Group Blog
Diary
เข้าครัว
แวะทักทาย
<<
มกราคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
22 มกราคม 2551
+++++อะไรๆก็ต้องนัดล่วงหน้า+++++
All Blogs
+++++ซะงั้น+++++
+++++หายหน้าหายตาไปไหนมา+++++
+++++อาหารตา(คราวนี้ของจริง)ภาค1+++++
+++++อาหารตาภาค1+++++
+++++มาแล้วววววววว ของขวัญวันเกิดดดดดดด+++++
+++++ไปฝีกงานที่โรงพยาบาลมาค่ะ+++++
--------------------เรื่องซวยๆของน้อง--------------------
+++++อะไรๆก็ต้องนัดล่วงหน้า+++++
ผลสอบออกแล้ว............................
+++++ฝึกงานค่ะฝึกงาน+++++
อึ้ง..................งง.......................
เพื่อผู้ชายคนนี้ คนเดียว...........................
+++++มาชวนอ่านหนังสือค่ะ+++++
อนิจจา...........หญิงฝรั่ง.........ช่างน่าอึ้ง
Next Stop........... Oslo
ทำไปด้ายยยยยยยยยยยยยยยยย............................
หนาววววววววววววววววววววว
ว่าง..................
The Phantom of the opera is there inside my mind......
อิ่ม......
เคือง!!!!!
+++++อะไรๆก็ต้องนัดล่วงหน้า+++++
สวัสดีค่ะ
วันนี้ป่วยอยู่บ้าน ตอนนี้ก็ปวดหัวอยู่แต่อยากระบายเลยกัดฟันเอาวะยังไงฉันก็จะเขียนบล๊อค
ตอนมาจากเมืองไทยเราซื้อยาคุมมาจากเมืองไทยนั่นแหละค่ะ พอหมดก็ไปหาำพยาบาลผดุงครรภ์ ก็เอายาอันนั้นไปให้ดู (ไดแอน) เขาก็ยิ้มแล้วบอกว่า เออคนไทยนี่นะมากี่คนๆเหมือนกันทุกที กินยารักษาสิืวเป็นยาึคุมกรรมเนิด แล้วก็สั่งจ่ายยาให้เรามาค่ะชื่อ Cerazette ตอนไปซื้อที่นี่ยากล่องนึงมีสามแผงเลยนะคะ สามแผงเรกเราไม่มีปัญหาเลย แต่พอขี้นแผงที่สี่ เลือดเราไหลแรกๆก็ไม่คิดไรก็แค่ไปมาร์คปฏิทินไว้ สักสองสามวันเรามาสังเกตดู มันไม่ใช่ประจำเดือนค่ะมันคือเลือดธรรมดาที่ไหลมาจากช่องคลอดไหลมาตั้งแต่วันที่6ม.ค. เราก็โทรไปแผนกผดุงครรภ์ค่ะ แล้วก็บอกชื่อพยาบาลคนที่จ่ายยาให้เรา เขาก็ดูคิวให้ แล้วบอกว่าเธอว่างเร็วสุดที่นัดเราได้ก็วันที่28ม.ค. ระหว่างนี้ก็ให้เรากินยาไปตามปกติ แล้วถ้าเลือดหยุดไหลให้โทรมาบอก แล้วก็วางหู
เมื่อวานฝนตกหนักตากฝนกลับบ้าน พอเข้าบ้านแล้วรู้สึุกเหมือนเป็นไข้ เราก็แค่กินข้าว นอน พอตื่นมารู้สึกปวดหัวมากแต่ก็ไม่คิดไรคิดแค่้ว่าเดี๋ยววันนี้โทรไปบอกครูว่าไปเรียนไม่ไหวก็แล้วกัน ก็เดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วกลับมาทีที่นอนเห็นที่นอนตัวเองเปื้อนคราบเลือดเป็นดวงๆเลยอ่ะค่ะ เราตกใจวิ่งเข้าห้องน้ำเลย จัดการตัวเองเรียบร้อยก็โทรไปบอกอาการที่โรงพยาบาลเขาก็ยังยืนยันจะให้เรารออ่ะ -.- ถึงจะบอกว่าเลือดมันไหลเยอะอะไรยังไงแค่ไหน เขาก็บอกให้รอเำพราะเขาเห็นว่ามันไม่อันตราย
โทรหาเพื่อน(แฟนไม่อยู่ไปนอร์เวย์โทรไปก็ทำให้เขาเป็นห่วงปล่าวๆ) บอกเพื่อนว่ากลัวอ่ะเดี๋ยวโผล่ไปโรงพยาบาลเลยก็แล้วกัน มันบอกบ้าดิ่ไปเขาก็ไล่กลับมาแค่นั้น โน่นแหละต้องรอหนักจริงๆรถพยาบาลมารับโน่นเขาถึงจะรักษาให้ทันที สรุปเราเลยต้องรอไปจนวันจันทร์หน้าอยู่ดี
ที่ี่นี่จะทำไรก็ต้องนัดก่อนค่ะ หาหมอทุกหมอก็ต้องนัดหมด หมอฟันนี่นัดกันข้ามปีตอนนั้นเราปวดฟันมากโทรไปคลีนิคเขาบอกเราว่าต้องรอปีครึ่งแต่ถ้าปวดมากๆให้โทรเข้า112
(เหมือน191บ้านเราอ่ะค่ะ) เราก็ทำปรากฏได้ไปหาหมอฟันวันนั้นเลยแล้วเขาก็บอกว่าฟันเราเป็นไรมั่งแล้วก็ตบท้ายว่้า เราทำให้คุณได้แค่ซี่ที่ปวดที่สุดนะเพราะอันนี้เป็นคลีนิคฉุกเฉินเราทำให้ได้แค่อันที่ฉุกเฉินที่สุด เราก็ได้แค่ึคิดในใจมีงี้ด้วยเว้ย
ถ้าจะติดต่้อกับราชการก็เหมือนกันค่ะต้องโทรไปบอกเขาว่าจะไปหาเรื่องไรแล้วเขาก็จะนัดวัน เวลา ถ้าคิดว่าไปเลยก็ได้นี่จริงๆก็ได้นะคะ ได้พบกับพนักงานต้อนรับเธอก็จะรับเรื่องแล้วก็นัดวัน เวลาเ้ช่นกัน -.-
เราได้คุยกับปู่ของเพื่อนซึ่งเป็นคนโบลิเวียแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่30กว่าปีแล้ว ท่านก็เล่าให้ฟังเหมือนกันว่าครั้งแรกที่ท่านป่วยไปโรงพยาบาลท่านก็ไม่ได้นัดเหมือนกัน พอไปถึงพนักงานก็บอกต้องโทรมานัดก่อนท่านก็ถามว่าอ้่าวฉันมาแล้วเธอก็ดูตารางนัดให้ฉันเลยไม่ได้เหรอ เธอก็บอกไม่ได้ ยังไงท่านก็ต้องโทรมานัด ท่านเลยเดินไปที่โทรศัำพท์สาธารณะที่อยู่แถวๆนั้นแหละค่้ะแล้วก็โทร!!!!! พอพนักงานรับโทรศัพท์ท่านก็บอกว่้า "ผมชื่อคลีเวอร์ เพิื่่งจะขอร้องให้คุณนัดเวลาหมอให้แต่คุณบอกว่าทำไม่้ได้ต้องโทรมาอย่างเดียวเลยเดินมาโทรศัพท์ ที่โทรศัพท์สาธารณะห่างจากคุณประมาณ20เมตร" ท่านเลยได้รับนัดค่ะ
แล้วก็ได้สาวคนนั้นมาเป็นคุณย่าของเพื่อนเรา!!!!!
Create Date : 22 มกราคม 2551
Last Update : 22 มกราคม 2551 20:27:13 น.
5 comments
Counter : 464 Pageviews.
Share
Tweet
บางทีอะไรที่ต้องนัดแล้วให้รอไปชาติหนึ่งเนี๊ย มันน่ารำคาญจริงๆ ประเทศนี้ก็เป็นค่ะ เราปวดหลังมาก ก็เลยโทรไปนัดที่โรงพยาบาล เขาบอกว่า อีกประมาณสิบวันค่ะ เราก็ได้แต่ทนปวดไป พอทนไม่ใหว ก็เลยหอบสังขาลไปหาพี่หมอนวดไทยอีกเมืองหนึ่งให้นวดคลายเส้นให้ นวดไปสองครั้ง หายปวดหลัง กลับคืนเป็นปกติ พอถึงวันนัดที่โรงพยาบาล เราก็ไม่ไปซีคะ หายแล้วนี่ เจ้าหน้าที่โทรมาต่อว่าฉันค่ะ ว่าผิดนัด ฉันก็เลยตอบกลับไปว่า ถ้ารอเธออยู่ฉันคงตายไปแล้ว แหละ ห่วย
โดย:
คุณนายก้อ
วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:21:15:30 น.
สวัสดีจ้า แวะมาเยี่ยม หากมีเวลาว่างสักนิดอย่าลืมแวะไปทักทายหน่อยบ้างนะจ๊ะ
โดย:
หน่อยอิง
วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:22:13:19 น.
ที่อิตาลีก็เป็นค่า.....
ปวดข้อมือ...นัดคุณหมอ1อาทิตย์
ว่าจะได้คิว..จากนั้น เอกซเรย์.....
รอไปอีก1เดือนกว่าจะได้ผล......
นึกอยู่ในใจ ถ้าปว่ยหนักกว่านี้..
คงตายก่อนเจอหมอ.........
โดย:
nikanda
วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:22:19:25 น.
ที่นี่...ขนาดจะเปิดบัญชีธนาคารยังต้องนัดเลยค่ะ..
เซ็งจิตอย่างยิ่ง
โดย:
กะตุ้งนิ้ง
วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:9:48:40 น.
ที่ออสเตรเลียก็เหมือนกันค่ะ ถ้าจะได้รับการรักษาเร็วๆ ก็ต้องเข้าไปแผนกฉุกเฉินค่ะ เข้าไปแล้วก็อาจต้องรอหลายชั่วโมงนะคะ เพราะเขาจะจัดอันดับค่ะ ว่าอาการของแต่ล่ะคนอันไหนจะตายเร็วที่สุด ก็จะได้รับการรักษาก่อนค่ะ
ไม่เหมือนบ้านเราเน๊อะ ไม่ต้องนัดก็หาได้เลย
โดย:
BeachBum
วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:14:11:32 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
mary_poppins
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Pat :o)
จ้าจาร์
bings@friends
*omega*
Duke-ดุ๊ก
dont wanna no
*พิณ*
Webmaster - BlogGang
[Add mary_poppins's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.