เป็นแจ๋ว ไม่ใช่ เป็นเจ๋ง
จริงๆ ถ้าจะมานั่งนึกตรึกตรองว่าไอ้ระหว่างวันหยุดยาวเนี่ยอันตัวข้าได้ทำอะไรลงไปบ้าง มันนับไม่ถ้วนจริงๆ เรียกว่าคงเอานิ้วมือนิ้วติงขึ้นมานับแล้ว ก็ยังไม่ครบนะละแฮะเพราะทั้งเจ้าชีวิตเจ้าหัวใจเจ้าเพื่อนเจ้าพี่เจ้าแม่เจ้าพ่อ -*- มารวมอยู่กันครบองค์ประชุมแบบนัดมั่งไม่นัดมั่งหมายหัวไหม อันนี้ไม่รู้เมื่อมันมีครบทั้งเจ้าทั้งนายเลยมี ข้าผุ้น้อย เป็นบ่าวอยู่เพียงผู้เดียวแม้เจ้าไม่เจี้ยวทั้งหลายจะบอกว่า ทำไมบ่าวมันสั่งพวกเราได้ก็ตามที (ฮ่า)แหม่ ก็ไม่มีลูกมือนี่ บางหนบางมื้อบางคราบบางคราเจ้าและนายควรได้วิ่งวุ่นมาเป็นลูกมือกันซ่ะบ้างจะได้รู้แว่การทำอาหารให้พวกท่านนั้น มันเหนื่อยวุ้ยเอาแต่เริ่มต้นเมื่อเจ้าทางเหนือท่านหนึ่ง เหาะ..มาถึงท่านก็ยื่นต้นไม้ให้หนึ่งต้น อารามดีใจ ของฝากมีนเรอะเจ้าท่านก็ตอบว่า "ไม่ใช่" ฝากไปทางนู๊นไอ้มีนยังมีฟามรู้สึกว่า อ่ะ คงมีต้นอื่นละดิ ฮี่ฮี่และของมีนอ่ะ ท่านตอบว่า "ไม่มี เฮียรีบ"แทบจะถอนสายบัว ........................และคลานกลับมาแบบอย่าได้คุยกันอีกเลย ถ้า..ไม่มีคำตามหลังว่าไอ่มีน...เดี๋ยวพรุ่งนี้พาเฮียไปตลาดต้นไม้เลยปายอยากได้อะไร ชี้ ... (ทำเสียงจิ๊จ๊ะๆๆๆๆ อยู่ในคอ)เสร็จตูแน่ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ปรากฏว่าอีกวันไปตลาดต้นไม้ คุณท่านให้พาไปตอนเที่ยงชะรอยนั่งคิดในรถ แบบหน้ามุ่ยมุ่ยไม่ต้องส่องกระจกว่าเฮียพามาตอนเที่ยงเนี่ย ให้ตูไม่มีอารมณ์ดูต้นไม้แน่หนึ่ง..ในจะหงุดหงิด ที่มันร้อนสอง..ตลาดต้นไม้ใหญ๋สุดในโคราชเนี่ย แมร่งไม่มีร่มหรอก ต้นไม้ใหญ่ก็ไม่มีเดินกันเทิ่งป่ะ ป่ะเทิ่งเท่ิงร้อนร้อนงั้นละสาม..หาให้ตาย ไม่มีแบบที่เฮียเอามาฝาก ทางนู๊นน แง๊ชะรอยไปแล้วก็ชะรอยได้อีกหนึ่งวรรค (ก๊าก)ท่านเฮียคงทราบ เลยบอกว่า มันไม่มีก็เอาอย่างอื่นดิชมนาดไหม สุพรรณิการ์ละ นั่นนี่นู่นโน๊น หรือไปหานางแย้มกันเจ้าอยากได้ไม่ใช่เหรอ (สำนวนง้องอนสุดลิ่มทิ่มประตู)หันไปมองหน้าสะบัดขวับ เฮีย..ไม่มีที่จะปลูกแล้วเว่ยแถวนี้ขายแต่ต้นใหญ๋ๆ แล้วชมนาด จะเอาไปเลื้อยกับไรเรอะ เชอะยังไม่ทันเชอะเสร็จ เฮียส่งตังค์ให้ห้าร้อย ไอ้มีนคว้าหมับ ก๊ากว้า ถ้าให้ตั้งกะแรกนะ มะมีนไม่มาตลาดต้นไม้หรอกน่ะจ๊ะ คิคิเฮียตอบว่า นอกจากดินสิบถุงแล้วเอ็งยังซื้อได้ด้วยแบ๊งค์ห้าร้อย"ไม่เถียงสักคำ" (เก็บไปหยอดกระปุกโครงการส่งลูกเข้าโรงเรียน) ก๊ากเฮอะที่เล่านั่นยังหรอก..........เพราะแต่ละท่านแต่ละท่านที่เหาะมาชุมนุมที่บ้านมะมีนนั้นล้วนเรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่อีกต่างหาก ส่วนเรื่องใช้ธุระนั่นนี่เป็นเรื่องรองและแม้ว่ามะมีนจะทำหน้าแสนเบื่อหน่าย แต่ดินสิบถุงเพื่อปลูกต้นไม้กระถางดินเผามากมาย หรือแม้แต่ "เงิน" ก็สามารถทำให้มะมีนหุบปากได้นานราวเป็นวันเลยทีเดียวละ (ฮ่า)ช่วงสงกรานต์มะมีนได้ทำขนมไปทำบุญ จริงๆไปทำบุญนะไม่เท่าไหร่หรอกแต่ที่เหลือจากทำบุญนี่ดิ เบิกบานมากฮ่ะ คนกินรอเพียบสมกับที่มีหลายคนแสนจะอิจฉาว่า ทำไงจะได้มีคนกินแบบไม่ค่อยติแบบที่บ้านมีนมั่ง โฮะๆๆๆ แค่กินอย่างเดียวฮ่ะ คิดจะติเหรอคงไม่ติหรอก เกรงใจจะได้กินคราวหน้าหรือเปล่า ระยะนี้ยิ่งยุ่งขิงเพราะว่าทำขนมส่งสามวัน แต่จริงๆ ขนมเล็กน้อย ทำใส่บาตรแล้วทำเผื่อแต่ได้เงินกำไรอาทิตย์ละหกร้อย วะว๊าวอาทืตย์นึงทำแค่สามวันวันละชั่วโมงเดียวเอง ถ้าจะไม่นับเพราะทำใส่บาตรอยู่แล้วยิ่ง กำไรหนอ กำไรหนอ ฮี่ฮี่ไม่ต้องนั่งหลังขดหลังแข๋็งทำอย่างอื่น ไม่ต้องไปส่งด่้วยเขามารับไปเลยโลดด เดือนไหนมีสี่อาทิตย์มะมีนมีเงินงอกมา สองพันกั่วเชียวนะพี่น้อง มีรึ ไอ้มีนจะไม่ทำ โฮะๆๆแน่นอน หยอดกระปุกเพื่ออนาคตลูกลูกขนฟูดิ เรื่องไรจะไปจ่ายทีเดียวหลายหมื่น ก๊ากกกกกก ค่อยค่อยหยอดแบบนี้ มาเปิดดูอีกที อะบะระฮึ่ม กึ่มรูปนี้แอบถ่าย แต่จริงๆมันมีอีกสองกล่อง คือใครไปนั่งโต๊ะคอมท่านพี่ก็จะลากไอ้ห้ากล่องนี้ไปด้วย -*- เพื่อเปิดรับทานนะหละ พออันไหนใกล้หมดท่านทั้งหลายที่เป็นเพื่อนกิน ก็จะบอกว่า "ไอ้มีนอันนี้หมดแล้วทำเพิ่มๆๆ"ซึ่งของที่ท่านกินนั้น ไม่กี่อย่าง คุ๊กกี้ เค้กกล้วยหอม บราวนี่ มันทำง่ายหมดเหล่าท่านไม่เคยเรียกร้องของยากเลยจริงๆ ให้ดิ้นดิอันนี้หนมจีนแกงเขียวหวานเนื้อ ร่ำร้องกันมาตั้งกะออกเดินทางทีเดียวเชียวและบอกด้วย คราวนี้เอาแบบสับเนื้อนะ -*- จ้าพระเดชพระคุณ ลงรถปุ๊ปได้กินทีเดียวปั๊ป แม๊ และยังว่าเราไม่ดี (ผั่วๆ)อันนี้แกงเลียงแตงโมอ่อนใส่กุ้งและบวบ แปลกแต่จริง ผู้ชายแถวนี้ชอบกินแบบนี้อ่ะ มะมีนละไม่ชอบเลย แต่ทำให้กินนะ แต่กินด้วยมะไม่ละค่ะ "กราบลา" (ฮ่า) แกงเนื้อแบบแกงแดง ขอแก้ไขฟามเข้าใจผิด เด๋วจะหาว่าพี่พี่แถวนี้ (ตะกละ) แม้ว่ามันจะจริง --. ที่ว่าซื้อเนื้อมาแกงทีละสองโลเนี่ียมันหมายถึง ท่านวนกินกันทั้งวันอย่างเมามันส์ไม่กินอย่างอื่นนะฮ๊าคือท่านพวกนี้ดีอย่างคือ กินของซ้ำเดิมได้ในหนึ่งวัน ไม่ต้องทำแบบสามอย่าง สามมื้อ แล้วมื้อดึกอยากกินไรพิเศษว่าไป และแต่ละมื้อจะผัดผักอะไรเสริมก็ได้ แต่มีแกงเนื้อเนี่ยวางเป็นโต้โผใหญ่บนโต๊ะแทบทุกมื้อ และเมื่อหมดหม้อเมื่อไหร่ เป็นถูกมองหน้าว่า "ทำไมทำน้อยอ่ะ"-*-ข้าวต้มกุ้งในเช้าวันหนึ่งที่เห็นเหล่าพี่พี่ นอนดึกกันม๊ากกกก ท่าทางจะคุยแฮงค์ไม่ได้กินเหล้าแฮงค์ พระน้องนางที่แสนดีเลิศในปฐพี(ไม่มีใครชมชมตัวเองได้ ไม่เป็นไร ไม่น้อยใจ (ฮ่า)) ก็จัดข้าวต้มกุ้งหมูสับ (ใส่ไข่ด้วย) เน้ มันกลัวพี่พี่มันไม่เจริญเติบโต (ฮ่า)ส่วนรูปนี้เป็นที่ทางของเจ้าหญิงรัตติกาล คนเอาไปแขวนบอกว่าจะได้ไม่มีหัวหมามาโหม่งให้มันช้ำ แกว่งไปแกว่งมาจนกว่าจะเอาไปส่ง -*-และแน่นอน แขวนไว้ซ่ะอยู่บนวิมานชั้นเจ็ด กันเลยทีเดียวรดน้ำทีนี่ต้องฉีดน้ำขึ้นไปเหอะ คนเอาขึ้นไปแขวนนะสูงพอยื่นมือเขย่งเท้าหรอก แต่ไอ้คนไปเอาลงมาส่งเนี่ย คงต้องปีนเก้าอี้กันละหนนี้ไม่เชื่อเรอะ ดูรูปสุดท้ายเด่ะ -*- ว่ามันอยู่สวรรค์ชั้นหนายยยยย --.ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ที่ถ่ายรูปมา ไม่ได้เศษเสี้ยวที่มะมีนสาละวนเลยเป็นเพียงแต่วันไหนนึกได้ก็คว้ากล้องมาถ่ายรูป วันไหนนึกไม่ทันมันก็พร่องก็แพร่งไปเสียแล้ว เลยไม่ถ่าย เฮ่อ ไม่เหนื่อยหรอกสนุกดี
รัมและต่อให้คนทั้งบ้าน(มีเด็กสอง พี่อีกหนึ่ง)
ถ้าทานซ้ำได้ คงต้องทานกันเป็นอาทิตย์จริงๆนะ
คงเพราะพี่ไม่ทานข้าวเช้า หลานทานแต่ซีเรียล หรือไข่กับหนมปัง อาหารคาวทั้งหลายที่รัมทำจึงหยิบมือมาหยิบมามือเดียวจริงๆแล้วทำหนึ่งมื้อ -- พอแล้ว มีเหลือให้แม็กซ์ทำหน้าขออีกตะหาก
ขำตรง..กลัวพี่ๆไม่เจริญเติบโตอ่ะ
วิ่งชนจะล้มป่าว
ดอกไม้สวยยยยยยยยยย
ขอบคุณคนถ่ายรูปมาฝากมั่กมั่ก