Bloggang.com : mastana :

ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.44~เธอ..ในคืนฝันไต่ฟ้า~

.
.
.
.

""ศรีมิ่งสิ่งคิดนฤมิตสวัสดิ์ พัฒนาแผ่นดินเผยวิญญาณจำนรรจ์ ก่อฝันเป็นจริงสร้างทุกสิ่งให้เสร็จสำเร็จสำรวจตรวจตราชีวิต ตรวจจิตตรวจใจก่อไฟในราตรี ทำวันนี้เพื่อวันหน้าหาความรักมาโรยโลก บรรเทาโศกเศร้าสร้อยจิบน้ำจอกน้อยแหล่งแล้งแบ่งปันฯ""
ฝนรายฝันไต่ฟ้าดูฝน หยาดซับดับกองกูณฑ์กลบร้าง ฝนรินแต่เบื้องบนบริสุทธิ์ ใฝ่ร่ำใฝ่รู้สร้างศรัทธา คืนหนาวไฟจุดให้หายหนาว ไฟแห่งชีวิตพาอุ่นพ้อง อุ่นเขาอุ่นเราคราวเข็ญยาก กว้างขึ้นกว้างขึ้นต้องแต่งใจ ร้อนร้ายลำบากบ้างบางหน ผ่าวผ่าวถึงภายในจิตน้อย น้ำเพียงหนึ่งหยุดปนเจ็บปวด หาญหยดรดร้อนด้อยดับลง ดวงดาวดวงเล็กสีฟ้าส่องประกายพร่างพรายท้องฟ้าแห่งม่านรัตติกาลมีไออุ่นของดวงจันทร์สีเหลืองอ่อนลอยอ้อยอิ่งเคียงข้างก้อนเมฆที่หลับใหลท่ามแสงอ่อนโยน...แสงละมุนปกคลุมไปถึงบันไดบ้านที่เป็นตึกหินสองชั้นสีเทาสลับลายหินอ่อนสีขาวบนพื้นพสุธาของโลกใบสีน้ำเงิน...
.
.
.
สายลมในรอยต่อของต้นฤดูหนาวพัดเส้นผมบางระใบหน้าที่กำลังก้มหน้าอ่านพอตเก็ตเล่มเล็กๆของตนเองอย่างสงบและไม่ได้ใส่ใจเวลาที่เดินทางไปเนินนานในขณะเสียงดังแว่วของนาฬิกาในห้องของบ้านหินสีเทาสลับขาวดังกังวานสามครั้ง..ผ่านความเงียบของม่านความมืดที่มีเพียงแสงโคมไฟประดับบันไดไม่ห่างเสาถ้วยเซรามิคสีชมพูลายคิตติ้ที่มีน้ำสีส้มขุ่นปนส่วนผสมของผงคาเฟอีนและถ้วยอีกสองสามใบที่ว่างเปล่าเพราะหญิงสาวดื่มหมดไปแล้ววางข้างๆกันกับหญิงสาวที่นั่งเหยียบเท้าเปล่าลงที่ต้นหญ้าต้นเล็กตามพื้นเธอถอนหายใจเป็นระยะจึงวางหนังสือพอตเกตที่อ่านซ้ำไปมาหลายๆเที่ยวลงที่บันไดหินอ่อนขั้นที่สาม เสียงถอนหายใจดังในลำคออีกหลายครั้งก่อนเก็บร่างกายส่วนล่างงอขึ้นลองรับกับแขนทั้งสองข้างปล่อยสายตามองไปที่ดวงดาวบนท้องด้วยใบหน้าเรียบเฉย....ห้วงความคิดในสมองเคลือบคาเฟอีนไม่อาจหลับใหล...ลอยล่องไปไกลโพ้น...
.
.
.
แพ!!-มา!!-แพ!!-มา!!แพ!!-มา!!-แพ!!-มา!!
แพ!!-มา!!-แพ!!-มา!!เสียงแห้งแผ่วแผ่วดังขึ้นผ่านความเงียบพร้อมๆกับสายลมเอื่อยที่จู่จู่ก็พัดสะพัดแรงขึ้นๆพัดใบไม้ปลิวว่อนกระจายร่วงลงบนพื้นสนามหญ้าหญิงสาวรู้สึกหนาวขึ้นทันทีเมื่อมีพลังงานจากสายลมแรงหนึ่งกระทบที่ผิวเธอรู้สึกเหมือนมีใครคนหนึ่งกำลังยืนจ้องมองด้วยสายตาไม่เป็นมิตรหญิงสาวเอามือสองข้างหยิบหนังสือและถ้วยเซรามิคที่วางที่บันไดขึ้นมาหอบไว้อย่างรีบๆ...กึก!!..กึก!!..กึก!!..กึก!!....
เอ่อ!!....เพล้งงงงงง!!...
.
.
.
.

หญิงสาวสะดุงสุดตัวเมื่อดวงตากลมโตมองเห็นเงาดำของใครคนหนึ่งที่ประตูกำแพงพลันพลังแขนทั้งสองข้างของร่างกายก็โดนกระชากหายไป..หนังสือและถ้วยเซรามิคที่หอบไว้ที่อกหลุดจากมือลงสู่พื้นแตกกระจาย...เสียงภาษาที่ดังอยู่ในลำคอตะกุกตะกักอย่างไม่รู้ตัว..ความกลัวพุ่งเข้าสู่หัวใจจนเต้นแรงไม่เป็นจังหวะร่างกายสั่นสะท้าน...แต่ดับเบิ้ลอีโก้ในความรู้สึกของสมองส่วนที่สองกระซิบบอกกับเธอให้พยายามรวบรวมพลังความกล้าของร่างกายมาไว้ที่ขาทั้งสองด้วยเท้าเปล่าเดินเหยียบพื้นหญ้าเข้าไปใกล้ๆเงาดำนั้นให้มาที่สุด..อะ..อึย...เมฆลอยเลื่อนไปดวงจันทร์จึงส่องแสงสว่างขึ้นสายลมพัดเบาลงเสียงดังเรียกแพ!!-มา!!-แพ!!-มา!!แพ!!-มา!!-แพ!!-มา!!แพ!!-มา!!-แพ!!-มา!!แพ!!-มา!!-แพ!!-มา!!ดังขึ้นอีกเมื่อหญิงสาวเดินเข้าไปใกล้กำแพงประตูหัวใจเต้นแรงขึ้นๆ...
.
.
.
.
หญิงสาวเดินด้วยเท้าเปล่าไปถึงประตูกำแพงก็พบเพียงใบตองแห้งริมรั้วที่ยาวปกคลุมมาถึงพื้นพยายามกวาดสายตามองไปรอบๆบริเวณก็ไม่พบสิ่งใดเธอถอนหายใจอย่างรู้สึกว่างเปล่าห้วงภวังค์ในความหวาดหวั่นไหวยังไม่หายไป...จู่จู่เสียงเรียกชื่อก็ดังขึ้นอีกครั้ง...
"เอ่อ...ใครน่ะ"เธอตะโกนเสียงดัง..
".......................- -"
"อ้าวไรอ่ะ...อ๊ากกก"

ราวกับแผ่นดินสะเทือนความหนาวพุ่งมายังร่างกาย..หัวใจเต้นแรงหญิงสาวสูดลมหายใจลึกๆอย่างแรง...ความคิดในสมองเริ่มรู้สึกว่าควรไปจากประตูกำแพงอย่างเร็วที่สุดไม่อยากได้รับคำตอบใดใดอีกแล้ว...ใคร....ซุปเปอร์อิโก้สมองสั่งการเท้าเปล่าสองข้างให้วิ่งหนี เธอวิ่งเข้าบ้านและปิดประตูล๊อคลูกบิกกระโดดขึ้นบนเตียงเอาผ้าห่มคลุ่มร่างกายไว้อย่างรวดเร็ว...ที่นอกหน้าต่างพระอาทิตย์กำลังทจะำหน้าที่ทอแสงแรกแห่งวันณ ปลายขอบฟ้ารอมนุษย์ตัวเล็กมาไต่ความฝันในวันต่อไป...

ミendミ
.
.

อรุณสวัสดิ์เอนทรี่ ~44~--
/////////////////////////////

สืบเนื่องจากสถานการณ์สายธารท่วมท้นบ้านบางบัวทองอย่างล้น- -"ความรู้สึก"ทำใจ"มันเดินทางมาช้ามากมายเหมือนสายน้ำที่จะเหือดแห้งหายไปเลยค่ะซึ่งจากภาวะที่ไม่สามารถอาศัยกับครอบครัวได้...ทำให้มีการบริหารเวลาและรับผิดชอบตัวเองมากขึ้นการใช้ไซเบอร์น้อยลง..อ่ะนี่น้องน้ำำมาก็ดีเหมือนกันนะ/--ถ้าการได้รับกับการเสียไปจำเป็นต้องเดินเคียงข้างกันดังนั้น..กว่าจะพาหัวใจกลับมาตั้งหลักให้กับสมองเล็กๆร่ายเวทย์ผ่านอักษรได้สำหรับงานเขียนนามมัททะนะและโครงการถนนสายนี้มีตะพาบเพื่อให้ทันเพื่อนๆก็กระโจนแว๊บบข้ามโจทย์มา2กม.เป็นโจทย์44กันเลยทีเดียวคะส่วนการไปเยี่ยมบล็อกเพื่อนก็น้อยไปแต่พี่ๆเพื่อนๆก็น่ารักเกือบทุกคนเลยด้วยเทศกาลโหวต..Best of The Blog..แพมก็อยากโหวตให้เพื่อนทุกคนเลยถ้าทำได้อ่ะค่ะขอบคุณทุกๆกำลังใจจากหัวใจนะค่ะ..คริ!!(( _ _!))
.
.
ขอบคุณ: ภาพและเพลงประกอบจากกูร์เกริล์และยูทูป
ขอบคุณ: พี่ๆเพื่อนๆและทุกๆคนที่มาเยี่ยมชมด้วยคับบบ
ขอบคุณ: ท่านประธานและโครงการถนนสายนี้มีตะพาบฯด้วยค่ะ

❖❤"PamPam~Mastana~"❖❤
25 NOVEMBER 2011

Create Date : 25 พฤศจิกายน 2554
32 comments

Last Update : 27 พฤศจิกายน 2554 8:51:50 น.

Counter : 1212 Pageviews.

Share
Tweet

น่ากลัวนิน้องแพม

โดย: panwat 25 พฤศจิกายน 2554 0:35:19 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาตามอ่านเรื่องตะพาบครับ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง 25 พฤศจิกายน 2554 0:41:38 น.

555+

แพมมมมมม

พี่กำลังบิ้วอารมณ์เลยอ่ะ

มาเจอ "อ้าวไรอ่ะ...อ๊ากกก"

เนี่ย ขำก๊ากเลยอ่ะ

555+

แง่มๆ นึกถึงหน้าแพมตอนร้องแบบนี้อ่ะ

งืมๆ

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 25 พฤศจิกายน 2554 0:54:03 น.

ไอ้กึก กึก กึก กึก กึก เนี่ย
เสียงฟันกระทบกันเหรอแพม
5555555
แวะมาอ่านงานตะพาบน๊า

โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 25 พฤศจิกายน 2554 1:20:20 น.

แวะมาทักทายน้องแพมยามดึกๆ ค่ะ
ตามมาอ่านตะพาบ ในคืนที่นอนไม่หลับ

พี่ติดตามข่าวน้ำท่วมในเมืองไทยตลอดเช่นกัน ได้ข่าวน้ำลดลงในหลายพื้นที่ แต่บางแห่งก็ยังมีน้ำขังอยู่ ขอเป็นกำลังใจให้น้องแพมนะคะ อยากให้น้ำแห้งหายไป คนกรุงฯ จะได้กลับมาใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม

เอาภาพอุ่นเครื่องคริสมาสจากมิลานมาฝากค่ะ

โดย: diamondsky 25 พฤศจิกายน 2554 1:34:59 น.

.......

โดย: maramba1 25 พฤศจิกายน 2554 4:00:06 น.

ประโยคขึ้นต้นมีสัมผัสที่แปลกตามากครับน้องแพม

เป็นคำที่พี่ก๋าไม่ค่อยได้อ่านจากที่ไ่หนเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2554 5:19:05 น.

สวัสดีค่ะ

ตัวหนังสือซ๊วยสวย อ่านวรรคแรกตั้งหลายรอบ
แน่ะค่ะ แบบว่ากำลังคิดว่าคนเขียนตัวหนังสือ
ได้แบบนี้ ... มาจากอะไร หรือเพราะจินตนาการ
บวกกับการอ่านเยอะเลยทำให้เขียนออกมาได้
แนวสวยงามอย่างนี้ค่ะ

โดย: JewNid 25 พฤศจิกายน 2554 10:53:24 น.

มาส่งและอ่านงานตะพาบ ตัวเก่ง ค่ะ

" ตะพาบ 44"
ในคืนที่ฉันนอนไม่หลับ

โดย: เริงฤดีนะ 25 พฤศจิกายน 2554 11:47:15 น.

วิชฺชา อุปฺปตตํ เสฎฺฐา
บรรดาสิ่งทีงอกงามขึ้นมา วิชชาประเสริฐสุด

สุขกับความงอกงามแห่งวิชชา ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี 25 พฤศจิกายน 2554 12:29:41 น.

คุณมัทจ๋า หายไปไหนนนน
ิคิดถึงนะัเนี่ยนะขอบอก
ฉัตรติดไพ่อยู่ในบ่อน ฮ่าๆๆๆ
ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมทักทายนะคะ
แต่คุณมัทน่าักอยู่ในใจเสมอ
โอม บรู กรู งู เขียว แมม บร้า จง มา
เข้า กรง แง่งๆๆๆๆๆ....
อิอิ
ขอเอางานตะพาบไปแชร์ที่กลุ่มค๊ะ
จุีฟๆๆๆๆ

โดย: ณ ปลายฉัตร 25 พฤศจิกายน 2554 12:47:34 น.

ตามมาจากบ้านคุณเป็ดค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 25 พฤศจิกายน 2554 13:58:43 น.

เพลงเหมากับเรื่องดีครับ

น้ำท่วมครั้งนี้หนักจริงๆ ครับ เห็นแล้วน่าตกใจมากจริงๆ

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 25 พฤศจิกายน 2554 17:55:06 น.

สวัสดีครับคุณแพม

ท่อนแรกต้องอ่านสองรอบเลยครับ เรียงประโยคได้แปลกมากและมีความหมายในตัวเองและรวมกันเป็นความหมายรวมทำเอาต้องใช้สมาธิอย่างแรงครับแต่ก็ เพราะไปอีกแบบ

แล้วเอ่อ... แพ-มา แพ-มา นี่ผมนึกว่าติดน้ำท่วมอยู่แล้วคนมาช่วยนะครับเนี่ยย

จบได้ตรึงใจดีครับ...ตรึงไปพัักนึงค่อยมาอ่านข้อความด้านท้ายถึงรู้ว่าน้ำท่วมที่บางบัวทองมีผลกระทบกับคุณแพมใช่ไหมครับ ขอให้น้ำลดเร็วๆนะครับ

โดย: เงามืดในประวัติศาสตร์ 25 พฤศจิกายน 2554 18:10:41 น.

ทักทายตอนดึกจ้ะแพมจ๋า
ไอ้เค้าน่ะถนัดเขียนเชิงเล่า
เชิงระบายอ่ะนะ
ดีแต่ว่าหัวข้อนี้ของพี่เป็ดง่าย ๆ
ถ้าเป็นอันอื่นเค้าจะรอดมั้ยเนี่ย
เค้าอ่านของตัวมาก็หลายตอน
แพมเก่ง+เจ๋ง ยกนิ้วให้ไปเลย อิอิ
...
...

ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจกันด้วยนะ
ฝันดีจ้ะแพม

โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 26 พฤศจิกายน 2554 0:16:32 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องแพม

ความรัก+สุข+ทุกข์
มันอยู่ด้วยกันตลอด
เพียงแต่เราจะเห็นอะไรก่อนย และเห็นอะไรชัดเท่านั้นเองครับ

โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2554 5:09:46 น.

สวัสดีน้องแพม

น้องน้ำกำลังจะจากไปแล้ว พี่ว่าหลายคนมากนอนไม่หลับช่วงที่น้องน้ำแวะมาทักทายหลายหมื่นครัวเรือน ด้วยความเป็นห่วง และหลังน้องน้ำจากไป ก็คงนอนไม่หลับสนิทอีกนาน เมื่อเข้ามาเห็นสภาพความเสียหายของบ้าน ที่จำเป็นต้องใช้เงินในการซ่อมแซมไม่ใช่น้อยๆในแต่ละหลัง

ถึงตอนนี้ก็ต้องส่งกำลังใจให้กับทุกคนนะ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 26 พฤศจิกายน 2554 5:31:18 น.

Happy Day Ka

โดย: โสมรัศมี 26 พฤศจิกายน 2554 7:30:30 น.

เค้านั่งอ่านคอมเมนท์เค้าก็หัวเราะฮาศาสตร์เหมือนกัน
พี่หมอต้องแซวให้เก็บอาการหน่อย อิอิ
พิมพ์ผิดเรื่องธรรมชาติจ้ะแพมจ๋า
ว่าแต่ทำไมต้องนอนปิดหูปิดตาตัวเองด้วยอ่ะ ทำปายงงได้อีก
ไม่ออกไปเปแิดหูเปิดตาเหรอ
...
...

โจทย์ของพี่พู่คราวหน้า
ปายเห็นรูปแล้วแต่ยังไม่รู้จะเขียนเล่ายังไงเลย
แต่ยังเหลืออีกหลายวัน ยังนอนใจได้อยู่
...
...
มีความสุขกับวันหยุดนะแพมจ๋า

โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 26 พฤศจิกายน 2554 11:17:07 น.

นอนไม่พอประมาณว่าหัวใจทำงานหนักมั้งครับ อยู่ๆ ก็ล้มลงไปเลยแล้วไม่ลุกขึ้นมาอีก (หัวใจวาย)

เผลอนิดๆ หน่อยๆ ไม่เป็นไรครับ

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 พฤศจิกายน 2554 11:25:46 น.

มาเยี่ยม จ้า ...น่ากลัว ตอน โดนกระชาก เข้าไปมุม ตึก ..หุ หุ ..
ตื่นเต้น .. จัง ..

โดย: tifun 26 พฤศจิกายน 2554 11:59:03 น.

ฮ่าๆๆๆ

ถ้าทำได้แบบนั้นก็ดีสิครับน้องแพม
แต่น่าแปลกนะ
คนทั่วไปมักมองเห็นความทุกข์
มากกว่าความสุขหรือความรัก

โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2554 12:48:22 น.

แวะมาทักทายน้องแพมค่ะ

มาส่งกำลังใจให้เรื่องการรับมือหลังน้ำลด
ขอให้แถวบ้านน้องแพมน้ำระบายออกไปไวๆ น้ำแห้ง และไม่กลับมาท่วมขังอีกนะคะ พี่ยังติดตามข่าวเสมอ ลุ้นกับหลายพื้นที่ให้กลับมาสู่สภาพปกติ

ตอนนี้พักผ่อนเยอะๆ ไว้ก่อนดีกว่า
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

โดย: diamondsky 26 พฤศจิกายน 2554 19:14:37 น.

ท่อนแรกเป็นเรื่องราวในหนังสือ
แล้วจู่ๆก็รู้สึกหลอนๆ
สรุปว่าฝันไปใช่ป่ะ

ความคิดในสมองเริ่มรู้สึกว่า
ไม่ควรไปจากประตูกำแพงอย่างเร็วที่สุด

ระทึกดี มีงงท่อนจบนี่แหละ
ควรหรือไม่ควรไปจากประตูกำแพง
อธิบายด้วย ไม่เข้าจาย
สงสัยว่าพี่จะง่วง หรือคนเขียนง่วงกว่าอิ อิ

แอมอร

โดย: peeamp 26 พฤศจิกายน 2554 20:46:01 น.

^
^
^
อ้าวจริงด้วยอ่ะใส่คำเกินดิคะพี่แอม
แก้ไขแระ...ขอบพระคุณมากๆค่ะ
.
.
เป็นประโยคนำจากหนังสือสาม
บรรทัดแรกค่ะ...เรื่องย่อคือมีผู้หญิง
นอนไม่หลับเพราะกินกาแฟมานั่งอ่าน
หนังสือที่บันไดบ้านตอนดึกอยู่ๆก็ได้
ยินเสียงเรียกชื่อเลยเดินเข้าไปดูและ
หลอนตัวเองไม่ใช่ความฝันอ่ะค่ะ....
อธิบายนิดนึงรู้สึกเพื่อนๆอ่านแระ
จะงงกับภาษาของจขบ.ขออภัย
ด้วยอ่ะคับ- -"
.
.

ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆด้วยคะเด่วพรุ่งนี้
เช้าตามไปอ่านงานเพื่อนๆต่อนะค่ะ

โดย: mastana 26 พฤศจิกายน 2554 23:58:02 น.

อ๊ากกกกกกก

โดย: เชิญจุติ 27 พฤศจิกายน 2554 8:42:23 น.

สวัสดีวันหยุดจ้ะแพมจ๋า
คาถาอะไรของคุณฉัตรเค้าเนี่ย
โอม บรู กรู งู เขียว แมม บร้า จง มา
เข้า กรง แง่งๆๆๆๆๆ..
หรือว่าเป็นรหัสลับลวงพรางรู้กันสองคน
ปายอ่านแล้วก็ขำอ่ะ
มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนน๊าแพม

โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 27 พฤศจิกายน 2554 11:18:43 น.

สวัสดีค่ะคุณแพม มาอ่านตะพาบค่ะ

ลมโปรยลิ่วปลิวปรายในสายหนาว
บันทึกราวริ้วร่วงในช่วงสาย
ผะแผ่วผ่าวเร้นเหลียวดูเดียวดาย
สุดฝั่งเปลี่ยวกลายเหมือนสะอื้นเคลื่อนมา

กว่าจะซึ้งรัญจวนก็ชวนเช้า
ดาราบางเบาบทร้อยรสท่า
ฟ้ามืดแล้วผนึกพราวดูขาวตา
ดาริกาเพรียกร้องจะฟ้องใด

อัมพรใสสวยซึ้งคิดถึงหน้า
คนอำลาอันตรธาน ณ สถานไหน
อยากบ่ายหน้าเมียงมองทดลองไป
ผ่านทะเลฟ้าไกลเพื่อใกล้เธอ

เพียรลบภาพโพล้เพล้ทะเลกว้าง
ไม่ครวญครางยามท้อจะรอเสมอ
แม้เปลี่ยนไปเกินใกล้จะได้เจอ
ไม่เคยเก้อยุ่งเหยิงยังจริงใจ

ยังมองฟ้าดาราเริงร่าร่าย
มองสายฝันทอถักจะรักใคร่
ผ่านพายุทะเลเตร็ดเตร่ไกล
ผ่านถึงใครรอล่วงทุ่งดวงดาว

โดย: ญามี่ 27 พฤศจิกายน 2554 15:57:45 น.

สวัสดีวันสีชมพูค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 29 พฤศจิกายน 2554 15:12:47 น.

อวิชฺชา นิปตตํ วรา
บรรดาสิ่งที่โรยราร่วงหาย อวิชชาหมดไปได้เป็นดีที่สุด

มีความสุขกับวิชชาที่พบได้ด้วยตนเอง ตลอดไป...นะคะ

มามี้ มีหลังไมค์ ฝากไว้ให้แพม...นะคะ

โดย: พรหมญาณี 30 พฤศจิกายน 2554 11:19:32 น.

ทักทายตอนบ่าย ๆ จ้ะแพมจ๋า
ได้กลับบ้านรึยังจ้ะป่านนี้ ^^

โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 30 พฤศจิกายน 2554 14:17:58 น.

สวัสดีตอนค่ำค่ะ...น้องแพมคนสวย
คิดถึงนะ จุ๊บ จุ๊บ

โดย: nootikky 30 พฤศจิกายน 2554 19:47:11 น.

mastana

Location :
Kiyose Tokyo Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [?]

よろしくお願いします～
夢の異世界生活～
Dear People's
Thanks you Vote To Me

BlogGang Popular Award

でにやけてはずかしいよ徹夜で帰ってきて疲れてるのにだっこしてくれてand I'm afraid of SunLight ~(_-)"!!

ฉันคือบล็อกเกอร์พลังโหด
เปิดดวงตามองโลกครั้งแรก
เมื่อยี่สิบปีก่อนโน้น-ปัจจุบัน
ฉันเป็นแม่มดไม่มีหัวใจเกี่ยว
เนื่องก่อนหน้านี้ฉันละเลย-
ความเป็นมนุษย์ในเรื่องราว
ของท้องฟ้าบนโลกเสมือน
ฉันมีความสุขในความสุขๆ
กับงานเขียนแนวไซไฟ
และงานเขียนพร่ำเพ้อ
อันพรรณนาของตัวเอง
ขอบคุณท่านผู้ชม ❤
พี่ๆเพื่อนๆและทุกคน
ที่ติดตามอ่านงานเขียน
ของจขบ.นี้ด้วยนะฮ่ะย้าา

۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩

งานเขียนทุกเอนทรี่ของ
จขบ. เขียนด้วยหัวใจรัก
ในงานเขียนในจินตนาการ
ที่เกิดจากความรักในหัวใจ
ของเจ้าของบล็อกเองได้รับ
ความคุ้มครองตามกฏหมาย
พ.ร.บ. สิขสิทธิ์ พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอกดัดแปลงแก้ไข
นำไปใช้อ้างอิงแอบอ้างเป็น
ผลงานของตัวเองโดยไม่ได้
ขออนุญาตเจ้าของบล็อกน้า
۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩°۩