สัญญากาสะลอง

ญ. กลางค่ำคืนแสงจันทร์ นายบ่าวบ้านใด๋กัน มายืนเดียวดาย
เพียงมาชื่นชมดอกไม้ หรือมาพบมาคอยใคร ใต้เงาแสงจันทร์

ช. กลางค่ำคืนแสงดาว กาสะลองพร่างพราว ขาวนวลเต็มลาน
มีใครจะพอสงสาร ให้ที่พักคนเดินทาง ได้พอพึ่งพา

* ขอฝากตัวฝากใจ
(คงฝากไผมานัก เจอผู้ใดก็ฮักไปเรื่อยกา) (ข้าบ่ฮับฝากใจไผ)
รับเอาไว้เถิดหนา สัญญาว่าไม่มีวันขอคืน ทั้งตัวทั้งใจ
(เพียงถ้อยคำสัญญา จะเชื่อใจได้กา ว่าจริงเพียงใด)
ชั่วฟ้าดินสลาย สัญญารักที่ให้ไป ไม่เลือนร้างลา

(ซ้ำ *)

** ปากหวานๆจะไว้ใจได้กา อู้เพราะ ๆ จะไว้ใจได้กา
ตาซึ้งๆจะไว้ใจได้กา เสียงนุ่ม ๆ จะไว้ใจได้กา
ตัวสูงๆจะไว้ใจได้กา คำอ้อน ๆ จะไว้ใจได้กา
อยู่เมืองไกลจะไว้ใจได้กา บอกฮักข้าเจ้าจะไว้ใจได้กา
(ซ้ำ **)