาวัฒนธรรม ทำไมนะประัเทศเราถึงทำไม่ได้เหมือนเพื่อนบ้าน น่าคิดมั้ย.................

จริงๆอยากจะอธิบายประวัติของวัดและสถานที่ที่เราไปมาก
แต่ด้วยภาษาอังกฤษระดับมัธยมต้น ทำให้ไม่รู้เรื่องอะไรเลยในการท่องเที่ยว
สถานที่แนวๆโบราณสถาน อาเป็นว่าชมภาพแล้วกันนะคะ(ตัดบทง่ายๆแบบนี้เลยเรอะ)

ประติมากรรมทั้งหมดพาเราเพลิดเพลินและตื่นตาตื่นใจเหมือนเด็กๆเข้าร้านขายลูกกวาด

สิ่งประดิษฐ์ฺด้านบนคือธูป สามารถซื้อได้จากในวัดราคานั้นไม่ทราบค่ะเพราะว่าไม่ได้ซื้ิอกลัวแพง
มันขดๆเหมือนยากันยุงบ้านเราเลยแผ่นป้ายตรงกลางใช้เขียนคำอธิฐาน มีคนไทยเขียนไว้เยอะพอสมควร
อ่านไปหลายๆป้าย เจอแต่ภาษาไทย

พักยกมื้อเที่ยงกับร้านอาหารชื่อดัง เมนูบุฟเฟ่หัวละ8 หมื่น 1 ชุดใหญ่ๆกินกันแทบไม่ไหวเลยทีเดียว
อาหารมื้อนี้ต้องเอา ผัก เนื้อหมูมาห่อกับแผ่นแป้งบางๆ รสชาติแปลกลิ้นมากสำหรับคนต่างถิ่นอย่างพวกเรา

ล้างปากด้วยอาหารหวานราคาแสนถูกสำหรับคนไทยคิดเป็นเงินไทยชิ้นละ 60 บาทเอง ซื้อในร้านดังๆประเทศไทยคงไม่ได้ราคานี้

วันนี้เนื่ิองจากตะลอนทัวร์เยอะ จึงต้องกินกันเยอะเพื่อเพิ่มพลังงาน (ข้ออ้าง จิงๆแล้วอยากกินไปหมดทุกสิ่งอย่างมันอร่อยง่า) Smiley

ครึ่งบ่ายเราก็ตะลอนทัวร์ศาลเจ้ากันต่อ
ฮอยอัน เป็นเมืองเล็กๆไม่ใหญ่มาก สามารุถปั่นจักรยานได้และขอแผนที่จากรีเซ็ปชั่นในโรงแรม

เมื่อหลายเดือนก่อนที่ฉันจะมาฮอยอัน ได้แต่นั่งดูรูปรีวิวอยู่หน้าคอมและจินตนาการ
ถึง "ฮอยอัน" ในแบบหนึ่ง รูปภาพต่างๆที่ดูมามันเทียบไม่ได้เลยกับการได้มายืนอยู่ในจุดที่เราเคยเห็นแต่ภาพถ่าย
ไกด์บุ๊คแค่ีบอกเส้นทางว่าอะไรอยู่ทางไหน พอมาถึงฮอยอันจริงๆฉันกลับตามหาสถานที่บางที่ไม่เจอ
วนแล้ววนอีกในเมืองเพื่อหาร้านๆนึง ฮอยอันไม่ได้เป็นอย่้างที่ฉันคิดไว้
แต่ "ฮอยอันมีอะไรมากกว่าที่ฉันคิดซะอีก"

แบบจำลองสวนขนาดเล็ก

มีทุึกศาลเจ้าเลย ป้ายอธิฐานแบบนี้

เพื่อนฉันแทบจะกลายเป็นเซเล็บในเวียดนามเลยหละ เดินไปตรงไหนใครก็มอง
บางคนมองไม่พอ มีใ้ช้มือชี้ด้วย Smiley

ตรอกเล็กๆ เล็กจริงๆ ไม่เคยเห็นอ่ะ เลยถ่ายเก็บไว้

หลังจากนั้นเราก็ไปนอนพักในโรงแรมและจองตั๋วสำรถกลับเว้ พวกเราเริ่มเหนื่อยจากการตะลอนปั่นจักรยานทั่วเมือง
กะว่า่จะออกมาอีกทีตอนมื้อเย็น ตอนนี้ขอพักสักงีบ

พอพระอาทิตย์ตกดิน แสงจากโคมไฟหลากสีเริ่มเปล่งประกาย เมืองเล็กๆเงียบสงบ
ไม่ว่าจะมองไปมุมไหนจะเห็นโคมไฟ ยิ่งอยู่ที่ฮอยอันยิ่งรู้สึกอบอุ่น

ตอนกลางคืนจะมีสะพานใหญ่อีกแห่งนึง ประดัีบโคมไฟละลานตาเต็มไปหมด
ในใจของเราตอนนี้มันเต็มตื้นอย่างบอกไม่ถูก ทั้งเมืองเล็กๆ รอยยิ้มของผู้คน ร้านอาหาร แสงไฟ
มันพาให้หลงไหลฮอยอันเข้าอย่างจัง

และที่นี่เราได้เจอคนไทยด้วย ว้าวว!!!! Smiley

ตื่นเต้น เพราะตั้งแต่เข้ามาฮอยอันแทบไม่เจอคนไทยเลย
ผิดกับเว้ที่เจอคนไทยแทบทุกวัน แต่เราก็ไม่ได้ทักทายหรือคุยกับคนไทยที่เราเจอแต่อย่างใด
มีเพียงแค่รอยยิ้มและแววตาที่สบประสานกัน

ในเมืองฮอยอันตอนกลางคืน มีมินิเกมให้เล่นด้วย ว้าวว!!! ส่งตัวแทนไปเล่น
ราคาแค่ 5,000 VND เล่นเอาขำๆก็หนุกดีนะ

มีดนตรีสด ด้วยนะสามารถเข้าไปนั่งฟังได้ พร้อมจิบเครื่องดื่มเย็นๆ
เป็นดนตรีพื้นเมือง ได้ความเป็นเวียดนามเต็มๆ ทั้งนักร้องทั้งเครื่องดนตรี

มื้อสุดท้่าย............คืนสุดท้าย

วันนี้เราเดินฮอยอันกันจนขาลาก เหตุเพราะอยากเก็บภาพใส่ความทรงจำให้ได้มากที่สุด
เพราะคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของฉันและเพื่อนในฮอยอัน เราอยากจำภาำพแสงไฟ บ้านเรือนและ รอยยิ้มจากชาวเมือง
เผื่อว่าวันนึงเรากลับมาที่่ไทย เราจะได้นึกภาพฮอยอันออก มันคงทำให้เราอยากกลับมาในซักวันหนึ่ง
.................................................
................................................
................................................

เช้าวันที่ 24 ตุลาคม 2555

วันที่ฉันต้องบอกขอบคุณฮอยอันที่ให้ความทรงจำดีๆกับฉันหลายอย่าง
ขณะเดียวฉัีนโบกมือลาเมืองแห่งนี้ ฉันตื่นแต่เช้าตรู่ออกไปเดินรอบๆฮอยอันในตอนเช้า
ก่อนจะถึงเวลาขึ้นรถบัส เดินไปเรื่อยๆไม่มีจุดหมาย ในหัวของฉันคิดว่า
ดีจังที่ได้มา ได้ยืินอยู่ที่นี่ ฉันคงจดจำภาพพวกนี้ไปอีกนานหรือทั้งชีวิต

Bye Bye ~ Hoi an สำวันเราคงพบกันอีกครั้ง................ฉันจะรอวันนั้น

และแล้วเราก็มาขึ้นรถ เป็นแบบรถนอน T^T Smiley

จะว่าสบายก็สบาย จะว่าลำบากก็ลำบาก
สำหรับคนที่น้ำหนักเยอะหรือตัวสูง คงจะเมื่อยน่าดู แต่สำหรับเราเราว่าสบายเลยหละ แรกๆก็รู้สึกแปลกๆ
หลังๆก็หลับปุ๋ย แต่ต้องระวังสัมภาระนิดนึงนะ Let Go!!! เดินทางสู่เว้

จา่ก Hoi an ถึง Hue การเดินทางเล็กๆของเราคงจบเพียงเท่านี้ค่ะ

เีรื่องหลังจากนี้ คือเรากลับมาเว้และเจอคนไทยที่เจอในฮอยอัน ครั้งนั้นเรายิ้มให้กัน แต่ครั้งนี้เราได้พูดคุยกัน
และเดินทางกลับประเทศไทยด้วยกัน จากตอนแรกเรามาเีวียดนาม 2 คน ได้เจอคนไทยอีก 2 กลุ่ม
ตอนกลับเรากลับกัน 6 คนแหนะ เป็นการเดินทางที่สนุกครบรสมาก ถ้าพวกพี่ๆมาอ่านที่บล๊อคนี้..............
หนูเชื่อจริงๆเลยนะคะ ว่าวันนึงเราคงได้พบกันที่ไหนซักแห่งบนโลกอีกแน่นอน ถึงแม้จะไม่ได้ที่อยู่ อีเมล์ติดต่อไว้
แต่แค่ความรู้สึกดีๆ ที่เราเหนื่อยด้วยกัน หัวเราะด้วยกัน มันจะคงอยู่ตลอดค่ะ

ไม่รู้..............ว่าครั้งหน้าฉันจะมี เงิน หรือ โอกาสได้ไปเที่ยวอีกมั้ย
ไม่รู้..............ว่าจะมีใครมาช่วยคิด และเดินทางเป็นเพื่อนกันอีกหรือเปล่้า

แต่.............ไม่้ว่าครั้ิงหน้าจะเป็นยังไง นี่จะเป็นบันไดก้าวแรกของฉันในการออกไปผจญภัย
ซักวันหนึ่งฉันจะไปไกลกว่านี้ ไปพบเจออะไรใหม่ๆ

ฉันเึคยอ่านรีวิวเวียดนามมาร้อยแปด หลายข้อความที่บอกว่าเวียดนามน่ากลัว บางคนถึงขั้นบอกว่า
จะไม่มาเหยียบที่นี่อีก ฉันก็กลัวนะ ยิ่งอ่านก็ยิ่งมองเวียดนามไปในทางที่ไม่ดี จนคิดว่าเปลี่ยนที่เที่ยวดีมั้ย
แต่จนแล้วจนรอดก็ตัดสินใจมา อยากใช้สายตามองเอง มันงดงามกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะมาก
คงเพราะทริปนี้เราไม่ค่อยโดนโกง

ยิ่งรู้จัก............ยิ่งรักเธอ มา่กขึ้นและมากขึ้น
ขอบคุณหลายๆคนที่ทำให้ก้าวแรกแสนสำคัญครั้งนี้ มีแต่เรื่องดีๆ

กลับมาประเทศไทย คงจะพยายามเดินทางตามหาความฝันต่อไป ตอนนี้เต็มไปเปี่ยมไปด้วยพลังเชียวหละ
บ้ายบายค่ะ แล้วเจอกันอีกนะคะ Smiley

Create Date : 18 มกราคม 2556

Last Update : 3 มีนาคม 2556 16:08:48 น.

6 comments

Counter : 2033 Pageviews.


~ แปลกตาดีจังค่ะ ~

โดย: ~ sิมน้ำ _ VoUฟ้า ~ (rimnam_kobfa

) วันที่: 18 มกราคม 2556 เวลา:22:23:59 น.


คุณ~ sิมน้ำ _ VoUฟ้า ~ อะไรที่แปลกตาคะ คนหรือทิวทัศน์เอ่ย >_<

โดย: Become_the_Wind

วันที่: 18 มกราคม 2556 เวลา:23:45:49 น.


ทริปนี้ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดโดยรวมเท่าไรครับ อยากไปบ้าง อิอิ

โดย: momohiphop IP: 118.174.140.142 วันที่: 24 มกราคม 2556 เวลา:20:25:52 น.

คุณ momohiphop ทริปนี้เราหมดกันไปคนละประมาณ 7 พันนิดๆจ้า

จิงๆเราว่ามันถูกได้มากกว่านี้นะ แต่เรากินร้านอาหารทุกมื้อ มันเลยแพง เพราะว่าเราเซฟเรื่องการโดนโกงเลยเข้าเฉพาะร้านอาหารสำหรับชาวต่างชาติไม่ค่อยได้เข้าร้านพื้นเมืองเท่าไร

กินแหลกมากๆ T^T ไป 2 คน เราหมด 7 เพื่อนเราหมด 8 ค่ะ
เหตุเพราะเพื่อนเราซื้อของฝากเยอะ

จริงๆถ้าไปเที่ยวเราว่าไป 3 คนดีมากๆประหยัดค่าโรงแรมอยู่ได้เป็นอาทิดเลย ถ้ามีซัก 5 พัน

โรงแรมคืนละ 10 - 15 เหรียญ พักได้ 3 คน มีเตียงใหญ่ 1 เล็ก 1
โรงแรมเวียดนามจะนอนได้ 3 คนต่อห้องค่ะ

ถ้าจะถามรายละเอียดอื่นเด๋วค่อยถามทางเมลล์ก็ได้นะ แบบเจาะลึก

โดย: Become_the_Wind

วันที่: 24 มกราคม 2556 เวลา:22:59:54 น.


โอ้ ค่าใช่จ่าถูกมากๆเลยครับ ผมติดตามตั้งแต่ Part 1- Part 4 แล้วหละครับ แต่รอ Part 4 นานมาก ตั้งแต่ปีที่แล้วละ อิอิ สนใจอยากไปเที่ยวแบบนี้มากๆครับ

โดย: momohiphop IP: 118.174.140.142 วันที่: 26 มกราคม 2556 เวลา:9:22:59 น.

momohiphop ขออภัยอย่างยิ่ง คอมเราพัง + กับไม่มีเวลาซ่อม หลังจากซ่อมเสร็จก็จัดการเขียนตอนล่าสุดทันที

ขอบคุณมากค่ะที่ติดตาม ^_^ เที่ยวในประเทศ + ต่างประเทศคละๆกันไปค่ะ

ถ้าสงสัย อยากได้ข้อมูลเพิ่ม ทิ้งเมล์ไว้ได้ค่ะ ยินดีช่วยให้ข้อมูล

โดย: Become_the_Wind

วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:17:46:27 น.

Become_the_Wind

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]

Hello เพิ่งเริ่มเขียน บล๊อค ตื่นเต้นมากมายยย ~

New Comments

Webmaster - BlogGang

[Add Become_the_Wind's blog to your web]

Bloggang.com