✯✯✯✯✯✯✯✯✯ความจริงก็คือ .ในขณะที่เราคิดถึงคนๆ นึงตลอดเวลาเค้าคนนั้นก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นไปได้และบางครั้งก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกันบางครั้งการได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่าสิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือ .ความฝันของเราเองเพียงคนเดียว ฉะนั้นไม่แปลก .ที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมอยู่กับความฝันมากกว่าการได้รับรู้ความจริงการไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า..เราอาจเป็นที่ 2ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4..และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า ก็ขอให้คิดไว้ว่า .ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลยมันอาจต้องมีน้ำตาบ้าง ในการยอมรับความจริงที่ว่าเราไม่ใช่ที่ 1 แต่โปรดจำไว้เถอะว่า หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดังๆ พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า .ฉันเหนื่อยเหลือเกินแล้ว โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ฉันจะอ่อนล้าไปกว่านี้ก็จงชอบต่อไปเถอะ การรักใครซักคน ....ไม่ต้องการความพยายาม"การตัดใจ" ต่างหากที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่าความสุขยามที่คุณได้สบตาเค้า กับความทุกข์ .ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า อันไหนมันหนักหนากว่ากันอย่าโทษตัวเอง ที่มาเจอเค้าสายเกินไปอย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน แต่ไม่ได้ทำให้เราใจตรงกัน แต่จงยิ้มให้กับตัวเองที่อย่างน้อย ถึงจะพบเค้าคนนั้นสายเกินไป แต่ก็ยังได้พบ...ยิ้มให้เค้า ที่ถึงไม่ได้ให้ใจเรามา แต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป ยิ้มให้กับโชคชะตา ....ที่ถึงแม้จะไม่ได้ทำให้เรารักกัน แต่ก็ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง คุณได้เจอคนที่คุณ ....อยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง คนที่ทำให้คุณหัวเราะ ... และร้องไห้ได้มากมายคนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่นให้กลายเป็นวันที่สดใสเท่านี้มันก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ?แค่การได้เห็น คนที่เรารักได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เค้ารักมากที่สุด....นั่นแหละ ....คือความสุขของการได้รัก...อย่างจริงใจ✯✯✯✯✯✯✯✯✯ที่มา : ไม่ระบุ
เพลง ➠ ไม่มีทางรู้เลยศิลปิน ➠ ลานนา คัมมินส์
หากตอนกลางคืนลบเลือนไม่มีแสงจันทร์และตอนกลางวันนั้นดวงตะวันหายไปโค้งขอบฟ้าเบื้องบน จะมัวมืดมนเพียงใดหรือจะยังสดใส เหมือนเคยปล่อยมือให้ใบไม้ปลิว ไปตามสายลมให้ลมนำพา พัดลอยไปไกลแสนไกลแล้วใบไม้ใบเดิม จะลอยร่วงลงตรงไหนฉันคงไม่มีทางได้รู้เลย*หากเราไม่มีวันนั้น ไม่เจอกันไม่เคยรู้จักฉันจะรักใครได้ อย่างเธอไหมหากเธอยังอยู่กับฉัน ไม่อำลากันไปแสนไกลจะเป็นอย่างไรต่อไป ไม่รู้หากพอมีทาง หมุนวันเวลาย้อนกลับแหละพยายามให้เรา ได้ลองเริ่มใหม่แม้หากอ้อนวอนเธอ จะยังเสียเธอไปไหมฉันคงไม่มีทางได้รู้เลย*แม้หากอ้อนวอนเธอ จะยังเสียเธอไปไหมฉันคงไม่มีวันจะรู้เลย
ไม่นาน ... นาทีนี้ก็จะผ่านไป ถึงวันพรุ่งนี้ วันนี้ก็จะกลายเป็นวันวาน ปัจจุบันเคลื่อนตัว ไปเป็นอดีตอย่างรวดเร็วเสมอ ความโศกเศร้าก็เช่นกัน มันเป็นเรื่องที่ผ่านมาชั่วครั้งชั่วคราว ไม่ได้พักพิงอยู่กับเราถาวร เมื่อพรุ่งนี้มาถึง ทุกชีวิตต้องลืมตาตื่น และดำเนินต่อไป ไม่ว่า จะเป็นคนที่กำลังเจ็บป่วย โศกเศร้า ไม่ว่าใครก็ตาม ไม่สามารถที่จะเรียกคืนอดีตได้ และนี่ ...จึงเป็นเหตุผล ที่เราควรจะต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เพื่อที่จะได้ไม่ต้องคร่ำครวญถวิลหาอดีต ไม่ว่าเพื่อจะมาเปลี่ยนแปลง แก้ไข หรือเพราะว่า ...มีเพียงอดีตเท่านั้น ที่ยังพอจะพบคุณค่า ความหมายที่น่าภาคภูมิใจ
พี่ไม่หวังอะไรมากจะ แค่ที่หนึ่งในใจน้องไหมก็พอ อิอิอิอิอิ