ธันวาคม 2556

1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
10 ธันวาคม 2556
ก็แค่..สำคัญ


อ ย่ า ต อ ก ย้ำ . . ซ้ำ ไ ม่ รั ก . . ด้ ว ย เ ฉ ย ช า

เ จ็ บ แ ล ะ ล้ า . . ร ว ด ร้ า ว . . น้ำ ต า ไ ห ล

เ ธ อ ไ ม่ แ ค ร์ . . พ อ รู้ . . อ ยู่ เ ต็ ม ใ จ

ทำ อ ย่ า ง ไ ร . . เ มื่ อ ใ จ . . ไ ม่ รั ก ดี



ค อ ย เ ตื อ น ต น . . ตั ด ฝั น . . อ ย่ า คิ ด ห วั ง

ส ม อ ง ฟั ง . . แ ต่ ใ จ รั้ น . . ห น่ า ย ห นี

ส ะ ก ด อ า ร ม ณ์ . . เ ลิ ก รั ก . . ภั ก ดี

กี่ เ ดื อ น ปี . . จึ ง ลื ม . . ภ า พ ค ว า ม จำ



ยิ่ ง ลื ม เ ลื อ น . . ยิ่ ง จ ด จำ . . ฝั น ร้ า ย

บ่ อ น ทำ ล า ย . . ค ว า ม รู้ สึ ก . . เ จ็ บ ซ้ำ - ซ้ำ 

ห ล ง พ ะ ว ง . . เ พ้ อ เ ห ง า . . เ ศ ร้ า ชั ก นำ

หั ว ใ จ ช้ำ . . เ ก็ บ ไ ว้ . . ป ล อ บ ตั ว เ อ ง



+++



'นั่นสิ...จะให้ความสำคัญอะไรกันมากมาย'


ประโยคกระตุกใจจนมันเจ็บแปลบ 
ดึงความรู้สึกที่มี ณ ตอนนั้นดิ่งลงเหวจนสมองว่างเปล่า 
น้ำตาที่พยายามเก็บกักเอาไว้ก็ดื้อเสียจนต้องปล่อยให้มันไหลออกมา


การให้ความสำคัญกับใครคนหนึ่งมากเกินไป 
เป็นเรื่องถูกหรือผิด ณ เวลานี้ฉันเริ่มไม่แน่ใจ
แต่คำพูดทุก ๆ คำที่มาจากคนสำคัญที่สุด 
มันทำให้สูญเสียการทรงตัว 
หมดเรี่ยวแรงจะยืนไหว
เหตุผลคงเพราะฉันคิดไปเองฝ่ายเดียว


ฉันไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกที่มีให้เขาคืออะไร 
แล้วทำไมต้องเกิดขึ้น
มันคงเป็นเรื่องละเอียดอ่อนเกินกว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะเข้าใจ 
ฉันยอมรับอย่างเต็มใจว่า..เจ็บปวด
เจ็บมากกว่าการถูกบอกเลิกเสียอีก
มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นอย่างนั้น


การรอคอยพบเจอ..อยากพูดคุย 
ถามสารทุกข์สุขดิบที่มีในทุกวันตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา
มันคล้ายจะจบลงเพียงเพราะความรู้สึกของฉันเอง 
กลัว..คำ ๆ นี้ที่วิ่งวนอยู่ในสมองจนเกือบลนลาน
ไม่กล้าทักทาย..ไม่อยากกลายเป็นคนน่ารำคาญ
 ไม่อยากสูญเสียความรู้สึกดี ๆ ไป 
พยายามอย่างที่สุดที่จะนิ่งเฉย..
ไม่ต้องรู้สึกอะไร ๆ 


แต่.. 
ทุกอย่างที่พยายามกลับพังครืน
เพียงเพราะคำว่า..คิดถึง..เท่านั้น


เขายังยิ้ม..ยังหัวเราะ..มีความสุขแม้จะไม่มีฉัน 
มันยิ่งตอกย้ำให้รู้ว่า..ผู้หญิงคนนี้
 ไม่ได้มีความหมายอะไรเลยตลอดหลายเดือนที่พูดคุยกันมา 


ฉันเพิ่งเข้าใจก็วันนี้..
ความเฉยชา..มันทำให้รวดร้าวได้มากมาย 
คงเพราะฉันเองที่ถลำความรู้สึกมากไป
เลยกลับกลายเป็นทำร้ายตัวเองอย่างนี้ 
หากควบคุมหัวใจสักนิด 
ความเจ็บปวดคงเบาบางกว่าที่เป็นอยู่


ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ควรทำตัวอย่างไร
แล้วพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
หากยังไม่ยอมลบลืมความเจ็บปวดในวันนี้
เพื่อเก็บและจดจำภาพความจำดี ๆ สำหรับเขาคนนั้น 


หากความรู้สึกที่ฉันเคยสัมผัสและรับรู้ได้มันเป็นเรื่องจริงคงดี 
ความรู้สึกที่เขาห่วงใย..คิดถึงกัน


ฉันนั่งอ่านข้อความเก่า ๆ ซ้ำไปซ้ำมา 
แล้วก็อดยิ้มทั้งน้ำตาไม่ไหว 
มันรู้สึกถึงความสุข 
แต่ในความสุขก็มีความเจ็บปวดปะปน
เมื่อทุกอย่างที่ฝันไว้ไม่เป็นความจริง 


ควรตื่นได้หรือยัง..




++++




ฉันอยากขอให้เธอมองมาอย่างที่มองเขา
ฉันอยากขอฟังคำเดียวกันที่เธอบอกเขา
แต่ฉันคงทำได้แค่ฝัน คงไม่มีวันเป็นเรื่องของเรา
ในเมื่อเธอไม่เคยให้ความสำคัญ

ไม่เคยอยู่ในสายตาเธอสักครั้งใช่ไหม
และทุกครั้งก็เห็นว่าเธอได้มองผ่านไป
ข้ามฉันไปที่เขา เหมือนหัวใจถูกดึงหายไป
ฉันต้องทำยังไง อีกนานแค่ไหน ถึงจะอยู่ในสายตา

ฉันอยากขอไปเดินจูงมือกับเธอแทนเขา
ฉันอยากขอเป็นคนที่เธออยากเจอตอนเหงา
ได้แค่คิดไปเพียงเท่านั้น แต่ก็ไม่มีทางเปลี่ยนเรื่องราว
เป็นแค่คนที่เธอจะมองข้ามไป







Create Date : 10 ธันวาคม 2556
Last Update : 11 ธันวาคม 2556 8:54:06 น.
Counter : 1028 Pageviews.

1 comments
  
มานั่งเพ้อคนเดียวอยู่นี่เอง

ยังว่าอยู่นูน่าหายไปไหน

อากาศมันหนาวเนอะ อารมณ์เพ้อมักทำงานดีเป็นพิเศษ 555
โดย: TalaeRock IP: 115.67.197.163 วันที่: 10 ธันวาคม 2556 เวลา:19:22:20 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มาโซคิส
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]



เ ร า ต่ า ง กั น แ ส น ไ ก ล

Blood A_Blood Type Series
เรียบง่าย อยู่บนเหตุและผล สันติ ยุติธรรม

ถ้าในฝันนั้น.. ฉันได้มีเธอ.. ขอนอนหลับไม่ตื่นได้ไหม..
เ ว ล า คิ ด ถึ ง ใ ค ร บ า ง ค น ม า ก ๆ อ ย า ก ดึ ง เ ค้ า อ อ ก ม า จ า ก โ ล ก แ ห่ ง ค ว า ม ฝั น แ ล้ ว ก อ ด ซ ะ !! ใ ห้ ห า ย คิ ด ถึ ง





หากวันใด อ่อนแอ ท้อแท้ ผิดหวัง ให้ลองย้อนนึกถึงวันที่เคยตะเกียกตะกาย . .



ถ้าคนๆ หนึ่ง มีอิทธิพลมากพอที่จะทำให้เรายิ้มออกมาได้โดยไม่ตั้งใจ.. มานก็ไม่แปลกเลยที่เขาสามารถทำให้เราน้ำตาไหลได้โดยไม่รู้ตัว..

Online Now




New Comments