BlogGang.com : : mary_poppins : +++++หายหน้าหายตาไปไหนมา+++++

+++++หายหน้าหายตาไปไหนมา+++++

สวัสดีค่ะ
เราทิ้งบล๊อกไปนานมากกกกกกกก(พูดคำนี้ประจำ

แอบไปเยี่ยมบล๊อกคนโน้นคนนี้เห็นขยันกันจัง แต่ตัวเราเอง.........(เติมคำในช่องว่างกันเอาเองนะคะ)

ช่วงที่ผ่านมาก็ไม่มีอะไรมากค่ะ งาน กับโรงเรียน มีรูปอยู่แต่ยังไม่ได้ย่อ อยากให้บล๊อกแก๊งค์เป็นเหมือนfacebookตรงที่ไม่ต้องย่อรูปภาพจังเลย

เมื่อเดือนธันวาที่ผ่านมาเป็นเดือนที่หนักหนาสาหัสสำหรับเรามากค่ะ เหตุผลก็คือเราต้องจับปลาสองมือ เรือที่เราทำงานวิ่งช่วงก่อนคริสมาสต์สามอาทิตย์ แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงเรียนที่ใกล้สอบด้วย วันหยุดก็ไม่ค่อยมีดูตารางงานแล้วมีวันหยุดอยู่สองวันในสามอาทิตย์ วันหยุดแรกต้องนั่งรถไฟกลับมาสอบ(เรือจอดที่Stockholmบ้านเราอยู่ที่Norrkoeping ใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆในการเดินทางค่ะ) สอบเสร็จก็ต้องนั่งรถไฟกลับเลยเพราะถ้าอยู่นอนที่บ้านวันรุ่งขึ้นก็ไปทำงานไม่ทัน

วันหยุดอีกวันก็ต้องกลับไปคุยกับครูค่ะว่าผลงานเทอมที่ผ่านมาเป็นยังไง ครูก็ชมว่าเธอดีมากเลยทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยแล้วยังตามส่งงานทุกชิ้น เราก็คิดในใจว่า"แหงแหละถ้าส่งไม่ครบเธอไม่ให้ฉันผ่านนี่" หลังจากคุยกับครูเสร็จเพื่อนๆก็ไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน ส่วนเราต้องกลับStockholmค่ะ

วันแรกที่กลับมาสอบพอครูเห็นหน้าเราครูบอกว่าเราดูเหนื่อยมาก คือมันเหนื่อยมากจริงๆแหละค่ะ ตอนสอบเราสอบคนเดียว ให้เวลาสองชั่วโมงครึ่ง เราหลับไปชั่วโมงนึงแล้วค่อยตื่นมาสอบอีกชั่วโมงครึ่งค่ะ ไปเล่าให้คนบนเรือฟังได้ขำกันถ้วนหน้า

สามอาทิตย์นั้นเป็นสามอาทิตย์นรกมากสำหรับเราค่ะ เพราะได้ทำงานประมาณ12-16ชั่วโมงเกือบทุกวัน(ยกเว้นสองวันที่ได้หยุด) มีบางวันที่ได้ทำ8ชั่วโมง สองวันแรกทำวันละ16ชั่วโมง เราเดินไปคุยกับเชฟเลยค่ะว่าหาคนอื่นมาทำได้มั้ยเนี่ย ตอนนี้เธออยู่ฉันทำได้แต่ถ้าเธอไม่อยู่แล้วฉันต้องเป็นคนคุมครัวเนี่ยสงสัยจะไม่รอดนะ เชฟหัวเราะแล้วบอกทำได้เธอทำได้ เธอแค่เหนื่อยฉันเชื่อว่าเธอทำได้

อยากบอกว่าภูมิใจในตัวเองมากค่ะที่ผ่านสามอาทิตย์นั้นมาได้แล้วก็รู้สึกดีใจมากที่ได้ร่วมงานกับเชฟคนนี้ เราชอบทำงานกับคนแบบนี้ค่ะ เราบอกเขาตั้งแต่ตอนสัมภาษณ์แล้วว่า สิ่งที่เรากลัวที่สุดในการร่วมงานกับคนอื่นก็คือกลัวเขาจะคิดว่าเราเอาเปรียบเพราะฉะนั้นรู้ไว้เลยว่าทุกครั้งที่ฉันทำงานฉันจะทำดีที่สุด แต่ที่เกลียดที่สุดคือ คนอื่นมาเอาเปรียบฉัน เชฟก็เป็นคนแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่ลูกมือที่หามาได้นี่ ไม่ไหว แต่เราก็พูดกับเขาตรงๆแล้วเราก็บอกเชฟด้วยว่าเราบอกพวกเขาไปแล้ว แต่............ไม่มีอะไรดีขึ้นค่ะ หน้าร้อนนี้เราก็ต้องหาลูกมือกันใหม่ และหวังว่าจะไม่เป็นแบบคนที่ผ่านๆมา

ห้องพักบนเรือเราก็เหลือเกิน ตอนแรกคิดว่ายังไงก็ต้องหนาวมันอยู่ใต้น้ำนี่นะ ก็หอบเอาผ้าห่มไปจากบ้านค่ะ พอไปถึงระบบทำความร้อนของห้องพักพนักงานดันเสียกลายเป็นว่าห้องเราร้อนกว่าหน้าร้อนอีกค่ะ ดีที่ว่ามีพัดลม อีกอย่างที่ตอนแรกไม่แน่ใจว่าทำไปแล้วจะดีมั้ยคือ ไปซื้อแลปท๊อปมาเครื่องนึงค่ะ แต่ลงเรือไปคราวนี้รู้เลยว่าตัวเองคิดถูกมาก เพราะถ้าไม่มีเจ้านี่เราคงเซ็งน่าดู อันนี้ยังได้ดูการ์ตูน(ทำงานเยอะแต่พอได้พัก จะนอนเลยมันก็กะไรอยู่เหมือนชีวิตมีแต่งานกับนอน) ดู whistle กับ ยอดกุ๊กแดนมังกรมันไปเลยค่ะ

คริสมาสต์และปีใหม่เราใช้เวลากับคนที่เรารักค่ะ คริสมาสต์ปีนี้เป็นปีแรกที่ไม่แตะลูกชิ้น และไส้กรอกเลยแม้แต่น้อย เพราะเอียนมาตั้งแต่บนเรือ ไม่ได้ทานจนเอียนนะคะ เห็นจนเอียน เราทอดลูกชิ้นไปประมาณ900กิโล(นึกถึงตอนนั่งปั้นด้วยนะคะ) ไส้กรอกประมาณ750กิโล(อันนี้ดีหน่อยซื้อสำเร็จ)

เดือนมกราฯก็เริ่มเทอมใหม่ค่ะ เห็นตารางเรียนแล้วดีใจมีเรียนแค่ จันทร์ พุธ ศุกร์ แต่ดีใจได้แค่อาทิตย์แรกอาทิตย์เดียวค่ะ เพราะหลังจากนั้นเราก็ได้รู้ว่าการบ้านเพียบ!!!!!! อาทิตย์หน้าหยุดทั้งอาทิตย์ก็ยังไม่วายให้หาหนังสือมาอ่านอีกคนละเล่ม

ตีหนึ่งแล้วขอไปนอนก่อนนะคะ จะพยายามบอกตัวเองให้มาอัพบล๊อกบ่อยขึ้น ขอบคุณมากค่ะที่ผ่านมาอ่าน

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2552 7:05:30 น.

1 comments

Counter : 462 Pageviews.

หวัดดีจ้า อ่านตารางแล้วก็ยุ่งไปด้วย ทำงาน 12-16 ชั่วโมง ต่อวัน นายแน่มากเน้อ ถ้าเป็นอิขวัญคงได้คลานแน่ๆ ทำงานมากแต่ก็อย่าลืมดูแลตัวเองนะค๊า
ขำที่แอบหลับไป 1 ชั่วโมง5555
ดูหลังไมค์ด้วยจ้า

โดย: ich habe kein Geld

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:13:33 น.