สืบเนื่องมาจาก เมื่อเดือน กุมภาพันธ์ ที่ป๊าเริ่มบ้า Ukulele โดยซื้อเพิ่มมาตัวแรกจากร้าน ป้า Mamiko ก็ทำท่าไม่น่าจะหยุดอยู่แค่นั้น เพราะวันๆนั่งดูแต่ข้อมูล Ukulele ปากก็บ่นว่า อยากได้ตัวอื่น มาลองเล่นบ้าง...แต่หม๊า ก็ทำหูทวนลมอยู่รำ่ไป...เหอ เหอ

 วันนี้หม๊าอยู่บ้านคนเดียวอีกตามเคย เพราะป๊าหนูไปสอนอีกแล้ว (ช่วงนี้ป๊า ทำงานหนัก ทีสอนตั้ง 3 วัน/อาทิตย์) กว่าจะกลับก็ 4 ทุ่มครึ่งโน่นแหละ แต่เอ๊ะ จู่ๆก็โทรมาหาตอน 2 ทุ่มครึ่ง ต้องมีอะไรแน่ๆ

หม๊า : ฮัลโหล มีอะไรเหรอ?

ป๊า   : ปล่าว แค่โทรหาเฉยๆ ทำอะไรอยู่ กินข้าวหรือยัง เตรียมข้าวให้เค้าหรือยัง

หม๊า : ของเค้ากินแล้ว ส่วนของตัวเองยังไม่ได้เตรียม จะกลับตอนนี้แล้วเหรอ!!

ป๊า  : ปล่าว คือว่า เอ่อ คือว่า... เค้ามีนัดกับคนขาย Ukulele ตอน 4 ทุ่มครึ่งหน่ะ เค้าจะขาย Kamaka (ชื่อ brand) รุ่นเก่า หายาก ราคาไม่แพง บลา บลา บลาๆๆๆๆๆ

หม๊า : ไม่ต้องมาพูดเลย นัดอะไรกันดึกดื่น เป็น เสาร์ อาทิตย์ ไม่ได้หรือไง

ป๊า   : อู๊ย มันรอช้าไม่ได้ มีคนต้องการเยอะ นะแม่นะ เดี๋ยวเลิกสอนปุ๊ป ไปรับแม่ก่อน แล้วไปด้วยกัน แถวนั้นมี เบเกอรี่ อร่อยๆ ด้วยนะ อยากให้แม่ได้กิน

หม๊า : ไม่ต้องมาพูดดี ไม่อยากกิน อยากให้กลับบ้าน

ป๊า   : อุ๊ย ต้องเข้าสอนแล้ว ยังไงเดี๋ยวไปรับนะ และเตรียมตังค์ออกมาด้วยนะ ซัก 300 เหรียญ เจอกัน

หม๊า  : เดี๋ยวก่อน!!!

ป๊า    : ตู๊ด ตู๊ดๆๆ (วางสายไปแล้วลูก มัดมือหม๊าชก ซะงั้น)

......พอไปถึงที่นัดหมาย  หม๊าก็ยืนสังเกตการณ์อยู่ที่หน้าร้านอาหาร ปล่อยให้ป๊าเดินไปหาคนขายคนเดียว ก็เป็นคุณลุงแก่ๆแล้วอ่ะลูก (รู้ตอนหลัง ชื่อ ลุง Wallen) หม๊าก็ยืนมองซักพัก ยังไม่มีวี่แวว ว่าจะเสร็จ ก็เลยเดินไปกดดันป๊า พอไปถึง ปรากฏว่าที่ช้าอยู่ เพราะลุง แกเอามาโชว์ป๊า 2 ตัว (จากที่ประกาศขาย ใน craiglists แค่ตัวเดียว รุ่น White label) ลุงแกฉลาด เอารุ่น Gold label ติดมือมาด้วย แล้วยังไง.....ก็ได้ผลหน่ะสิ ป๊าหนูยืนนำ้ลายยืดหยดติ๋ง เลยลูก อารมณ์แบบ อยากเก็บเธอไว้ทั้ง สองคน....เฮ้อ

 แล้วก็รีบมากระซิบกระซาบกับหม๊าทันทีเลย ว่า "คิดอยู่ในใจเหมือนกันว่า ถ้าซื้อ รุ่น white ไปแล้วก็คงต้องหาซื้อรุ่น gold เหมือนกัน"..... 

แล้วงั๊ย...หม๊าตอบ  

ป๊าก็โยเย วกไปวนมา ยกแม่นำ้ทั้งห้า มาพูด สรุปพูดกันตรงๆก็คือ อยากได้ทั้งสองตัว.... (ทั้งที่เตรียมเงินมาไม่พอ นั่นก็อุตสาห์เดินไปหา ATM จนได้...ตูหล่ะเซ็ง) ทั้งที่หม่าหม๊าก็  ฉอด ฉอด ฉอดๆๆๆๆๆ ด่าเป็นชุดแล้วนะ แต่ก็มิได้นำพา มิอาจต้านทาน ป๊าหนูได้ เพราะป๊าหนูบอกว่า พอเห็น gold label ปุ๊ปก็รู้สึกผูกพัน เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน....ว่าไปโน้น

สรุป คืนนั้น ก็ได้มา 2 ตัวเลย ป๊าก็เริงร่าสุดขีด ปากก็พูดดี ที่ซื้อมาเนี้ย ก็สมบัติของลูกทั้งนั้น และหนูจะต้องขอบคุณป๊า และหม๊าจะได้รู้ว่าต่อไปมันมีมูลค่ามากแค่ไหน

เฮ้อ! หม๊า เลยต้องมาทนฟังเสียง Ukulele อีกทั้งคืน เลยลูก จริงๆเสียงมันก็เพราะนะ หม๊าชอบ แต่อะไรที่มันมากไปเนี้ย มันก็กลายเป็นรำคาญได้เหมือนกัน เหอ เหอ

--

--

เรื่องยังไม่จบ เพราะอีก 1 อาทิตย์ต่อมา ป๊ากลับเข้าบ้านมาพร้อม Ukulele อีก 1 ตัว.... ท้าทาย หม๊ามาก

หม๊า : หน้า เหวอ อ้าปาก เตรียมด่า

ป๊า  :  อย่าเพิ่งโกรธ อย่าเพิ่งโวยวาย เรื่องนี้อธิบายได้

หม๊า : พูดมา!! (ทำใจเย็น ข่มอารมณ์ สุดขีด แต่ งึม งึม ข้างใน)

สรุปมันคือ Ukulele Standard size รุ่น White label (อีกแล้ว) ซึ่งป๊าบอกว่า ตัวนี้ Amazing มากๆ เพราะมันยังดูใหม่อยู่เลย ทั้งๆที่ตามอายุของรุ่นแล้ว ก็ไม่น่าต่ำกว่า 30-40 ปี แต่เพราะคนขายเค้าเก็บในตู้เสือผ้าตลอดไม่เคยเล่นเลย เพราะเค้าต้องไปเป็นทหารอยู่หลาย 10 ปี (เค้าพูดอะไร ก็เชื่อเน๊อะ) พอกลับมานึกได้ว่ามีอยู่ ก็เลยเอามาขาย...

ป๊าหนูก็ดูภูมิใจมาก ซะเหลือเกินที่ได้มา นั่งลูบ นั่งคลำ นั่งดีด อีกตามเคย เอาตัวนั้น ตัวนี้มาเทียบ หม๊างี้ เซ็งสุดๆ ก็ตอนนี้บ้านเรามี Ukulele ตั้ง 5 ตัวแล้วหน่ะสิ ก็ไม่รู้ตัว ที่ 6 ที่ 7 จะตามมาอีกเมื่อไหร่ เฮ้อ !! ปวดตับจริงๆๆ 

Create Date : 14 กรกฎาคม 2552
Last Update : 14 กรกฎาคม 2552 9:32:28 น.		1 comments
Counter : 484 Pageviews.
Share Tweet