ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.28 ☆รหัสลับ099..บัตเตอร์ฟลายสีชมพู☆ งานเขียนร่วมโครงการถนนสายนี้มีตะพาบ กม.28 lllllllll.｡โจทย์`''พี่เป็ดสวรรค์''`｡lllllllll . . รันเซสาวสวยเรียนจบจากมหาลัยในเมืองโอกินาว่าปรากฏกายใต้ท้องฟ้า ที่มีดวงอาทิตย์สาดส่องยอดเขาปลายฤดูใบไม้ร่วงหญิงสาวดวงตาสีน้ำตาล เข้มค่อยๆเดินทอดปลายเท้าเปล่า...อย่างสบายอารมณ์ไปบนหาดทราย ละเอียดสีขาวที่มีร่างเล็กๆของตัวเอง...สะท้อนเงากับทรายเป็นประกาย ระยิบระยับใต้แสงแดด.... เธอมองไปที่จุดหมายสุดปลายหาดข้างหน้าที่มีต้นไม้สีเขียวขึ้นอยู่ริม ชาดหาดทอดยาวไปไกลจนสุดแนวภูเขา..รันเซยิ้มสดชื่นเมื่อมองน้ำ ทะเลสีฟ้าแกมเขียวใสที่มีฟองคลื่นสีขาวกระทบคลื่นบนชายหาดเป็น ระยะ ....เสียงคลื่นดังครืนๆ...ผสานกับเสียงนกสีฟ้าปีกขาวที่โบยบิน ไปมาเหนือท้องฟ้าสีครามอำไพ..... . . . เมื่อเดินผ่านถนนที่ริมทางเต็มไปด้วยต้นปาล์มใหญ่ที่ขึ้นไขว้กันเป็นแนว เธอก็ได้ยินสนทนาของมนุษย์หลายคนและในเสียงนั้นเป็นเสียงของผู้ชาย ต่างวัยสองคนราวกับกำลังถกเถียงกันเสียงพวกเขาไม่ดังมาก..แต่มันก็ดัง พอที่จะฉุดดึงสัญชาตญาณความใคร่รู้...ของหญิงสาวให้แปรเปลี่ยนเป็น?. [Question]ในห้วงหนึ่งของความคิดทางดีบอกกับตัวเองว่า.. ”เข้าไปดูนิดนึง..คงไม่เป็นไรหรอกน่า” . . . แสงแดดสะท้อนใบยาวเรียวของต้นปาล์มกิ่งหนึ่งลงมาเป็นเงาบังร่างเล็ก ของรันเซที่หลบอยู่หลังลำต้นปาร์มเธอค่อยๆย่อตัวลงเล็กน้อยสายตาดำ คลับกับหูทั้งสองข้างเริ่มทำงานทันที ..ในม่านกรอบของดวงตากลมโต สีน้ำตาลขยายใหญ่ขึ้นมองเห็นชายหนุ่มหน้าตาคมเข้มอายุราวยี่สิบกว่าปี รุ่นราวคราเดียวกันกับเธอกับผู้ชายวัยกลางคนและชายวัยฉกรรก์อีก สองสามคนที่ยืนอยู่ห่างออกไป...รันเซ่เอามือป้องหูของตัวเอง ทำทางเก้กังพยายามฟังเสียงสนทธนาที่ลอดออกมาตามสายลม อย่างตั้งใจ….. “เฮ้ย....ไม่ได้นะ” ชายวัยกลางคนกระชายเสียงดัง.. “นายต้องการเท่าไหร่...เท่าไหร่!!” เสียงดังขึ้นอีก “ผมไม่สนใจ” “เอามันมาให้ฉัน” “มันไม่ง่ายหรอกท่าน” “ส่งมันมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!!!!!” เสียงชายหนุ่มคนนั้นหัวเราะเบาก่อนจะพูดเสียงเรียบเฉย “อีกไม่นาน...คนทั้งประเทศจะต้องรู้จักท่านดีขึ้นแน่ๆ...” ชายวัยกลางคนท่าทางโกรธเกรี้ยวขึ้นทันทีเขาก้าวเท้าขยับเข้าไปประชิด กับชายหนุ่มแล้วจัดการแย่งวัตถุอย่างหนึ่งที่อยู่ในมือชายหนุ่ม...... ท่ามกลางความชุลมุนวัตถุนั้นก็หลุดจากมือของชายหนุ่ม....มัน กระเด็นขึ้นฟ้า...ไปกระแทกกับอากาศและร่วงหล่นกระดอนตกลงสู่ พื้นทรายตรงบริเวณที่รันเซ่หลบอยู่พอดี...หญิงสาวรีบคว้าวัตถุ กล่องเล็กๆสีดำที่ตกที่พื้นทรายตรงหน้าทันที เธอกำมันไว้ในอุ้งมืออย่างแน่นที่สุด... . . . สายตาของทุกคนณ ที่นั่นมองไปยังกล่องสีดำที่ลอยละลิ่วและตกลง กับพื้นทราย...ในวินาทีนั้นชายหนุ่มก็ใช้โอกาสที่มีจำกัดพุ่งทะยาน ร่างกายของเขาอย่างเร็วตรงมายังต้นปาล์มที่เรเซ่อยู่ตะโกนเสียงเบา กับตัวเอง"..อ้ายพวกบ้าเอ้ย.."พร้อมๆกับเสียงปืนรัวจากลูกกระสุน ของสมุนของชายวัยกลางคนเสียงดังสนั่นไปทั่วบริเวณชาดหาด ..ปัง! ปัง!..ปัง!..เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังปะปนกับเสียง.38.. . . . รันเซตกใจสุดขีดทำอะไรไม่ถูกก่อนจะบังคับให้สมองสั่งการต่อ ก็มืมือหยาบมาจับข้อมือของเธอไว้อย่างแน่นแกมลากไปอย่างเร็ว เจ้าของมือหยาบพูดเร็วเสียงเขาเบาแต่ทุ้มหนักแน่นกรอก เข้าสองหูของเธอ..."วิ่งเร็ว!!!!!!!!ตามผมมาทางนี้เร็วๆ!!!...." . . . หญิงสาวเอามือปัดป้องศรีษะไว้อย่าง..งงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อย่างไม่ได้คาดฝัน..เธอวิ่งอย่างเร็วที่สุดในชีวิตฝ่ากระสุนปืนตาม ชายแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกันไปตามทางที่เป็ฯชายหาดมีโหดหิน และต้นปาล์มที่ขึ้นเป็นแนวเป็นเกราะกำบังให้อย่างดี..เสียงหอบ แฮ่ก...แฮ่ก...ดังลอดจากลำคอหญิงสาว..ส่วนชายหนุ่มมือหนึ่ง จูงข้อมือรันเซอีกมือหนึ่งกำกระบอกปืนและหันไปยิ่ง โต้ตอบคู่ต่อสู้เป็นระยะ... "โอ้ยยฉันเหนื่อยอ่ะ.อารายกันเนี่ย"รันเซพูดพร้อมกับเสียงหอบ ที่ดังกว่าเดิม "คุณไม่อยากมีลมหายใจ.." "จะอยู่เฉยๆให้พวกมันยิงกระบานทิ้งก็ตามใจนะ" ชายหนุ่มตอบเสียงเครียด . . แสงแดดจ้าแรงจัดสาดส่องวัตถุข้างหน้ากระทบหาดทรายสีทอง เม็ดละเอียดบนชายหาดคลื่นสีเข้มม้วนตัวถาโถมกระทบผืนทราย เสียงดังแข่งกับเสียงปืน..ชายหนุ่มหันมาตะโกนบอกรันเซ่ให้รีบ วิ่งเร็วขึ้นพร้อมชี้มือไปที่สกูตเตอร์ข้างหน้าไม่นานก็ถึงยานพาหนะ สีชมพูน้ำเงินเข้มทั้งสองคนรีบปฏิบัติการขึ้นขี่มันอย่างเร็วพา ร่างกายทะยานออกห่างจากชายหาดมุ่งหน้าสู่กลางทะเล... ชายหนุ่มพารันเซมาขึ้นเรือขนาดใหญ่ของกองทัพเรืออากาศ ของเมืองโอกินาว่าที่จอดอยู่กลางทะเลห่างจากชายหาดพอสมควร... รันเซเดินตามชายหนุ่มตาสีฟ้าเข้ามาในห้องปฏิบัติการที่มีเครื่องมือ ประสิทธิภาพสูงหลายประการในการสนันสนุนการปฏิบัติการสืบตรวจ และดำน้ำ..เขาหันมายิ้มและแบมือข้างหนึ่งขึ้นตรงหน้าของเธอ "อะไรหรอ"...รันเซ่ถาม "กล่องบัตเตอร์ฟลาย..เอามาให้ผม" "ไม่มี......" ชายหนุ่มมองหน้าเธอสีหน้าบอกความผิดหวังทันที "อ่อ....ฉันนึกออกแล้ว" รันเซ่พูดพร้อมกับเอานิ้วกลางและนิ้วชี้ของตัวเองล้วงลงไปที่ บราเซียสีชมพูครีบกล่องบัตเตอร์ฟลายขึ้นมาแล้วส่งให้ชายหนุ่ม ตรงหน้า...."โทดที...ฉันลืมน่ะ" ชายหนุ่มยิ้มให้เธออย่างอารมณ์ดีเขาหัวเราะเบาๆเขารีบเปิดกล่อง สีดำหยิบเมมโมรี่ที่มีบัตเตอร์ฟลายสีชมพูใส่ในเครื่องแล้วจึงเอานิ้ว กดเอนเทอร์... ::::::::099LE22D3Eb62F3bC65:::::::::เสียงติ๊ดติ๊ด...ดังขึ้น ....ติ๊ด!!..รับทราบแล้วเปลียน....โปรดกด OK ที่เครื่องของท่าน ....ติ๊ด!!.....ชายหนุ่มกด.........Ok Enter...........ติ๊ด!! ติ๊ด!! ติ๊ด!! :::099DEVIl22Date March enable 62 FUKUOKA 3Book Ac65::: บรืน!! บรืนนน!!...จู่ๆเสียงเรือลำใหญ่ก็ดังขึ้นมาชายหนุ่มรีบดึงเมมโมรี่ออก ใส่ไว้ในบัตเตอร์แล้วยัดใส่กระเป๋ากางเกงของตัวเองอย่างเร็วรีบเดินออก นอกห้องไปชะโงกหน้ามองไปยังกลางทะเลเขาไม่ลืมดึงมือรันเซ่ ให้เดินตามไปติดๆ "เอ้ย!!!...มันตามเรามาทันแล้ว.." "ไม่มีเวลาแล้ว.......หนีเร็ว!!!!!" "อีกแล้วหรอ.....หนีไงล่ะ" . . . เสียงความระทึกจากสไนเปอร์ ไรเฟิล ดังกึกก้องท้องทะเลหัวใจรันเซสั่น สะท้านและแทบหยุดเต้น..ชายหนุ่มหันหน้าไปมารวดเร็วมองหาหนทาง หลบหนีแล้วก็เป็นดังที่เขาคิดไว้เสียงฟืดฝ่าอากาศด้วยความเร็วสูงกำลัง พุ่งตรงมาที่เรื่อในอีกไม่ช้าเขาตัดสินใจเร็ว กระชากแขนหญิงสาวอย่างเร็ว..... "กระโดด!!!!!!!!!เร็ว!!!!!!!!!" "อ๊ากกกกกกกกก!!!!!!" "บึมมมส์สสสสสส์!!!!!!!" . . .:เขียนฝันเรื่องโดย .:: มัททะนะ.:: EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE . . . . *ﾟ’ﾟ:::.ﾟท้ายเอนทรี่‘ﾟ･.::l*ﾟ’ﾟ โจทย์28:::.คือรหัส"099LE22D3Eb62F3bC65"และเรื่องที่เขียนต้องให้เรื่องราวเกี่ยวกับทะเลครับ..เอนทรี่นี้ต้องขออภัยอันเนื่องมาจากห่างหายบล็อกไปหลายวันกับตื่นตากับพระจันทรประกายสีทองที่สวยงาม...คนที่เคยเห็นพระจันทร์ชัดๆตามภูเขาคงไม่ตื่นเต้นเท่าคนกทม.ที่ต้องฝ่าความสูงขึ้นไปจ้องมองบนดาดฟ้าอาคาร...สวยมากๆอ่ะ..5ปีจะมีโอกาสได้เห็นครึ่งหนึ่งนะ...ส่วนเนื่อเรื่องก็พรอดไปพร้อมกับมือที่พิมพ์ไปด้วยแหะแอบมัฟฟฟนิดนึงต้องขออภัยด้วยค่ะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับหัสลับ..099...รอยหยักในสมองน้อยๆของอากาศอุ่นๆ..อิมเมจกันง่ายๆ..แบบนี้หละค่ะ - -"ผลงานของตะพาบ28ตรงนี้ค่ะ คลิก>>>บ้านท่านประธานเป็ดสวรรค์ค่ะ . . ขอบคุณ: Pic,&Song support Fm:YouTube.com ขอบคุณ: พี่ๆเพื่อนและทุกคนที่มาร่วมอ่านงานเขียน ร่วมโครงการด้วยค่ะ ´*"PamPam~Mastana~"´* 20 March 2011 EEEEEEEEEEEE .   Create Date : 20 มีนาคม 2554 30 comments Last Update : 20 มีนาคม 2554 15:25:31 น. Counter : 1527 Pageviews. Share Tweet

❤ ⓛⓞⓥⓔ ☀ <º))))><.•´¯`•.§ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡ ✿mastana✿mastana✿mastana✿mastana✿ ✿✲-•(¯`°.•°•.★* *★ .•°•.°´¯)*¤°•★   โดย: mastana 20 มีนาคม 2554 12:48:30 น.

น้องแพมก็เขียนได้ดีมากมายเช่นเดียวกันจ้า   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 20 มีนาคม 2554 13:54:08 น.

เมื่อเช้าแวะมาแล้ว แต่น้องแพมยังปิดเม้นท์อยู่ ตอนนี้แวะพาหมิงหมิงมาทักทายได้แล้ว   โดย: กะว่าก๋า 20 มีนาคม 2554 14:09:25 น.

แพมจินตนาการรหัสลับพี่ได้อีกคนแล้วอ่ะ พี่ยังคิดไม่ออกเลย ฮ่าๆ ฮิ้ววววววววว   โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 20 มีนาคม 2554 14:22:58 น.

บู๊สะบั้นหั่นแหลกเลย หนูแพม ยังไม่จินตนาการต่อล่ะคะ คนอ่านค้างเติ่งเลย   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 20 มีนาคม 2554 15:10:04 น.

เอาพระจันทร์ดวงโตมาฝากครับ มาจิ้มโหวตด้วย มีฝีมือจริงๆน้องเรา   โดย: nulaw.m 20 มีนาคม 2554 17:42:12 น.

หวัดดีตอนค่ำ ๆค่ะ.. มาอ่าน งานตะพาบ ดีๆ ค่ะ..   โดย: tifun 20 มีนาคม 2554 18:21:03 น.

พี่ตามอ่านจนตาลายเลยนะนี่   โดย: ปันฝัน 20 มีนาคม 2554 19:54:58 น.

อ้าวเปิดให้เม้นท์แล้วเหรอน้องแพม พี่อ่านมาดีๆกำลังเดินทอดน่องริมทะเล ทำไมยิงกันซะแล้ว พรุ่งนี้มาอ่านต่อนะคะ พอดีต้องออกไปข้างนอก ติดไว้ก่อนนะคะ แอมอร   โดย: peeamp 20 มีนาคม 2554 20:38:05 น.

สวัสดีค่ะ น้องแพม พี่พูมาอ่านงานคะพาบค่ะ เออ เดี๋ยวนี้พี่พูเป็นน้องพธูแล้วเน๊อะ สีเขียวขาวชื่อเจ้า..................จำปูน กลีบดอกดุจเพิ่มพูน...............แต่งปั้น เสมือนดั่งเกื้อกูล...................เคียงคู่ พี่เนอ พร้องชื่อจำปานั้น...................คู่สร้างสองเรา   โดย: พธู 20 มีนาคม 2554 21:04:24 น.

ตามมาอ่านงานตะพาบจ๊ะ กม.นี้ชาลีไม่ได้เขียน แต่ก็จะตามอ่านนะคะ   โดย: sierra whiskey charlie 20 มีนาคม 2554 21:46:52 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องแพม   โดย: กะว่าก๋า 21 มีนาคม 2554 6:18:22 น.

เสฏฐนฺทโท เสฏฐมุเปติ ฐานํ ผู้ให้สิ่งที่ประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ มีความสุขกับการให้เป็นผู้ให้ ตลอดไป..นะคะ เขียนตะพาบได้เก่งมาก..จ้ะ ป.ล. บอกให้มาไท้เก๊กกะมามี้ ก็ไม่เอานี่น๊า..   โดย: พรหมญาณี 21 มีนาคม 2554 10:48:39 น.

. . ขอบคุณค่ะมามี้ไท้เก็กมันมีแต่คนแก่น๊า.. แพมเต้นยึกยือบนเตียงกะหน้ากระจก ทุกวันเรย..กะให้ น.น.ขึ้นอีก2กิโล คิคิ วันนี้รู้สึก..คิดถึงๆ....ลอยมาอีกแล้ว มึนๆๆๆอยากกลับบบ้านจัง... . . ขอบคุณพี่ก๋า..พี่พูแหะๆขอโทดค๊า.... แพมเรียกตามที่พี่เป็ดลิ้งค์อ่ะ...อ๊ากกกก ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆด้วยเด่วค่ำไปตอบที่บล็อก นะค่ะ.....ไปทำงานก่อนแระ....แว๊บบบบบ++ ✿✲-•(¯`°.•°•.★* *★ .•°•.°´¯)*¤°•★   โดย: mastana 21 มีนาคม 2554 13:08:46 น.

เข้ามาอ่านงานตะพาบครับ มียิงกันด้วย ตะพาบคราวนี้คนเขียนน้อยอะ ได้ดูพระจันทร์เหมือนกัน รู้สึกว่ามันดวงใหญ่กว่าเดิมหน่อยนึง   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 21 มีนาคม 2554 21:20:38 น.

หวัดดีๆ งานยุ่งอ่ะแพมมี่ เลยไม่มีเวลาเขียน อิอิ จินตนาการล้ำลึกเหมือนเดิมนิ เก่งๆๆๆ อ้อไปแอดfb กันดีกว่า เฟสเค้า คล้ายดาว สาวสยาม แอดมาเลยจะกดรับนะจ๊ะ   โดย: คล้ายดาว 21 มีนาคม 2554 23:04:17 น.

อะน่ะ นะ คุณมัทถอดรหัสลับได้ดีจัง คิดได้ไงคะเนี้ย ฉัตรเห็นก็ตาลายแย๊วง่ะ อิอิ คิดถึงจังเลยค่ะ ป่านนี้คุณมัทแม่มดน้อยคนดีคงหลับปุ๋ยไปแล้ว ขอให้เป็นการนอนหลับฝันดีตลอดคืนนนะคะ ชอบภาพที่คห.แรกจัง การ์ตูนคุณมัทน่ารัก คิกขุเสมอเลย จุ๊ฟๆๆๆ   โดย: ณ ปลายฉัตร 22 มีนาคม 2554 1:13:42 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องแพม   โดย: กะว่าก๋า 22 มีนาคม 2554 6:30:09 น.

เมื่อวานติดดาวไปแล้ววันนี้ขอมาหน้าบ้านค่ะคุณแพม คุณแพมสบายดีนะคะ   โดย: Sweety-around-the-world 22 มีนาคม 2554 18:40:36 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ   โดย: กะว่าก๋า 23 มีนาคม 2554 6:37:38 น.

น หิ ชิตํ สาธุ ชิตํ ยํ ชิตํ อวชิยฺยติ ความชนะที่ไม่กลับแพ้ เป็นดี ชนะใจตนเองในทางที่ถูกต้อง ตลอดไป..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 23 มีนาคม 2554 8:25:07 น.

หวัดดียามบ่ายครับ น้องแพม เขียนดีมากครับ น่ามีตอนต่อไปครับ   โดย: เศษเสี้ยว 23 มีนาคม 2554 14:48:18 น.

สวัสดียามบ่านครับน้องแพม   โดย: panwat 23 มีนาคม 2554 15:51:16 น.

สวัสดีค่ะ หูย อย่างแรกต้องขอโทษเลยนะค่ะที่กว่าจะมาอ่าน งานเขียนเล่นเอาผ่านไปหลายวันแล้ว ... แบบว่าตอนแรกคิดว่าอ่านแล้วและเม้นท์ไปแล้วน่ะค่ะ พอมาไล่ดู เอ๊า ยังไม่ได้อ่านเลย .. เหวอไปเลยค่ะ เพราะคิดว่าเราเซฟเอาไว้อ่านแล้วเรียบร้อย มาดูจริงๆ ยังไม่ได้อ่านเลย แฮ่ๆ เลยมาอ่านล่าเลยค่ะ เนื้อเรื่องการถอดรหัสลับ ...วสำหรับคนที่นี่ต้องบอกว่า เป็นเรื่องเหนือจินตนาการได้เสมอค่ะ .. ตอนแรก เกิดอยากเขียนแนวนี้เหมือนกันนะค่ะ แต่ว่าเขียนแล้วไม่ออก เพราะมันจะค้างแต่เรื่องการบรรยาย...คือ เราเป็นพวก บรรยายไม่ดีน่ะค่ะ ไม่เหมือนมาอ่านที่นี้เลยจอดเรื่องแนว จินตนาการไปค่ะ มาอ่านที่นี้ซ้ำเหมือนเรื่องที่อยากเขียน ก็มาได้อ่านกันแทนค่ะ   โดย: JewNid 24 มีนาคม 2554 2:19:24 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 24 มีนาคม 2554 6:46:26 น.

goodnight นะคะ นางฟ้าแพมของพี่   โดย: มินทิวา 24 มีนาคม 2554 19:29:18 น.

คิดถึคงจัง แม่มดน้อยแสนสวยมัทนะ อิอิ คุณมัทสบายดีหรือป่าวคะ ฉัตรมาหาด้วยความคิดถึงสุดๆ เล่นเกมส์มากๆ ก็เหนือ่ยโน๊ะ เข้ามาที่บล๊อกมั่งก็มาหาเพื่อนๆ ได้หน่อยนึง อากาศแปรปรวนมากมาย ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ จุ๊ฟๆๆๆๆ   โดย: ณ ปลายฉัตร 25 มีนาคม 2554 14:43:36 น.

ตณฺหกฺขโย สพฺพทุกฺขํ ชินาติ ความสิ้นตัณหา ย่อมชนะทุกข์ทั้งปวง สุขกับความพยายามชนะทุกข์ทั้งปวง ตลอดไป..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 25 มีนาคม 2554 19:05:24 น.

สวัสดีค่ะน้องแพม ตามมาอ่านงานตะพาบ ตื่นเต้นๆๆๆ มีลุ้นตลอด จบแบบโดนบอมบ์ อิอิอิ น้องแพมสบายดีนะคะ พี่เอิงไม่ได้เข้ามาทักทายหลายวัน สัปดาห์ที่แล้วไม่อยู่บ้าน ตอนนี้กลับมาแล้ว โรงเรียนเปิดเทอม ต้องมาเป็นนักเรียนต่อ สุดสัปดาห์นี้ขอให้น้องแพมได้พักผ่อนเยอะๆ ค่ะ   โดย: diamondsky 26 มีนาคม 2554 0:12:28 น.

ฝากรูป ขอโทษที่หายไปเสียหลายวันมาก พาเด็กตะลอนแสดงงานทุกวันเลย งานหมดเมื่อคืน วันนี้หลังพักพอหายเหนื่อยก็รีบแวะมาเยี่ยมเยียนทันทีเลยค่ะ วันนี้อากาศขมุกขมัวชอบกล พักผ่อนและมีความสุขมากๆนะคะน้องแพม   โดย: เกศสุริยง 26 มีนาคม 2554 16:24:30 น.