Group Blog All Blog
|
.. เสียง จากความเงียบ .. สวัสดีจ้าา ช่วงนี้ค่อนข้างอยู่กับความเงียบเป็นเพื่อนบ่อยขึ้น คงด้วยเหตุนี้ล่ะ จึงไม่ได้แวะทักทายสหายใดเท่าไหร่ ขอโทษทุกท่านด้วย ที่ไม่อาจแวะเวียนไปให้ได้ยินสุ้มเสียงเลย อีกเพราะรุสึกแก่ใจเองว่า แม้เพียงความเงียบที่เป็นเพื่อนนั้น กับความคิดมากมายที่เข้ามากระทบ ก็แทบจะตีกันตายอยู่ภายในนี่เอง สัมผัสได้ถึงความฟุ้งซ่าน และกิเลสที่เกิดขึ้นเรื่อยๆ เห็นเจ้าตัวดี วิ่งวุ่นบ่อยเลย วิ่งตามกิเลสไปก็บ่อยเชียว เด่วยิ้มร่า เด่วเต้นเร่า เด่วเศร้าโศก เด่วอาลัย เด่วอาวรณ์ เด่วพะวง นี่ จากที่ตั้งว่าจะ ปล่อย และ วาง ทางอารมณ์ อยู่บ้าง ยังไม่อาจทำได้เต็มที่ เพียงยุทธวิธี ที่เพิ่มขึ้น กับ กำลังใจ ที่แกร่งขึ้น เท่านั้น . . . ก๊อปอะไรมาอ่านเตือนสติ วางตรงนี้ก็ละกัน .  " ความเงียบ..เสียงหนึ่ง ที่มนุษย์ไม่เคยหยุดฟัง " ความเงียบ
เสียงที่ไม่ค่อยจะได้ยินบ่อยซักเท่าไหร่ในชีวิตคนเรา ในวันหนึ่ง ๆ เราสดับรับฟัง เสียงหลากหลาย ปะปนกัน มีทั้งเสียงที่อยากได้ยิน และเสียงที่ไม่อยากจะได้ยินมัน.. แต่ในช่องว่างระหว่างกัน..ความเงียบส่งเสียงเรียกหาอย่างไร้คนฟัง.. เวลามีความสุข ทุกสรรพเสียง ดูสดใสเริงร่า ดังบทเพลงขับขาน เวลาจมอยู่กับความทุกข์ เสียงร่ำไห้ ดังกึกก้องในอก พร้อมระเบิดออก แล้วเวลาใดเล่า จึงจะเป็นเวลา แห่งความสงบงันของหัวใจ จนความเงียบ คืบคลานเข้ามา ให้ได้ยิน และเรียนรู้มัน
เงียบ กับ เหงา หากนำมาวางต่อกัน ก็จะกลายเป็น เงียบเหงา แต่ความเหงา บังเกิดได้ แม้ในยาม รอบกายมีเสียงอึกทึกครึกโครม จึงบ่อยครั้งที่ผู้คน มัวหมกมุ่นกับความเหงา จนลืมฟัง เสียงบางอย่าง..ในความเงียบ เสียง ที่หากเราตัดทุกสิ่งออกไป มันจะเป็นเสียงที่ชัดเจน และซื่อสัตย์กับเราที่สุด เสียงแห่งความเงียบ คือ เสียงของหัวใจและสัญชาตญาณ ที่นับวันจะสูญหาย เราฟังเสียงคนอื่นมากเกินไป จนละเลยหัวใจของตัวเอง.. วัฒนธรรมของสังคม ปอกลอกสัญชาตญาณ จนไม่เหลือความเป็นตัวตน หลายคนที่ไม่เข้าใจ จึงมัวแต่คอย เฝ้าฟังแต่เพียงเสียงที่..อยากได้ยิน.. . . (//www.youindy.com/board/index.php?topic=164.0) -  -. นิ่ง~นิ่ง แล้วลองเงี่ยหูฟัง ความเงียบ จากข้างในชัดๆ สิ . . สงบดี . . . เสียงเล็กๆ _ พลอย ณัฐชา . ~ บางครั้งความเงียบ ดูเหมือนจะเชื่อมโยงเรา ในแบบที่คำพูดทำไม่ได้ ~ - from " Flipped 2010 " - ... เหนื่อยนัก ก็พักก่อน  ที่ว่าง เธอ ~ ฉัน คืนวันที่ผันผ่าน ~ ขอบคุณ โอกาส การกระทำ และเวลา ~ - แม้รุว่า พบเจอ เพื่อรอ พรากจาก ก็ตาม - .  . . 100411 _ 14 oc 
ดีหว่ะ...
ว่าแต่ดูจากข้อความฉันว่าแกคงไม่ได้เรื่อย ๆ ดั่งว่าแน่นอน มีบางตัวอักษรบอกว่าผู้หญิงคนนี้ เยอะ.... 5555 ว่าแต่เพลงเศร้าไปนะ ช่วงนี้ฟังแต่เพลงมันส์ ๆ อ่ะ  โดย: อุ๊ (oumon
 ) วันที่: 15 เมษายน 2554 เวลา:14:53:37 น.สวัสดีค่ะคุณเลื้อย
โบว่า.. ความเงียบ.. สำหรับโบ ก็คือการมีสติ อยู่กับตัวค่ะ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน.. ถ้ามีสติ.. จะรู้สึกว่า เราสามารถรับรู้อะไรได้มากกว่า ความเงียบคือการหยุด.. แล้วสังเกตุสิ่งรอบข้าง ปิดประสาทสัมผัสบางอย่าง เพื่อรับรู้อีกอย่าง ประมาณนี้ค่ะ แบบบางทีเวลาโบเรียน.. และบางสิ่งต้องใช้จินตนาการอย่างมาก จำเป็นมาก ๆ ที่จะต้องเงียบ.. มีสติกับตัวเอง ยังไง.. คุณเลื้อยก้คงเรียนหนักเหมือนกัน รักษาสุขภาพนะค่ะ โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil
) วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:13:03:30 น.คิดถึงมากนะจ๊ะ
แต่งานมันไม่อำนวยให้ทำอะรัยตามใจเลย อยากคุยด้วยมากเลย รักษาสุขภาพนะจ๊ะ ตอนนี้เริ่มขยับตัวได้หน่อยแล้ว จบไปสองโปรเจคแล้วล่ะ อิอิ แต่ยังค้างอีกห้า รับกรรมต่อไป อิอิอิ โดย: ตามเส้นทางของหัวใจ
วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:9:54:12 น.สวัสดียามค่ำคืนครับ
อืม...กลับมาสวัสดียามค่ำคืนกันเหมือนเดิม สงกรานต์...ทำให้เมื่อยล้า ไม่น้อยทีเดียวเลยครับ โดย: panwat
วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:23:27:42 น.สวัสดีค่าคุณเลื้อย
สงกรานต์ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยค่า อยู่บ้านเล่นเกมตั้งแต่ตื่นนอนยันเข้านอน 5 วันรวด แย่จัง หุหุ ปวดไหล่ ปวดคอ ปวดหลังไปหมดเลย กำลังคิดว่าถ้ามีหางคงปวดหางไปด้วย ก็พยายามเห็น แต่ไม่เข้าไปเป็น เอาจิตออกจากกาย แต่ก็ทำได้ไม่ง่ายเลย ชอบจังเลยกับเสียงความเงียบ คนมักจะไม่คุ้นเคย แต่เราคุ้นเคยกับมันที่สุดก็ตอนไปเกาหลีคนเดียวนั่นล่ะ อยู่กับเสียงข้างในตัวเองทั้งวันตลอด 7 วัน เป็นความรู้สึกที่ดีเหมือนกันนะคะ ที่เกาหลีมีหยุดยาวช่วงไหนบ้างรึเปล่าคะ โดย: หนูลีลี
วันที่: 18 เมษายน 2554 เวลา:7:49:42 น.สวัสดีครับน้องเลื้อย
เห็นเงียบไปหลายวัน แอบมาเยี่ยม สงสัยเรียนหนักเหรอครับ ทำไรก็แล้วแต่นะครับ....สู้ๆครับ โดย: panwat
วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:18:47:11 น.สวัสดีวันหยุด สุดสบาย
สหายบล็อค ผู้เวียนผ่านมาแถวนี้ ต้องขอโทษหลายสหายด้วย ที่ไม่ได้แวะไปส่งเสียงผู้ใด๋เล้ย โผล่ไปด้วยกิจจำเป็นเท่านั้น ด้วยไฟลนสุดๆ ดุจหนุมานชาญสมร ป้อนพระเพลิง เหย้ย ไปถึงไหนฟระ เด่วจะรีบปั่น ปั้น ปั๋น ขยันขึ้นหน่อย จะได้ปัน ได้ผันอะไรใหม่ๆ และจะได้หันไปทักทายสหายบล็อคบ้าง ขอบคุณ สำหรับความระลึกถึงด้วย เช่นเคยคร้าบบบ อ้อ ขอบคุณความห่วงใยเช่นกัน มันเพิ่มขึ้นๆ ทุกวันเล้ยยย รอบเอวง่ะ ... ...ฉัตรจัง.. แวะไปวันก่อน คงจะยุ่งเหมือนๆ กัน ไว้ว่างๆ ค่อยมาส่งเสียงกันเน้อ ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าด้วย อยู่นี่ นากาเรือนเดว ยังไม่ได้เงี่ยหูฟังบ้างเล้ย จะลองทำตามบ้างล่ะ ฟังเสียงติ๊กต่อกๆ ว่าแต่ แต่ละนาทีผ่านไป ต้องใช้ให้คุ้มค่าสุดสิเนอะ ... ..อุ๊.. แหง่มๆ แกก็ เออ เยอะว่ะ ช่วงนี้ งานหลวงยังไม่ทันไร งานราษฏร์จะเข้าอีก เฮ้อ บล็อคหน้า เพลงไม่เศร้าแล้วเฟร้ย ว่างค่อยโผล่ไปส่งเสียงเน้อ ... ...โบจัง... อืมม เป็นคล้ายๆ กันนะ ตอนนี้ไม่มีเรียนแล้ว แต่งานกระชั้นมวากกก ร่อแร่เลยจ๊า ... ...ตามใจ.. เหอๆๆ สภาพเดวกันเลยเรา งุงิๆ เด่วค่อยไว้งานเสด ค่อยเมาท์กันเด้อ ... ...พี่พันวัตต์... ขอบคุณนะคะ ซุ่มเนี่ย ไฟลนค่ะ ดับไฟเสด จะแวะไปทักทายค่ะพี่ ... ...ยัยลีลี... อ่า ติดเกมนะเค้า เดี๋ยวจะปวดหมอง กับปวดตาเด้อล่ะ เกาหลี หยุดยาวเดือนหน้า หยุดวันเด็ก กับวันพ่อแม่ 5 กับ 8 พค.ช่วงนั้น จึงเป็นหยุดยาวล่ะ จัดเป็นช่วงเทศกาลครอบครัวน่ะ ... เอาล่ะ ครบและ ดำดิน ดับไฟ ต่อล่ะ แปะโป้งไว้ก่อนนะ งานเสด จะแวะไปให้สุ้มเสียงให้ครบทุกสหายเลย บุ๋งๆ บับบาย ;) โดย: เลื้อย
วันที่: 24 เมษายน 2554 เวลา:16:18:49 น.แก๊.........................ชอบเพลงนี้ แล้วก็ชอบเรื่อง ความเงียบอ่ะ ไม่ได้หยุดฟังตั้งนานแล้ว
แกฉันก็เริ่มหัดรู้ทันอารมณ์เหมือนกันแก ไว้ได้ไปหาจะเล่าให้ฟังตลกมากมาย การได้เห็นจิตตัวเองเตลิดเปิดเปิง 55555 รู้ตัวอีกที โน่น...ฉันก็ทำอะไรต่อมิอะไรไปมากมาย อยากไปหาแกอีก แต่ตังก์ก็ไม่มี เวลาก็ไม่พอ เอาไปนอนหมดแล้ว อิอิอิ คิดถึงแกหน่ะ  โดย: อุ๊ (oumon
) วันที่: 26 เมษายน 2554 เวลา:9:54:14 น. |
เลื้อย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดี ชาวโลก...ออนไลน์ ขอบคุณที่แวะเข้ามาแล้วเยี่ยมชมค่ะ นานๆ จึงจะได้มาอัพซักกะครั้งแหละ... ตามแต่ใจจะพาไป หากเข้ามาอัพบ่อย ตายแน่เลย งานท่วมหัว เอาตัวไม่รอด.. จะทักทาย ติชม ประการใด ตามสบายละกัน ^^' ไว้คุยกันค่ะ ;) ปล. ชักงงๆนิดหน่อย ตรูแปะไว้คราวก่อน แล้วไฉนจึงหายไปได้ละเนี่ย...งึ่มๆ Friends Blog Link |
||||||||||||
ฉัตรเคยอ่านหนังสือการปฏิบัติธรรมของพระอรหันต์ท่านหนึ่ง ต้องขอโทษที่จำชื่อท่านไม่ได้ มีตอนหนึ่งผู้เขียนเล่าว่า..ได้เข้าไปนมัสการท่าน แล้วเห็นนาฬิกาเต็มไปหมด ทั้งที่ตีบอกเวลา ทั้งส่งเสียงติกต่อก ระงมไปหมด ..นึกภาพเอาโน๊ะว่านาฬิกาเยอะๆ เพราะมีคนถวายท่านนั้นจะส่งเสียงก่อความรำคาญได้มากน้อยแค่ไหน..ผู้เขียนเล่าว่า ได้ถามพระท่านว่าท่านไม่รำคาญดอกหรือ...พระท่านนั้นได้ตอบว่า ก็ฟังแค่เรื่อนเดียว เรือนอื่นอย่าไปสนใจอย่าไปเกาะอยู่กับเส้ยงที่รบกวนเรา ให้เราฟังแค่ที่เราต้องการ..
งืมๆ ประมาณนี้แหละจำมะค่อยได้ด้วยจิ นานม๊ากกมากเรยง่ะ อิอิ
....
ว่าจะแต่งกลอนให้เพื่อนนะ
แต่ฟังเพลงที่บล๊อกเราอยู่น่ะ
แต่ไม่ออก แหะๆ
คิดถึงสุโค่ยยยย เทคแคร์เด๊อค่ะ..