Bloggang.com : pandawan :

จุดเริ่มต้น

นั้งคิดอยู่นานว่าจะเขียนดีใหม เขียนไปใด้อะไร แต่ก็ตัดใจเขียน เรื่องเล่าของคนๆหนึ่ง

บ้างครั้งการยึดติดกับอดีตมากเกินไปมันก็ทำให้เราเจ็บปวด และไม่มีความสุข เพราะอดีตบ้างครั้งมันก็เจ็บปวดยากเกินจะลืมมัน เราก็เป็นอีกคนที่จมอยู่กับอดีต ทั้งที่ปัจจุบัน เราเองก็มีความสุข แต่ไม่รู้ทำไมมันจะมีอยู่เสียวนาทีที่ทำให้เราชอบกลับไปคิดถึงมัน แล้วก็แค่เสียวนาทีนี้เองมันกลับทำให้เราเจ็บปวด แล้วก็เจ็บใจตัวเองที่ใด้ทำมันลงไป แล้วทำไปใด้อย่างไง อยากกลับไปแก้ใข้มัน แต่ก็ทำไม่ใด้ ก็อีกนั้นแหละทำไมอดีตดีๆๆที่หน้าจดจำ เราเองกลับไม่เคยแม้แต่สักนาทีที่จะคิด หรือนึกถึงมัน เคยถามตัวเองว่านี้เราเป็นอารัย ไม่สบาย ป๋วยหรือเปล่า ต้องหาหมอเพื่อรักษามันใหม แต่ก็ไม่กล้าที่จะไปเพราะกลัวเขาว่าเราบ้า ขนานตัวเราเองเรายังคิดบ้า เพราะตอนนั้นในอดีตเราเป็นแค่วัยรุ่น ที่คนเขาว่ากันว่าวัยรุ่นชอบลองอยากรู้อยากเห็น แล้วไงก็โง่ดีๆ นี้เองทำไรไม่รู้จักคิด รู้แต่ว่าอยากลองอยากรู้ ทางเดินในอดีตของเด็กวัยรุ่นอย่างเราๆมี 2 ทางให้เลือก ทางที่1 ตั้งใจเรียนเรียนไปจนจบ พอจบแล้วหางานทำมีครอบครัวชีวิตมีสุข ทางที่2 ก็ทำตัวแย่ๆ ที่คนเขาว่าใจแตก แล้วเราก็เรียกตัวเองว่าเลว มองอนาคตไม่เจอ

โปรดติดตามตอนต่อไปกับคนเจ้าน้ำตา

Create Date : 02 มกราคม 2554

0 comments

Last Update : 5 มกราคม 2554 3:55:38 น.

Counter : 391 Pageviews.