11 เดือน : ขอสักทีก่อนขวบนะลูก
ตอนแรกหม๊ากะว่าจะเขียน blog อีกทีตอนหนูครบ 1 ขวบ แต่มันดันมีเรื่องราว น่าประทับใจเข้ามา
แต่ไม่รู้หนูจะประทับใจด้วยหรือเปล่าไม่รู้นะ รู้แต่ว่า ไม่เขียนไม่ได้เลย คือเมื่อวันอาทิตย์ที่ 1 สิงหาคม ที่่ผ่านมา เราไปเล่นนำ้ทะเลด้วยกัน ครั้งแรก แบบ พ่อ แม่ ลูกเลย เนื่องจากดูสภาพอากาศแล้ว แจ่มใสมากๆ เราตัดสินใจ ไป Kailau beach กัน เนื่องจากที่นั่นทรายนุ่ม หนูสามารถคลานได้เลย ไม่เหมือน ที่ Waikiki หรือ Magic island อันนั้นถึงจะใกล้บ้าน แต่พื้นทรายเปลือกหอยเยอะ ไม่เหมาะกับหนู แพ็คของเสร็จก็ประมาณ บ่ายสามโมง เวลากำลังดี พอไปถึงน่าจะสัก สี่โมงเย็น แดดอ่อนๆ
พอขับรถไปได้ซักกลางทาง เอ๊ะ! ทำไม เริ่มคลึ้มหล่ะ พอขึ้น Pali Hwy เท่านั้นแหละ ฝนเจ้ากรรมก็ดันตก ฮ่วย! ยังไงกันหล่ะทีนี้ แถมขึ้นเขาคราวนี้ หม่าหม๊าดันหูอื้อด้วย อื้อมาก ก็เลยกลัวว่าหนูจะอื้อไปด้วย ก็เลยพยายาม ป้อมขนม ป้อนน้ำหนู ผลคือ หนูสำลัก และอ้วกออกมา สามระลอก (ไม่รู้เป็นเพราะหูอื้อ หรือเป็นเพราะขนมที่หม๊าป้อน แห๊ะๆๆ) เลอะ เสื้อผ้า car seat หมด จนต้องจอดรถ เช็ดกัน..หูหม๊าก็ยัง อื้อ ไม่หาย เซ็งจัง!! พอไปถึงที่หาด ดีนะ ที่ฝนหยุดตกแล้ว แดด ก็เริ่มมา แต่ลมก็ยังแรงอยู่ อืม!! ไม่เป็นไร หนู กับ หม๊า ก็เริ่งร่ากันมาก
สักพัก เราสามคน พ่อ แม่ ลูก ก็ไปนั่งอยู่ที่หาดทราย รอปะทะคลื่น หนูดูจะตื่นเต้น จนตัวสั่น หุ หุ ไม่เป็นไรลูก ป๊าบอกว่าคราวนี้ ให้นำ้ทะเลโดนแค่ขาพอ แต่
พูดยังไม่ทันจบประโยคดี คลื่นเจ้ากรรม ก็ซัดโครม เข้ามาที่เราสามคนอย่างแรง จนหม๊าเปียกทั้งหัว อ้าว!!จ๊าก!! แล้วลูกตรูหล่ะ นั่นไง!! นั่งตัวสั่น หน้าซีด ทรายเต็มหัว เต็มหน้า ดีนะที่ยังนั่งอยู่ในตักป๊า พอตั้งสติได้ ก็รีบอุ้มหนูวิ่งขึ้นมาบนบก คว้าผ้า คว้านำ้ ล้างหน้ากันใหญ่ แต่มันก็ไม่ค่อยออกอ่ะ จังหวะนั้น ป๊าก็ยังจะมาถ่ายรูปอยู่ได้ บอกต้องเก็บเป็นหลักฐาน หนูเลยทำหน้าเซ็งอย่างที่เห็น
หม๊าเลยพาหนูไปอาบน้ำกันดีกว่า จังหวะนั้น อากาศก็เริ่มคลึ้มอีกและ ลมก็แรง หม๊าพามาอาบนำ้ กลางแจ้ง ซึ่งน้ำก็เย๊น เย็น ลูกแม่ตัวสั่น ดึ๊กๆๆๆๆ แต่หม๊าก็ต้องใจแข็ง อาบให้เสร็จๆไป (ที่นี่ไม่มีห้องอาบนำ้) ล้างหัว ล้างตัว เสร็จแล้ว วิ่งพาเข้าไปหลบลมในห้องน้ำ กะจะเปลี่ยนเสื้อผ้า อ้าว คว้ากระเป๋ามาผิดอีก รอไปก่อนนะลูก ตอนนั้นมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนจิ๋ว คลุมตัว หนูก็สั่น ดึ๊กๆๆๆๆ สักพักฝนตกอีก ป๊าเก็บของเสร็จตามมาพอดี ตอนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้หนู หม๊าก็มองเห็นทรายมันยังอยู่ตามขา ตามก้น ด้วยความเป็น อีแม่เรื่องมาก มีเหรอจะปล่อยวางได้ ก็ยังอุตส่าห์ ทรมานลูกได้อีก ด้วยการ พาไปล้างที่ก๊อก ตอนนั้น ตัวหนู ก็ยังสั่นตลอด ปากก็เริ่มม่วง (ดูเหมือนเป็นแม่ใจยักษ์)
จนกระทั่งวางหนูลง จะใส่ diaper หนูก็สั่นมาก แต่ยังเอื้อมมือ มาจับหน้าหม๊า ภาพนั้น มันสะเทือนใจหม๊ามากเลยลูก รู้สึกร้อนวูบ นี่ชั้นเป็นแม่ประสาอะไรเนี้ย ไม่ได้เรื่องเลย.. แต่ก็ยังดีนะ ที่ติดเสื้อแขนยาว และถุงเท้ามา เพราะตอนนั้น ฝนตก ลมแรงมากเลยทีเดียว พอแต่งตัวเสร็จ ลูกแม่ก็เริ่มอารมณ์ดี คุยได้ ยิ้มได้ ค่อยโล่งใจหน่อย..แต่จะบอกว่า ตั้งแต่คลื่นซัด จนตอนนี้ ลูกแม่ก็ไม่มีร้องสักแอ๊ะ..เก่งจังเลยคับ คืนนั้น ป๊ากับหม๊า ก็เฝ้าดูอาการหนูเหมือนกัน ถ้าหนูป่วยขึ้นมา เราคงเสียใจมาก แต่ปรากฏว่า ไม่เลยอ่ะ ลูกเราแข็งแรงกว่าที่เราคิดไว้จริงๆ ร่าเริงตลอด แถมนอนดึกเหมือนเดิม ไม่มีอาการเพลีย เหนื่อยล้า ให้เห็น เช้ามาก็ดีด เหมือนเดิม..ขอบใจมากลูก ขอบใจที่แข็งแรง _______________________________________________ อีกเรื่องหนึ่ง เนื่องจากวันที่ 12 สิงหาคม ของทุกปี คือวันแม่แห่งชาติ ของที่เมืองไทย และนี่ก็เป็นปีแรกด้วย ที่ได้ทำหน้าที่แม่อย่างเต็มตัว (ก็ปีที่แล้ว หนูยังอยู่ในท้องหนิ) มานั่งนึกๆดูแล้ว นี่ชั้นเป็นแม่คนจริงๆเหรอเนี้ย ก็ไม่รู้นะว่าหม่าหม๊าทำหน้าที่แม่ ได้ดีแค่ไหน รู้แต่ว่า ทุกอย่างที่หม๊าทำให้หนู ก็ทำมันด้วยหัวใจ ที่อาจดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่ทุกอย่างรับประกันเลย ว่ามาจากความรัก ความห่วงใยล้วนๆ..เลี้ยงโดยสัญชาตญาณของความเป็นแม่โดยแท้ เพราะอยู่นี่ก็ไม่รู้ จะดูแบบอย่างจากใคร ไม่รู้จะถามใคร เพราะมีกันอยู่สองคนกับป๊า และก็อาศัยอ่านเอาในเน็ต ก็เป็นแหล่งความรู้ที่ดี แถมได้เพื่อนอีกต่างหาก (เพื่อนใน blog และเพื่อนในห้องชานเรือนของหม๊านั่นเอง) พูดไปหม๊าก็โชคดีเหมือนกันนะ ที่ได้มีโอกาสดูแลหนูเองเต็มๆแบบนี้ ทั้งที่ไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่า ชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เป็น คุณแม่ full time เช่นนี้ เพราะหม๊าเองตอนอยู่เมืองไทย ก็เป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่ง หาเลี้ยงครอบครัว เนื่องจากเป็นพี่คนโต ก็ก้มหน้า ก้มตาทำงาน จนกระทั่งมาเจอ ป๊าหนูนี่แหละ ถึงได้มีโอกาส เที่ยวเล่น ดูหนัง ฟังเพลง กับเค้าบ้าง... เรื่องป๊ากับหม๊าเจอกันยังไง ถึงได้มาลงเอยยังงี้ เอาไว้มีเวลาหม๊าจะเล่าให้ฟังนะลูก ถึงเรื่องราว ของ หนุ่มนักเรียนนอก กับ สาวบ้านนา...วันนี้ก็ดูรูปไปก่อน พอดีไปขุดมาจาก เมล์เก่าๆ ที่ผ่านมาแล้ว ไม่ต่ำกว่า 6-7 ปี ดูแล้วก็น่ารักดี เป็นทริปแรก ที่หม๊ากับป๊าไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน (สมุย)เลยเอามาแปะไว้ให้หนูได้ดูบ้าง เอ๊ะ!เขียนเรื่องวันแม่อยู่ดีๆ มาลงเอยที่เรื่องนี้ได้ยังไงเนี้ย งงๆๆ แต่เอาหน่า วันแม่ทั้งที พื้นที่นี้หม๊าขอแล้วกัน ดูความหน้าใสของป๊าดิ แสบตามั้ยลูก
ภาพนี้ตอนที่มาฮาวายปีแรก เห็นแล้วแทบกรี๊ด!! นี่ชั้นเคยผอมเยี่ยงนี้เลยหรือนี่!!
สุดท้ายจบ blog ด้วยภาพนี้กว่า ว๊าย!!หม๊าเขิลนะเนี้ย
จากหม๊า ที่ไม่ค่อยจะได้เรื่อง แต่ ก็รักบี้ สุดหัวใจที่มี..เป็นเด็กดีนะคับ รักบี้ ของแม่
Create Date : 13 สิงหาคม 2553 |
|
19 comments |
Last Update : 13 สิงหาคม 2553 18:11:17 น. |
Counter : 1276 Pageviews. |
|
|
|
เดือนหน้าบี้ก็จะเป็นเป็นเด็กขวบแล้วน๊า อยากจะบอกว่าบี้เป็นเด็กโชคดีมากนะที่มีป๊ากะหม๊าที่รักบี้เต็มหัวใจและดูแลบี้เป็นอย่างดี เชื่อแน่ว่าบี้ต้องเติบโตเป็นคนดี ไปไหนมาไหนใครๆก็รักและเอ็นดู
อยากจะให้กำลังใจหม๊าของบี้ด้วยที่ต้องเลี้ยงบี้ตามลำพังและอยู่ต่างบ้านต่างเมืองว่า ทำได้ขนาดนี้ก็ถือว่าเยี่ยมมากๆแล้วจ๊ะ สู้เพื่อลูกรักต่อไปนะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ หากบี้โตขึ้นและได้เข้ามาอ่านบล็อคนี้ก็อย่าลืมเข้าไปกอดและจุ๊บๆป๊ากะหม๊าที่รักหนูมากมาย ทำได้ทุกวันยิ่งดีเลยล่ะ ชอบคนที่นี่เวลาเค๊าทักทายกัน ทั้งกอดและจุ๊บๆ ดูอบอุ่นดีจัง
รูปมุ่ยกะเพ้งช่วงท้ายดูเหมือนเด็กมัธยมออกเดทเลยนะนั่น ใสปิ๊งกันทั้งคู่เลย ดูไปดูมาหน้าตาคล้ายกันแฮะ นี่ล่ะน๊าบุพเพสันนิวาส..