ภาพถ่ายดอกไม้วันหยุดเก็บมาฝาก กับกล้องเศรษฐกิจพอเพียง "เก่าพี่ใหม่ผม" จากชีวิตคนเคยอยากได้อยากซื้อ ก็พอจะควักกระเป๋าได้ ถ้าจะถอย Leica Hasselbald แม้ฝีมือไม่ถึงลูกพี่ก็เชียร์ตลอด แค่คล้องคอเดินไปเดินมา ก็นะ..
แคนอน นิกอน โอลี่ หลายแบบหลายตัว หลายเลนส์ แต่ก็ชอบ แคนนอนมากสุด สีและภาพไม่แรงไม่ต้องแต่งอะไรมาก ถึงอยากแต่งก็ทำไม่ค่อยเป็น canon 50d ใช้ทุกวันมาหลายปีจน ไม่อ่าน CF card แล้ว ซ่อมไม่คุ้ม 4,900 ตัดสินใจไม่ถูกจะขายทิ้งหมด ใช้ค่ายใหม่ หรือจะเลิกถ่ายดี ชีวิตยังต้องเดินต่อไปข้างหน้า แบบพอเพียง อย่างมีความสุข ตามปณิธาณที่พระองค์อยากฝากทิ้งไว้ให้กับพสกนิกร ยังมีอะไรอยากเล่าอยากเขียนอยากเก็บภาพอีกมาก เดินตามรอยเท้าพระองค์ท่าน คำว่า "พอเพียง" มันสุดยอดมากนะ คือไม่เดือดร้อน ไม่ต้องคิดมาก พอแล้วมันสบายทุกอย่าง สบายใจ สบายกระเป๋า canon 60d มือสองก็พอ ถ้ามีความสุข พอใจ ก็ถูกต้องที่สุดแล้ว ราคา 12,200 ราคาดีกับ shutter 17,000? เปิดกล่องดีใจกล้องจริงๆไม่ใช่ก้อนหิน
ดอนย่า สีเหลือง สีแดง และสีชมพูควีนสิริกิตต์ มีดอกสีเหลืองและสีขาวรูปดาวสวย
ชบาหน้าหวาน สวยหวาน เลี้ยงไม่ยาก
เข็มชมพูนุช ให้ดอกเป็นทุ่งเต็ม ดูใกล้ๆสวยน่ารักมีกลิ่นหอม
ถ่ายภาพอยู่สามวัน เช้านี้เจ็บซี่โครงขยับตัวไม่ได้ เจ็บมากขึ้นเรื่อยๆหายใจแรงลำบาก เล่าให้ใครฟังว่า เจ็บมากคิดว่าเช้านี้จะตายอย่างอนาถในส้วมนั่งยองที่ทำงานเสียแล้ว ใช้ความอดทนเฮือกสุดท้ายขยับตัวลุกขึ้นได้ แทนที่คนจะห่วงเรื่องเจ็บ กลับถามถึงทำไมส้วมโลโซ เปล่า..ชอบเอง ไปสรรหาว่ายังเหลืออยู่ที่ไหน ถ้าความสะอาดได้แล้วก็มีข้อดีเด่น คือ ไม่ต้องเปื้อนต้นขาปะปนกับใคร ลูกพี่วินิจฉัยเป็น camera syndrome เที่ยวเดินแบกกล้องและเลนส์หนักๆ ถ้ายังไหวก็จะแบกเก็บภาพต่อไป ด้วยความสุข เพราะสิ่งที่พระองค์ท่านทรงกระทำมาทั้งหมด ก็เพราะพระองค์ท่านปรารถนาให้พสกนิกรที่พระองค์รัก มีความสุขค่ะ
ใช้ 60D ก็เพิ่มน้ำหนักให้แบกมากขึ้นอีกนิด
ดีใจด้วยนะครับ ที่ได้กล้องจริงๆไม่ใช่ก้อนหิน
60D แค่นี้ก็พอเพียง สำหรับการถ่ายภาพระดับก้าวหน้าแล้ว
และความสนุกที่ได้ถ่ายภาพ
ความสุขที่ได้จากการถ่ายภาพ
ตีค่าประเมินออกมาไม่ได้
แต่มั่นใจว่าเป็นความสุขของคนที่ชอบถ่ายภาพ
ถ่ายภาพเอง ใช้ภาพของเราเอง อย่างมีความสุข
เป็นความสุขอย่างพอเพียง