เขียนตะพาบ "พักใจ" บ้านหลังนี้อยู่แล้วสบายอย่างที่สุด ครั้งนึงเราเคยเรียกมันว่า บ้านไร้กังวล เมื่อก้าวเข้าในบ้าน เรื่องความกังวลต่างๆเหมือนอยู่ห่างตัวออกไป มีแต่ความเงียบสงบและสุขสบาย ลูกพี่ว่าขี้กลากจะขึ้นหัว อ๋อ ไม่ได้เจตนา รู้สึกยังไงก็ว่าไปยังงั้น
อยู่ในบ้านหลังนี้แล้วไม่อยากออกไปไหน เย็นสบายเงียบสงบ มีแต่เสียงนกชนิดต่างๆร้อง สลับกับเสียงน้ำในลำธารและเสียงสัตว์แปลก จั๊กจั่นบ้าง เสียงบ่างบ้าง ฯ สมัยแรกๆมีกระต่ายป่า และไก่ป่า มาเดินในสนามบ่อยๆ
ครั้งนี้เสียงจั๊กจั่นที่ปลุกดังในตอนเช้าดังซ่านไปทั่วคิดว่าเสียงฝนตกจนต้องตื่นนอน ควันจากคนเผาป่ายังคงได้กลิ่นจางๆไปทั่ว ผมยาวรุงรังสีดำคงมีคาร์บอนดูดกลิ่นควันไฟมาติดได้มากกว่าคนผมน้อย กลิ่นควันไฟเหม็นติดผมตลอดทั้งวันทั้งคืน สระแล้วก็เหม็นได้อีก ควันไฟคิดเสียว่าเป็นธาตุดินน้ำลมไฟ ไม่ได้ทุกข์ร้อนกับมันจะรักตัวกลัวตายอย่างไรเสียทุกคนก็ตายอยู่ดี ทำตัวให้เรียบง่ายอยู่ให้สบายใจดีกว่า คนที่รายละเอียดมากรักสุขภาพทุกกระเบียดนิ้วบางคนก็ลาจากโลกไปเร็วเสียยิ่งกว่าคนธรรมดาซะอีก
ละแวกนี้มีร้านอาหารหลากหลายให้เลือก ขอเพียงมีเงินในกระเป๋า อาหารอร่อยแค่ไหนก็มีให้ลิ้มลอง วันนี้ตัวเปล่าไม่มีใครให้กังวล ลองอาหารบ้านๆร้านข้างทางดูบ้าง ถ้าไม่คิดถึงอากาศที่กำลังร้อนระอุ วิวบนนี้สวยดีไม่น้อย ข้าวผัดพริกแกงพร้อมไข่ดาวสุกราคา 50 บาท กับวิวหลักล้าน ภาพเทือกเขาสลับซับซ้อนไล่เฉดสี สวยงาม
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [
เพลงนี้เวอร์ชั่นนี้เพราะดีค่ะ