|
29 เมย 63 วัดเจดีย์เจ็ดยอด
แค่อยากไปทำบุญ ช่วงขึ้นปีใหม่ไทยทีไร มักมีเหตุการณ์ไม่ค่อยปกติสำหรับตัวเองมาหลายปี จำได้ว่า ปีหนึ่งอยู่ดีๆไข้ขึ้นตัวร้อนไม่มีสาเหตุมีแต่ไข้อย่างอื่นสบายดีไม่มีไอไม่มีน้ำมูก ไม่มีอะไรสักอย่าง ไปทำบุญแล้วหายเลย อีกปีหนึ่งกำลังจะเดินทางไปต่างประเทศอยู่ดีๆไข้สูงปวดท้องทนไม่ไหวอย่างไม่มีปี่ขลุ่ยเช่นเดียวกับปีก่อน จึงแวะเข้าวัดระหว่างทางทำบุญถวายสังฆทาน แล้วอาการไม่สบายก็หายอีกเช่นกัน
ปีนี้อุบัติเหตุหนึ่งหน ตกบันไดสองหน หน้าผากโขกบวมโนอีกสองหน เป็นอะไรที่แปลกประหลาดมากๆ คือ ขับรถยนต์ตามปกติมาหลายสิบปี มองซ้ายมองขวารอบคอบมาก ก่อนเปลี่ยนเลนก็มองแล้วไม่มีรถเปลี่ยนเสร็จมีเสียงรถมาชนท้าย ก็มองแล้วไม่เห็นมีรถสักคันไม่ทราบมาจากไหน ฟาดเคราะห์ไป อาบน้ำในตู้อาบน้ำเดิมๆไม่เคยเกิดอะไร สองสัปดาห์นี้ก้มเก็บสบู่ที่พื้นหน้าผากโขกที่วางสบู่อย่างแรง จนปูดเขียวโน แค่โขกแรงจนหัวโนก็แปลกแล้ว ยังไม่น่าเชื่อว่าเกิดซ้ำถึงสองรอบของเก่าเริ่มจางก็โขกอีกที่เดิมปูดเขียวเหมือนเดิม เดินชมสวนกระโดดขึ้นบันไดเข้าบ้านก็ไม่สูงมาก กระโดดไม่ถึงหงายหลังตกลงมาแขนเขียว คนที่เห็นว่าแรงมากนึกว่าแขนหักแล้ว รู้สึกหงุดหงิดไม่สบายใจ ตั้งใจจะไปทำบุญ ใส่กระโปรงไปอย่างดีลงรถก้าวขึ้นฟุตบาท ติดกระโปรงซับในแคบๆล้มจับกบฟาดพื้นแขนเป็นแผลอีก ไม่นับรวมมีดบาดเล็กๆน้อยๆ เฮ้อ ใครๆว่าไม่ระวัง ไม่ใช่นะ เป็นแบบนี้ทุกปีล่ะ ช่วงแถววันสงกรานต์นี่ล่ะ 
ไปธุระแล้วผ่านวัด อยากไปทำบุญ วัดพระธาตุลำปางหลวง ผ่านลำปางบ่อยมาก ทำไมไม่เคยเข้า คิดว่าเคยไปแล้ว นั่นวัดพระธาตุหริภุญชัยที่ลำพูน ต่างหาก วัดนี้ไปถึงครั้งแรก 16.45 น. มีคนปิดประตูต่อหน้าต่อตา บอกวัดปิดแล้ว โห มาตั้งไกล ยังไม่ 17 น.เลย ขอเข้าไปแป๊บเดียวเอง ..... แบ๊ะๆๆ ...ปิดประตูหูไม่ได้ยินแระ
 ความพยายามอยู่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น
อย่าให้อะไรมาเป็นอุปสรรคผ่านแล้ว แวะอีกรอบ
จ๊าก.. ท่าทางจะหมดโอกาสทำบุญซะมั้ง วัดใหญ่ๆปิดกันหมด กระซิกๆ
แม้ยามยากจะหาวัดทำบุญก็ไม่มี
ทำไมชีวิตเป็นไปได้ขนาดนี้ ปู่ย่าตายายคงจะรอแย่ละ เมื่อไม่ท้อก็ต้องสรรหาต่อไป "วัดเจดีย์เจ็ดยอด" ทำบุญทีไรก็ได้มาทำวัดนี้ประจำ เดินทางสะดวกอยู่บนซุปเปอร์ไฮเวย์ ระหว่างทางของนักรักต้นไม้ ทางไปตลาดคำเที่ยง ซึ่งคนล้นหลามมากมาย คนว่างอยู่บ้าน ออกมาซื้อดอกไม้ต้นไม้ไปแต่งบ้านกันเพียบ ขอบอก
ขอโทษ "วัดเจดีย์เจ็ดยอด" หรือวัดโพธารามมหาวิหาร ก็ไม่ได้ขี้เหร่เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีนะจ๊ะ เป็นวัดที่สันนิษฐานว่าสร้างตั้งแต่ พุทธศตวรรษที่ 8-12 ด้วยช่างฝีมืออินเดีย แล้วมาบูรณะอีกครั้งในสมัยพระเจ้าติโลกราชกษัตริย์องค์ที่ 11 แห่งราชวงศ์มังราย การก่อสร้าง พระเจดีย์ให้คล้ายเจดีย์พุทธคยา และ มีสัตตมหาสถาน สถานที่พระพุทธเจ้า วัดนี้ที่สำคัญควรรู้ เป็นที่สังคายนาพระไตรปิฏกครั้งที่ 8 เมื่อ พ.ศ. 2020
    ซุ้มหลวงพ่อทันใจ คนนำงูมาบูชามาก น่ากลัวถ้ามีงูจริงมาปนดูไม่ออก
คนเชื่อว่าเป็นวัดประจำปีมะเส็ง
ได้ทำบุญอุทิศให้ญาติ เพื่อนมิตรสหาย รู้สึกดี รู้สึกขอบคุณพระผู้บริหารวัดเจดีย์เจ็ดยอดแห่งนี้ ไม่ได้หวาดกลัวเสียเกินกว่าเหตุ หาไม่ได้แม้สถานที่จะทำบุญกุศล ทั้งที่วัดควรจะเป็นที่พึ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจแก่ผู้คนในยามลำบาก ประตูวัดปิดหมดไม่ต้อนรับ วัดไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวสักหน่อย ถ้ากลัวจะติดก็จำกัดคนเข้า
 ใครว่าเป็นพิธีการ มาแล้วก็ทำหมดล่ะ
ไม้ค้ำโพธิ์ ต้นโพธิ์นี้ไม่ทราบต้นเดียวกับพุทธคยารึเปล่า
เราว่าใช่ก็ใช่ล่ะ (ชอบภาพถ่ายนี้ ร่างกายแขนขาแข็งแรงดีเหลือเกิน )
ได้มาทำบุญครบ ถวายสังฆทาน ใช้ไม้มาค้ำต้นโพธิ์ไม่ให้ล้ม ผ้าคลุมองค์เจดีย์ ฯ เติมน้ำมันตะเกียง มีอะไรทำหมดล่ะ แต่ที่ชอบสุด ปล่อยนกทั้งหมดที่แม่ค้ามาขาย ชอบเห็นกับตาว่านกบินเป็นอิสระมีความสุขทันตาเห็น จับนกมาขังใส่กรงนี่ น่าสงสารมาก กระดิกไม่ได้จนเปลี้ยไม่มีแรงจะบิน
ธรรมะมาฝากในวันนี้วันพระ
คำสอนที่ควรจำได้ขึ้นใจ ความเข้าใจไม่ยาก
แต่ภาษาสละสลวยจำยากต้องจดไว้อ่านบ่อยๆ
"อิมสฺมึ สติ อิทํ โหติ ... เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
อิมสฺสุปฺปาทา อิทํ อุปฺปชฺชติ ... เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
อิมสฺมึ อสติ อิทํ น โหติ ...เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ก็ไม่มี
อิมสฺส นิโรธา อิทํ นิรุชฺฌติ ...เพราะสิ่งนี้ดับไป สิ่งนี้ก็ดับ"
ธรรมะ นำมาฝากในวันพระ
COVID 19 ทำให้ชีวิตเข้าสู่ช่วงเวลาที่ยากลำบากอีกครั้ง แม้จะหาวัดเปิดให้เข้าทำบุญกุศล มีเงินก็ไม่มีที่ให้ซื้อข้าวของนะ หายากแม้แต่อาหารอร่อยจะรับประทาน ได้มาแล้วไม่มีโอกาสจะกินสดๆอร่อยๆ เพราะต้องเอากลับบ้านไปรับประทาน ชีวิตตกระกำซื้อมาแล้วยังหาที่นั่งกินไม่ได้ ที่เคยนั่งแอร์เย็นสบายมีคนคอยบริการมันจบไปแล้ว ต้องนั่งประคองกล่องกินข้าวบนรถด้วยความทุลักทุเล ไม่มีที่ไหนต้อนรับ มีเก้าอี้ไม่อาจนั่ง ใครๆก็คงสงสารตัวเองไม่ว่ายาจกเศรษฐีลำบากกันถ้วนหน้าล่ะ แต่ในช่วงเวลาลำบากนี้ ก็เป็นช่วงเวลาทองแห่งการได้มีโอกาสทำทาน ทำบุญกุศลที่น่าปลื้มปิติอย่างยิ่งของหลายๆท่าน ขอร่วมปัจจัย และร่วมอนุโมทนาสาธุกับทานเหล่านั้นด้วยค่ะ
จะลำบากอย่างไร ถ้าร่างกายไม่เจ็บป่วยพิการหรือหมดลมหายใจ แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไป ชีวิตมีมาให้ใช้ให้เกิดประโยชน์ ก็จงใช้ให้คุ้มค่า เกิดประโยชน์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
| Create Date : 29 เมษายน 2563 |
|
27 comments |
| Last Update : 29 เมษายน 2563 19:57:01 น. |
| Counter : 1286 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [
วัดทางเหนือสวยงามเป็นเอกลักษณ์มากค่ะ
ดูสงบ ร่มเย็น แอบวังเวง