วันเกิดปีนี้ทำแต่เรื่องเพี้ยนๆ...ก่อนจะขึ้นบล๊อกฉลอง ลองมาดูซิว่ารอบสัปดาห์นี้มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
ตั้งกะต้นปีแระ ดูดวงสำนักไหนเค้าก็ว่าดวงตก ไอ้กาพ้มก็ไม่ว่าไร เพราะเกิดมาก็ไม่เคยได้รู้จักโชคดงโชคดีอะไรกะเค้าเท่าไหร่อยู่แล้ว แต่พอเข้าโค้งก่อนวันเกิดนี่สิครับ มากันแบบเกินคาดเลย...
เสาร์ที่ผ่านมาผมขับรถออกไปเรียนตามปกติ ปรากฏว่ามีมอเตอร์ไซค์เจ้ากรรมวิ่งสวนเลนเข้ามา ส่วนผมเองจะด้วยกะลังเมาขี้ตาหรือตกใจก็ไม่ทราบ เบรกน่ะเบรกแล้วล่ะ เพราะมีรอยบนพื้นเป็นทางเลย แต่ผมมักจะรู้สึกเสมอว่าผมควรเลือกเหยียบเบรกก่อนกดแตร
ตอนนั้นทำใจเต็มที่เพราะคิดว่าพี่แกคงไม่รอดแน่ พอลงมาดูถึงใจชื้นขึ้น คุณพี่คนนั้นแกยังไม่ตายครับ นอกจากเจ็บหนักตรงข้อมือที่ฟาดเข้ากระจกรถผม และอาการเมาพูดจาไม่รู้เรื่องแล้ว ก็ค่อนข้างปกติ และผมก็เจอเรื่องราวที่ทำให้ผมได้เติบโตขึ้นทางปัญญามากมายดังนี้ครับ 1.ผมโทรเข้า 191 ทันทีตามสัญชาติญาณ แต่ 5 ครั้งที่โทรไป ไม่มีใครรับสาย 2.รถผมเองกระจกหน้าร้าวครึ่งบาน ยางแตก ขับไปไหนไม่ได้ ส่วนแท๊กซี่ทุกคันพอเห็นเลือดก็ปฏิเสธที่จะรับคนเจ็บขึ้นรถ 3.คุณมอเตอร์ไซค์รับจ้างขับผ่านมาเห็นเหตุการณ์... แกโทรเข้าจส100ทันที...พอรายงานเอาหน้าเสร็จแล้วแกก็ขี่ของแกต่อไป 4.เหตุเกิดห่างจากโรงพักไม่ถึง 200 เมตร แต่รอไปครึ่งชั่วโมง ถึงมีตำรวจที่ผ่านมาเห็นเหตุการณ์โดยบังเอิญคนนึง ซึ่งแกก็ไม่ทำอะไรมากไปกว่าเอาใบขับขี่ผมไป แล้วบอกว่าจะไปแจ้งเรื่องให้ที่โรงพัก 5.ปฏิกริยาของคนทั่วไปที่ไม่เห็นเหตุการณ์แต่ต้น คือ เดินเข้ามาต่อว่าผมว่าขับรถยังไงโดยไม่ถามว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
โชคดีในโชคร้ายและผมต้องขอบคุณเป็นอย่างมากคือ คุณป๊อก โฟร์แมนของชิโนไทย(STECON)ที่ทำงานอยู่ตรงนั้น ช่วยผมที่กำลังตกใจทุกอย่าง ตั้งแต่ กั้นกรวยขวางจุดเกิดเหตุ เรียกรถบริษัทไปส่งคนเจ็บ ให้กำลังใจผมว่าแกเห็นเหตุการณ์และพร้อมเป็นพยานให้แล้วก็ให้เบอร์โทรศัพท์ผมมา ฯลฯ ...................................................................
ครั้นไปถึงโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ทางโรงพยาบาลจัดการทำแผลเบื้องต้นให้ ซึ่งหลังจากที่ตรวจสอบข้าวของแล้วพบว่าบัตรประกันสุขภาพของผู้ป่วยทุกใบหมดอายุ ทางพยาบาลก็แสดงทีท่าโดยอ้อมว่า รักษาที่นี่แพงนะ โดยเฉพาะถ้าคุณเป็นฝ่ายถูก ประกันของคุณเค้าไม่รับผิดชอบหรอก ถ้าไม่อยากมีปัญหาภายหลังคุณย้ายไปโรงพยาบาลรัฐดีกว่า แล้วเหตุการณ์ที่ผมพบต่อจากนั้นก็คือ 1.รถพยาบาลไม่สามารถส่งคนป่วยไปได้ เพราะถ้ารถจากโรงพยาบาลเอกชนไปส่งโรงพยาบาลของรัฐจะไม่รับ? 2.วิทยุไปขอรถจากอาสาฯสารพัดเจ้าแล้ว แต่ไม่มีใครมาเพราะไม่ใช่เรื่องใหญ่? 3.ไม่สามารถเจาะเลือดของผู้ป่วย(ที่กำลังเมา)เก็บไว้เป็นหลักฐานได้ เพราะต้องรอให้ตำรวจสั่ง?
โชคดีในโชคร้ายก็คือขณะที่ผมกำลังหัวหมุนทำอะไรไม่ถูกเพราะคุณคู่กรณีเล่นเมาไม่สามารถบอกเบอร์ญาตินั้น แฟนของคุณคู่กรณีก็โทรฯเข้ามือถือเค้ามาพอดี ทางโรงพยาบาลเลยช่วยติดต่อให้เค้าเข้ามาได้ สุดท้ายเธอช่วยเรียกแท๊กซี่นำคุณคู่กรณีไปโรงพยาบาลรัฐ ส่วนผมเพิ่งนึกได้ว่าทิ้ง notebook และทุกอย่างไว้ในรถ เลยเข้าโรงพักก่อนเพื่อแจ้งความเป็นหลักฐานด้วย ...........................................................
แล้วที่โรงพักหลังจากที่ผมและตัวแทนจากบริษัทประกันจัดการลงบันทึกประจำวันทุกอย่างแล้ว ก็มีเรื่องให้ผมประหลาดใจอีก... คุณตำรวจ: รถคุณประกันอะไรครับ ผม: ชั้น3 ครับ คุณตำรวจ(หน้าสลดเล็กน้อย): เหรอ อย่างนี้สงสัยทางโน้นคงลำบากแย่เลยนะ ผม: ผมทำใจแล้วละครับ เรื่องรถนี่ผมคงซ่อมเองมากกว่า คุณตำรวจ(หน้าระรื่นทันที): เหรอครับ งั้นเราออกไปดูสภาพรถกันหน่อยนะครับ ผม: ?(o_O) ตัดมาที่ลานจอดรถ คุณตำรวจ(จาระไนความเสียหายของรถแล้วตบท้ายด้วย): ผมเปิดอู่ซ่อมรถอยู่แถวนี้เองครับ ถ้ายังไงให้ผมจัดการให้ได้ ผมจะเคลียร์เรื่องการตรวจสภาพและขอนำรถออกจากโรงพักเอง ผม(ทำไงได้ล่ะ): ครับๆ ขอบคุณครับ ยังไงรบกวนด้วยนะครับ โรงพักสมัยนี้เค้าเป็น one stop service จริงๆเนาะ ...............................................................
ขากลับจากโรงพัก ผมเรียกแท๊กซี่เข้ามาขนของออกจากรถแวะไปเก็บที่บ้านก่อนที่จะกลับไปโรงพยาบาลอีกครั้ง นั่งๆไปก็นึกถึงใบขับขี่ขึ้นมา จำได้เลาๆว่าเค้าคืนมาแล้วนี่นา ทำไมไม่อยู่...รึจะอยู่ที่บ้าน ก็เลยขยับจะโทรหาแม่... แต่อนิจจา...มือถือก็ไม่อยู่กะตัวเช่นกัน "เอ่อ พี่โชเฟอร์ครับ รบกวนวนรถกลับไปที่บ้านหลังเมื่อกี๊อีกทีนะครับ" .............................................................
ดูเหมือนทุกอย่างจะคลี่คลายด้วยดีแล้ว จนกระทั่งเมื่อวานผมพบว่ากำหนดจ่ายเงินค่าเทอมมันจะหมดวันที่29(วันนี้แหละ) เลยกระวีกระวาดหาสมุดบัญชีที่ทางมหาวิทยาลัยเปิดให้จ่ายค่าเทอม ปรากฏว่าหายครับ ผมก็เลยได้แต่ฝากความหวังว่าบัตร ID ที่มีบาร์โค้ดมันจะใช้ได้ ก่อนอื่นก็เลยรีบไปกด ATM ก่อน กดเสร็จก็เดินไปที่เคาเตอร์... ทันใดนั้นเอง ก็มีคุณผู้หญิงคนนึงวิ่งตามผมมา!!! .. ... .... ..... ..... ...... ....... "พี่คะ พี่ลืมบัตรกะสลิปไว้ที่ตู้ค่ะ" ต้องขอบคุณคุณน้องอีกครั้งครับ .............................................................
เฮ้อ วันนี้จะมีอะไรตามมาอีกมั๊ยเนี่ย
Create Date : 29 มีนาคม 2549 |
|
40 comments |
Last Update : 29 มีนาคม 2549 12:49:58 น. |
Counter : 751 Pageviews. |
|
|
|
อีกเรื่องนึงจ้า ..เรื่องร้ายๆ มีมาให้เราได้บ่อยๆ แต่ก็ยังโชคดีนะที่อย่างน้อยก็ยังมีคนดีๆ ยื่นมือมาช่วยเหลือเราอย่างคุณโฟร์แมนที่จะมาเป็นพยานให้ด้วย น่ารักจริงๆ จ้า