วันนี้ที่เคยตั้งใจจะลุย จะมุ่งหน้าค้นหาความจริง

แต่แล้วกลับได้ค้นพบความจริงบางประการ

.

สัมผัสกับหัวใจอันอ่อนโยนเปราะบาง บางดวง

.

สัมผัสแห่งอดีต สัมผัสนั้น ย้อนกลับมาอีกครั้ง  

.

สภาพร้อนแรงของจิตใจกลับต้องยอมโอนอ่อน

.

เพียงแค่บทความสั้นๆ แห่งอดีต

ทำให้ฉันลดความร้อนในใจลงได้เพียงนี้

ทำให้ใจต้องกลับมาทวนความคิดอีกรอบ

.

เอาอีกแล้ว ที่ใจต้องเข้าใกล้สิ่งที่น่ากลัว...

.

ความแตกต่างของคนสินะ

ทำให้เราแสดงออกแตกต่างกันไป

.

ประสบการณ์สินะ

ทำให้เราตัดสินใจไม่เหมือนกัน

.

ความเข้าใจ ความแตกต่าง

นำไปสู่การยอมรับความจริงบางอย่างสินะ

.

ตัวฉันเองยังเคยถลำไปในวิถีเดวกันเลย

เอาล่ะ ไม่เป็นไร ฉันให้อภัย ฉันปล่อยวาง

ไม่แบกตัวตนของใครดีกว่า

.

ขอบคุณที่สอนให้ฉันรุจักการไม่ด่วนตัดสินใครจากมุมเดว

ขอบคุณที่สอนให้ฉันรุจักคุณค่าของตัวเองมากขึ้น

.

~ ทองแท้ ไม่กลัวไฟลน ~

แต่คนเล่นกับไฟ จะมอดไหม้เอานี่สิ

...


คนบางคน เหมาะสำหรับ

เป็นคนของความคิดถึง

.

ไม่เหมาะกับเป็นคนของชีวิตจริง

แต่งดงามในความฝันเสมอ

.

.

.

ศรัทธาที่มีให้ เปลี่ยนแปลงไป

ถูกแทนที่ด้วยความจริงบางอย่าง

.

.

ยอมรับในความแตกต่างที่มี.. ไม่เป็นไร

เธอกับฉันไม่อาจเดินร่วมทางกันจากนี้และตลอดไป

แต่หัวใจที่ฉันมี ก็ยังจดจำเธอเสมอไปเช่นกัน


.


.


คนบางคน เหมาะสำหรับ

เป็นคนข้างใจ ข้างกาย

.

แต่ก็ไม่เคยเข้ามาในใจได้เลย

ไม่ว่าจะพยายามด้วยวิถีทางใดก็ตาม

.

นานแค่ไหนแล้ว ที่หล่อเลี้ยงความฝันของเขา

เอาลมๆ แล้งๆ เป่าเข้าไป ยังไงก็เฝ้าคอย

.

ปล่อยเขาโบยบินไปตามทางที่สมควร ดีกว่าไหม

เมื่อเราไม่ได้เกิดมาคู่กัน ฉันก็ไม่ควรฉุดรั้งเธอ

.

เมื่อไหร่จะเข้มแข็งได้ซะที ฮึ TT

กลัวจัง เฮ้อ ทำไมต้องนึกถึงอดีตอีกแล้วนะ

...


เอาล่ะ วันนี้ขอปล่อยใจนึกถึงเธอ ผีบ้า..

เธอยังคงเป็นผีบ้า.. คนเดิมในใจฉันเสมอ

.

หวังว่าเธอคงสุขกายสบายใจดี

เฮ้อ ให้ได้นึกถึงอีกทีละ