มาม่าช่วยชีวิตมาหลายครั้งหลายครา

อย่างที่บอกว่าตัดสินใจไม่กลับบ้าน
ในเทศกาลปีใหม่ไทยนี้
นั่งฟังเสียงคนเล่นน้ำกันมาทั้งวัน
ทำงานรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง
เพราะยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า
ตอนนี้ร่างกายเริ่มอุทธรณ์ว่าให้หาอะไรใส่ท้องได้แล้ว
ป่านนี้ที่บ้านคงกินกันอิ่มหนำสำราญ
ชีวิตฉัน รันทดชะมัด

การเข้ามาในวันนี้
เป็นเรื่องบังเอิญมากมาย
เรากำลังจะปิดคอมเพื่อพักสายตาและไปกินมาม่า
แต่ลองคลิกเข้ามาดูเล่นๆ ว่าอัพบ้างหรือยัง
แล้วก็มาเจอบล็อกมาม่า
มาทำให้กินหน่อยสิ
^^

อัพแล้ว..ไม่ยอมส่งข่าวเลย

เมื่อเช้าก็เพิ่งกินมาม่าเอง..เพียงแต่ไม่ชอบกินแบบใส่น้ำ..ก็เลยจัดการผัดมาม่าซะงั้น

เสียเวลากว่า..แต่ก็อร่อยกว่า (สำหรับเรา)

บางทีถึงมีเวลา..ก็ยังอยากกินมาม่าล่ะ

เห็นถ้วยแล้วอยากกิน