วันที่เก้า.เดือนเก้า.ปีหนึ่งศุนย์

. . .

วันที่งานยังไม่เสด แต่ตั้งใจจะเขียน

ตื่นเช้า ฝนตก อดวิ่ง ได้แต่นอนกลิ้ง

ฤาสวรรค์เป็นใจ ให้แต้ม คนขี้เกียจ

นอนอุตุ กินหมดหลายบ้านเมือง

ถ้ามีแข่งกิน แข่งนอน ละก็นะ

งานไหน งานนั้น คงชนะ

คว้าถ้วยมาครองเป็นแน่


.
.!.

~ ชอบวันเลขสวย ~
.ㅗ.
ชอบความลงตัวของเวลา
.ㅗ.
ชอบปล่อยความคิดจินตนาการ
.ㅗ.
ชอบสังเกตความสวยงามของสิ่งเล็กๆ
.ㅗ.
ชอบทำความเข้าใจ สงสัย พิถีพิถัน ละเมียดละไม
.ㅗ.
ชอบเก็บสอยเรียงร้อยถ้อยอักษรบทกลอนท่อนกวีที่ลึกซึ้ง

.    .    .
.!.  .!.  .!.

ไม่ชอบความเร่งรีบ รวบรัด มัดตัว พัวพัน รุงรัง ยุ่งยาก
.ㅜ.
ไม่ชอบความคาดหวัง ก็ยังต้องมีแบบพอประมาณ
.ㅜ.
ไม่ชอบความอึดอัด ก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงอยู่ดี
.ㅜ.
ไม่ชอบความขัดแย้ง ก็ยังแฝงแอบตัวตน
.ㅜ.
ไม่ชอบขังกรอบ กลับต้องครอบใจ
.ㅜ.
~ ไม่ชอบสับสนตัวเองเล็กๆ ~

.
.!.

เป็นเช่นนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ

และจะเป็นเช่นนี้อีกนานไหมนะ

เวลาผันผ่านไป ใจคนขยับตาม

.

คนใจร้อนคนเดิม

ยังคงวู่วามอย่างเคย

แม้รู้ตัวไวขึ้น

แต่บางทีดึงกลับ

ทันบ้าง ไม่ทันบ้าง

~ㅕ.ㅑ~

ฝึกหนอ ฝึกต่อไป

ยามใด ใจว่าง

สงบนิ่ง ยิ่งนึก

ฟังเพลง บรรเลงไป

...

ฝนตก ครึ้มใจ ร่ายกลอน บรรยากาศพาไป

ใกล้รุ่งตื่น สดชื่นรับ อากาศหนาว
ไอหมอกขาว ห่มคลุม มุมตึกสูง
หยาดฝนหยด หยอดเย้าริน กลิ่นหอมจูง
ไร้เงาฝูง สกุณา มายลตา

คืน วันใหม่ เย็นฤทัย ใจละมุน
ซุก ตัวอุ่น อิงกายา ผ้าห่มหนา
ซ่อน รู้สึก นึกหวั่นไหว ในอุรา
ฝัน อดีต ลอยลมมา คราฝนซา

นับ ถอยหลัง ปีหนึ่งศูนย์ คืนเดือนเก้า
เวลา เช้า วันที่แปด แดดส่องหล้า
รอ จนกว่า ยี่สิบสอง ของเดือนหน้า
คอย พี่หน่อย แก้วตาจ๋า จะมาเยือน

ฤกษ์ ฤดี อยู่ย่านนี้ มิมีใคร
งาม เพียงใด ไม่อาจแม้น เสมอเหมือน
คืน ความสุข ปลุกความฝัน คอยย้ำเตือน
ถิ่น แดนเรือน เหมือนแดนไทย ไม่อาจเจอ

090910 _ 06.09 am

...


ให้พัดเอาความรู้สึก ของฉันไปบอกเธอ

บอกว่าฉันรักเธอ.. ห่วงเสมอทุกคราว


อยู่ที่ไหนก็ตาม.. ส่งความรักให้เธอ

เพราะข้างกายเธอ.. รักฉันวนเวียนอยู่ไม่ไกล

.

ด้วยความคิดถึง _ ปุ๊ อัญชลี จงคดีกิจ

Inspired by

1 Song _ By miss
1 Person _ My sis