Bloggang.com : เหม่ยหลิงจัง : ทำอย่างไรจึงจะมีอายุที่ยืนยาว และสุขภาพแข็งแรง

ทำอย่างไรจึงจะมีอายุที่ยืนยาว และสุขภาพแข็งแรง

อาหารธรรมชาติ...

ทุกวันนี้บรรดานักวิขาการและปัญญาชนที่หันมารับประทาน " อาหารธรรมชาติ "

เลิกบริโภคเนื้อสัตว์โดยสิ้นเชิง ได้ทวีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะความเชื่อถือลัทธิใด ๆ

แต่เป็นเพราะเหตุผลทางธรรมชาติวิทยาที่ท่านเหล่านั้นค้นพบ

แล้วจึงปฏิบัติตามความรู้นั้นด้วยความมั่นใจ

เนื้อหาในบทความนี้กล่าวถึงอาหารที่ธรรมชาติได้เอื้ออำนวยแก่มวลมนุษย์

ซึ่งเป็นอาหารที่เหมาะสม ถูกต้องตามที่ธรรมชาติอันแท้จริงของมนุษย์ต้องการ

โดยทำการรวบรวมจากผลการวิจัย และข้อมูลต่างๆทางวิชาการโดยคุณศิริชัย ค้าดี

ขอผลบุญกุศลที่เกิดจากวิทยาทานจงมีแด่คุณศิริชัยและครอบครัว

ตลอดจนทุกท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบทความนี้

เนื่องจากการนำเผยแพร่ทางอินเตอร์เน็ตอาจส่งผลให้มีผู้อ่านเพิ่มมากขึ้น

จึงขอให้ทุกท่านที่เข้ามาศึกษาได้โปรดน้อมใจขอบคุณผู้ที่ทำการค้นคว้า ศึกษา

เพื่อผลประโยชน์ส่วนรวมด้วย ทุกท่านด้วยเทอญ

ทำอย่างไรจึงจะมีอายุยืนยาวและสุขภาพแข็งแรง

หากจะถามว่าใครบ้างอยากอายุสั้น ?

ก็คงไม่มีใคร… ทุกคนล้วนอยากมีอายุยืนยาวและสุขภาพแข็งแรง

ทั้งนี้เพราะเป็นยอดปรารถนาอย่างหนึ่งของมนุษย์ ดังจะได้ยินคำอวยพรที่คุ้นหูกันอยู่บ่อยๆว่า

"ขอให้อายุมั่นขวัญยืน อย่าได้เจ็บไข้ ขอให้อยู่จนแก่จนเฒ่า"

นั่นก็แสดงว่า ทุกคนล้วนไม่อยากเจ็บก่อนตาย ไม่อยากตายก่อนแก่

คนเราแม้จะมีเงินทองมากมายล้นฟ้าเหลือคณานับ

แต่ถ้าอายุสั้นเสียแล้วจะมีความหมายอะไรเล่า

ถ้าหากอายุยืนยาวแต่กลับเต็มไปด้วยโรคภัยมาเบียดเบียน

เช่นนี้แล้วชีวิตก็คงหาความสุขไม่ได้

โรคภัยไข้เจ็บล้างผลาญเงินทองและทำลายความสุขในชีวิตไปจนหมดสิ้น

บางคนล้มป่วยคราวเดียวเงินทองที่สะสมมาตลอดชีวิตก็ยังไม่พอที่จะรักษาเยียวยา

เพราะฉะนั้นการมีอายุยืนยาวและสุขภาพแข็งแรง

จึงเป็นมงคลแก่ชีวิตประการหนึ่งที่ทุกคนมุ่งมั่นปรารถนา

อายุเท่าไหร่ล่ะ…จึงจะเรียกว่าเป็นคนที่อายุยืน ?

จากการสำรวจอายุเฉลี่ยของคนในแต่ละส่วนของโลกเป็นอย่างนี้

ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในประเทศรัสเซีย ผู้คนมีอายุยืนถึง 120 ปี

ไม่เพียงแต่พวกเขาจะอายุยืนเท่านั้น

ทุกคนยังมีพลานามัยที่แข็งแรงสมบูรณ์ดีอีกด้วย

จากรายงานสำรวจพบว่าหมู่บ้านแห่งนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาสูง ซึ่งมี อากาศดี แสงแดดดี

มีน้ำดื่มน้ำใช้ที่สะอาด ผู้คนดำรงชีวิตอยู่ด้วยอาหารจำพวก เมล็ดธัญญาพืช

ผักและผลไม้เป็นหลัก ทุกคนได้ออกกำลังกายด้วยการทำงาน

อาหารส่วนใหญ่ของพวกเขาได้มาจากธรรมชาติรอบข้าง เช่น ผักสด ผลไม้ น้ำผึ่งป่า และอื่นๆ

การเพาะปลูกผักที่นำมาเป็นอาหารไม่เคยใช้ปุ๋ยเคมีหรือยาฆ่าแมลงใดๆเลย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งลักษณะภูมิประเทศไม่เอื้ออำนวยให้สามารถเลี้ยงเป็นอาหาร

ทำให้เนื้อสัตว์เป็นของหายากที่ไม่นิยมบริโภคกันเลย

ตั้งแต่บรรพบุรุษมาเป็นเวลาหลายร้อยปีแล้ว

ชาวบ้านทั้งหลายในหมู่บ้านนี้จะรู้สึกโศกเศร้าเสียใจมาก

หากว่ามีผู้เสียชีวิตลงในขณะที่มีอายุ 80 - 90 ปี พวกเขาจะพากันกล่าวว่า

" โถ…ช่างอายุสั้นจริงๆ "

ที่เมืองฮันซ่าซึ่งตั้งอยู่ทางเหนือของอินเดียและปากีสถาน

ชาวเมืองนี้รับประทานแต่อาหารมังสวิรัติ ไม่รับประทานเนื้อสัตว์เลยสืบต่อกันมาเป็นพันๆปีแล้ว

แต่ทว่าความเป็นอยู่ในการเพาะปลูกเริ่มมีผลกระทบจากมลภาวะ

ของสิ่งแวดล้อมตามแบบชุมชนเมือง มีการใช้วิทยาการต่างๆ

เช่น ใส่ปุ๋ยเคมี และพ่นยาฆ่าแมลงในการเกษตร

ดังนั้นจึงพบว่าอายุเฉลี่ยของคนเมืองนี้ลดลงเหลือประมาณ 90 - 100 ปีเท่านั้น

แต่ครั้นคณะสำรวจได้เดินทางไปยังแถบขั้วโลกเหนืออันเป็นที่อยู่ของชาวเอสกีโม

ทุกคนก็ต้องพากันประหลาดใจเมื่อพบว่าผู้คนที่นั่นมีอายุไม่เกิน 40 ปี !

ร่างกายของพวกเขาทรุดโทรมต้องป่วยเป็นโรคต่างๆมากมาย

มีรูปร่างแคระแกรนสุขภาพไม่แข็งแรง

อายุเฉลี่ยของคนในหมู่บ้านนี้เพียง 27 ปีครึ่งเท่านั้น

คณะสำรวจพบว่าลักษณะภูมิประเทศที่เป็นน้ำแข็งทั้งหมด และอากาศซึ่งหนาวจัด

เป็นเหตุให้ไม่สามารถเพาะปลูกพืชผักชนิดใดได้เลย

ชาวบ้านทั้งหมดต้องดำรงชีวิตอยู่ด้วยการล่าสัตว์

ดังนั้นอาหารหลักที่ต้องบริโภคไปตลอดชีวิต ตลอดจนเครื่องมือเครื่องใช้ทุกประเภท

ล้วนได้มาจากสัตว์ ร่างกายและผิวหนังของพวกเขาไม่มีโอกาสได้รับแสงแดดเลย

เราลองหันมาดูข้อมูลสถิติอายุของคนในทวีปเอเซียดูบ้าง

พบว่าอายุเฉลี่ยของคนเอเซียอยู่ในระหว่าง 50 - 60 ปี และส่วนใหญ่มีอายุเกิน 40 ปีขึ้นไป

ไม่ว่าหญิงหรือชาย

มักจะเจ็บป่วยด้วยโรคต่างๆ เช่น โรคหัวใจ โรคไขข้อ โรคตับ โรคมะเร็ง โรคเบาหวาน

และอื่นๆ

จากการสำรวจพบว่า ในทวีปเอเซียแม้ภูมิประเทศจะอุดมสมบูรณ์ดี

มีการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์

แต่ทว่าในการเพาะปลูก เกษตรกรได้ใช้ปุ๋ยเคมีและยาฆ่าแมลงในปริมาณที่มากจนน่ากลัว

น้ำและอากาศในแหล่งชุมชนเมืองมีคุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานที่ควรจะเป็น

อาหารหลักของประชากรส่วนใหญ่เป็นอาหารพืชผักและเนื้อสัตว์ในอัตราส่วนที่เท่าๆกัน

พบว่าอายุเฉลี่ยของคนในเมืองสั้นกว่าผู้คนที่อยู่ในชนบท

อาหารของคนในชนบทโดยมากเป็นพืชผักผลไม้และมีโอกาสบริโภคเนื้อสัตว์กันน้อย

แต่แม้ว่าชาวชนบทจะสามารถปลูกพืชผักต่าง ๆ ได้เอง

แต่พวกเขาก็ไม่ได้บริโภคให้ครบถ้วนตามหลักโภชนาการ

ดังนั้นชาวชนบทจำนวนไม่น้อยจึงยังคงเป็นโรคขาดสารอาหาร

และเจ็บป่วยเป็นโรคต่าง ๆ เมื่ออายุย่างเข้าวัยกลางคน

จากตัวอย่างดังกล่าวทำให้หลายฝ่ายพากันฉงนสงสัยว่า

ทำไมยิ่งนานวันวิทยาการเจริญก้าวหน้าขึ้น

แต่อายุของคนกลับถดถอยสั้นลงเรื่อยๆ

อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้อายุของคนในแต่ละถิ่นไม่เท่ากัน

มีสุขภาพดีเลวต่างกัน

ทำอย่างไรจึงจะมีอายุที่ยืนยาวและสุขภาพที่แข็งแรง ?

Create Date : 23 ตุลาคม 2551

Last Update : 23 ตุลาคม 2551 10:42:22 น.

0 comments

Counter : 323 Pageviews.