ถนนสายนี้มีตะพาบ..กม.7 ★`*Pleiades`*.★*มายด์..โดเรมี*★* ณ บ้านพักตอนรับผู้มาเยือนบนเนินเขาแห่งหนึ่ง บ้านหลังนี้ปลูกต้นไม้ไว้หลายชนิด บริเวณรอบๆบ้าน มีต้นองุ่นป่า ..ที่กำลังออกผลสีม่วงห้อยระย้า ตามกิ่งก้าน ดอกราชาดีสีม่วง..ขึ้นอยู่ตามขอบหน้าต่าง และซุ้มประตูฝาผนัง มีต้นม่านบาหลี...กำลังเลื้อยไปถึงบนเพดานระเบียงไม้ และออกดอกเล็กๆสีส้ม ส่งกลิ่นหอมจางจาง ที่หน้าบ้านมีไม้ที่ตัดเป็นขอนไม้เป็นรูปสัตว์เรียงเป็นแถว ดอกไม้กลางคืนเริ่มพากันแย้มกลีบออกช่อดอกบาน บางต้นใบอ่อนเลื้อยเข้าไปถึงตัวบ้านดูเหมือนศิลป์กรรมเล็กๆ ที่สวยงามอย่างธรรมชาติโดยเฉพาะ ในยามค่ำคืนเหมือนกับว่าท้องฟ้าที่นี่...จะใกล้พื้นโลกและเต็มไปด้วยดวงดาวที่ส่องแสงเป็นประกาย ผู้เป็นเจ้าของบ้านจึงใช้เป็นที่พักรับรองต้อนรับผู้มาเยือนของครอบครัว เจ้าของบ้านนี้เป็นบิดาของหญิง สาวผมยาว ดวงตามุ่งมั่น แต่หน้าตากับมีความเหงาเคลือบอยู่ตลอดเวลา เธอชื่อโดเรมี และเธอชอบมาที่บ้านเนินเขาแห่งนี้คนเดียว โดเรมี มีความรู้สึกผูกพันกับบ้านแห่งนี้ บ่อยครั้งเมื่อรู้สึกว่าหัวใจขาดความเชื่อมั่น....และคืนนี้เช่นกันเธอรู้สึกราวกับ.......ร่างกายและจิตวิญญาณภายในลอยล่อง..ข้ามขอบฟ้าและดวงใจ..ได้ถูกผสานไปกับดวงดาวที่ทอแสงเป็นประกายอยู่เต็มท้องฟ้าอันไกลโพ้นนั้น... เธอ...เชื่อว่า....ดวงดาวบนท้องฟ้ามีพลังงานที่สามารถเชื่อมโยงพลังสู่ดวงจิตของมนุษย์โลกได้...หากแต่เป็นความรู้สึก..ที่สถิตย์ในใจของเธอว่าสามารถรับพลังวิเศษมหัศจรรย์ได้..ในคืนที่ท้องฟ้า...มีลำแสงสีขาวถักทอเป็นเส้นทางเล็กๆ เชื่อมต่อ..กับดวงดาว....ที่กำลังส่องประกายระยับตาบนฟากฟ้า.. หญิงสาว...ยื่นแขนทั้งสองข้างชูขึ้นไปบนท้องฟ้า ..ทำท่าทางเหมือนกำลัง เอื้อมมือไขว่ขว้าดวงดาวที่กำลังส่องแสงเป็นประกาย..สักดวง...โดยหวัง ว่าดวงดาวนั้นจะส่งพลังวิเศษ....จากฟากฟ้ามายังอุ้งมือเล็กๆทั้งสองข้างที่กำลังแผ่ออก......เพื่อรับพลังวิเศษ.....อย่างเต็มที่... เธอส่งเสียงราวกับอธิฐานเบาๆในลำคอ... ดวงตาจับจ้องไปยังขอบฟ้าที่มี ดวงดาวดวงหนึ่งส่องแสงเจิดจ้างดงามเป็นประกายระยิบระยับ ... “โอม...ขอให้เทพีแห่งดวงดาว และ เทพแห่งสายลม” “ประทานพลังวิเศษให้ข้าพเจ้าด้วยเถิด" "ขอสิ่งที่ข้าพเจ้ากำลังกลัว....." "จงผ่านพ้นและไม่อาจเป็นจริงด้วยเถิด....” "โอม.....โอม..... โอม" ในขณะนั้น ณ ประจุดในกลุ่มดาว Pleiades อันเป็นขุมพลังวิเศษนาม ฉายา..ดาวลูกไก่..น้อยที่มนุษย์โลกมีความเชื่อ..และสอนสั่งประชากร ตัวเล็กให้มีความกตัญญู ...เช่นกลุ่มดวงดาวลูกไก่ ..ดาวดวงเล็กทีสุด ....ชื่อแพนโดร่าคิก....มีแร่อันประกอบด้วยธาตุวิเศษ สำหรับการสร้าง จานบิน...ที่มีประสิทธิภาพสูง....ในการบินสำรวจดวงดาว....ขอบฟ้าที่.. กาแล็กซีที่ 14 ...ช้างเผือกที่ 15 ...ใกล้กับกลุ่มดาวลูกไก่....ห่างจาก โลกประมาณ... 380....ปีแสง..ขณะนี้กำลังได้รับแรงกระแสคลื่นรบกวน จากรังสีสีฟ้าชนิดที่ไม่สามารถระบุที่มาได้ มันกำลังทำลาย...คลื่นแสง ที่ใช้ประกอบธาตุวิเศษ....จนจานบินไหว.....เสียการทรงตัว..เหมือนมี แรงดึงดูดของดวงดาว..มันทวีกำลังมากขึ้น..ไม่สามารถทานได้..จนสิ่งหนึ่งหลุดจากวงโคจรหมุนเคว้งและล่วงลงจากอวกาศตกลงที่พื้นโลก.. สิ่งที่หล่นสู่ผืนแผ่นดินเป็นมนุษย์ต่างโลกหนุ่มตนหนึ่ง ร่างของเขาหล่นมา ติดที่อยู่เถาต้นองุ่นป่า..ที่ห้อยระย้ารับแรงน้ำหนักของลำตัวจนผลองุ่นป่า กระเด็นกระจายไปตามพื้น... โดเรมีได้ยินเสียงผลองุ่นป่าร่วงจึงหันไปมองและพบมนุษย์ต่างโลก แปลกหน้า เธอตกใจและกำลังส่งเสียงร้องออกมา..แต่ได้ยินเสียงเหมือน มนุษย์ผู้ชายดังขึ้น "สวัสดีครับ" มนุษย์ต่างโลกแปลกหน้านั้นค่อยๆหันมาค่อยเปิดปากเหมือนจะยิ้มให้ แต่ เขามีที่ท่าเหมือนไม่เข้าใจ ซึ่งจริงแล้วเขาเข้าใจและฉลาดมากสามารถ สือสารและฟังภาษาได้ทุกอย่าง หูที่ยาวของเขาตั้งขึ้นสีหน้าเรียบดวงตา เฉยชากำลังมองมาที่โดเรมี... "เออ..เธอเป็นมนุษย์ต่างดาวหรอ" "ครับ...." "ผมมาจากดาวแพนโดร่าคิก..ไม่ทราบว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่" เราเป็นมนุษย์ชื่อโดเรมี เมื่อเราไม่สบายใจเราจะมาขอพลังจากดวงดาว อืม..กระแสแห่งความรู้สึกต้องการพลังของคุณ... ดึงดูดให้ผมอยู่ที่นี ชายหนุ่มที่เป็นมนุษย์ต่างดาวบอกชื่อและเล่าถึงการดึงดูดของดวงดาว ให้เธอฟังแต่โดเรมีไม่เข้าใจว่าเกิดขึ้นได้อย่างไรและเธอบอกเขาว่า เธอต้องการพลังวิเศษจากดวงดาว....มนุษย์ต่างดาว(มด.).ชื่อเจซี หัวเราะพร้อมเสียงดังก้อง “มีพลัง ฮ่า ฮ่า เพื่อสิ่งใดฤา....” ในเมื่อพลังอันประกอบด้วยอณูล่องลอย นับพันนั้นอยู่ในรอยหยัก แห่งไขสีขาวของสมอง ที่สถิตในดวงจิตของเธอแล้วไยต้องการสิ่งใด อีกหรือ... มนุษย์ต่างดาว.เจซี หัวเราะเสียงดังก้องอีกครั้งก่อนพูดต่อว่า ....ข้าจะให้เจ้าพบกับ บุรุษผู้หนึ่ง...เขามีพลังจากกระแสจิตดังที่เธอต้องการมี.. รอเราสักครู่.......... พูดจบทันใดก็มีแสงสีฟ้าเข้ม...พุ่งออกมาจากปลายนิ้วชี้ของมด.เจซี นิ้วนั้นชี้ไปบนท้องฟ้าอีกฟากหนึ่ง...ลำแสงสีขาวพุ่งออกมาจากดาว ดวงหนึ่งราวกับคลื่นสัญญาณไฟฟ้า ลำแสงที่พุ่งนั้นเริ่มเปลียนเป็นสีเขียว สีแดงมันหมุนเป็นวงรี...อย่างรวดเร็วฉับพลัน!!!! ที่ม่านฟ้าอีกฟากหนึ่ง.. ก็ปรากฏภาพชายหนุ่มผู้หนึ่งหน้าตาราวโคลนนิ่งผู้นำประเทศสหรัฐฯ ท่านประธานาธิบดี บารัค โอบามา ผู้มีบุคคลิภาพสง่างามมีวาทะศิลป์ ดั่งถ้อยคำอันบรรจงเนรมิตประโยคได้อย่างอบอุ่นสวยงามมีวิสัยทัศน์ อันยาวไกล.....เป็นที่น่าอัศจรรย์เหมือนดั่งดวงดาวบนฟ้า “เฮ้.....นาย..มด.เจซี....” โดเรมีทำเสียงตื่นเต้น "ทำโฟนอินได้ด้วยหรอ” ..มด.เจซี..เฉยไม่ได้กล่าวตอบ “Hello” เสียงท่านประธานาธิบดีกล่าวดังออกมาจากลำแสง "สวัสดี...เจ้าเป็นมนุษย์ต่างดาวหรือ" "คล้ายๆจะใช่...ครับ" มนุษย์ต่างดาว..เจซีกล่าวตอบ โอบาบาหัวเราะก่อนถามต่อ "ชื่ออะไรล่ะ...แล้วมาที่นี่ได้อย่างไร" "เจซีครับ" มนุษย์ต่างดาว..เจซีกล่าวตอบพร้อมชี้มายังโดเรมี "หญิงสาวชื่อโดเรมีคนนี้ส่งกระแสจิตความรู้สึกเป็นรังสีอุลตราสีฟ้า จากสมองส่วนซ้ายของเธอผ่านความคิดจากความรู้สึกพอสูงขึ้นไป กลายเป็นแสงอันแรงกล้ามายังดวงดาวของผม แต่ผมไม่อาจทราบ ชื่อ แต่ลำแสงแห่งแรงดันนั้น..... ทำให้เกิดปฏิกริยาแรงโน้มถ่วง... บริเวณ แกแลคซี่ 13 เกิดผลักดันกันเองอย่างรุนแรงกับกลุ่มดาว Pleiades ทั้งเจ็ดดวงและผมไม่ทราบว่าตนเองร่วงลงสู่พื้นโลก ได้อย่างไร....." "โดเรมีต้องการมีพลังจากกระแสจิตหรือ" หญิงสาวฟังภาษาอังกฤษไม่ถนัดนักจึงไม่เข้าใจ และไม่ได้ตอบ โอบามาจึงกล่าวกับ มนุษย์ต่างดาว.เจซีต่อ.. "ประเทศของโดเรมีการยิ่งจรวด...ไหม" "มีครับ...แต่ทุกครั้งประเทศของเธอไม่สามารถสรุป ได้อย่างชัดเจน ทำให้เกิดปัญหาความขัดแย้งกัน" "ปีญหา...หมายถึงการสรุปถึงสาเหตุที่มาหรือ" "เป็นเช่นนั้นครับ" มนุษย์ต่างดาว..เจซีกล่าวตอบ "เอาล่ะ ...สัญญาณใกล้ตัดแล้ว .....เราคิดว่าปัญหาและเหตุอันเกิด ในทุกๆเรื่องราวควรมีการพิสูจน์ก่อนการสรุป...ความเป็นไปได้ย่อม มีความเป็นไปไม่ได้ประกอบด้วยเช่นกัน" "อเมริกาของเรากำลังก้าวไปสู่ยุคแห่งความรับผิดชอบ" "ภายใต้ผู้นำประเทศ...หากผู้นำทุกนาวาประเทศก็ควรปฏิบัติเช่นกัน" "พวกเธอเข้าใจไหม" "ผมจะพยายามเข้าใจครับ" มนุษย์ต่างดาว..เจซีกล่าวเสียงนอบน้อม "I will listen to you, especially when we disagree." “ผมจะฟังคุณ..... โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราขัดแย้งกัน” "เอาล่ะขอบใจสำหรับการพบกันในคืนนี้" "Good Night" "ครับ" มนุษย์ต่างดาว..เจซี กล่าวตอบ ภาพท่านประธานาธิบดีหายไป พร้อมแสงแห่งรังสีกับหมอกสีขาว ที่ปกคลุมพื้นที่ สายลมพัดแรงและค่อยๆ เอื่อยลงดังได้ฟังเสียงบรรเลง ที่ไร้ทำนอง..ที่มีคลื่นแห่งศรัทธาในความรู้สึกอันเดียวกันดวงดาวบนฟ้า สดับเจิดจ้าพร้อมรับคำกล่าวด้วยความยินดียิ่ง.... เมื่อแสงจากไอหมอกสีขาวจางลง โดเรมีเห็น มนุษย์ต่างดาว.เจซี เดิน เข้ามาใกล้ๆด้วยท่าทางแข็งๆ ใบหน้าเรียบเฉย ดวงตาโตยาวรี สีฟ้าของเขาจ้องมองมาที่หญิงสาว...นิ่ง!!.โดเรมีรีบหลับตา..และเกร็งตัวและรู้สึกกลัวโดยไม่รู้สึกตัว ร่างกายหนาวสั่นสุดกำลัง ก่อนที่เธอ...จะสดับกับเสียงทุ้มๆ ช้าๆที่คุ้นเคยเหมือนกับเสียงของใครคนหนึ่ง แต่...ห้วงลึกของสมอง ส่วนขวากลับบอกเธอว่า.. "ไม่ใช่เขาน่ะ....นั่นมัน มนุษย์ต่างดาว!" "โดเรมี...ดีขึ้นหรือยัง" "หวังว่า...เธอคงได้รับพลังวิเศษจากดวงดาวแล้วนะ" เสียงคุ้นเคยดังอีก โดเรมีลืมตาขึ้นจ้องมองตามเสียงตรงหน้า "อ้าว..มด.เจซี นายยังไม่ไปอีกหรอ...ทำไมเธอยังอยู่ที่นี่อีก" "ไปไหน" ก็ฉันพึ่งมาถึงและพักอยู่ที่นี่ เห็นเธอกำลังอ่านหนังสือ"ถอดรหัสบุคคลิก ผู้นำ" และทำท่าขอพลังจากดวงดาวอีกตามเคย เลยไม่รบกวนว่าจะไป ทำอะไรให้รับทานนี่ก่อไฟจากเศษไม้ควันเยอะมากจนแสบตาเลย ต้องใส่แว่นใหญ่เป็นพิเศษ "นี่ไงแว่น.....สีฟ้าด้วย" "บร้า..............อีกแล้วเรา......" "มาถึงตรงนี้ได้งัย" ชายหนุ่มหัวเราะดังอยู่ในลำคอ สายลมพัดแรงเหมือนการเคลื่อนของ จานบิน ลมแรงพัดชายเสื้อและเส้นผมของทั้งสองคน...ปลิวกระจาย อากาศบนเนินเขาเริ่มเย็นเยือกลงอย่างรวดเร็วจนหญิงสาวต้องเอามือ กอดอกตนเอง สองตาของทั้งสองจับจ้องดวงดาวบนฟ้าที่มีแสงจันทร์ ส่องสว่าง ดาวฤกษ์.. กับดวงดาว ..ที่ตอนนี้จับเป็นกลุ่มดาวที่เรียกว่า ...Pleiades....กำลังทอประกายระยิบระยับ.... พลังวิเศษของมนุษย์ก็อยู่ภายใต้จิตใจที่มีสมองควบคุมสั่งการหาก เราควบคุมสภาวะจิตใจได้ หัวใจก็มีพลังเหมือนได้รับพลังวิเศษ พลังวิเศษจากดวงดาวของเธอ อยู่ในวิญญาณในร่างกายของเธอเอง.. แต่....,"เธออยู่ไหน.... ให้วิญญาณฉันไปสถิตย์อยู่ในหัวใจเธอนะ!" ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ >>บอกเล่าท้ายเรื่อง<< กม.ที่ 7 โจทย์จากพี่เป็ด (อัมราฮิม ชิชิ) มีว่าให้เขียนเกี่ยวกับ “ ดาวลูกไก่... บ้านบนเนินเขา... และ..... บทสนทนาในค่ำคืนหนึ่ง ระหว่างบาร์ค โอบาม่า กับ มนุษย์ต่างดาว" โจทย์เหมือนกับว่าไม่ยากแต่เขียนจริงๆยากส์มาก..ตรงบทสนทนา ดังนั้นข้อมูลรายละเอียดเพิ่มเติม...ตรงคำกล่าวของโอบาม่า และ เพลงประกอบที่แปลเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับกระแสจิตวิญญาณลอยลม.. บางส่วนนำมาจากเวปดังพี่กูลเกริ้ล //www.google.com ขอบคุณมากๆค่ะ ขออภัยด้วยนะค๊าสำหรับตัวหนังสือคือก๊อปไปแก้ไขหลายรอบแล้ว ออกมาก็ไม่เป็นระเบียบไม่ทราบจะทำยังแระอ่ะ.. เอนทรีนี้ขอเป็น แบบนี้ละกันนะค่ะ ขอบคุณ : ของตบแต่งนิดหน่อยจากเวปเด็กดีดอลคอม ขอบคุณพี่ๆและเพื่อนๆทุกคนที่มาร่วมอ่านงานด้วยนะค่ะ// โดย:ผู้หญิงของดวงดาว มัททะนะ   Create Date : 13 พฤษภาคม 2553 43 comments Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 22:09:59 น. Counter : 1356 Pageviews. Share Tweet

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพ นะครับ แพม   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 13 พฤษภาคม 2553 7:49:39 น.

ปจฺเจกจิตตา ปุถู สพฺพสตฺตา นานาทิฏฐิเก นานยิสสสิ เต กาตุ มนุสเสน ตถา มนุสสา คนทุกคน ต่างคนก็ต่างจิตต่างใจ จะให้ทุกคนคิดเหมือนกันหมด ไม่ได้ จะทำให้คนเหมือนกันหมดทุกคน ไม่ได้ มีความสุขกับทุกสิ่งที่เป็นตัวตนของตน..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 13 พฤษภาคม 2553 9:45:53 น.

อรุณสวัสดิ์ต้อนรับเช้าวันใหม่ ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ ^__^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 13 พฤษภาคม 2553 10:02:18 น.

ทักทายกันวันหยุดจ่ะน้องแพม   โดย: นางฟ้าในโลกไซเบอร์ 13 พฤษภาคม 2553 11:46:05 น.

ฮ่าาาาาาาาาา มาต่อดิตัวเอง แพมๆจัง ฮิๆๆ เดี๋ยวมาใหม่ก่ะได้   โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์ ) 13 พฤษภาคม 2553 12:10:00 น.

นางฟ้าบินกลับไปนอน ตื่นยังจ้ะแพม จะมาอ่านต่อค่ะ อิอิ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 13 พฤษภาคม 2553 17:32:31 น.

จขบ. กลับมาอ๊ะยางงง   โดย: ศุภมาศ 13 พฤษภาคม 2553 17:57:47 น.

โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว 13 พฤษภาคม 2553 19:38:03 น.

มาอ่านถนนสายนี้มีตะพาบของน้องแพมค่ะ...กม.นี้แต่ละคนยาวจัง ราตรีสวัสดิ์นะจ๊ะ..น้องแพม   โดย: nootikky 13 พฤษภาคม 2553 22:14:36 น.

โย่วๆๆ แพมๆ เดี๋ยวทำลิงก์ใหม่ดูเนอะ เอ๋? ใช้ได้แล้วนิ   โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์ ) 14 พฤษภาคม 2553 0:23:25 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องแพม พี่ก๋าไมไ่ด้เช็คข่าวเลยครับ ดูถึงแค่เสธฯแดงถูกลอบยิงเท่านั้นเอง ไม่รู้เมื่อมีปะทะอะไรรุนแรงกันหรือเปล่า ยังไงวันนี้ก็เดินทางด้วยความระมัดระวังนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 พฤษภาคม 2553 5:45:04 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ ตามมาอ่านตะพาบจ้า ชอบจังที่ว่า เธออยู่ไหน.... ให้วิญญาณฉันไปสถิตย์อยู่ในหัวใจเธอนะ   โดย: Charming Princess 14 พฤษภาคม 2553 8:28:12 น.

ขอพักใจก่อนนะคุณแพม   โดย: อิ่ม_Aim 14 พฤษภาคม 2553 8:33:43 น.

ตเถเวกสฺส กลฺยาณํ ตเถเวกสฺส ปาปกํ สพฺพํ น กลยาณํ วาปิ ปาปกํ สิ่ง ๆ หนึ่งอาจดีสำหรับคน ๆ หนึ่ง.. สิ่ง ๆ หนึ่งอาจเสียสำหรับอีกคนหนึ่ง ไม่มีสิ่งใดดีไปทั้งหมด..หรือ..เสียไปทั้งหมด มีความสุขกับความพอใจในสิ่งดี ๆ ที่มีอยู่กับเราตลอดไป..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 14 พฤษภาคม 2553 9:04:47 น.

ขอไปอยู่บ้านบนเนินเขาด้วยคนจิ ชอบบรรยากาสแบบนั้นเลยค่ะ พลังวิเศษอยู่ในเรานั่นเอง แอมอร   โดย: peeamp 14 พฤษภาคม 2553 11:25:05 น.

อากาศมันร้อน รักษาสุขภาพดีดีน้า   โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว 14 พฤษภาคม 2553 13:04:14 น.

แวะมาทักทายค๊าา จิ๊บอัพไดฯแระ ส่งแท็กให้พี่แพมด้วยน๊า ลองเล่นดู^-^ //ic3-dr3am.gulife.com/diary/?date=2010-05-14%2010:48:42 เพลงเพราะดีน๊าาชอบจังๆๆ   โดย: JypZi IP: 114.128.226.49 14 พฤษภาคม 2553 13:05:54 น.

โดย: หมึกสีดำ 14 พฤษภาคม 2553 14:21:21 น.

แวะมาอ่านต่อแล้วนะจ๊ะ   โดย: ศุภมาศ 14 พฤษภาคม 2553 15:53:13 น.

จะออกไปไหนมาไหนก็ระวังตัวด้วยนะคะ ช่วงนี้หดหู่เพราะคนไทยยิงกันเองเป็นว่าเล่น งานเขียนมันเลยออกมาเป็นแนวดราม่าหนักๆ แบบนี้ไปอ่ะนะ (ไม่แน่นะมนุษย์ต่างดาวอาจเป็นหนุ่มหล่อ มาดเข้มก็ได้)   โดย: Charming Princess 14 พฤษภาคม 2553 16:56:24 น.

..................................... เป็นเพียงฝันสีขาวบางเบาใส หลับพอตาเบิกม่านก็ผ่านไป แล้วไฉนผ่านเลยมิเคยจริง เฝ้าทนรอ แล้วรอ รอแล้วอีก ฝันยังหลีก ลับไกล ไปทุกสิ่ง พอหลับตา ฝันแนบ มาแอบอิง อยากนอนนี่ง อยู่อย่างนั้น นิรันดร์ไป..... ..................................................... อย่านะลุกมากินน้ำแข็งไสเดี๋ยวนี้เลย   โดย: panwat 14 พฤษภาคม 2553 17:22:02 น.

สวัสดีจ๊ะ..น้องแพม เป็นห่วงประชาชนเหมือนกัน..สถานะการณ์ไม่ค่อยดีเลย น้องแพมทำงานอยู่แถวไหนล่ะจ๊ะ..   โดย: nootikky 14 พฤษภาคม 2553 19:40:20 น.

แพมๆ ช่วงนี้พี่ลาพักร้อนยาวครับ นอนตีพุ่ง เอาแรงไปสู้ม็อบครับ ฮ่าๆๆ ล้อเล่นๆ ไม่ไปม็อบหรอก จุ๊ๆๆ   โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์ ) 14 พฤษภาคม 2553 23:49:14 น.

ชอบภาษาที่แพมใช้ ใช้ภาษาสวย และชอบ BG ในกล่องคอมเมนท์มากๆเลย ดูสวย คลาสิก...มีความสุขมากๆนะจ๊ะแพม   โดย: sawkitty 15 พฤษภาคม 2553 7:11:42 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องแพม   โดย: กะว่าก๋า 15 พฤษภาคม 2553 7:47:33 น.

... ขอบคุณคนน่ารักทุกคนเรยคับ พี่สาวขอบคุณ มากค่ะ .... ทั้งเขียนและขัดภาษารวมเกือบเจ็ดชม.เรย55+ เพราะยังไม่เขียนไม่เก่งอ่ะ..ดีใจจังที่พี่สาวชอบค่ะ ^^ JypZi... พี่แพมๆตามไปดู แระ...แท๊กดนตรีหรอ.. ไว้จะลองทำดูนะค่ะ   โดย: mastana 15 พฤษภาคม 2553 7:53:03 น.

โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 15 พฤษภาคม 2553 8:50:53 น.

ประเทศไทยไม่เป็นไรหรอกนะครับ...ทานผัดไทยเถอะ   โดย: panwat 15 พฤษภาคม 2553 9:50:05 น.

น้องแพม ขอบคุณสำหรับกาแฟค่ะ หลักกม.ที่ 7 แล้วเหรอเนี่ย น้องแพมเขียนได้ดีค่ะ ...ทำให้อยากโฟนอินกับ ประธานาธิบดีบารัค .. ฮ่า ฮ่า แต่.. พี่คงคุยกันท่านไม่รู้เรื่อง   โดย: นางฟ้าในโลกไซเบอร์ 15 พฤษภาคม 2553 10:06:15 น.

แวะมาอ่าน ขอบคุณครับ สำหรับกาแฟ   โดย: เศษเสี้ยว 15 พฤษภาคม 2553 10:43:39 น.

555...ดาวแพนโดร่าคิก สาวสวยโดเรมี มะนาวต่างดุ๊ด เจซี แลท่านประธานาธิบดี เข้าใจเขียน พอคลายอารมณ์วันร้อนๆ บ้านเมืองลุกเป็นไฟค่ะ เป็นสุขทุกลมหายใจเข้า-ออก นะคะ   โดย: sirivinit 15 พฤษภาคม 2553 11:42:15 น.

หลังเรื่องจบประเทศก็ยังคงบอบช้ำไปอีกนานเนอะน้องแพม (ซึ่งตอนนี้มันก็ยังไม่มีทีท่าจะจบอ่ะนะ) เศร้าจัง   โดย: Charming Princess 15 พฤษภาคม 2553 12:37:39 น.

555...คุณแพมขา วิไปตอบขอบคุณทุกคนค่ะ ตอบตั้งแต่คืนวันที่ 15 เลยค่ะ และตอบหมดทุกคนบ่ายสองโมงวันที่ 16 ค่ะ ที่จำได้แม่น เพราะประทับใจมาก ตื่นเต้น ตื่นใจ อะไรกัน เพิ่งมาเล่นบล็อกได้สองอาทิตย์ ทำไมจึงมีคนมีน้ำใจอวยพรวันเกิดมากมายค่ะ ตอนนั้นยังใหม่ค่ะ อิอิ เราไม่ว่ากันค่ะ วิก็เห็นคุณแพมแว๊บๆ บางที่ค่ะ วิเพิ่งเปิดบล็อคครั้งหลังมาสี่วันนี่แหละค่ะ เพราะพี่อุ้มไปบ่นหลังไมค์ด้วยความรำคาญน่ะ ขอเชิญไปอ่านได้ทุกเวลาด้วยความยินดียิ่งค่ะ รูปของแวนโก๊ห์มีน้อยค่ะ แต่มีแทบทุกจิตรกรเอกละค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: sirivinit 15 พฤษภาคม 2553 13:51:08 น.

หวัดดีจ๊ะน้องแพม อยู่พระราม 2 ก็ไม่ผ่านม๊อบจิเนอะ..ปกติแถวนั้นเป็นละแวกพี่เดินเที่ยวเชียวน๊า กับเซ็นทรัลลาดพร้าว เพราะใกล้บ้านที่สุด เดี๋ยวนี้เลยอดเลย ลาดพร้าวก็ปิดด้วย ต้องไปแถวรัชดาแทน..เดินจนเซ็ง..อิอิ   โดย: nootikky 15 พฤษภาคม 2553 13:57:35 น.

ไม่ได้อยู่กรุงเทพ ก้อเลยไม่ค่อยมีเรื่องให้ต้องหวั่นใจเท่าไหร่ คุณแพมอยู่แถวนั้น ก้อระมัดระวังด้วยนะคะ   โดย: ศุภมาศ 15 พฤษภาคม 2553 14:20:47 น.

ยิ้มอย่างเดียว..สู้แพมไม่ได้สิคะ แพมน่ารักซะขนาดนี้ วันนี้วันหยุดหรือเปล่าจ๊ะ เที่ยวไหนก็ระวังตัวด้วย เป็นห่วงค่ะ   โดย: นางฟ้าในโลกไซเบอร์ 15 พฤษภาคม 2553 14:41:11 น.

แวะมาทักทายคุณแพมยามเย็นค่ะ จากบล็อกปายก็ไม่ได้เน้นเรื่องใครจะถูกจะผิด เพียงแต่ คนเจ็บคนตาย...ทำไมตายแล้ว ยังต้องมาโดนคนไทยด้วยกันด่า ว่าสมควร เดี๋ยวนี้แยะฝักแยกฝ่ายกันชัดเหลือเกิน ทั้ง ๆ ที่ก็เลือดสีเดียวกัน คนไทยเหมือนกัน เห็นแล้วก็สะท้อนใจ โดยเฉพาะคนที่สั่งให้ทำ...คราวหน้า เค้าจะหาเสียงให้คนไทยฟังว่ายังไง นอกจากแก้ตัวเอาความดีเหมือนเดิม ...   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 15 พฤษภาคม 2553 18:05:17 น.

โดเรมี สาวช่างฝัน ใส่แว่นสีฟ้า อ่านหนังสือ แล้วเลยได้คุยกับมนุษย์ต่างดาว ว้าว... (โจทย์โหดนะเนี่ย ฮ่าๆๆ)   โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) 15 พฤษภาคม 2553 18:44:56 น.

อุปสนฺโต สุขํ เสติ ผู้สงบใจได้ ย่อมนอนเป็นสุข มีความสุข สวัสดี ทั้งยามหลับและยามตื่น..นะคะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์..ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 15 พฤษภาคม 2553 19:43:28 น.

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล็อกครับ ผมตั้งใจจะบวชปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดเลย สึกแล้วจะกลับมาเยี่ยมที่บล็อกน่ะครับ โชคดีครับ   โดย: Don't try this at home. 15 พฤษภาคม 2553 23:03:24 น.

แวะมาทักทายยามบ่ายครับผม   โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) 16 พฤษภาคม 2553 14:50:30 น.

สวัสดีตอนบ่ายจ๊ะ น้องแพม วันนี้ไปเที่ยวไหนรึเปล่า..อากาศร้อนเหมือนเดิมเลยเนอะ   โดย: nootikky 16 พฤษภาคม 2553 15:35:47 น.

กลับมาแล้วจ้า... ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย ติดงานสีดำของคุณตาอยู่   โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว 16 พฤษภาคม 2553 19:10:04 น.